«با ما چلوکباب بخور و لاغرشو»؛ این جمله مثل خوره می‌افتد به جان یک انسان چاق، به جان یک عاشق چلوکباب و لقمه‌های چرب که یک نگاهش به دیس پلوست و نگاه دیگرش به لایه‌های چربی شکم و بازوهای فربه‌اش. به او می‌گویند بخور اما لاغر شو؛ معلوم است که این جمله آرام و قرارش را می‌گیرد و مثل یک انسان هیپنوتیزم‌شده راه می‌افتد دنبال گوینده این جمله. گوینده جایی در فضای مجازی است، در یکی از هزاران صفحه‌ای که به لاغری چوب حراج می‌زند و وداع با چاقی را به‌سادگی سر کشیدن یک لیوان آب نشان می‌دهد. اینها همان‌ها هستند که یک‌بار قرص، معجون، دمنوش و گوشواره می‌فروشند و یک‌بار وعده لاغر شدن ۱۸کیلویی در سه ماه بدون رژیم و ورزش را می‌دهند و این روزها به‌عنوان تبلیغاتچی، انواع جراحی‌های چاقی را توصیه می‌کنند. در دنیایی که آنها پیش روی افراد چاق ترسیم می‌کنند ماجرای چاقی با برداشتن چربی‌های اضافه و کوچک‌کردن معده و کوتاه کردن روده و دستکاری سیستم جذب دستگاه گوارش تمام می‌شود و رویای قیطانی شدن اندام‌ها در اندک مدتی محقق می‌شود. اینها اما نمی‌گویند چطور باید قیطانی ماند یا چگونه باید بدون روش‌های تهاجمی و خوابیدن زیر دست جراح با چاقی مبارزه کرد. اینها از لزوم تغییر سبک زندگی هم حرف نمی‌زنند و در عوض راه میانبر را که توسل به ابزار و ادوات جراحی است، نسخه می‌کنند. همین می‌شود که رویای بسیاری از انسان‌های خوش‌اشتها در انجام اعمال جراحی چاقی خلاصه می‌شود و ضرورت‌هایی مثل داشتن تحرک و اصلاح شیوه‌های غلط خوردن به وادی فراموشی می‌رود. گران‌های پرطرفدار در زمانی نه‌چندان دور، دور معده افرادی که از چاقی رنج می‌بردند حلقه‌های سیلیکونی کار می‌گذاشتند که هرچه بیشتر باد می‌شد حجم معده و مجال خوردن را تنگ‌تر می‌کرد و در نتیجه کم‌کم وزن فرد رو به کاهش می‌رفت. در زمانی بازهم نه‌چندان دور، بالون‌های سیلیکونی را از آب مقطر پر می‌کردند و در معده افراد قرار می‌دادند تا احساس پری و سیری به آنها دست دهد و در نتیجه با گذشت زمان وزن کم کنند. مدتی نیز جراحان، روده افراد را دستکاری می‌کردند و باعث می‌شدند تا فقط در مقدار کمی از روده عمل جذب غذا انجام شود اما از آنجا که این روش اسهال‌های شدید و نارسایی کبد و سوء‌تغذیه ایجاد می‌کرد اکنون مانند دو روش قبلی که هرکدام ایراداتی داشتند، منسوخ شده است. این روزها روش اسلیو معده مد است، روشی که در آن ۷۵تا ۸۰درصد معده برداشته می‌شود و این تکه از پازل دستگاه گوارش به شکل موز در می‌آید. البته عمل بای‌پس معده هم طرفداران زیادی دارد، روشی که با برش‌های کوچک و کمتر تهاجمی، عبور غذا از طریق دستگاه گوارش را توسط دو اتصال مصنوعی به‌گونه‌ای منحرف می‌کند که قسمت‌های بزرگی از معده و روده کوچک دور زده شود. این روش‌ها اما گرانند و پیگیری‌ها و پرس‌وجوها درباره قیمت‌ها ما را به حداقل ۶۰میلیون تومان هزینه رساند که بسته به مشهور بودن یا پنجه طلا شناخته‌شدن جراح تا ۱۰۰میلیون تومان و حتی بیشتر نیز هزینه برمی‌دارد. در مورد هزینه بالای عمل اسلیو معده اما پیگیری‌های ما نشان داد که علت اصلی، منگنه‌ها یا استپلرهای معده هستند که همگی وارداتی‌اند و تحریم‌ها و نوسانات ارزی روی قیمت آنها تاثیر مستقیم می‌گذارد. با این حال شعبده مبلغان این جراحی‌ها و در باغ سبز نشان دادن‌هایی که به‌وفور در فضای مجازی و سایت‌های اینترنتی انجام می‌شود، همچنان مردم را به این سمت و سو سوق می‌دهد؛ مردمی که اصرار دارند به سبک غلط زندگی‌شان ادامه دهند، ولی با برخی میانبرها خوش‌اندام شوند. این لاغری ماندنی نیست اگر... کم‌خوردن و سالم‌خوردن عزم و اراده‌ای آهنی می‌خواهد. این‌که یک همبرگر بزرگ و یک بشقاب پر از سیب‌زمینی سرخ شده با یک نوشابه تگری را کنار بزنی و یک کفگیر برنج کم‌چرب و چند قاشقی خورشت کم‌روغن با یک کاسه سالاد بدون سس را انتخاب کنی حقیقتا برای عده‌ای نشدنی است. شیرین و چرب و زیاد خوردن و بعد هم دراز کشیدن و منتظر ماندن تا این غذاها تبدیل به سلول‌های چربی شود، روش زندگی خیلی از ماست. به همین علت است که اضافه‌‌وزن و چاقی در کشورمان بیداد می‌کند و رئیس پژوهشکده بیماری‌های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی تهران ناچار می‌شود آن را در قالب آمارهای دلهره‌آور بیان کند. براین اساس از سال۱۳۵۹ تا امروز تعداد افراد چاق در ایران ۵.۵برابر و تعداد مرگ‌های زودرس ناشی از بیماری‌های مرتبط با چاقی دو برابر شده است؛ وضعیتی که حتی مردم روستاهای کشورمان را نیز درگیر کرده است. با این حال گزینه عده‌ای از افراد پرخور و کم‌تحرک و چاق، تن دادن به عمل‌های جراحی لاغری است، جراحی‌هایی که حتی متخصصان نیز آن را بدون تغییر سبک زندگی موثر نمی‌دانند. شهاب حسینی، فوق‌تخصص لاپاراسکوپی یکی از این افراد متخصص است که «جراحی چاقی را فقط برای افرادی توصیه می‌کند که توده بدنی ۳۵ به بالا دارند به شرطی که قبلا دوره‌های رژیم غذایی ناموفق داشته‌اند و پس از عمل تعهد کنند که سبک زندگی صحیحی را دنبال کنند.» او می‌گوید: «هرکدام از جراحی‌ها مزایا و معایب مختص خودشان را دارند که سودمندی آنها ۵۰درصد به دست جراح و ۵۰درصد دیگر به دست خود بیمار است؛ بیماری که باید ورزش کند و تحرک داشته باشد و به رعایت دستورات غذایی پایبند باشد.» در زندگی مدرن امروز ما با فاجعه کالری‌های اضافه روبه‌رویم که باید با تغییر روش زندگی با آن مقابله کنیم، درواقع یک جدال برای مقابله با تجمع سلول‌های چربی در بدن به جای راضی شدن به تیغ جراحی و ایجاد میانبرهای مصنوعی برای لاغری.
