شعرهای گیف

ماه بالای سر آبادی است
اهل آبادی در خواب
روی این مهتابی خشت غربت را می بویم

سهراب سپهری

 

خسته ام از این نقاب لعنتی بر چـهره ام
نه نمی خواهم تو را در بودنم کتمان کنم

 

راحت بخواب کوروش،ای مهرآریایی
میهن بدست یزدان آزادُ سربلند است

 

به گنبد بازچه نغمه از تورسید
که گر به کوه رسانی به رقص آری
به شاه جهان چوقصدشکارنطنزآیی
چوهمچو بازشکاری به رزم آیی

 

هرچند نداری تو ز احساس، نشانی
من عاشق لبخند توام، گرچه ندانی
مغرور و بداخلاق بشو با همه اما
با من به ازین باش که با خلق جهانی
شاعر:نفیسه سادات موسوی

 

برخیز که غیر از تو مرا دادرسی نیست
گویی همه خوابند، کسی را به کسی نیست
آزادی و پرواز از آن خاک به این خاک
جز رنج سفر از قفسی تا قفسی نیست
این قافله از قافله سالار خراب است
اینجا خبر از پیش‌رو و باز پسی نیست
تا آینه رفتم که بگیرم خبر از خویش
دیدم که در آن آینه هم جز تو کسی نیست
من در پی خویشم، به تو بر می‌خورم اما
آن‌سان شده‌ام گم که به من دسترسی نیست
آن کهنه درختم که تنم زخمی برف است
حیثیت این باغ منم، خار و خسی نیست
امروز که محتاج توام، جای تو خالی است
فردا که می‌آیی به سراغم نفسی نیست
در عشق خوشا مرگ که این بودن ناب است
وقتی همه‌ی بودن ما جز هوسی نیست
هوشنگ ابتهاج

این شعرراباصدای ابی گوش کنید

 

عاشقُ معشوق کشتن چون بجرم عاشقی دشوارنیست
چون رسیدن این وصال با دار را انکار نیست

 

حلقه بر در نتوانم زدن از بیم رقیبان
این توانم که بیایم سر کویَت به گدائی

 

نو بهار عمر را دیدی چه شد
زندگی را هیچ فهمیدی چه شد

 

در شب چاردهم، ماه که پرنورتر است
غصه قلب حسین غربت عباس من است

گیف محرم