آخرالزمان رسیده! باید باور کرد که آخرالزمان رسیده! فصل فریادهای بی صدا، نمازهای پر از ریا، بازارهای آکنده از ربا و بت‌پرستی زر و سیم و طلا، فصل خدایی کدخدایان و گدایی بی‌نوایان، فصل آشفتگی و پژمردگی، فصل سرد افسردگی و زندگی‌های سر تا پا مردگی... آخرالزمان رسیده! هر که به فکر خویش به پیش می‌رود و هیچ خویشی در این شهر فراموشی، مرهم دل ریش نمی‌گردد... آخرالزمان رسیده! پسر پدر نمی‌شناسد و سراغ از مادر نمی‌گیرد، و به خیال خود پدر شده لیک جایگاه پدر و مادر نمی‌داند و همچون درختی بی‌ثمر است. آری! آخرالزمان رسیده! بازی‌ها جدی گرفته شده و جدی‌ها بازی!علم و دانش پیشرفت کرده اما ادب و اخلاق پس‌رفت! مسائل دنیایی اصل شده و مسائل معنوی و آخرتی در حاشیه قرار گرفته، صنعت رشد کرده ولی عاطفه و محبت تنزل یافته، شعار زیاد عمل کم، مساجد زیاد نمازخوان کم، کمیت زیاد کیفیت کم، وسایل آسایش بیشتر شده اما آرامش کمتر، خانه‌ها زیبا ولی پایه ها سست گردیده، به فکر فتح کره ماه هستیم اما به قلب و روح خود بی‌توجهیم، در آسمان پرواز می‌کنیم اما دلهایمان سخت به زمین چسبیده است، اخبار دنیا را می‌دانیم اما از فضای خانه خود بی‌خبریم، به فکر غذای بد فرزندان خود هستیم اما به فکر غذای روح آن‌ها نیستیم... باید باور کرد که آخرالزمان رسیده و ما در این زلزله‌های شدید معنوی و طوفان‌های تکان‌دهنده دو راه پیش رو داریم؛ یا دست در دست جانان به کشتی نوح درآییم و راه پرواز گشاییم یا از نادانی و ابلهی خود را به سوی نابودی و هلاکت رها نماییم و کدام عاقل است که سلامت را به هلاکت و سعادت را به شقاوت بفروشد و چسبیدن به زمین پست را به پرواز در آسمان رفیع ترجیح دهد؟! پس ای واسطه بین زمین و آسمان و ای سبب متصل بین أرض و سماء، در این دورانی که نگه‌داشتن دین به نگهداری زغال داغ در کف دست تشبیه شده، ما به تو پناه می‌بریم که تو را خدای عزیز، نگهدارنده‌ی ما از خطرات و نجات‌دهنده‌ی ما از هلکات قرار داده است.
تهمت هایی که به امام زمان میزنند! یکی از بزرگترین دردها و مصیبت‌های زمان غیبت ، حرف‌های نادرست و افکار غلطی است که دشمنان یا دوستان امام زمان ارواحنا فداه به آن بزرگوار نسبت می‌دهند و ایشان را از خود می‌رنجانند و باعث تأخیر در ظهور می‌شوند. مثلا می‌گویند زمان ظهور امام عصر علیه السلام پایان دنیاست و پس از آن قیامت فرا می‌رسد، در حالی که این سخن کاملا باطل است زیرا زمان ظهور ، تازه زمان شروع زندگی است. برخی می‌گویند: آن حضرت حالا حالاها ظهور نمی‌کند! اگر ظهور کند همه را گردن می‌زند! دعا کن که آقا نیاید که اگر بیاید اول گردن من و تو را می‌زند! خدا خواسته که امام زمان غایب باشد و هر موقع هم خودش بخواهد به او امر می‌کند که ظهور کند پس دعای ما برای ظهور آن حضرت فایده ای ندارد! او هنوز متولد نشده و در آینده به دنیا می‌آید! او ظهور کرده و از دنیا رفته است! عده‌ای هم که اصلا توجهی به آن حضرت ندارند و عده‌ای هم که اصلا به اصل وجود آن حضرت مشکوکند!.... و اما تأسف ما به خاطر این است که این حرف‌ها را کفار و دشمنان اسلام نگفته‌اند بلکه این‌ها بیشتر سخنان و نظریات غلط برخی مسلمانان است که بدون هیچ دلیل و مدرکی بر زبان جاری می‌کنند و باعث ناراحتی آن حضرت می‌شوند. امام زمانی را که همچون سایر ائمه اطهار علیهم السلام بعد از خدا مهربان‌ترین مهربانان است به صفت خونریزی ، قتل و خشونت بی‌حد و حساب متهم می‌کنند. هنوز امام زمانی که تمام ادیان و فرقه‌ها در اصل وجودش شکی ندارند را باور نکرده‌اند، امام زمانی را که صدها و بلکه هزاران نفر در طول تاریخ غیبت کبری، آن حضرت را در بیداری مکرر ملاقات کرده‌اند، همچون افسانه پیشینیان می‌پندارند و به او تهمت میزنند که در زمان غیبت نمی‌توان آن حضرت را ملاقات کرد. این درد نیز یکی از بزرگترین دردهای آن حضرت است و کار را به جایی می‌رساند که آن حضرت می‌فرماید: « من مظلوم‌ترین فرد عالم هستم! » و نیز می‌فرماید: « تهمت میزنند، تهمت میزنند، تهمت میزنند! » این چه بی‌معرفتی است که به امام زمان عزیزمان هم تهمت بزنیم ؟ مگر حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در حدیث معتبر و شریف لوح از خدای تعالی نقل نفرموده که خدای حکیم لقب « رحمة للعامین » را به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف داده است؟ مگر رحمة للعالمین به معنای مهربانی برای تمام عالمیان نیست؟ پس چرا برخی آن امام مهربان را این‌گونه خشن معرفی می‌کنند؟ این‌ها چه خرافات و حرف‌های زشتی است که به امام معصوم خود نسبت می‌دهیم؟ اگر ما پیرو اهل بیت عصمت و طهارتیم نباید حرفی را که آن‌ها نمی‌پسندند بر زبان جاری کنیم بلکه باید اگر چیزی را یقین داریم که آن‌ها فرموده‌اند بیان کنیم و چیزی را که شک داریم و با سیره آن بزرگواران سازگاری ندارد مطرح نکنیم!
