نوبل برودی موسس شرکت برودی است که موسسه ای جهانی در زمینه نوآوری هنردیجیتالی است. برودی یکی از پیشگامان طراحی گرافیکی، کارگردانی هنری و طراحی علامت های تجاری مشهور جهان است که شهرت خود را مدیون همکاری با تبلیغات، مجلات و همکاری های بین المللی با شرکت هایی مانند سامسونگ، یاماها، لومه، نایک و مجله تایمز لندن است. مصاحبه گر: در جوانی دوست داشتید طراح گرافیک شوید؟ برودی: فکر می کنم همیشه دوست داشتم طراح گرافیک باشم. هیچ وقت آرزو نداشتم راننده قطار یا آتش نشان باشم. حتی قبل از این که بتوانم راه بروم طراحی می کشیدم. و همیشه دوست داشتم در زمینه هنرهای زیبا یا طراحی گرافیکی کار کنم. فکر می کنم دلیل علاقه ام به هنرهای زیبا این بود که این هنر در ظاهر به فرهنگ اهمیت می دهد اما در واقع توجه اصلی آن به پول درآوردن است، حتی فکر می کنم طراحی از هنرهای زیبا روراست تر است. همیشه دوست داشتم طراحی و تبلیغات را ترکیب کنم. سال های اول می خواستم روش هایی را یاد بگیرم که واقعیت را پیش از مخفی کردن آن نشان دهد. در هفت یا هشت سالگی سیستمی در ذهنم برای طراحی کردم که وقتی به یاد آن می افتم ناراحت می شوم! در واقع وقتی دوستان بیرون بازی می کردند من ترجیح می دادم در خانه بنشینم و طراحی کنم. مصاحبه گر: آیا طراحی های گرافیکی جدیدی نیز برای شما جالب است؟ برودی: جالبترین چیز در طراحی گرافیکی برای من ایجاد ارتباط است، عملکرد زبان، درک زبان، رمزی کردن زبان، کاری است که همیشه نیاز به مدیریت دارد بدین دلیل که دائما در حال تغییر است. وقتی چیزی تبدیل به الگویی ثابت شود ما تمایل پیدا می کنیم از آن انتقاد کنیم. من همیشه دنبال تغییر، نوآوری و به هم زدن آن از طریق طراحی گرافیکی هستم. من هرگز دنبال یافتن جایگاهی راحت نبودم. مصاحبه گر: چگونه جلوی تکراری بودن را گرفتیم؟ برودی: گاهی نمی توان جلوی تکراری بودن را گرفت اما در زمان شروع هر کاری سعی می کنیم نوآوری داشته باشیم. هرگز نمی خواهیم سبکی را دنبال کنیم به تدریج در زمان انجام پروژه مسیری را به دست آوریم. مصاحبه گر: چگونه خودتان را نوآور نگاه می دارید؟ برودی: هرگز خودم را وابسته به طراحی گرافیکی محض نکردم. همیشه تلاش کرده ام نوآور باشم. ساخت علامت های تجاری، چاپ، دیجیتال، طراحی محیطی و ... که مضمون اصلی همه آنها اجتماع است. همیشه سعی کردم تا جایی که می توانم خلاق باشم. مصاحبه گر: چه چیز باعث شد از اول کارتان ،استودیوی خود را به وجود آورید؟ برودی: بعد از فارغ التحصیلی استودیوی خودم را باز کردم بدین دلیل که برای من کسب تجربه آزادی مهم ترین چیز بود و بالاخره به این نتیجه رسیدم که نمی توانم برای دیگران کار کنم. اول تصمیم گرفتم در طراحی گرافیکی موزیک فعالیت کنم. بدین دلیل که صنعت طراحی موزیک بسیار تبلیغاتی است و با صنعت های دیگری در ارتباط است، اما اول با همکاری با مجلات، تبلیغات و رسانه شروع کردم و بالاخره به طراحی گرافیکی فرهنگی رسیدم. مصاحبه گر: استودیوی شما در طول این سال ها هنوز دستی در طراحی گرافیکی دارد؟ برودی: ما شعبه هایی نیز در لندن، برلن، توکیو و سئول باز کرده ایم، اما هرگز کارمندان زیادی نداشتیم. در شرکت لندن 20 کارمند داشتیم اما تعداد آنها را کم کردیم زیرا به این نتیجه رسیدیم که تعدادمان به قدری زیاد است که نمی توانیم همزمان برای نهار برویم پس این تعداد ضروری نیستند و بهتر است خودم شخصا با مشتریان در ارتباط باشم. بیشتر کارها در بخش تولید انجام می شود و از طرف دیگر ما به خلاقانه بودن بیشتر از زیاد بودن کارها اهمیت می دهیم و این طرز فکر من هرگر تغییر نکرده است. با این دیدگاه تاکنون توانسته ام با کارمندانم ارتباط خوبی داشته باشم. انگیزه اصلی تمرکز بر روی اشتراک میان استعداد و مهارت است. برخی بر ایده نوآوری، اختراع و غافلگیری و ساختار هندسی تاکید دارند. مصاحبه گر: شما اخیرا نام شرکت تان را از استودیوی تحقیقاتی به کمپانی برودی تغییر دادید؟برودی: استودیو نویل برودی اولین استودیو بود که از من و گروهی کوچک تشکیل شده بود. تصمیم گرفتیم نام آن را استودیو تحقیقاتی بگذاریم تا طراح های دیگر نیز بتوانند در آن همکاری داشته باشند و شناخته شوند. پس از آن تصمیم گرفتیم به صورت اینترنتی شرکت را در آمریکا، آسیا و اروپا معرفی کنیم. حالا به مرحله سوم کارمان رسیده ایم که جالب تر است. گروهی تشکیل داده ایم که بر طبق نیازهای پروژه کار می کنند و با متخصصان دیگر غیر از گروه خودمان همکاری دارند. مرکز فعالیت هر یک از آنها گروهی از طراحان است که با تخصص های مختلف در هر پروژه ای همکاری دارند. این به هر کسی اجازه می دهد انعطاف پذیری بیشتری داشته باشد یا بتواند ایده بهتری پیدا کند تا این که در استودیو منتظر باشیم که کسی کاری به ما سفارش دهد. به علاوه موجب می شود وابستگی بیشتری با پروژها داشته باشیم و این شیوه تجاری بهتری دارد. مصاحبه گر: شما از کدام بخش روند طراحی بیشتر لذت می برید؟برودی: من بیشتر دوست دارم با زبان و استراتژی کار کنم و همچنین از کار بر روی پوستر و جلد کتاب بیشتر لذت می برم بدین دلیل که می توانید عمیقا تجربیات را حس کنید. امروزه همه چیز ظاهرا درباره طراحی است و من آن را نیز دوست دارم. می دانم این مفهومی تازه نیست، اما جالب تر است. همواره می شنویم که دولت، مردم و اجتماع از «روند طراحی» صحبت می کنند و این بدان معناست که طراحی اهمیت زیادی پیدا کرده است مثلا کارمن در RCA به عنوان مدیر گروه برایم بسیار جالب بود. مصاحبه گر: از کدام پروژه بیشتر لذت برده اید؟ برودی: بیشتر از همه از کلکسیون کلاه های برتر لذت بردم. پسرم که هفده سال دارد خیلی تحت تاثیر این کار قرار گرفت و این برای من بسیار مهم بود. کار با شرکت نایک برای کوله پشتی های انگلیسی نیز برایم جالب بود. راستش این که ما سعی می کنیم. هر پروژه را به شیوه ای که که دوست داریم و از آن لذت می بریم انجام دهیم. آیا داشتن مدرک دانشگاهی طراحی به نظر شما اهمیت دارد؟ برودی: برای من داشتن مدرک دانشگاهی برای طراحی خوب چندان اهمیتی ندارد. ما طراحی را به نسبت سفارشی که داده می شود انجام می دهیم مهم نیست کسی که طراحی می کند دانشجو یا فارغ التحصیل این رشته باشد، آنچه مهم است کاری است که تحویل می دهد به نظر من داشتن تجربه، مهارت و استعداد مهم تر از تحصیلات دانشگاهی است. ما در کار خود به دنبال کسب درآمد هستیم و این کار را با قرار ملاقات هایی که می گذاریم و محدودیت زمانی انجام می دهیم. دانشگاه گرافیک به شما کمک می کند فکر و استعدادتان را گسترش دهید و حتی گاهی می توانید در آن تجربه نیز کسب کنید. جواب کوتاه به این سئوال این است: نیازی نیست برای پیدا کردن شغل طراحی به دانشگاه بروید، اما داشتن تحصیلات در این رشته ارزش زیادی دارد. مصاحبه گر: چگونه آموزش حوزه فکری شما را گسترش داد؟ برودی: من چهار سال در RCA بودم و تجربیات زیادی کسب کردم، اما هنوز چیزهای بسیاری را نمی دانم، اما هر روز روش های نوینی به وجود می آید که افکار تازه ای نیاز دارد. قبلا کلاس های طراحی بر خلق چیزهای باارزش و ماندنی تاکید داشتند مانند کتاب، بسته بندی اما طرز فکر جدید تغییر کرده که تمرکز بر روی مراحل تفکر و دادن ابزار به دانشجویان است. ما می خواهیم با افکار ریسک پذیر و نوآور چیزهای جدیدی طراحی کنیم. و فکر نمی کنم آموزش نتیجه ای مهم تر از این داشته باشد. مصاحبه گر: اخیرا گفتید که طراحان باید نوآوری های بیشتری داشته باشند. پیشنهادتان برای طراحان جوانی که می خواهند این کار را انجام دهند چیست؟برودی: به دانشجویان یا طراحان جوان پیشنهاد می کنم هر کسی باید راه خودش را پیدا کند. ما در RCA مفهوم اصلی را به تازه کارها می آموزیم و از آنها می خواهیم به طریقی بر جامعه اطرافشان تاثیرگذار باشند. من به آنها پیشنهاد می کنم طراحی خلاق باشند. برخی طرحان به نتیجه کارشان فکر نمی کنند، آنها بیشتر بر کسب درآمد و زیبایی کارشان تمرکز می کنند و برخی از آنها فقط به طراحی طراحان دیگر علاقه دارند. طراحان افرادی مسئول در جامعه خود هستند به همین دلیل فکر می کنم مهمترین کار این است که مفهوم کاری را که انجام می دهند درک کنند. مصاحبه گر: نظر شما درباره صنعت طراحی گرافیکی جدید و پیامد آن چیست؟ برودی: به قانون دوم ژنرال دنیا میک شباهت دارد... ممکن است صدها فروشگاه محلی در شهری وجود داشته باشند که خود و محصولاتشان را به شیوه های مختلف تبلیغ می کنند. هر یک از آنها ویژگی و درجه بندی خاص خود را دارند، اما ناگهان یکی از این فروشگاه ها از تبلیغات جهانی استفاده می کنند. در قدیم این کار بسیار جالب بود، اما الان بسیار عادی و معمولی شده است. چند روز پیش در روزنامه گاردین درباره «پایان سوپرمارکت ها» مطلبی خواندم مردم از تولیدات انبوه روی برگردانده و به سمت تجربه های شخصی و خودمانی تر متمایل شده اند. مردم اکنون به دنبال تفاوت ها هستند تا شباهت ها. فکر می کنم یکی از مهم ترین دلایل مشکلات اقتصادی است و این می تواند موضوع جالبی برای طراحی گرافیکی باشد. طراحی گرافیکی برای مدتی ارتباطش را از دست داده بود، طراحان بسیاری که اغلب دانشجو بودند فکر می کردند نیازی به کسب تجربه ندارند و با این کار خود را مطابقت داده بودند و احساس راحتی می کردند. آنها طراحان شایسته ای بودند، اما نیازی به نوآوری نمی دیدند، هنری برایشان خطرناک یا محرک نبود اما زمانی که مشکلات اقتصادی پیش آمد همه چیز تغییر کرد. در حال حاضر مردم خطر بیشتری را قبول می کنند و تلاش می کنند کار تازه تر و بهتری ارائه دهند. مصاحبه گر: چه چیزهایی را جذب و چه چیزهایی را در کارهایتان فیلتر می کنید؟برودی: زبان، کد، شناسایی، شناسایی انسانی برای من جذاب است. من عاشق طراحی گرافیکی هستم و از کار بسیاری از معماران لذت می برم. مثلا در لندن معماران بسیاری هستند که کارهای بسیار خوبی انجام می دهند که برخی بسیار جالب تر هستند، اما همه آنها جذاب به حساب نمی آیند. شهرها چیزهای جالب و تازه ای را هر روز به نمایش می گذارند. آنچه مرا ناامید می کند این است که طراحی دیجیتالی امروزه به شکل برنامه ای سودمند درآمده است. مثلا بیست سال پیش که مردم با اینترنت آشنا شدند امیدوار بودم این کار نوآوری و تجربه های بیشتری به دنبال داشته باشند، اما این نتیجه به دست نیامد. کسی چه میداند شاید همه چیز تغییر کند و بهتر شوند حتی طراحی گرافیکی! مصاحبه گر: شعار نوبل برودی چیست؟ برودی: شعار خاص من این است: «آگاه باشید!» مترجم: نیلوفر اربابی
