برگرفته از ایه 164 سوره شریفه بقره .روز ها و شب ها هر بار به دیدار یکدیگر میروند و هر کدام رخت خود را به دیگری میدهد و بدین ترتیب شب و روز پی در پی می آیند و میروند. آب های دریا کشتی ها را بر دوش خود گذاشته و با خود به سواحل چشم به انتظار کشتی ها روانه میکنند. قطره های رحمت دست بر زمین مرده میکشد و زمین طراوت و حیات دوباره به خود میگیرد و هر موجودی هم از آن وجود تازه میگیرد ابر ها و بادها هم آسوده در آسمان ها و زمین به جنبیدن میپردازند و به راستی همه اینها آیات و نشانه هایی از جانب دست گرداننده حق تعالی است. تکیدن سحاب ها وزیدن باد ها و رقصیدن کوکب ها، همه در گردش ید حق سبحانه تعالی
