ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که وقتی به یک کسی خوبی کردیم و خوبی کردیم و خوبی کردیم، روزی‌که خوبی نکنیم ما از نظر او آدم بدی هستیم! شما نمی توانید بگویید، من ده بار به یک کسی خوبی کردم، بار یازدهم که نخواستم یا نتوانستم کاری برایش انجام دهم چرا از نظر او من آدم بدی شدم؟ و چرا یک کسی که هیچ‌کاری برای آن شخص انجام نداده است در نظر او از من بهتر است؟ باید پذیرفت که این ویژگی انسان است! شما وقتی بچه همسایه‌تان را بیست دفعه نگه دارید و روز بیست‌و‌یکم بگویید من خودم وقت دکتر دارم و نمی‌توانم امروز بچه شما را نگه دارم، آن همسایه می‌تواند با شما بد شود در حالیکه با همسایه دیگر که هیچ‌وقت بچه‌اش را نگه نداشته است خوب است. در زندگی یاد بگیریم که قرار نیست همه مراعات حال ما را بکنند، رسالت ما زندگی کردن برای خودمان است، نه برای خوشایند دیگران
می گفت : همه چی رو نگو... هر چی بگی ،بیرون میاد میره تو هوا تا یه روزی یه جا سبز شه! چیزی که نمی دونی رو نگو چیزی که نمی خوای بشه رو نگو چیزی که خوش نیست رو نگو چیزی که می‌شه بدبختی کسی رو نگو حرف های خوب بزن، بذار بیان بیرون یه جا بشینن سبز بشن. خوشبخت شیم! نگو... اونهایی رو بگو که رو هوا تو عکس‌ها میوفتن،حرف‌های خوب که با چشم معلوم نمیشن ولی تو عکس‌ها شبیه دونه‌های آفتاب‌ان که از لای لب‌های یکی سُر خورده... راه میرم اسم تو رو میگم، هر چی به تو وصل باشه تهش خوشبختیه...
به فرزندان خود یاد دهیم به رفتار دیگران "پاسخ" دهند نه "واکنش" واکنش یعنی: زد تو هم بزن ! پاسخ یعنی: از عقل خود استفاده کن و بهترین روش را انتخاب کن
برای من همیشه پروسه اعتماد کردن خیلی سخت تر، پیچیده تر و طولانی تر از دوست داشتن بوده. من میتونم آدمهای زیادی رو دوست داشته باشم اما به واقعا آدم های کمی اعتماد دارم. کمتر از انگشت‌های یک دست حتی! اعتماد داشتن به آدم ها برای من زمان گیر و نیازمند اثباته. این که مطمئن باشم این دستی که گرفتم، ولم نمیکنه. این قولی که شنیدم، شکسته نمیشه. این آدم، این آدم حتی اگه هر اتفاقی هم برای رابطه‌مون بیوفته به من صدمه نمیزنه. اذیتم نمیکنه. برای همین میگم که "بهت اعتماد دارم" خیلی قشنگ تر و محکم تر از "دوستت دارم" برای منه
مولانا یه جمله داره که باید با طلا بنویسین! میگه که: «چون که اسرارت نهان در دل شود، آن مرادت زودتر حاصل شود» تجربه نشون داده راجب قدم بعدیت، اهدافت، جزئیات روابط عاشقانه و دوستانت، تصمیم های مهم زندگی وکارت، هر چی اطرافیانت کمتر بدونن موفق تری...
بهترین شیوۀ زندگی آن نیست که نقشه‌هایی بزرگ برای فردایت بکشی،آن است که وقتی آفتاب غروب می‌کند، لذت یک روز آرام را چشیده باشی!
میشینی فکر میکنی چقد میتونستی آدمهای لایق تری رو واسه دوست داشتن انتخاب کنی، با آدمای بهتری رفت و آمد کنی، غذاهای سالم تری بخوری، خنده هات از ته دل باشه، محبتت عمیق‌تر باشه؛ به خودت میای میبینی تا خرخره غرق شدی تو حسرت، واسه تونستن هایی که از خودت دریغ کردی...
وقتی که چیز با ارزشی دارید چطور از آن نگهداری می کنید…؟ در صندوق امانات بانک؟ یا در گاوصندوق؟ یا کلی قفل و بند به آن می زنید؟ آیا حاضرید آنرا مفت و مجانی به دیگران بدهید؟ پس چرا از آرامش خود که بزرگترین هدیه زندگی است محافظت نمی کنید؟ چرا با بحثهای بیهوده و مسایل بی ارزش آرامش خود و دیگران را سلب کنیم؟ بیایید از آرامش خودمان مراقبت کنیم!
مورچه باش! ولي متفاوت باش! ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻧﮕﺸﺘﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﻣﻮﺭﭼﻪ ﺍﯼ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﯼ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﻧﮕﺸﺘﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﯼ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺴﯿﺮﺵ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ... ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ نایست ﺩﺭﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎﺭﻧﺪ .. ﭼﻪ ﺑﺴﺎ خداوند ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﯼﺍﺕ گرداند
کودک درون، بخش شاد درون ماست بخشی که اکثر ما گمش کرده ایم بخشی که به ما انرژی وانگیزه و نیروی حیات می‌بخشد و زندگی ما را سرشار از طراوت و حس ناب زیستن می‌کند. کودک درونتو زنده نگه دار ....
