پنگوسی((PANGASIUS)) [FONT=arial, helvetica, sans-serif]وطن اصلیش آسیای جنوب شرقی واندونزی ا ست این ماهی خانواده ی مستقلی راتشکیل می دهد به نام (کوسه لجن خوارها) که انواع مختلفی از آن دردسترس می باشد در بازار اکثر مواقع آنها را تنها به دونوع گوشتخواروگیاهخوار تقسیم می کننداین درست نیست زیرا گیاهخوارهااز چندین مدل تشکیل شده اند که البته دربچگی شبیه به هم هستند اما بعضی تنها به 20سانتیمتر می رسندوبعضی تازه در2متری به بلوغ ،اما هیچکدام در آکواریم به اندازه واقعی خود نمی رسد در خرید پنگوسی گیاهخوار بهتر است پنگوسی را خریداری کنید که در وسط آکواریم وموزون شنا کندو همچنین چاق وتپل بودن هم درپنگوسی ها صفت خوبی است . رنگ واندازه را باسلیقه وتناسب ماهی به اندازه ی آکواریم خود انتخاب کنید پنگوسی ها دید خوبی ندارند ودر گیاهخواران بینایی به بیش از10درصد تجاوز نمی کندو راهنمای اصلیش برای یافتن غذا ریشهایش می باشد.این ماهی بسیار پرخور است وهمه نوع غذایی را که در کف آکواریم می یابد می خورد بهتر است روزی دو بار به ان غذا دهید واز لوفاگ متناسب با دهانش بیشتر استفاده کنید .[/FONT] [FONT=arial, helvetica, sans-serif]پنگوسی گوشتخوار در بازاررامی توان به سه دسته تقسیم کرد که زیبا ترین وگرانترین آنها پنگوسی باله بلند می باشد . اگر خواهان پنگوسی گوشتخوارهستید تنها پنگوسی باله بلند را بخرید علاوه بر زیباوبا ارزش بودن رشدش وخوراکش نیز از همه ی پنگوسی ها بسیار بیشتر ا ست می توان روزانه چند وعده خوراک گوشتی(دل گوساله)به آن داد البته این ماهی شکار چی بدی نیست وماهی های ریز را به راحتی می بلعد البته اصلآ ماهی خشنی نیست . وبیناییش نسبت به بقیه پنگوسی ها بیشتر است.((در حدود30درصد))[/FONT] [FONT=arial, helvetica, sans-serif]دمای مورد نیازش22تا28 درجه است واین ماهی نسبت به بسیاری از بیماری ها مصون است اما دمای پایین گاهی اوقات موجب بیماری سفیدک در این ماهی می شود ودرآب نیمه سنگین سر حال است.از این ماهی به صورت تکی نخرید زیرا ماهی تا مدت زیادی اعتصاب می کندوغذا نمی خورد.[/FONT] [FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا به حال ازپنگوسی ها در آکواریم نتوا نستند بچه گیری کنند. [/FONT]
پاسخ : - تاپیک معرفی انواع ماهیان زینتی - اسکار((ASTRONORUS OCELLATUS)) زیبایی خاصش به همراه تعدد نقش ها ورنگ های مختلف و واقعآ زیبای این ماهی آن را به یکی از پرطرفدارترین ماهیان آکواریمی تبدیل کرده است تا حدی که این ماهی از نظرزیبایی با ماهیان آب شور رقابت می کند. وطنش آمازون،پاراگوئه و ونزوئلا می باشد. این ماهی هر چه بزرگتر می شود از زیبا ییش کاسته می شود ورنگش معمولی تر می گردد به این ماهی در برخی مناطق بومی طاووس ماهی می گویند که البته یک نوع اصلی اسکار پر طاووسی نام دارد که لکه ای چشم مانند بر روی دمش جلب توجه می کند که هنوز در بسیاری ازانواع مختلف اسکار این لکه دیده می شود. این ماهی ازگروه سیشلیدها می باشد وجزء ماهیان خشن است و ماهیان کوچکترخود را تا حدی آزارمی دهد ودر حدود60 سال پیش به بازعرضه شده ودمای مورد نیازش بین23تا28است البته دمای 25درجه ایده آل است وبیشتر از آن اسکار تخمریزی نمی کند وزیر دمای18 درجه به سرعت باعث بیماری سفیدک در این ماهی می شود این ماهی در آکواریم در حدود30سانتیمتر می شود وعمرش در حدود15سال است این ماهی بسیارپر هیبت،باهوش،دستاموزوکنجکاو است وغذا دهنده یخودرا می شناسد. ا سکارماهی پر اشتهایی می باشد وبا دهان نسبتآ بزرگش می تواند لقمه های بزرگتر از دهانش را بگیرد وآرام ببلعد. بهتر است عمده غذایش را لوفاگ مرغوب ومتناسب با دهانش را تشکیل دهد البته دل گاو،گوشت،میگوو...را بسیار دوست دارد. همچنین شکارچی بسیار ماهری است اگر خواستار این هستید که اسکار شما بسیارپرجلاترو رنگش در هر اندازه ای بسیار زیباباشد روزانه2الی3(یا بیشتر)ماهی رودخانه ای به آن بدهید که بهترین غذای هورمونی برای ماهی به حساب می آید . برای خرید اسکار دقت زیاد فرمایید بهتر است از انواع سلطنتی خارجی یا باله بلند خارجی خرید اری کنید. .واز رنگ های مسی وتایگر زردوسیاه باشد تا درآینده اسکاری زیباو با ارزش اشته باشید طرز تشخیص جنسیت اسکار ماهی نر: 1- نوک لوله اسپرم نر شبیه به نوک قلم نی و زوکی شکل اس. 2- قوز روی سر ستبر و بلندتر است. 3- لبهای پهن و ضخیمتری نسبت به ماده دارد و کمی دهانش بزرگتر است. ماهی ماده: 1- نوک لوله تخمدان درست شبیه تخم و لبه آن گرد است. 2- قوز روی سر کوتاه تر است. 3- لبهای ماده باریکتر و نازکتر و دهان تر است
پاسخ : - تاپیک معرفی انواع ماهیان زینتی - آنجل((اسکالار)): [FONT=arial, helvetica, sans-serif]وطن آنجل مرکز آمازون ورودخانه های منشعب از آن است.این ماهی درمنطقه ی وسیعی پخش بوده وبه همین علت فرمها ورنگهای متنوعی از آن موجودمیباشد.این ماهی بیشتردرنیزارها ی آمازون زندگی می کندودر چنین محیطی با استتار مناسب خود رااز گزند دشمنان محفوظ نگه می دارد.آنجل ماهی بی آزار،آرام،باهوش وخودسری است که معمولا عرضشان بلندترازطولشان است که به بلندی26سانتیمتروطول15سانتیمترمیر سند و بافرم بلندبالهای خود زیبایی خاصی دارندودرضمن یکی از محبوب ترین ماهیان آکواریمی می باشد.همچنین جزءماهیان حساس آکواریمی محسوب می شوند دمای مورد نیازآنجل نسبتا زیاد است.دمای26تا30درجه دمای مطمئنی است تا آنجل ها دچاربیماری سفیدک(ایک)نشوند؛زیرا دمای پایین به خصوص زیر20درجه موجب میشودکه آنجل ها به سرعت دچار این بیماری شوند.این بیماری معمولا به سادگی قابل معالجه است.بالابردن دمابه اندازه32الی34 درجه وپمپاژقوی علاج کار است. درجابه جایی آنجل باید بخوبی جانب احتیاط را راعایت کنید زیرا ضمن حمل ونقل احتمال زخمی شدن آنجل ها بسیارزیاد است. خوراک آنجل: آنجل ماهی تنوع طلبی است بهتراست قسمت اعظم خوراک آنجل را لوفاگ وپولکی مرغوب تشکیل دهدودرهفته چند وعده از غذاهای: پودرآرتیمیا،کرم خونی و...،هراز گاهی آرتیمیای زنده وغذاهای تازه بد نیست. [/FONT]نحوه تشخیص جنسیت آنجل: [FONT=arial, helvetica, sans-serif]ماهی نر: 1- نوک لوله اسپرم نر زوکی شکل شبیه به نوک قلم نی است. 2- لبهای پهن و ضخیمتری نسبت به ماده اش دارد و کمی دهانش بزرگتر است. 3- قوز روی سر نر دارای بر آمدگی بیشتری نسبت به نوع ماده اش دارد. 4- باله زیرین بلندش در محل تلاقی با بدن زاویه باز ایجاد می کند. ماهی ماده: 1- نوک لوله تخمدان درست شبیه به تخم و لبه آن گرد است. 2- لبهای نازکتر و باریکتری دارد و کمی دهانش کوچکتر است. 3- قوز روی سر ماده دارای برآمدگی کمتری نسبت به نوع نرش است. 4- باله زیرین بلندش در محل تلاقی با بدن زاویه قائمه ایجاد می کند[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]. [/FONT]
پاسخ : - تاپیک معرفی انواع ماهیان زینتی - پیرانا ((PIRANHA)) پیراناها از جمله ماهیان گروهی آمریکای جنوبی وبومی رود خانه امازون می باشند که از جمله خطرناک ترین ماهیان دنیا محسوب می شوند طوری که آن را 5 برابر کوسه سفید خطرناکتر می دانند البته پیرانااز خانواده بسیار بزرگی است حتی خود پیراناها هم از انواع متنوعی تشکیل شدند از جمله پیرانا ی ناتری ،پیرانای خالدار، پیرانای شکم قرمزو000 که البته همگی خطرناک نیستند مثلا پیراناها شکم قرمز تنها به جانداران زخمی ومرده هجوم می آورند،اما پیرانای ناتری به هر جانداری حمله می کند و باداشتن فک های بسیار قوی و پر از دندانش می تواند هر نوع گوشتی رابدرد وببلعد؛ که یکی از مشکلات دامداران آن منطقه را همین پیراناها به وجود آورده اند به طوری که در فصل کوچ یا عبور دسته جمعی گله از رودخانه مشکل آفرینی می کنند. برای حل این مشکل گله داران در سال گاوی را که از همه ضعیف تر است در نزدیکی گله رها می کنند تا برای خود بچرد و زحمتی را متحمل دامداران نکند و هنگام عبور از رود خانه گاو ضعیف ولاغر را در پایین رودخانه رهامی کنند ودر زمانی که پیراناها مشغول خوردن گاو هستند گله رااز بالای رودخانه عبور می دهند .
پاسخ : - تاپیک معرفی انواع ماهیان زینتی - نام علمی:Colisa lalia سایر نامها: گورامی آبی پودری، گورامی قرمز ( در ایران: گورامی دارف ) خانواده:Belontiidae خاستگاه:گنگ، جومنا و براهماپوترا طول ماهی بالغ:2 اینچ ( 5 سانتیمتر) رفتار اجتماعی :صلح جو طول عمر:4 سال سطح شنا:سطوح بالایی و میانی حداقل اندازه مخزن:5 گالن ( تقریبا 19 لیتر ) وضعیت تغذیه:همه چیزخوار، جلبک و خزه می خورد تولید مثل:تخم ریزی در لانه هایی از حباب سختی نگهداری: متوسط PH: 6 تا 7.5 سختی آب: 4 تا 10 dGH دمای آب: 72 تا 82 درجه فارنهایت ( 22 تا 28 درجه سانتیگراد ) توضیحات : نام رایح این ماهی نامی است کاملا مناسب، چرا که این ماهی بیش از دو اینچ ( پنج سانتیمتر ) رشد نمی کند. ماهی نر اندکی بزرگتر از ماهی ماده است و به علاوه رنگ ماهی نر، نارنجی-قرمز درخشان با راه راههای آبی فیروزه ای است که تا باله ها ادامه می یابند. باله پشتی ماهی نر تیزتر از باله پشتی ماهی ماده می باشد. رنگ ماهی ماده آبی-خاکستری نقره ای کدر باقی می ماند و هرگز به شفافیت رنگ ماهیهای نر نمی رسد. رنگهای ترکیبی زیادی هم در این نوع از ماهیها دیده می شود. مثلا : آبی/ آبی پودری، نئون، رنگین کمان و سرخ. در ماهیهای آبی پودری، آبی رنگ غالب می باشد که البته روی بدن این ماهیها کمی رنگ قرمز هم دیده می شود. در ماهیهای به رنگ نئون، رنگ آبی نسبت به حالت معمول شفافتر است. ماهیهای رنگین کمانی، رنگ نارنجی-قرمز درخشان به همراه نوارهای آبی رنگی دارند که با برق سبز-طلایی فلزی همراه می باشند. ماهیهای قرمز اغلب قرمز یکپارچه با باله های آبی رنگ می باشند . شرایط زیست و نحوه مراقبت: گورامی کوتوله در زادگاه اصلیش هند، بنگال غربی، آسام و بنگلادش در آبهایی با پوشش گیاهی متراکم یافت می شود. این ماهیها اکثرا با سایر انواع ماهیهای کولیسا یافت می شوند. در جلگه های رودخانه های شمالی هند این ماهیها یکی از فراوانترین انواع ماهیها هستند و در بسیاری از فروشگاهها به صورت خشک شده و یا به عنوان یک وعده غذایی سرو می شوند. گورامیهای کوتوله به خاطر طبیعت صلح جویشان بسیار مناسب آکواریومهای کوچک می باشند همانطور که برای آکواریومهای اجتماعی هم مناسب هستند. این ماهیها نباید با ماهیهای خیلی بزرگ و یا ماهیهای خشن نگهداری شوند. باید مقدار زیادی گیاه برایشان فراهم شود که مقداری از آنها باید گیاهان شناوری باشند که بخشی از سطح آکواریوم را بپوشانند. مقدار بهینه PHبرای این ماهیها محدوده خنثی می باشد و سختی آب باید 4 تا 10 dGH باشد. بهترین دمای آب هم 77 درجه فارنهایت ( 25 درجه سانتیگراد ) است. گورامیهای کوتوله ممکن است چنانچه در برابر شلوغی و سر و صدا قرار بگیرند بترسند و باید در یک جای ساکت نگهداری شوند. تغذیه: در طبیعت گورامیها حشرات کوچک و لاروهای سطح آب را می خورند و از جلبکهایی که بر روی سایر گیاهان می رویند تغذیه می کنند ولی در اسارت این ماهیها غذاهای پولکی، غذاهای خشک منجمد، غذاهای منجمد و قرصهای سبزی می خورند. برای فراهم کردن سلامتی مناسب، این ماهیها باید به صورت دوره ای، از غذاهای زنده نظیر کرمها هم تغذیه شوند. همچنین برای زوجهای در حال تولید مثل هم باید از غذاهای زنده استفاده شود. تولید مثل: پایین آوردن سطح آب تا 6 الی 8 اینچ ( 15 الی 20 سانتیمتر ) و بالا بردن دمای آب تا 20 الی 30 درجه سانتیگراد زمینه ساز تولید مثل خواهد شد. پوشش گیاهی واجب است چرا که ماهیهای نر برای ساخت لانه از مصالح گیاهی استفاده می کنند که آنها را با استفاده از حبابها به هم می چسبانند. این لانه ها با جزئیات خیلی زیاد و بسیار محکم ساخته می شوند که عرضشان به چندین اینچ ( یا سانتیمتر ) و عمقشان به یک اینچ ( دو و نیم سانتیمتر ) می رسد. Limnophila aquatica،Riccia fluitans ، Ceratopteris thalictroideو Vesicularia dubyanaانتخابهای مناسبی برای مخزن زایشگاه می باشند. الیاف زغال هم می تواند به عنوان مصالح ساختمانی به کار رود. به محض آماده شدن لانه ماهی نر شروع به خواستگاری از ماهی ماده می نماید که این موضوع اغلب در بعد از ظهر یا غروب اتفاق می افتد. ماهی نر قصد خود را با شنا کردن در اطراف ماهی ماده در حالیکه باله هایش را کاملا گشوده است، می رساند و تلاش میکند که ماهی ماده را به لانه اش بکشاند و خواستگاریش را در آنجا ادامه دهد. چنانچه ماهی ماده این خواستگاری را بپذیرد شروع می کند به شنای دایره وار در زیر لانه حبابی. هنگامی که ماده آماده تولید مثل می شود پشت یا دم ماهی نر را با دهانش لمس می کند. با این علامت ماهی نر ماهی ماده را بغل کرده، ابتدا به پهلو و سپس به پشت می چرخاند. در این لحظه ماهی ماده تقریبا شصت تخم رها می کند که به سرعت توسط ماهی نر بارور می شوند بیشتر تخمها به سمت بالا داخل لانه حبابی شناور می شوند. تخمهای سرگردان توسط ماهی نر جمع آوری می شوند و به لانه حمل می شوند. وقتی که تمام تخمها در لانه جمع آوری شدند، این زوج دوباره شروع به جفت گیری می کنند. چنانچه بیش از یک ماهی ماده در مخزن زایشگاه باشد، ماهی نر می تواند با همه این ماهیها جفت گیری کند. این تولید مثل بین دو تا چهار ساعت طول می کشد و بین 300 تا 800 تخم تولید می شود. با تمام شدن تخم ریزی ماهی نر برای اطمینان از اینکه تخمها در لانه باقی می مانند، یک لایه نازک از حباب در ریر تخمها ایجاد می کند. در چنین زمانی، ماهی ماده باید از مخزن خارج شود.از این به بعد ماهی نر به تنهایی مسوولیت تخمها را بر عهده می گیرد و به شدت از لانه و محدوده اطرافش محافظت می کند. بعد از دوازده تا بیست و چهار ساعت نوزادان از تخم خارج می شوند، ولی همچنان در حفاظ حبابها به رشدشان ادامه می دهند. پس از سه روز بچه ها به حدی از رشد می رسند که بتوانند آزادانه شنا کنند. وقتی ماهیهای کوچک از لانه حبابی خارج می شوند ماهی نر باید از مخزن خارج شود چرا که در غیر اینصورت ماهی نر آنها را خواهد خورد. ماهیهای کوچک باید در هفته اول با غذاهای خیلی ریز نظیر infusoria، rotifer، یا غذاهای تجارتی که ویژه بچه ماهیها تولید می شوند، تغذیه شوند. پس از آن می توان آنها را با میگوی پخته و غذای خشک پودر شده تغذیه نمود
پاسخ : - تاپیک معرفی انواع ماهیان زینتی - رفتارهاي عمومي دیسکاس :ماهياني همچون سيچلايد و دسته سيمفيسادنsymphysodon)) از خانواده Discus از ديد بسياري از پرورش دهندگان ماهياني هستند كه شديدا به آب تازه و در نتيجه تعويض آب نياز دارند. به اين ترتيب Discus كه به عنوان شاه ماهي آكواريم شناخته ميشود ظاهري زيبا و جذاب و رفتاري فوق‌العاده دارد. وقتي از پرورش دهنده هاي باتجربه در مورد Discus بپرسيد از سختي نگه داري آن و از سختي فراهم آوردن شرايط توليد مثل آن و از نيازهاي زياده از حدش ميگويد در نهايت بيان خواهند كرد كه Discus ارزش نگه داري را ندارد. با اينكه اطلاعات پرورش دهندگان در مورد اين ماهي بايد بيشتر از اين باشد برخي حتي از آن ها به خاطر اينكه سيچلايد هستند ايراد ميگيرند. به خاطر همين غرض ورزي و پيش داوري هاست كه اگر كسي قصد نگهداري Discus را دارد بايد در ابتدا شكيبايي و حاظر جوابي لازم را داشته باشد. وقتي شما از قصدتان براي نگهداري Discus صحبت ميكنيد احتمالا افراد زيادي به شما خواهند خنديد ! آنها شما را به خاطر حماقتتان سرزنش ميكنند و به شما برچسب خودآزار ميزنند! از شما با وقاحت تمام در مورد در آمدتان ميپرسند و اينكه آيا پولتان را از سر راه آورده‌ايد كه براي اين ماهي هزينه مي كنيد. با اين وجود وقتي اين افراد ميبينند كه شما در كار خود موفق شده ايد براي تمسخر خواهند گفت كه ماهي بسيار لذيذي براي خوردن است چراكه Discus بالغ شما به اندازه وشكل يك ماهي تابه است! متاسفانه عكسهاي تاريخي وجود دارد كه نشان ميدهد قبايلي وحشي در جنگاهاي آمازون در حال به دندان كشيدن Discus هاي آبي هستند. اما رنگ اين ماهي بقدري درخشان و زيباست كه امكان ندارد پخته شده باشد در نتيجه ما تنها ميتوانيم اينطور تصور كنيم كه عكسها عممدا براي ايجاد شگفتي در بيننده و با برنامه ريزي قبلي برداشته شده اند. البته ممكن است تصور ما غلط باشد و اين صحنه و خورده شدن Discus كاملا تصافي بوده و سوژه عكس بردار تنها آن قبايل وحشي بوده باشد. پس براي آرامش ذهني خودتان هم كه شده زياد به اين موضوع فكر نكنيد. به كساني كه شما را به تمسخر ميگيرند توجه نكنيد. اينان افرادي تنگ نظر و حسود هستند و گرفتار عقده هاي روحي خود هستند. شما ميتوانيد با اعتماد بنفس كامل به پرورش و توليد مثل Discus بپردازيد بدون اينك سختيها و مشلات زيادي را متحمل شويد. با كمي فراست و توجه به نيازهاي اساسي و اصلي ماهي ميتوانيد در كار خود موفق شويد. من قصد اين را ندارم با گفتن آزماشها و خطاهاي خود در مورد Discus شما را خسته كنم. چون من آدم سرسخت و لجوجي هستم و معمولا به راهنماييها و كتابها رجوع نميكنم زيرا تصور ميكنم كاري كه انجام ميدهم درست است با اينحال نتايج كارهايم هميشه مطلوب است. اما با گذشت زمان و اضافه شدن سنم و از بين رفتن غرور جواني ام حس ميكنم كه هميشه ايده خوبي است اگر قبل از انجام هر كاري با مراجعه واستفاده از تجربيات ديگران در آن زمينه نگاهي بيندازم حتي اگر ميدانم كه كارم درست است. ممكن است مهمل به نظر بيايد اما وقتي ما به مطالعه زياد در مورد يك موضوع ميپردازيم اين نشان ميدهد كه تجربه لازم را در اين زمينه كسب كرده ايم و ديگر يك تازه كار نيستيم و ميتوانيم اميدوار باشيم كه با درايت و عقل سليم خود و با كمي شانس ميتوانيم موفق شويم. بطور كلي نگهداري Discus با پرورش هر ماهي آمريكايي جنوبي مانند اسكار ، كوري ها يا Angel ماهي فرق چنداني ندارد بنابراين اگر تجربه كافي در نگهداري هر يك از اين ماهي ها داريد با افزودن چند نكته به تجربياتتان براي پرورش Discus با مشكل خاصي روبرو نخواهيد شد
پاسخ : - تاپیک معرفی انواع ماهیان زینتی - براي قوت قلب دادن به شما خيلي حرف زدم ، حالا ميپردازيم به اصول و مباني نگهداري Discus. Discus ذاتا ماهي آبهاي حاره ايي است چراكه در گرمترين آبهاي رودخانه هاي استوايي زندگي ميكند بنابراين آب آكواريم آن نيز بايد گرم باشد. برخي سعي كرده اند كه Discus را در آبي با دماي 26 درجه سانتيگراد نگهداري كنند كه شايد بخاطر گياهان و يا ماهي هاي ديگر درون آكواريم بوده كه تنها در كوتاه مدت موفقيت آميز بوده است. اين به اين خاطر است كه آب با دماي پايين استرس زاست و بمرور زمان باعث از بين رفتن Discus ميشود و بخصوص باعث آسيب پذير شدن نسبت به تاژكهاي(Flagellate ) رودوي يا هگزاميتا ميشود. بهترين دما براي اين ماهي بين 30ـ28 درجه سانتيگراد است و دماهاي بالاتر تا 32 درجه سانتيگراد براي زماني كه ماهي به خانه جديد خود منتقل ميشود.دماي بالا نيروزاست و ازاين رو تا ماهيها به محيط جديد عادت كنند برايشان مفيد است. دماي بالاي آب براي زماني كه ماهي تحت درمان است نيز مفيد است چراكه سرعت سوخت و ساز بدن ماهي را افزايش ميدهد و موجب تاثير گذاري سريعتر داروها نيز ميگردد. من براي 110 ليتر آب از بخاري‌هاي 150 وات داخل آب و از انواع 100 وات براي 75 ليتر آب استفاده ميكنم. شما بايد قبل از آوردن Discus خود به خانه تانك آب آماده و **********هاي رشد كرده داشته باشيد. اين كار احمقانه ايي است اگر تصميم داريد ابتدا ماهي را خريده و سپس تانك آن را آماده كنيد چراكه اين روش قبلا امتحان شده و در اكثر موارد نتايج نام مطلوبي بدست آمده. اگر شما بدفعات يا بصورت مداوم آب را عوض نميكنيد فرقي نميكند كه شما چه **********ي استفاده ميكنيد(تا زماني كه فشار زيادي نداشته باشد ). بسياري از پرورش دهندگان Discus كه از اسفنجهاي بزرگ تصفيه كننده آب در تانكرهايي با حداكثر 110 ليتر آب (كه زياد شلوغ نيستند) استفاده ميكنند از آن راضي هستند. براي تانكرهاي بزرگ با تعداد بيشتر ماهي بايد از سيستم تصفيه قويتري استفاده كرد. اگر شما در ابتداي كار هستيد و از ماهي هاي كوچك نگهداري ميكنيد از نوع اسفنجي كه باكتريهاي ********** زيستي در آن رشد كرده ميتوانيد براحتي استفاده كنيد و اگر نميتوانيد صبر كنيد تا باكتري‌ها بطور طبيعي رشد كنند ميتوانيد از باكتريهاي مخصوص تسريع رشد آن استفاده كنيد. با اين كار امكان انتقال بيماري با يك اسفنج كهنه و پير را نيز كاهش ميدهيد. براي 6 Discus جوان (5 تا 5.7 سانتيمتري) تانكري با 75 ليتر ظرفيت مناسب است و براي اينكه بتوانيد از آن براي بلند مدت استفاده كنيد تانكري 110 ليتري مناسب تر خواهد بود. معمولا بهتر است كه ما كار خود را با 6 ماهي شروع كنيم و حداقل اين رقم 3 ماهي خواهد بود زيرا امكان دعوا بين دو Discus وجود دارد و ماهي سوم در واقع ميتواند نقش ميانجي و خنثي كننده حس پرخاش جويانه دو ماهي ديگر را داشته باشد. با وجود اين ، در دعواهاي بين Discus هاي كوچك امكان كشته شدن يكي از آنها وجود ندارد و اين صحنه نه ديدني است و نه اينكه سودي براي هيچيك از دو ماهي دارد. نهايتا بهترين راه اينست كه در ابتدا 3 جفت ماهي را در يك آكواريم قرار دهيم و بمرور زمان ماهيهاي ضعيفتر را از اين جمع خارج كنيم. در نهايت كار به جايي ميكشد كه تنها 2 ماهي در آكواريم خواهند ماند و اين دو ماهي جفتي بسيار ارزشمند خواهند بود كه احتمالا بزودي شروع به تخم ريزي خواهند كرد. خيلي وقتها شنيده ايم كه بهتر است براي كف آكواريم Discus از هيچگونه پوششي استفاده نكنيم. من شخصا Discus را در انواع آكواريمها منجمله آكواريمهاي تزييني كه پر از گياهان آبي و جانوران ديگر هستند و يا آكواريمهاي كاملا خالي كه معمولا توسط ديگر پرورش دهنده ها توصيه ميشوند نگه داشته‌ام. اما من براي ماهي هاي خودم چه جوان باشند و چه آماده توليد مثل ، از يك لايه نازك ماسه بسيار ريز در كف استفاده ميكنم و بدين ترتيب تخليه آب نيز آسان تر ميشود چراكه ماسه ها فضولات ماهي ها را در زير خود پنهان ميكند و ماهي نيز از بازي با شن لذت ميبرد و براي پيدا كردن غذا در ماسه ها ميدمد. ولي معمولا با نگه داشتن Discus در آكواريم بدون كف پوش دچار مشكل نميشويد اما اگر تصميم به اين كار گرفتيد فراموش نكنيد كه حتما جداره خارجي كف آكواريم را رنگ بزنيد و يا به نحوي بپوشانيد تا ماهي خارج آكواريم را نبيند در غير اينصورت در روحيه آنها تاثير گذاشته و باعث ترسو و خجالتي شدن آنها ميشود.
پاسخ : - تاپیک معرفی انواع ماهیان زینتی - به غير از لايه ماسه كه در كف آكواريم ريخته ميشود من دوست دارم كه از تكه چوبهايي كه از خزه پوشيده شده اند و از گياهان معلق در آب همچون باقلاي آبي و از كوزه هاي گلي كه از ماسه و گياهان ديگر پر شده اند استفاده كنم. يك لامپ فلوروسنت با يك حباب گرم و يك حباب سرد نياز گياهان را به نور تامين ميكنند. ولي به ياد داشته باشيد كه روشن شدن ناگهاني آكواريم Discus باعث عكس العمل ناگهاني و جهش آن ميشود كه با استفاده از گياهان غوطه ور در آب – كه جلو رسيدن ناگهاني نور به Discus را ميگيرند - براحتي ميتوان از اين مسئله جلوگيري كرد. با تمام اين تفاسير من براي تانكر بيمارستان Discus يا تانكر قرنطينه از ماسه يا هيچ تجهيزات ديگري استفاده نميكنم. اگر اولين باري است كه از Discus نگهداري ميكنيد مسلما تانكر اوليه شما محل قرنطينه نيز خواهد بود. در اين صورت تانكر آب بايد به غير از ********** و هيتر و چراغها خالي از هرگونه تجهيزات اضافي باشد. دليل اين بي تجملي اينست كه شما بتوانيد ماهي خود را بدقت زير نظر بگيريد و از صحت و سلامت آن اطمينان حاصل كنيد چراكه خيلي وقتها ماهي سعي در پنهان كردن خود در پشت گياهان ، از چشم شما ميكند.و اگر قصد مداواي ماهي را داريد وجود گياهان و ماسه و ديگر تزيينات بي فايده و مزاحم خواهد بود. بعد از مداوا و اطمينان از سلامت ماهي ميتوانيد ديگر تجهيزات و تزيينات را اضافه كنيد. اين دوره قرنطيه نبايد كوتاهتر از 30 روز باشد. اگر ميخواهيد به آكواريم Discus خود ماهي ديگري اضافه كنيد ابتدا آنرا در تانكري حدااقل 38 ليتري نگه داري كنيد تا زماني كه كاملا از مبتلا و آلوده نبودن آنها مطمئن شويد. آيا شما از كيفيت آب لوله كشي منزلتان اطلاع داريد؟ البته اكثر آبهاي لوله كشي منازل با تغيير اندكي براي Discus مناسب خواهند بود. اگر شما از آب شير منزلتان براي نوشيدن استفاده ميكنيد اين آب قطعا ماهي شما را نخواهد كشت (البته در بعضي كشورها از آب شير براي نوشيدن استفاده نميشود). اگر ماهيان شما در سن و در حال توليد مثل هستند بايد كلر(cholorine) و كلرين (choloramine) را از آب جدا كنيد و pH آنرا تغيير دهيد ولي سختي آب مشكل حادي ايجاد نميكند. بهترين آب براي Discus آب با سختي پايين كه كمي اسيدي باشد ، است. با اينحال بسياري از پرورش دهندگان Discus هاي جوان خود را در آب شير معمولي ديكلره شده ( منظور از ديكلره ، جداسازي كلر از آب است) و با pH كمتر نگهداري ميكنند. اين مسئله خيلي اهميت دارد كه قبل از درست كردن آكواريم ، كيفت آبي را كه ماهي شما قبلا در آن بوده را آزمايش كنيد يا بپرسيد. اگر ماهي مورد نظر شما در آب با pH خنثي نگهداري ميشده شما نيز بايد در ابتدا آبي با همان كيفيات در آكواريم خانه خود فراهم كنيد به جاي اينكه از pH هاي معمول 6 و 6.5 استفاده كنيد و هميشه سعي كنيد كه تغييرات اعمال شده در آب همواره به تدريج صورت گيرد. من بسياري از Discus هايم را در آب با pH بسيار پايين 4.5 نگه داري ميكنم البته آنهايي را كه در شرايط توليد مثل هستند و بصورت وحشي از زيستگاهشان گرفته شده اند نه ماهي هاي جواني را كه در آكواريم بدنيا آمده اند. ماهي هايي كه در حال رشد هستند معمولا در pH 6.5 نگه داري ميشوند چون امكان اينكه در آبي با pH كاملا متفاوت قرار بگيرند بسيار كم است. روشهاي زيادي براي تغيير pH آب وجود دارد كه از جمله آنها عبارتند از مواد از پيش آماده شده و يا كودهاي تصفيه كننده. بنابراين انتخاب هر يك از اين روشها به سليقه شخصي خودتان بستگي دارد. يكي از وسايلي كه براي من بسيار اهميت دارد pH سنج است. شما بايد همواره از اندازه pH بطور دقيق مطلع باشيد ولي بسياري از اين وسايل اندازه گيري دقت لازمه كار پرورش دهندگان Discus را ندارند.
پاسخ : - تاپیک معرفی انواع ماهیان زینتی - اين مسئله خيلي اهميت دارد كه قبل از درست كردن آكواريم ، كيفت آبي را كه ماهي شما قبلا در آن بوده را آزمايش كنيد يا بپرسيد. اگر ماهي مورد نظر شما در آب با pH خنثي نگهداري ميشده شما نيز بايد در ابتدا آبي با همان كيفيات در آكواريم خانه خود فراهم كنيد به جاي اينكه از pH هاي معمول 6 و 6.5 استفاده كنيد و هميشه سعي كنيد كه تغييرات اعمال شده در آب همواره به تدريج صورت گيرد. من بسياري از Discus هايم را در آب با pH بسيار پايين 4.5 نگه داري ميكنم البته آنهايي را كه در شرايط توليد مثل هستند و بصورت وحشي از زيستگاهشان گرفته شده اند نه ماهي هاي جواني را كه در آكواريم بدنيا آمده اند. ماهي هايي كه در حال رشد هستند معمولا در pH 6.5 نگه داري ميشوند چون امكان اينكه در آبي با pH كاملا متفاوت قرار بگيرند بسيار كم است. روشهاي زيادي براي تغيير pH آب وجود دارد كه از جمله آنها عبارتند از مواد از پيش آماده شده و يا كودهاي تصفيه كننده. بنابراين انتخاب هر يك از اين روشها به سليقه شخصي خودتان بستگي دارد. يكي از وسايلي كه براي من بسيار اهميت دارد pH سنج است. شما بايد همواره از اندازه pH بطور دقيق مطلع باشيد ولي بسياري از اين وسايل اندازه گيري دقت لازمه كار پرورش دهندگان Discus را ندارند. آب با pH در برخي موارد راحت تبخير ميشود و از آب آكواريم شما كاسته ميشود بنابراين pH آب بايد دائما اندازه گيري شود. همچنين در مورد قضاي ماهي خود از فروشنده آن سوال كنيد كه تابحال چه با آن ميداده است. اگر غذايي است كه Discus شما با ميل حاضر به خوردن است مقداري از آن را تهييه كنيد. همه Discus هاي من روزي حداقل يكبار تكه اي از گوشت قلب گاو را با اشتها ميخورند. اخيرا تحقيقاتي در مورد غذاي Discus در دانشگاه سنگاپور انجام شده كه نشان ميدهد كه وقتي به Discus گوشت تميز و ريز شده قلب گاو داده ميشود به حداكثر ميزان رشد خود ميرسد بدون اينكه هيچ ماده ديگري به غذاي آن اضافه شود. برخي افراد عادت دارند كه به ماهي هاي خود غذاهايي همچون ميگو يا حبوبات بدهند كه سود چنداني براي ماهيها ندارد. يكي از موادي كه باعث ايجاد تفاوت محسوسي در رنگ Discus ميشود زانتان (روناس) است كه ماده اي طبيعي است و بسيار مؤثرتر از پاپريكا(ميوه رسيده فلفل قرمز ) ميباشد. زانتان در گلبرگ‌هاي گل جعفري است و در بسياري از غذاهاي آماده نيز ميباشد). گوشت قلب گاو براي اينكه به Discus داده شود بسيار آلوده است و باعث چاق شدن ماهي ميشود. اگر شما جيره گوشت قلب گاو را طوري طبق برنامه زماني به ماهي بدهيد كه دقيقا قبل از تعويض آب آكواريم باشد بدين ترتيب آب آكواريمتان آلوده نخواهد شد. به غير از قلب گاو و فليكس Discus هاي سالم اشتهاي زيادي براي خوردن بسياري از غذاهاي ديگر دارند. اما مطلقا نبايد به آنها از انواع كرم هاي تيوبيفكس(Tubifex) يا كرمهاي سياه و يا انواع موجودات زنده آبي داده شود. البته اين نوع غذاها مورد علاقه بيشتر ماهي ها هستند اما خطر انگل هايي كه ممكن است در آنها وجود داشته باشد ريسك اين كار را بسيار بالا ميبرد. ازديگر غذاهايي كه مورد علاقه Discus و در عين حال بسيار آلوده است كرمهاي يخ زده هستند كه فكر اين انگلها مرا از دادن آنها به Discus هايم باز ميدارد. من تنها زماني از اين كرمها و موجودات آبي زنده به ماهيهايم ميدهم كه در حال مرگ باشند و احتياج مبرمي به غذاي انرژي زا كه مورد علاقه شان نيز ميباشد ، داشته باشند. در صورتي كه خواستيد از اين نوع غذاها استفاده كنيد ، بهتر است از ميگوي آب شور شسته شده استفاده كنيد كه از غذاهاي مورد علاقه Discus نيز هست. Discus ها معمولا با متانت و آرامش غذا ميخورند مگر اينكه اندوهگين يا پريشان باشند. سعي كنيد كه بيش از حد به ماهي هاي خود غذا ندهيد و يا آنها را گرسنه نگاه نداريد. بسيار خوب است كه باقي مانده غذاي ماهي ها را يك تا دو ساعت بعد از هر وعده از غذايشان از تانكر خارج كنيد. ماهي هاي در حال رشد بايد دو يا سه وعده در روز غذا داده شوند. آنها را زير نظر بگيريد و بيشتر از مقداري كه در يك ساعت ميتوانند بخورند به آنها ندهيد. Discus معمولا غذا را با اشتهاي زيادي در دقايق اول ميخورد ولي بعد از آن تنها به آن نوك ميزنند بنابراين اصلا در خارج كردن پس مانده ها عجله نكنيد. انتخاب جفت يا گروه كوچكي از Discus كه قرار است با هم زندگي كنند كار بسيار طاقت فرساييست. اصولا در اين رويه سلامت ماهي ها خيلي بيشتر از نژاد و رنگ آنها اهميت دارد. دنبال ماهي باشيد كه شكل ظريف و گردي دارد و اثر زخم يا نقصي بر روي آن ديد نميشود ، تعداد باله هايش درست باشد و اندازه چشمهاشي با اندازه ماهي تناسب داشته باشد. Discus ي كه چشمهاي بزرگ و جسه كوچكي دارد نشان دهنده اينست كه بشدت ترسانده شده و حداكثر رشد خود را نخواهد كرد. بدنبال Discus ي باشيد كه چشمهاي قرمز و يا كهربايي و يا رنگي روشن داشته باشد. رنگ سياه يا رنگهاي كدر نشان دهنده بيمار بودن ماهي است. حركت همزمان آبشش هاي ماهي نيز بسيار مهم است. به عنوان مثال اگر ماهي با يك آبشش خود به سختي نفس ميكشد و آبشش ديگر بسته مانده احتمالا آن ماهي به فلوك آبششي مبتلا شده. البته فلوك آبششي و بسياري ديگر از بيماريهاي Discus بسادگي با كمي تجربه و مراقبت درمان ميشوند اما اگر اين تجربه اول شما در زمينه نگهداري Discus است ، بهتر آنست كه شما براي بار اول با اين گونه مشكلات روبرو نشويد. شما همچنين بايد فضولات ماهي را نيز بنگريد. اگر ضايعات تيره اي در ته تانكر ديديد دليل خوبي براي اثبات سلامت ماهي و عدم ابتلاي آن به انگلهاي رودوي ميباشد. فضولات سفيد چه در ته آكواريم و چه متصل به بدن ماهي نشان دهنده انگلهايي چون كاپيلاريا ، هگزاميتا و ... ميباشد. باز گفتن اين نكته ضرورت دارد كه همه اين بيماريها قابل درمان هستند اما اين كار براي مبتديها كار خسته كننده و پر زحمتي خواهد بود. اگر شما ماهي خود را از يك فروشگاه خريداري ميكنيد خالي از فايده نيست كه ماهي را هنگام غذا خوردن نيز نگاه كنيد. اگر ديديد كه با اشتها غذا ميخورند ميتوانيد مطمئن باشيد كه در وضعيت خوبي هستند و در خانه شما نيز به اين صورت خواهند ماند. هنگامي كه ماهي را به خانه منقل ميكنيد به خاطر داشته باشيد كه آب آنرا كم كم با آب آكواريمتان همسان كنيد . به اين صورت كه از آب آكواريم در سطلي كه ماهي و آب آكواريم قبلي در آن هستند بريزيد. و وقتي كه آب ظرف پس از مدتي با اين كار دوبرابر شد ميتوانيد با يك تور يا دست خودتان ماهي را به آكواريم جديد منتقل كنيد ولي آب ماهي را هرگز در آكواريم خودتان نريزيد. چراغها را در روز اول يا حداقل تا زماني كه ماهي با آرامش شنا كند خاموش يا كم نور نگاه داريد. اين غير طبيعي نيست كه Discus بعد از انتقال به محل جديد براي چند ساعت در كف آكواريم بخوابند يا بي‌حركت بمانند. همچنين غير طبيعي نيست اگر در ده دقيقه‌ي اول هم شروع به حركت كنند و با آمدن به طرف شما درخواست غذا كنند. در هر صورت اگر در مراحل جابه جايي و رساندن ماهي ها به منزل شوك شديدي به آنها وارد نشده باشد همگي بعد از يك يا دو روز براي اولين وعده غذاي خود آماده خواهند بود. بعد از سكني گرفتن ماهي ها در خانه جديدشان شما باشد حتي الامكان از نزديك شدن و دست زدن به ماهي ها خودداري كنيد مگر اينكه واقعا نياز باشد. آنها به مرور زمان شما را خواهند شناخت وتعجب نكنيد اگر به هنگام نزديك شدن شما به سرعت فرار كرده و خود را مخفي كنند. پس عجله نكنيد. كنجكاوي زاتي آنها بالاخره باعث ميشود كه به شما خو بگيرند و پس از مدتي براي جلب توجه شما در جلوي آكواريم به خود نمايي بپردازند. موفق باشيد و از آكواريم خود لذت ببريد! ترجمه : شهاب فقيهی dphnet.com منبع
