چشمی دارم همه پر از صورت دوست با دیده مرا خوشست چون دوست دروست از دیده دوست فرق کردن نه نکوست یا دوست به جای دیده یا دیده خود اوست مولانا ف لطفا
لازم است آن که دارد اینهمه لطف که تحمل کنندش اینهمه ناز ای به عشق درخت بالایت مرغ جانِ رمیده در پرواز سعدی