آشنایی با شبکه و اصول پایه

پیدا کردن netid و host id

همانطور که میدانید ip دارای 5 کلاس میباشد که شامل A,B,C,D,E میباشد که رنج IP در کلاس A از 0تا126 میباشد و دارای SUBNETMASK به شماره ی 255.0.0.0 میباشد و رنج IP در کلاس B از 128تا191 میباشد که دارای SUBNETMASK با شماره ی 255.255.0.0 میباشد همینطور برای کلاس C رنج IP از 192تا223 میباشد و دارای SUBNETMASK با شماره ی 255.255.255.0 میباشد.برای کلاس های دیگر IP نیز به همین صورت میباشد که در مقاله ی دوستان که رنج ها و کلاس های IP را معرفی کرده اند میتوانید با آنان بیشتر آشنا شوید.همانطور که میبینید در هر رنج IP شما دارای یک SUBNETMASK مختص به آن رنج میباشید که با استفاده از همین SUBNET MASK شما میتوانید NET ID و HOST ID را پیدا کنید.برای پیدا کردن NET ID و HOST ID یکی از روش های ساده ای که وجود دارد این است که شما SUBNETMASK را زیر IP بنویسید و هرجا که صفر بود عدد بالایی HOSTID و هرجا که 255 بود عدد بالایی NET ID میباشد که با این روش براحتی میتوانید NETID و HOST ID را تشخیص دهید.برای درک بیشتر به دو مثال زیر توجه کنید.




همانطور که میبینید در اینجا host id متفاوت است اما netid هم متفاوت میباشد و دو ip در یک رنج نیستند پس دو کلاینت نمیتوانند همدیگر را ببیند چون شرط برقرار نیست اما در مثال زیر:




در این مثال همانطور که میبینید دو آدرس ip در یک کلاس هستند و دارای netid یکسان و host id متفاوت میباشند پس دارای شرط لازم برای شبکه شدن میباشند و میتواننت با یکدیگر ارتباط بگیرند.
امیدوارم از این نکته استفاده ی لازم را ببرید برایتان مفید واقع شود.

متن مخفی: منبع

نویسنده: امیرمحمد رسول خمینی
منبع:انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران

subnetmask:

• عددی از جنس آی پیو در کنار آی پی با این شرط که بیت های معادل netId را 1 و بیت های معادل hostId را 0 میگذاریم

اعداد مورد استفاده در subnet mask:

• 00000000 => 0
• 10000000 => 128
• 11000000 => 192
• 11100000 => 224
• 11110000 => 240
• 11111000 => 248
• 11111100 =>252
• 11111110 =>254
• 11111111 =>255

 

روتر router:
Router یکی از دیوایس های مورد استفاده در شبکه می باشد که در لایه ی سوم OSI (لایه Network) کار می کند. Router بین شبکه های مختلف مسیر یابی می کند و دقیقا به همین دلیل باید حداقل دو عدد اینترفیس داشته باشد که Net ID های آنها حداقل یک بیت با هم فرق داشته باشند.شرکت های زیادی هستند که تجهیزات شبکه مانند Router و دیگر دیوایس های مورد استفاده را تولید می کنند به این سبب Router ها نیز برند ها و مدل های مختلفی دارند اما همانطور که همه می دانیم بهترین شرکت تولید کننده تجهیزات شبکه، شرکت Cisco است که نه تنها تجهیزات بلکه صادر کننده علم شبکه به دنیا نیز می باشد.Routing علمی است که Cisco به دنیا معرفی کرد و کاریست که روتر ها برایمان انجام می دهند. به طور کلی Routing به معنی ارسال بسته از مبدا به مقصد بر اساس پرتکل ها ،آدرس لایه سومی (IP) و Routing Table یک روتر می باشد.




نحوه کار کرد یک روتر یا مسیریاب
هنگامی که یک روتر را خریداری و برای اولین بار روشن می کنید به صورت پیش فرض کاری انجام نمی دهد یعنی نیاز است که همه کار ها و دستورات به آن داده شود.پس ابتدا اینترفیس های روتر را روشن کرده و بر اساس تشخیص مهندس شبکه، IP های مورد نظر به اینترفیس ها داده و Routing Protocolمناسب بروی آن router راه اندازی می شود. حال زمانی را در نظر بگیرید که بسته ای به روتر می رسد ، در این حالت ابتدا روتر به Routing Table خود نگاه می کند چنانچه Route و یا مسیری برای آن مقصد مورد نظر داشته باشد ، بسته را route می کند و اگر مسیری در Routing table نداشته باشد ، default gateway را بررسی میکند. در صورتی که set شده باشد ، بسته به آن سمت هدایت می شود در غیر این صورت بسته drop خواهد شد.

• نکته : عملیات Routing تنها توسط روتر انجام نمی شود بلکه switch هایی نیز وجود دارند که این کار را انجام می دهند ودر اصطلاح به آنها MLS که مخفف شده ی عبارت Multi Layer Switch است، گفته می شود. MLS ها قابلیت کار کرد در لایه های دوم و سوم OSI و همچنین دید نسبت به لایه چهارم را دارند.با آرزوی مـــوفقیت

متن مخفی: منبع

نویسنده : بهزاد حسن زاده
منبع : انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران

static route:

• سوادی است که به جدول روتر دستی اضافه میشود

1. host route: برای یک کامپیوتر نوشته میشود
2. network rout: برای یک شبکه نوشته میشود

routing protocol:

• بر اساس آن روترها با هم ارتباط برقرار کرده و مسیرهای گذر را بهم اطلاع رسانی میکنند
• distance vector: معیار انتخاب بهترین مسیر برای آن متریک می باشد(الگوریتم های ساده ریاضی-RIP)
• link-state: همانند قبلی متریک می باشد با این تفاوت که معیارهایی مانند: bandwidth, delay و .... هم تاثیر دارد(ospf)

defualt gaetway:
برای ایجاد ارتباط یک کامپیوتر از یک شبکه با شبکه دیگه می باشد و باید در رنج شبکه خودش باشد

 

IP دادن به کامپیوتر:

• دستی
• اتوماتیک
  • یا از DHCP و رنجی که مشخص شده میگیرد
  • یا از DHCP نمیگیرد و با توجه به پروتکل آیپی میگیرد ___.____.254. 169

انواع آی پی:

• public: از دنیای اینترنت قابل دسترسی باشد
• private: از دنیای اینترنت قابل دسترسی نیستند
  • 10.0.0.0
  • 172.16.0.0 تا 172.31.0.0
  • 192.168.0.0 تا 192.168.255.0
  • 127.0.0.0
  • 169.254.0.0

شیوه های اشتراک گذاری اینترنت:

• ICS: برای شبکه های کوچک استفاده میشود
• NAT: برای شبکه های بزرگ استفاده میشود. این روش اولین قدم امنیتی برای اجازه ورود و خروج داده ها نیز میباشد
  • port forwarding: قانونی که بر روی NAT نوشته میشود و طبق آن بسته اطلاعاتی که روی آن آی پی public و پورت مشخص میاد را به آی پی private مورد نظر منتقل میکند
• Proxy: برای شبکه هایی بزرگ استفاده میشود

تکنیک NAT2NAT: استفاده ار دو NAT پشت هم برای ارتباط بین شبکه public و private

 

Proxy Server:

• میتواند نرم افزار یا سخت افزار باشد
• مایکروسافت برای این سرور نرم افزاری به نام ISA دارد
• این سرور هر سایتی را که باز میکند در کش خود نگه میدارد و به نفر بعدی از کش پاسخ میدهد
• توانایی نوشتن قوانین امنیتی را دارد

تحلیل نام:

• Net Bios:
  • broadcast
  • wins: سروری برای مشخص کردن و راهنمایی نام ها
• FQDN: یا از طریق DNS نام را میپرسد و یا
  • Bnod:فقط broadcast میکند
  • Pnod: فقط از wins استفاده میکند
  • Hnod: ابتدا broadcast میکند و جواب نگرفت از wins
  • Mnod: ابتدا از wins سوال میپرسد و نتیجه نگرفت broadcast میکند

*نوع NOd را DHCP تعیین میکند و در غیر اینصورت در رجیستر معلوم میشود

مراحل DORA گرفتن آی پی از DHCP:

1. DHCP Discover: اکتشاف
2. DHCP Offer:پیشنهاد
3. DHCP Request: درخواست
4. DHCP Acknowledgment: تایید

 

منظور از مدل هفت لایه ای یا مرجع OSI چیست ؟
همانطور که برای ساخت یک ساختمان شما نیاز به یک نقشه دارید تا بدانید جای هرچیز کجاست مثلا مسیر برق ساختمان از کجا می گذرد ، درها کجا هستند ، راه ورود و خروج کجاست و هر واحد در کدام طبقه ساختمان قرار دارد در شبکه نیز لازم است بدانید ارتباط شبکه شما چه مسیری را طی می کند و در هر مسیری چه اتفاقی برای داده های شما می افتد . این کار به دو صورت به شما کمک می کند :

1. درک خوبی از شبکه و تبادلهای شبکه ای بدست می آورید .
2. در صورت بروز مشکل میدانید باید در کجا دنبال مشکل بگردید .

مدل مرجع OSI مخفف واژه Open System Interconnection است و یک مدل فرضی برای درک مفاهیم شبکه است . این مدل به هیچ عنوان بصورت واقعی وجود نداشته و صرفا برای یادگیری و رفع اشکال و همچنین طراحی ساختارهای شبکه بکار می رود . در این مدل شبکه را به هفت لایه تقسیم بندی می کنیم که هر لایه به لایه پایین تر خود سرویسی را ارائه می دهد و این در حالی است که هر لایه وظیفه خاص خود را نیز بر عهده دارد . مدل مرجع دیگری نیز بنام TCP/IP وجود دارد که بصورت کاربردی بیشتر از OSI مورد استفاده قرار می گیرد اما بعنوان مدل درسی و مدل تئوری برای یادگیری مورد استفاده قرار نمی گیرد . حال به سراغ بررسی لایه های این مدل مرجع می رویم : لایه ها را از لایه شماره هفت به سمت پایین که لایه شماره یک است بر اساس روش انتقال اطلاعات از سیستم مبدا به سیستم مقصد بررسی می کنیم :

• لایه هفتم : Application layer یا لایه کاربردی : این لایه رابط بین کاربر و سیستم عامل محسوب می شود و همانطور که از اسمش پیداست ، شما بوسیله این لایه با نرم افزارهای کاربردی ارتباط برقرار می کنید برای مثال شما وقتی از نرم افزار Internet Explorer یا IE برای ارسال درخواست باز کردن صفحه وبی مانند گوگل استفاده می کنید در حقیقت ار پروتکل HTTP برای ارسال درخواست خود توسط این نرم افزار اسفاده کرده اید که همه اینها در لایه هفتم از مدل OSI فعالیت می کنند . این لایه تنها لایه ای است که کاربر می تواند آن را بصورت ملموس حس کند و با آن ارتباط برقرار کند . از نمونه پروتکلهایی که در این لایه فعالیت می کنند می توان به HTTP ، FTP ، TELNET ، SNMP ، POP3 و مشابه آنها اشاره کرد .

• لایه ششم : Presentation layer یا لایه نمایش : همانطور که از اسم این لایه پیداست نحوه نمایش اطلاعات را به ما نشان می دهد . بعنوان مثال در این لایه تعیین می شود که اطلاعات چگونه رمز نگاری شود یا چگونه فشرده سازی شود . در این لایه قالب بندی داده ها انجام می شود و همچنین کپسوله سازی اطلاعات جهت ارسال در شبکه و هماهنگی با سیستم عامل جهت شیوه یا نوع ارسال اطلاعات تعین می شود .

• لایه پنجم : Session layer یا لایه نشست : در هنگام برقراری یک ارتباط بین دو کامپیوتر اصطلاحا یک جلسه یا نشست برقرار می شود .همانطور که در یک جلسه یک منشی جلسه وجود دارد که زمان شروع ، اطلاعاتی که در جلسه قرار است مطرح شود ، مدت زمان جلسه و زمان پایان آن را تعین می کند در کامپیوتر نیز این لایه وظیفه مدیریت این نشست بین کامپیوترها را بر عهده دارد . در حقیقت این لایه 3 وطیفه بر عهده دارد که به ترتیب :make یا ایجاد کردن جلسه ،maintain یا مدیریت جلسه ،terminate یا پایان دادن به جلسه را بر عهده دارد .

• لایه چهارم : Transport layer یا لایه انتقال : این لایه یک اتصال منطقی ( و نه فیزیکی ) نقطه به نقطه بین دو پایانه ارتباط مثلا بین دو دستگاه کامپیوتر ایجاد می کند . در این لایه دو روش برای این کار وجود دارد :

1. اتصال گرا ( connection-oriented ) : که مربوط به ارسال در پروتکل تی سی پی ( TCP ) است . در این پروتکل که اتصال گرا می‌باشد وظیفه کنترل جریان با قابلیت اعتماد بالا را دارد.
2. غیر اتصال گرا ( connectionless ) : که مربوط به ارسال در پروتکل یو دی پی ( UDP ) است . ( این پروتکل غیر متصل می‌باشد و برخلاف TCP از سرعت بالا تری برخوردار است، اما قابلیت اعتماد آن کمتر است. بعدا مفصل به این 2 پروتکل می پردازیم . )

• لایه سوم : Network layer یا لایه شبکه یا Router layer یا IP address layer : پروتکل معروف IP در این لایه کار می کند . روتینگ هم در این لایه انجام می شود . روتینگ را می توان با یک عملیات 2 سوالی تصور نمود :

1. برای مقصد داده شده از روتر محلی چند مسیر معتبر وجود دارد ؟
2. "بهترین" مسیر برای رسیدن به آن مقصد کدامیک است ؟

• لایه دوم : Data link layer یا لایه ارتباط داده یا MAC address layer یا Hardware address layer یا Physical layer ( من بهتون قول میدم که این اسامی رو من ایجاد نکردم پس به من غر نزنین که چرا اینا اینهمه اسم دارن !! درضمن شبکه همینه ... به دنیای شبکه خوش آمدید : جایی که هزاران اسم اصلی و فرعی و مخفف دارین و گاهی با یک نفر یک ساعت بحث می کنید و در نهایت متوجه می شوید هردوتای شما داشتید یک حرف واحد می زدید فقط زبانتان با هم فرق داشته مثل 2 نفر با 2 لهجه مختلف . ) سوئیچها و پلها ( bridges ) و ایستگاههای اتصال بی سیم ( Wireless Access Points یا WAPs ) نیز در این لایه فعالین می کنند و همچنین داشت یادم می رفت ؛ مودم محبوب ای دی اس ال شما و مودم عادی هم در این لایه جا می گیرند .چهار اصطلاح مهمی که در این لایه هست می گیرند و بعدا بیشتر راجع به انها خواهیم اموخت عبارت اند از :

• Ethernet یا ایترنت
• کنترل ارتباط داده های سطح بالا یا High Data Link Control یا HDLC
• پروتکل نقطه به نقطه یا Point-to-point protocol یا PPP
• یازپخش ساختار یا Frame relay

* در نظر داشته باشید اصطلاح خطایابی یا error detection در این لایه صورت می پذیرد و از طریق فرایندی بنام Frame check sequence .اگر سوئیچ یا پلی در این لایه کار کنند دیگر "سوئیچ کردن" یا "پل زدن" انجام نمیدهند بلکه "مسیر یابی یا routing" می کنند .

• لایه اول : Physical layer یا لایه فیزیکی : جایی که اطلاعات بازجویند اصل خویش ! جایی که اطلاعات به 0 و 1 تبدیل می شوند و رهسپار کابل میشوند ... میدونید من هروقت در شبکه به مشکلی برمی خورم به خودم میگم " ای بابا ! چیزی نیست که !! یه مشت صفر و یکه دیگه !!! "

منبع: ITPro.ir
نویسنده : پویان عارف پور