●○ بینِ افکارِ ما و افکارِ دیگران تفاوتِ زیادی وجود داشته‌باشه و احساس کنیم که درک نمیشیم؛ تضادِ بینِ باورهایِ ما با باورهایِ افرادِ دیگه سبب بوجوداومدنِ مشکلاتی بین ما و اونا میشه که همگی گنگ هستن! چون پایه و بنیاد مشکل چیزی نیست که بشه مشکل محسوبش کرد! باید روحیه انعطاف‌پذیری و پذیرش رو در خودمون پرورش بدیم تا بتونیم از این مشکلات جلوگیری کنیم.. ●○ تایمِ استراحت‌وتفریح نداریم، بی‌وقفه کار می‌کنیم؛ گاهی اوقات لازمه‌که فرد بی‌وقفه کار کنه مثلا بخاطرِ ترفیع‌گرفتن یا راه‌انداختنِ کارهایِ عقب‌مونده ولی مدام بی‌وقفه کار کردن جسم و روان فرد رو دچار اختلال میکنه که باید جدی گرفتتش.. ●○ تحتِ‌تاثیر تغییراتِ هورمونی بدنمون قرار میگیریم؛ مثلا نوجوونی رو در نظر بگیرید که در حالِ گذر از دورانِ کودکی هستش و داره پا به بزرگسالی میزاره، مشخصه که به‌تدریج با مسئولیت‌هایِ بیشتری روبرو میشه و همین باعث میشه که اغلب پرخاشگری کنه.. ●○ اضطراب و فکرمشغولی، دلمون از جایِ دیگه پُره ولی سرِ یکی‌دیگه خالی می‌کنیم؛ و اغلب اوقات رو سرِ پدر و مادرامون خالی می‌کنیم یا دوستِ صمیمیمون...! (: ●○ احساسِ برتریِ بی‌موردی که نسبت به شخص خاص داریم(نگاه از بالا به پایین).. ●○ خوابِ کافی نداریم، تغذیمون ناسالمه؛ خوابِ کافی و تغذیه‌‌ی سالم و اصولی باعثِ تقویتِ سیستم ایمنیِ بدن، حافظه و احساساتِ ما میشه و از طرفی‌هم ذهنمون آزادتر و پاک‌تر میشه که اختلال تو هرکدوم از اینا سببِ پرخاشگریِ بی‌دلیل میشه و زمینه رو برا ابتلا به بیماری‌هایِ روحی مث افسردگی و استرس مهیا میکنه.. کلا عصبانیت وقتی ایجاد میشه که از حالت عادی خارج باشیم و در چیزی زیاده‌روی یا کم‌کاری کنیم..
