ژیلا حسینی شاعره پرآوازه کورد

ژیلا حسینی شاعره پرآوازه سقزی


ژیلا حسینی یا بهتر بگویم فروغ کورد، در سی و یکم شهریور ماه 1343 در شهر سقز، در شرق کردستان به دنیا آمد. ژیلا در یک خانواده ی آئینی و مذهبی که عموما اهل علم وادب و هنر بودند بدنیا آمد.

مرحوم شیخ عبدالقادر جد پدرش خطاط و شاعر بوده است. پدر ژیلا نیز، مرحوم "شیخ مهران حسینی" قاضی دادگستری و اهل مطالعه و روشنفکری آگاه بود. ژیلا در سایه آن پدر فهیم، پایه های ادب، هنر و شعر را بنیاد نمود. تشویق و ترغیب "شیخ مهران" تا واپسین سوزها و دقایق عمر کوتاهش، همراه و پشتیبان ژیلا بود.

از همان سنین نوجوانی استعداد ذاتی ژیلا درخور توجه بود و بسیار زود توسط دبیران ادبیات، تشخیص داده شد و آنها نیز سهم به سزایی در تشویق ژیلا داشتند. "ژیلا حسینی" شباهت های خاصی در زندگی و شعر با "فروغ فرخزاد" داشت. او نیز چون فروغ در خانواده ای سنتی با قواعد دست و پاگیر به دنیا آمده بود. در سن کم ازدواج کرده و در 32 سالگی همانند "فروغ" تسلیم مرگ شد.

ژیلا همچون "فروغ" دو دوره اساسی و قطعی در شعر خود را سپری کرده است. دوره اول که او هنوز زبان خاص خود را نیافته و در چرخه دگردیسی زبان شاخص شعر خود را نیافته است. شعر او موزون، همراه با تمایلات رمانتیکی و اغلب رنج ها و مصیبت های زن روزگار خود است.
اما در دوره دوم او ناشکیبا و با نگاهی انتقادی به جنگ سنت ها و قواعد مردانه روی می آورد و علیه زبان مردانه در ادبیات به نوعی قیام متوسل می شود. که همین تظاهرات فکری او بر زندگی شخصی اش نیز تاثیر می گذارد.

شرایط آن روز انقلاب اسلامی ایران و خللی که در جریان تحصیل ژیلا پیش آمد، ژیلای کم سن و سال را بسوی ازدواجی زود هنگام سوق داد. در پانزده سالگی و در عنفوان نوشتن با پسر عموی پدرش به نام "وفا حسینی" ازدواج کرد و این ازدواج پس از پنج سال به جدایی کشید و ثمره این ازدواج او دختری است به نام "بهار زهره"، که اکنون اولین تجربه های سرودن خویش را پشت سر می گذارد.
ژیلا در سال 1363 پس از مدتی جذب "رادیو سنندج" می شود و با برخی از شاعران برتر کرد مثل "حقیقی"، "هه ردی" و "ئاوات" آشنا شده که این آشنایی تاثیر بسزایی بر روند شاعری او گذاشته و سیر فکری او را متحول می کند. هفت سال پس از متارکه برای بار دوم ژیلا زندگی مشترکی را در سنندج تجربه می کند و با شاهرخ نوسودی ازدواج می کند. ثمره این ازدواج او پسری بنام رامین و دختری بنام ژینا بود.

ژینا 10 ماهه، همراه با مادرش جان به جان تسلیم کرد.

این فروغ کورد در تاریخ 6/7/1375 در سن 32 سالگی در حالی که برای دیدار شاعر بلند آوازه کورد "شیرکو بیکه س" ، عازم تهران بود در اثر واژگون شدن ماشین شان در محور سنندج - دهگلان ساعت 30/7 صبح، "فروغ وار" پرواز را به خاطر سپارد و سبک بال پر گشود و جان خود را از دست داد.

زندگی هنری و آثار ژیلا: اولین دست نوشته ژیلا داستان "بر باد رفته" است که به زبان فارسی نگاشته شده است. و چون ژیلا بعدها خود تمایلی به چاپ آن نداشت از چاپ آن خودداری شده است.
اولین سرودن ها و نگارش های ژیلا به زبان فارسی بود و این ادامه داشت تا سالهای "1363" و "1364" که ژیلا در بخش کردی رادیو سنندج در برنامه، ئیمه و گویگره‌کان، (ما و شنوندگان) شروع به فعالیت نمود و این فعالیت ژیلا را به سمت و سوی نگارش و سرودن کردی سوق داد. این بدان معنا نیست که ژیلا تا آنزمان با ادبیات کوردی بیگانه بود. ژیلا به واسطه علاقمندی پدرش به ادبیات و فرهنگ کوردی و در اختیار داشتن کتابخانه با ارزش پدری از دهان وی با "نالی" ، "گوران" ، "قانع" و... آشنا بوده، بیت های کردی را خوب می شناخت. اما سرآغاز نگارش و سرودن او به زبان کردی با این فعالیت رادیویی همزمان بود و پس از آن تا آخرین روز حیات کوتاه خویش به زبان مادری نگاشت.

آثار او:
1- دفتر شعر (کردی) به نام گه شه ی ئه وین "شادی عشق" ، چاپ اول سنندج، 1374
2- دفتر شعر (کردی) به نام قه لای راز "قلعه راز" ، چاپ اول تهران ، 1377 یا 1378 دفتر شعر کتاب «قه لای راز» در چند قسمت چاپ گردید: بخش اول : باقیمانده اشعار کردی ژیلا، بخش دوم : برگزیده‌ای از داستانهای کوتاه کردی او، و آخرین بخش این کتاب مجموعه اشعار فارسی ژیلا است که خود عنوان باران را برای این مجموعه برگزیده بود. و چند اثر ناتمام یا چاپ نشده:
- مجموعه شعری برای کودکان
- ترجمه چند شعر از فروغ فرخزاد به زبان کردی
- ترجمه مجموعه شعری از بیژن جلالی به زبان کردی با نام "روزنه ها"
- ترجمه داستان کوتاه "طلب مغفرت" از صادق هدایت به کردی چاپ شده در مجله "رامان هه و لیر"
- نگارش داستان "بر باد رفته" به زبان فارسی که تا کنون به چاپ نرسیده است.
- ترجمه "رمان دزیره" از فارسی به کردی (ناتمام). - و مقالات متعدد