طناز من ای ناز من ای ناز باز از تو میگم تو شعر و اواز باز باهم می خندیم باز باهم می رقصیم اما نه به این ساز این زندگی اینجور نمی مونه عشق من ازم دور نمی مونه صاحب داره دنیا همه کاراش اینجوری که ناجور نمی مونه دنیام که به تاریکیه شبهاست تو چشمای من اشک یه دریاست اخ اونچه منو زنده میزاره عشق تو عزیز و عشق فرداست گفتم که خدا عزیزترینه نازش بکشیم که نازنینه باز رد میشه ابر پاره پاره مهتاب میاد و ماه و ستاره
