این همه آدم در دنیا دارند نباتی زندگی میکنند. بیدار می‌شوند و می‌خورند و می‌دوند و می‌خوابند؛ همین. مگر به کجای دنیا برخورده؟ بابا گفت «جوری زندگی کن که بعد از تو آدم ها تو را یادشان بیاید.»
اینکه میگن «تو عصبانیت حلوا خیرات نمی کنن» همش برای توجیه کردن حرفاییه که اون موقع زدن و موقعیتشون به خطر افتاده. آدما توی عصبانیت حرفایی رو میزنن که همیشه بهشون فکر کردن.. حرفایی که اعتقادشونه حرفایی که هی با خودشون درباره ی شما تکرار کردن. حرفایی که باورشون دارن. اگر کسی حتی توی عصبانیت وسط داد و بیداداش هنوزم حرفاش بوی دوست داشتن می داد اون آدم از ته قلبش شما رو دوست داره مراقب این آدم باشین...
کلافه نشید؛ وقتی که پدر و مادرتون ازتون میخوان کار با موبایل و ابزارهای جدید رو بهشون توضیح بدید؛ اونام یه روزی به شما یاد دادن چجوری از قاشق استفاده کنید.
داروهای حال خوب کن: نگریستن به ستارگان، و آب روان و پابرهنه بر زمین راه رفتن و نغمه ای را زمزمه کردن و تماشای گلها و شکوفه ها و تنفس در هوای تازه و کتاب خواندن، و گوش سپردن به موسیقی خوب، و بوییدن میوه، و لمس درختان، و نوازش کردن حیوانات و آب دادن به گلدان ها
