اگر می‌خواهی برای آدم‌های طبقه‌ی بالا پُز بدهی، زحمت نکش! آن‌ها همیشه به نظر حقارت نگاهت میکنند! اگر هم می‌خواهی برای زیر دست‌هایت پُز بدهی، باز هم زحمت نکش ! چون فقط حسودی‌شان را تحریک می‌کنی... این نوع شخصیتِ کاذب تو را به جایی نمی‌رساند، فقط قلب باز است که به تو اجازه می‌دهد در چشم همه یک جور باشی... مفید بودن برای دیگران اجازه می‌دهد احساس زنده بودن داشته باشی، ماشین و خانه این کار را نمیکند! # میچ آلبوم
" سی.پی.آر " بیمارستان جای جالبی ست، آدم هایی که بیرون از آن تند و تند قدم میزنند ،گریه میکنند ،دعا میکنند ،حالشان بهتر از بیماری که برای زنده ماندن با دستگاه شوک دست و پنجه نرم میکند نیست. آدم های بیرون از اتاق از یک چیز میترستند؛ از "نبودن" ! از نزدن ضربان قلب عزیزترین شخص دنیایشان ،از جای خالیه یک آدم. اتاق شوک جای بد و جالبیست ،تمام قول های عالم پشت دَرش داده میشود ،تمام خاطرات مرور میشود !تمام خوبی هایش یادآوری میشود ! حالا چشمتان را ببندید. بدترین آدم زندگیتان را درون این اتاق تصور کنید. فرض کنید تنها کسی هستید که او دارد ،به خوبی هایی که قبلا به شما کرده فکر کنید،به جای خالیش . نبود آدم ها را هیچ کینه ای پر نمیکند! لطفاً در زندگیتان یک اتاق سی پی آر ،یک اتاق شوک داشته باشید و خوبی های آدم های بدِ دنیایتان را احیا کنید . بعضی روزها امروزمان به فردا نمیرسند ... # محبی
تو یه کتاب نوشته بود " دوست داشتنِ یه آدم، دوست داشتنِ داستانِ اون آدمه " سعی نکنیم آدمارو عوض کنیم...
همیشه که قرار نیست ببازی یک روز هم نوبت تو میشود گوش به زنگ باش شانس فقط یک بار در خانه‌ات را می‌زند شانس قرعه نمی‌اندازد تاس نمی‌ریزد، ورق نمی‌کشد فقط در می‌زند،آن هم فقط یک بار... نکند بیاید در بزند حواست نباشد برود. شانس منتظر نمی‌ماند طاقت ندارد صبرش زیاد نیست کم طاقت است انگار... دو تقه به در می‌زند... تق تق... صبر نمیکند در را باز نکنی می‌رود، نمی‌ماند. حواست به کلون در زندگیت باشد. شانس حتما یک بار در خانه‌ی هر کسی را می‌زند. آن‌هایی که می‌گویند شانس نداریم، گوششان سنگین است حواسشان پرت است شانس حتما آمده، در زده و رفته... حواسشان به در نبوده...
در آموزه‌های اخلاقی،یه عبارتی هست تحت عنوان «درِ خیر رو نبستن» معنیش میشه این که اگر کسی خوبی‌ای در حق ما کرد، جوری پشیمونش نکنیم که دیگه هیچ‌وقت اون خوبی رو در حق کس دیگری نکنه. درِ خیر رو نبندیم ...
بیایید تهِ دل هم را خالی نکنیم ... به کسی که تازه خانه خریده به جای ترساندن از قسط هایِ عقب مانده ای که ممکن است برایش اتفاق بیفتد ؛ تبریک بگوییم و آرزوی خانه ی بزرگتر بکنیم به زنی که تازه باردار شده به جای ترس از زایمان و دردسر های بزرگ کردن بچه قدمِ نو رسیده اش را تبریک بگوییم باور کنید قشنگ تر است اگر به دوستمان که تازه ازدواج کرده به جای اینکه بگوییم "همه مثل هم اند" بگوییم برایت آرزوی خوشبختی میکنم بیایید تهِ دل هم را خالی نکنیم ... نزنیم تویِ ذوقِ عزیزترین کسانمان وقتی خبری را با شوق به ما می دهد.
تنها زمانى"صبور"خواهى شد، كه صبر را يک"قدرت"بدانی نه يك"ضعف" آنچه ويرانمان مى كند،روزگار نيست! حوصله ی " كوچك "براى " آرزوهاى بزرگ "ماست
ما اوّل واکنش اطرافیان را حدس می‌زنیم، بعد کاری را می‌کنیم یا نمی‌کنیم. به همین دلیل، بسیاری چیزها بر زبان آورده نمی‌شوند؛ بسیاری امیدها به مرحله‌ی کنش نمیرسند. در جهانِ جانِ ما جنین‌هایی هستند که هرگز متولد نمی‌شوند: «سلام بر نامه‌هایی که هرگز ارسال نشد؛ از هراسِ سرمای پاسخ...». - ابراهیم سلطانی
