خدايا دوستان من مثل گندمند یعنی یک دنیا برکت و نعمت و نبودنشان قحطی ست و من چه خوشبختم که خوشه های طلایی گندم در اطرافم موج ميزند . . .
خدایا من در کلبه فقیرانه خود چیزی را دارم که تو در عرش کبریایی خود نداری من چون تویی دارم و تو چون خود نداری
خدایا این منم با چند بغل فقر و گناه خدایا این تویی چند صد بغل جود و سخا خدایا این منم با اشک و آه و غم دل خدایا این تویی با مهر و لطف بی مثل
ای خد مرا این عزت که بنده تو باشم و این فخرم بس که پروردگارم تو باشی تو آنچنانی که من دوست دارم پس مرا آن سان که می خواهی بگردان . از مولا علی علیه السلام
ﺧﺪﺍﯾـــــﺎ... ﭼﻪ ﺳﺎﺧﺘــــــــﻪ ﺍﯼ...؟!!! دﻝ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯾﺖ ﯾﮑــــﯽ ﺍﺯ ﯾﮑــــــــﯽ ﺳﻨﮕـــــﯽ ﺗﺮ.... دروﻍ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﯾﮑـــــﯽ ﺍﺯ ﯾﮑـــــــﯽ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮ... ﻧﮕﺎﻩ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﯾﮑــــﯽ ﺍﺯ ﯾﮑــﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﺩﺍﺭ ﺗﺮ ﻭ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺗﺮ... رﻭﺣﺸﺎﻥ ﯾﮑـــــــﯽ ﺍﺯ ﯾﮑــــــــﯽ ﻫـﻔـــﺖ ﺭﻧـــﮓ ﺗﺮ.. ﻭ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﯾﮑــﯽ ﺍﺯ ﯾﮑـــﯽ ﺧـــــﺪﺍ ﺗـــﺮ...!
