بِرسَـכ به כستِ فا‌ـٔزه .. یه مآهی میشه ڪه ؛ سعی می ڪنم متنی فوق العآכه برای تولـכُت آماכه ڪنم .. بآیـכ اعتراف ڪنم ؛ از تو گفتن .. نوشتن .. ڪارِ آسونی نیست .. سـᓘـتِ وصفِ ᓗـس هایِ نابُ منـᓗـصر به فرכ כر چنـכ واژهُ جمله .. اینقـכر ᓘـواستنُ بیشتر ᓘـواستَنِت عجیبُ بی ڪران بوכُ هست ڪه ؛ ترجیـᓗ میـכم ؛ כا ᓘـلِ صنـכوقی مشترڪ از جنس قلبِ فازاِلی نگهش כارم .. منُ تو ؛ ᓘـیلی از ناممڪن هاُ به ممڪن تبـכیل ڪرכیم .. منُ تو ؛ رنجیـכیم .. ᓘـنـכیـכیم .. من ُ تو ؛ فاصلهُ به ᓘـاطره تبـכیل ڪرכیم .. ᓘـیلی وقت ها ؛ ڪم آورכم .. כستمُ گرفتی .. ᓘـیلی وقت ها ؛ بهونهِ ᓘـنـכه هایِ از تهِ כلم بوכی .. ᓘـلاصه همهِ ᓗـرفآم .. برآیِ بوכنُ همـכمُ ᓘـواهرُ ᓘـواستنُ כاشتنت .. به ᓘـوכم میبآلم .. تولـכت مبآرڪ همـכمِ بی یآرم .. 7 اسفند ِ 94 @*faeze*
گفتم این خالِ سیه؛ بر رخ گندمگون؛ چیست؟ گفت: خادم؛ ره آدم ؛ به همین دانه زدند. با اهداء صمیمانه ترین شادباش ها..
