■ چرا بیرون از خونه خوش‌برخوردیم اما تو خونه بداخلاق و عصبی؟!

خانوم دبورا ریچاردسون، استاد دانشگاه آمریکا که تحقیقات زیادی‌رو در حوزه پرخاشگری انجام داده، این پدیده رو "پرخاشگری روزمره" می‌نامه. ایشون پرخاشگری رو به سه‌دسته‌ی مستقیم، غیرمستقیم و منفعلانه تقسیم می‌کنه؛

پرخاشگری مستقیم شامل فریادزدن و آزارکلامی و همچنین ضربه‌ی فیزیکی میشه.
پرخاشگری غیرمستقیم شامل شایعه و دروغ‌پراکنی و تهمت‌زدن به افراد میشه( در واقع در این‌نوع پرخاشگری ما بدون‌اینکه با دیگران روبر‌ شیم، علیه اونا خشونت انجام میدیم)
پرخاشگری منفعلانه هم شامل رفتارهایی مثل جواب ندادن یا دیر جواب‌دادن تماس و پیام و بی‌محلی میشه.(در واقع در این‌نوع پرخاشگری فرد سعی می‌کنه به‌شکل منفعلانه یا passive علیه دیگران خشونت انجام بده)

حالا کدوم نوع پرخاشگری در روابط نزدیک‌تر بیشتر دیده میشه؟!


نتایج چندین‌سال تحقیق خانم ریچاردسون در این حوزه نشون میدن که پرخاشگری ما نسبت به نزدیکانمون تا حد زیادی از نوعِ مستقیمه و شامل بدرفتاری‌های مختلف از جمله فریاد و آزارکلامی و فیزیکی میشه.
ایشون میگن:《 ما نسبت به کسانی‌که عشق می‌ورزیم، بی‌رحم‌تریم 》...
​

ولی سوال اینه که چرا بیرون از خونه خوش‌برخوردیم اما تو خونه بداخلاق و عصبی؟!
​

●●○ ما از نزدیکانمون به‌دلیل سالها زندگی با اونا و شناختی‌که از ما دارن، توقع بیشتری داریم پس وقتی کاری خلاف میل ما انجام میدن به‌راحتی ازشون عصبانی میشیم!​

●●○ هرچقدرم بداخلاقی کرده‌باشیم، خانواده ما همیشه کنار ما بودن و ما رو طرد نکردن پس با این ذهنیت به‌راحتی ممکنه باهاشون بدرفتاری کنیم! اما با غریبه‌ها ما ترس از طرد‌شدن داریم و تحت‌تاثیر فشاراجتماعی بایدبهترین خودمون رو نشون بدیم!​

●●○ گاهی ممکنه ما با نزدیکانمون تعارض حل‌نشده داشته‌باشیم. خب طبیعیه که سالها کنارهم‌بودن بحث و جدل داشته‌باشه اما اگر این مشکلات با گفتگو حل نشه ممکنه تخم خشم و نفرت بکاره!​

●●○ دلیل آخر میتونه خستگی فیزیکی و روانی باشه. خب طبیعتا ما بیرون از خونه زمان و انرژی زیادی صرف می‌کنیم و همین دلیل ممکنه ما رو مستعد پرخاشگری کنه!​

​

 

جالب بود واسم
ممنون

 

خواهش می‌کنم