یارا قدحی پر کن از آن داروی مستی تا از سر صوفی برود علت هستی عاقل متفکر بود و مصلحت اندیش در مذهب عشق آی و از این جمله برستی سعدی
در روی تو گفتم سخنی چند بگویم رو باز گشادی و در نطق ببستی گر باده از این خم بود و مطرب از این کوی ما توبه بخواهیم شکستن به درستی
دل بـه هـجـران تـو عمریست شکیباست ولی بــار پــیــری شــکــنــد پـشـت شـکـیـبـائـی را *** استاد شهریار