نمیدونم ... ولی وقتی سوالت خوندم یاد این شعر جناب سپهری افتادم : صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است که در انتهای صمیمیت حزن می روید در ابعاد این عصر خاموش من از طعم تصنیف درمتن ادراک یک کوچه تنهاترم بیا تابرایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است ... (بی مخاطب ، فقط یادآوری شعر بود ...) + من شعر زیاد میخونم شما چی ؟
شعر قشنگی بود . دوس دارم شعر رو خیلی ولی همیشه نمیخونم من هروقت یه شعر یا ترانه ای رو حفظ میکنم حتما یکی دوتا کلمه از بیت رو جا میندازم یاجابه جا میگم شما چطور؟
نظر شخصی بنده این است وقتی شعر یا اثری را میخواهیم جایی بنویسم باید حفظ امانت شود ولی وقتی برای دل خودمون هم شعری را می خونیم ، لزومی ندارد همچی سخت گیرانه برخورد کرد ، البته به شرطی که عادت نشود ... نظر شخصی بود ... + من نگهداری گل گیاه دوس دارم ، شما چطور ...؟
برای من فرق نمی کنه، متن ترانه باید خوشم بیاد من موقع گوش کردن آهنگ، متن ترانه برام مهم تره تا آهنگ، شما چطور؟
