عاشقانه ها

درست است بعضی روزها نمی‌گذرد؛
نمی‌گذرد
مثل يادت…

 

روی بنمایی و دل از من شوریده ربایی
تو چه شوخی که دل از مردم بی‌دیده ربایی
تو که خود فاش توانی دل یک شهر ربودن
دل شوریده روا نیست که دزدیده ربایی

شوریده شیرازی​

 

احتیاط باید کرد.
همه چیز کهنه می‌شود و اگر کمی کوتاهی کنیم، عشق نیز !
بهانه ها، جای حس عاشقانه را می گیرند.

نادر_ابراهیمی
عاشقانه آرام

 

تا به حال به این فکر کردی که چه کسی مثل من تو را دوست داشته است؟ چه کسی مثل من تو را دوست خواهد داشت؟
اما روزی خواهد رسید که من دیگر رفته‌ام. از آن روز به بعد، بوی جنگل مرطوب گیسوان تو کسی را دیوانه نخواهد کرد و دل کسی، در پیچ و تابِ ظریف موهای افتاده روی پیشانی‌ات گیر نمی‌کند. به هم خوردن مژه‌های بلندت، هوای دل کسی را طوفانی نخواهد کرد. وقتی می‌آیی، کسی چشم‌هایش را نمی‌بندد تا عطر تو را با تمام وجود استشمام کند، تا مبادا باز بودن چشم‌ها، حواس‌ش را از عطر دلنشین تو برباید. دل کسی، با حضور تو نمی‌لرزد و قلبی با دیدنت به طپش نمی‌افتد. کسی مدام ساعتش را نمی‌پاید تا مدت زمان حضور تو را اندازه بزند. کسی برای حرف زدن با تو شعر نمی‌گوید و از زیرچشم، به گوشه‌ی چشم‌های تو خیره نمی‌شود. کسی نگاه دزدکی خود را از تو نمی‌دزدد، وقتی متوجه سنگینی نگاهش می‌شوی و به سمت او بر‌می‌گردی.
من برای آن روز، برای تو، برای خودم، برای خودمان اندوهگینم و تو هیچ‌گاه نمی‌فهمی این‌ها یعنی چه. این خاصیت دنیاست که خیلی چیزها را دیر به آدم‌ها می‌فهماند، خیلی دیر....