مرگ می‌تواند ادامه‌ی آواز من باشد که سالیان کنارِ آتش چوپان‌ها بر لب ِ البرز گرم می‌شود... نترس بومیان می‌گویند درختی که تبر نخورد، ثمرش تلخ می‌شود! شراب و دشنه بیاور برقص فردا شاید آخرین پرچم زمین رقص گل‌های پیراهنت باشد که گَرده می‌پراکند در باد علیرضا راهب روحش آزاد و رها
عشق باز آی که جانی به تنم باز آید دل نیازار که دلبر به سر ناز آید سر به زیر پر و پروای شب تارم بس شمعی افروز که پروانه به پرواز آید
