گاندو شناسنامه و سند زنده موجودیت سیستان و بلوچستان از دوران باستان تاکنون و عامل ماندگاری آب در برکهها و هوتکهاست که به همین سبب در نزد مردم منطقه از تقدس خاصی برخوردار و وجود آن را نعمت میدانند و معتقدند هرجا گاندو باشد آب فراوان وجود دارد. دلیل علمی وجود آب در زیستگاه گاندو نیز ثابت شده زیرا این گونه جانوری با حفر کانالهای متعدد در زیر زمین آب برکه ها را به زیستگاه خود منتقل و از تبخیر آن جلوگیری میکند. به گزارش ایرنا؛ تمساح پوزه کوتاه ایرانی با نام محلی گاندو (در بلوچستان) از جمله گونه های ارزشمند ملی ایران و در معرض تهدید نسل بوده که در آخرین طبقه بندی اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) در سال ۲۰۱۵ در گروه آسیب پذیر قرار گرفته است. یکی از مناطق حائز اهمیت زیست محیطی گاندو بخش هایی از نواحی جنوب سیستان و بلوچستان معروف به زیستگاه گاندو تمساح پوزه کوتاه مردابی (crocodylus palustris) است. این نواحی به عنوان غربی ترین محدوده پراکنش تمساح مردابی در سطح جهان به شمار می روند و محدوده زیستگاهی و پراکنش این گونه ارزشمند از حوزه شهرستان راسک شروع شده و در مسیر رودخانه سرباز و باهوکلات دشتیاری که جمعیت قابل ملاحظه ای از مردم محلی در اطراف آن زندگی می کنند ادامه می یابد و در نزدیکی خور باهو ختم می شود. منطقه حفاظت شده گاندو در محدوده باهوکلات دشتیاری در سال ۴۹ با نام منطقه حفاظت شده باهوکلات ثبت و اعلام شد و در سال ۶۱ به سبب زیست گونه منحصر بفرد تمساح پوزه کوتاه ایرانی که در اصطلاح محلی "گاندو" گفته می شود، به منطقه حفاظت شده گاندو تغییر نام داده شد. این منطقه دارای اقلیم خشک و گرم است و گونههای مهم گیاهی نظیر جنگل های حرا، چش و میوههای گرمسیری موز و انبه بصورت دست کاشت و از گونه های مهم جانوری گاندو، خرس سیاه، کاراکال، جبیر، سنجاب بلوچی و لاکپشتهای سبز زیست می کنند. سیمای منطقه حفاظت شده گاندو در یک طبقه بندی کلی دربرگیرنده رودخانهها، آبگیرهای محل زیست تمساح تالابی، اراضی ساحلی مجاور دریای عمان، رویشگاه جنگلهای حرا و زیستگاه زادآوری بسیاری از پرندگان، وجود کوهها و ارتفاعات واقع در شمال، شمال شرق و شرق منطقه و همچنین اراضی پست مرکز و جنوب منطقه (دشت باهوکلات) است. باهوکلات منطقه ای هموار با دامنه ارتفاعی تا ۹۰۰ متر و نواحی مرتفع با وسعتی اندک در شمال قرار گرفته و از جنوب به خور گواتر و حور باهو و مرز با کشور پاکستان متصل است.
تمساح پوزه کوتاه ایرانی خزندگان از جمله جانوران ارزشمندی هستند که نقش مهمی را در تعادل چرخه طبیعت به عهده دارند. از میان حدود ۲۰۰ گونه خزنده که در کشورمان شناسایی شده گونه کروکودیل از ارزش خاصی برخوردار است. راسته کروکودیلسانان (Crocodylia) در ایران تنها دارای یک خانواده به نام کروکودیلیا (Crocodyliae) و یک گونه تمساح پوزه کوتاه ایرانی یا تمساح مردابی (CrocodylucPalustris) میباشد. اهمیت اینگونه منحصر به فرد از آن جهت است که تنها زیستگاه آن محدود به منطقه جنوب شرقی بلوچستان میشود و چون اهالی محل نام "گاندو" را برای این حیوان برگزیدهاند، سازمان حفاظت محیط زیست جهت حراست و مراقبت از زیستگاههای طبیعی آن، مناطق فوق را تحت عنوان "منطقه حفاظت شده گاندو" تحت مدیریت خود دارد. وسعت این منطقه بر اساس جدیدترین اطلاعات ماهوارهای بالغ بر ۴۶۵ هکتار بوده و دارای رودخانههای مهمی مانند سرباز، باهوکلات و کلاجو میباشد و در این روخانهها برکههایی وجود دارد که هر کدام توسط یک یا چند تمساح اشغال شده و با توجه به موقعیت آن، اسم خاصی دارد که معروفترین برکههای موجود در این منطقه برکه فیروزآباد، آزادی، درگس، کهیر برز، هوت کت، شیرگواز، باهو کلات، پیر سهراب، زیر سد پیشین، جنگل و برکه پلنگی و دریاچه سد پیشین است. بسیاری از گودالهای آب را که اهالی روستایی به نام "هوتک" مینامند، در خلال سالهای ۷۷ تا ۸۳ به دلیل بحرانهای خشکسالی، خشک شد و منجر به مرگ و میر تعدادی از این جانوران ارزشمند گردید بگونه ای که ماموران محیط زیست مجبور به زندهگیری و انتقال تعدادی از آنها به مکانهای مناسب شدند. بر اساس سرشماری سال ۸۲ تعداد کروکودیلهای ایرانی نزدیک به ۳۰۰ سر تخمین زده شد که پرتراکمترین بخش، منطقه پیشین و جکیگور بوده که در دریاچه سد پیشین نزدیک به ۱۰۰ عدد مشاهده شده است.
وضعیت فعلی تمساح نسل این گونه در سطح جهان در معرض خطر نابودی قرار دارد و به عنوان یک جانور نادر در جهان مطرح است. در پی سرشماری که اداره کل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان انجام داده، تعداد گاندوها یا تمساح های پوزه کوتاه ایرانی که در این استان زندگی می کنند به ۲۰۰ سر رسیده است. جمعیت این حیوان در سراسر جهان حدود ۲ هزارو ۴۰۰ سر بیشتر نیست که آنها هم در برکه هایی که در حال خشکی است در معرض خطر قرار دارند. زیستگاه طبیعی در نواحی رودخانهای به ویژه در برکههایی که آب آن عمیقتر باشد تاکنون شواهدی مبنی بر زیست کروکودیل ایران در آبهای شور به دست نیامده است. تغذیه تمساح پوزه کوتاه اغلب شبها و در اطراف رودخانه به منظور تهیه غذا به شکار میپردازد و از ماهیها، پرندگان و پستانداران تغذیه میکند. البته گاهی به دامها، سگهای گله و حتی انسان نیز گریزی میزند، چند سال پیش کشته شدن یک کودک ۶ ساله توسط تمساح در ایران گزارش شده است. بر خلاف جثهاش به غذای زیادی احتیاج ندارد، شاید در روز به ۵۰۰ گرم گوشت نیز قناعت کند و شکار را بعد از گرفتن به طور کامل با آروارههای قوی میفشارد و سپس آن را کاملا به داخل آب میبرد یا این که آن را در جوار رودخانه یا برکه مخفی میکند. جفتگیری و زاد و ولد تمساح ایرانی معمولا بین پنج تا ۱۰ سالگی بالغ میشود، اما تعداد محدودی از آنها به سن بلوغ میرسند. پرندگان، شغالها و روباهها بزرگترین آفت بچههای تمساح هستند و در شروع فصل بارندگی تمساح ماده هنگام شب در حاشیه شنی رودخانه گودالی به عمق تقریبی نیم متر حفر کرده و در آن ۲۰ تا ۶۰ تخم میگذارد و روی آن را با شن میپوشاند. هر تخم در حدود ۵/۶ سانتیمتر طول و چهار سانتیمتر عرض دارد و تمساح این حفره را معمولا هم سطح بالاترین میزان قابل پیشبینی آب رودخانه حفر میکند. پس از تخمگذاری، کروکودیل ماده اغلب اوقات خود را برای حفاظت از تخمها در اطراف این حفره میگذارند و پس از حدود ۶۰ روز که زمان از تخم بیرون آمدن نوزادان است، مادر برای اینکه احتمالا شنهای روی تخمها برای آنها سخت و سنگین نباشد به کمک آنها میشتابد. این گونه تنها خزنده ایرانی است که تا این اندازه از نوزادان خود مراقبت به عمل میآورد. ظاهر کلی توله با طولی برابر ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر به دنیا میآید و به رنگ زیتونی و با نوارهای تیره بر روی دمشان و نقاط تیره رنگ در طول ۲ طرف بدنشان دیده میشود. در حین رشد به تدریج این علائم محو می شود و کروکودیلهای مسنتر به رنگ قهوهای روشن با علائم تیره پراکندهای بر بدنشان هستند. در آرواره بالا ۱۹ دندان و در آرواره پایین ۱۵ دندان دارند (در مجموع ۶۸ عدد). چهارمین دندان آرواره پایین بزرگتر از بقیه است، که در یک حفره در بالای فک جای میگیرد. ساختمان دندان گاندو برای جویدن مناسب نیست، اما شیره گوارشی آنها اسید فراوان دارد که میتواند در عرض چند دقیقه هر چیزی را ذوب کند. سوراخ چشم او مانند گربه بیضی شکل است و عمودی که نشاندهنده سازش او با طبیعت یک روکش بیرنگ (پلک سوم) جهت زیر آب، و مجهز به دانههی نورافشان جهت شکار در شب می باشد و در سوراخ بینی ماهیچهای وجود دارد که آن را در زیر آب محافظت می کند. گوش این حیوان به صورت شکاف باریک در عقب چشم واقع شده و پوستهای متحرک جهت محافظت از آن در زیر آب دارد. در قسمت پشت آن چهار یا ۶ ردیف صفحه استخوانی قرار دارد که در هر ردیف بین ۱۶ تا ۱۸ استخوان صفحه غضروفی و محکمی را ایجاد کردهاند و مانند زرهی پشت او را از شانه تا کمر میپوشانند. قسمت زیرینه تمساح، پوشیده از فلسهای غضروفی ریز است. در حدود نیمی از کل بدن کروکودیل را دم قوی این حیوان تشکیل میدهد و دم مانند سکان کشتی پهن و انتهای آن را صفحات دندانهدار استخوانی فرا گرفته و زاییدهای نیز در جلوی آن قرار دارد که به جلو بردن او در آب کمک میکند. دست و پا بسیار کوتاه است، پنج انگشت در هر دست و چهار انگشت در هر پا که با پرده نازکی نیز پوشیده شده است. تمساح پوزه کوتاه ایرانی از نظر اندازه و قد یک تمساح با جثه متوسط است، این کروکودیل میتواند با طول چهار متر نیز رشد کند اما در محل، تمساحهای سه متری نیز به ندرت ممکن است دیده شوند. بزرگترین گاندو که تاکنون مشاهده شده حدود ۶/۳ متر بوده که در منطقهای به نام کافه یوسف در نزدیکی گرم بیت دیده شده است.