حد و مرز داشتن با یه‌نفر به معنیِ عدم صمیمیت در اون رابطه نیست! اتفاقا تعیین حدومرز به سالم و پایداربودن رابطه کمک می‌کنه و همچنین سبب توسعه فردی و حفظ عزت‌نفس ما میشه. حالا در چه زمینه‌هایی میتونیم حد و مرز داشته‌باشیم؟! انتظارات‌کلی/ روابطمون با خانواده، دوست و آشنا، عشق/ شرایط مالی/رسانه‌های اجتماعی/اهداف و کار و.. ، ، ، تکنیک‌های مرزگذاری؛ •○● مرز رو تعریف کنید؛قبل از هرچیزی بهتر است مرز را برای خود تعریف کنید. از خودتون بپرسید اگر قرار باشد از این به بعد در روابط بین فردی خود مرز داشته‌باشید، چگونه عمل خواهیدکرد؟ چه مسائلی‌را با طرف‌مقابل درمیان می‌گذارید و چه مسائلی‌را در میان نمی‌گذارید. در این زمینه از تجارب خود و دیگران استفاده کنید. •○● افراد را بشناسید؛صمیمی‌شدن با دیگران مستلزم این است که ابتدا آنهارا بشناسید. براساس ظاهر افراد نتیجه‌گیری نکنید و برای شناخت آنان سعی کنید هیچگاه زود قضاوت نکنید. به رفتارشان بیشتر از گفتارشان توجه‌کنید، رفتار آنان‌را در موقعیت‌های مختلف درنظر بگیرید و به تضاد بین رفتار و گفتار توجه کنید. •○● در روابط شیفتگی‌را کنار بگذارید؛شیفتگی چیزی شبیه عشق کور است. در حالت شیفتگی شما فرد را فقط با ویژگی‌های مثبت می‌بینید و ویژگی‌های منفی او را نفی‌کرده و ویژگی‌های مثبت او را اغراق‌آمیز جلوه می‌دهید.(این حالت با جنس مخالف زیاد اتفاق می‌افتد) برای مقابله با شیفتگی لازم است یادبگیرید افراد را نسبی ببینید. •○● نفی کردن را کنار بگذارید؛نفی‌کردن درست درمقابل شیفتگی قرار دارد. در نفی‌کردن فرد سعی می‌کند در ویژگی‌های طرف مقابل اغراق کرده و آنهارا پررنگ سازد. این‌نوع نگرش نسبت به دیگران سبب می‌شود به‌راحتی آنان را کنار بگذارید و اگر بخواهید با این ویژگی با آنها ارتباط برقرار کنید، دائم با آنها درگیر خواهید بود و ارتباط پرتنشی خواهید داشت. •○● رازدار خود باشید؛مرزگذاری در رابطه به این معناست که اگر مایل نیستید خاطره، تجربه یا مطلبی از شما افشا شود، آن‌را پیش خود نگه‌دارید و باکسی مطرح نکنید. این‌را بدانید وقتی شما نمی‌توانید رازدار خودتان باشید از دیگران هم نباید انتظار داشته‌باشید که رازدار مسائل مهم شما باشند. •○● مرزهایِ سخت را متعادل کنید؛همان‌طور که برخی افراد در روابط بین‌فردی خود حد و مرزی ندارند و هرطور که راحت هستند عمل می کنند، افرادی هم هستند که به‌دور خود دیوار می‌کشند و سعی می‌کنند از نزدیک‌شدن به دیگران اجتناب نمایند و به هیچ‌عنوان با کسی صمیمی نشوند. در مرز‌گذاری‌هایتان سعی کنید این افراط و تفریط را کنار بگذارید و تعدیل نمایید. •○● روابط خود را درجه‌بندی کنید؛برای این‌کار می‌توانید از مقیاسی استفاده کنید که از چند سطح تشکیل شده‌باشد. برای‌مثال؛ سطح اول: آشنایی، سطح دوم: دوستی و روابط اجتماعی، سطح سوم: دوستی صمیمانه، سطح چهارم: دوستی صمیمانه و رفت‌وآمد خانوادگی. این‌گونه درجه‌بندی تا حدودی به شما کمک خواهد کرد جایگاه هر فرد را درنظر بگیرید و متناسب با جایگاه وی با او رفتار کنید. ، ، ، به صورت مختصر لازمه ارتباط، شناخت از طرف‌مقابل و رعایت تعادل در میزان صمیمیته. به قول سعدی که می‌فرماید: اندازه نگه‌دار که اندازه نکوست هم لایق دشمن است و هم لایق دوست
با این متن موافقم ، هرکسی از حد و مرز خاص ِ خودش رو داره و همچنین با این حد و مرز ها روابط چندساله ی موفقی! اما امیدوارم ، ثبات کافی رو داشته باشیم! یعنی مثلا بی هیچ دلیلی و توضیحی تصمیم نگیریم از فردی که انقدر صمیمیت داشت با دوستانش ، یدفعه به فردی تبدیل بشه که بیشتر روابطش مثله غریبه ها باشه! یعنی وسط راه به این فکر نکنیم که حد و مرز کافی رو نداریم ، و سعی کنیم بقول خودت دیوار دور خودمون بکشیم! این یعنی توی رفتار و اخلاقت بی ثباتی هنوز ثبات کافی رو نداری تغییر یهویی بعد از چندماه روابط دوستانه به کسی تبدیل بشی که به کسی که میگفتی تو و بعد بگی شما عجیبه! خود من وقتی بخوام روابطم رو با کسی قطع کنم تو میشه شما! الان فکرش رو کن همه ی تو ها بشن شما! البته اگر خیلی بی حد و مرز باشی با فردی از حدش عبور کنه باید حد و مرزت رو قوی کنی. من گاهی این تصمیم رو گرفتم البته نه با همه ی افراد زندگیم که تا دیروز برام عزیزم بودند ، و دوروز بعد بشن دوست گرامی ، از نظر خودت چی؟ ماهور بنظرت منی که مثلا از لحاظ مجازی مرهم رو خواهرم صدا میزنم ، بی هیچ دلیل دوست عزیز صدا کنم؟ این بی ثباتیه دوست ِ گرامی:دی نه؟ قرارم نیست همه با این بی ثباتی کنار بیان.. این رو من تنها نمیگم! هرچند طرفدار از بد خودت به بهترین خودت تبدیل شدن هستم، اما بی ثباتی رو اصلا! در کل اما کسی که از همون اوایل ارتباط ؛ حد و مرز خودش رو داره قابل احترامه. این رو قبول ندارم. نباید به هرکسی اعتماد کرد خیلی مسائل رو گفت، اما نباید انقد هم بی اعتماد بود. چون خود من چندتایی دوست صمیمی دارم و داشتم که یه سری مسائل برای جار زدن جلوی همه نیستند رو بهشون گفتم حتی با اینکه با یکی از روابطم تموم شد ، این فرد انقد بی دغدغه و بی ثبات نبود(چیزی که نشون میداد بود یعنی فردی که با روابطی که داشتیم نشون میداد ادم راز دار و ..هست). هرچند خدارشکر از کسی که به مرحله ی دوست معمولی رسید چیزی که حتی الانم برام فرقی نداره بقیه بدونن گفتم و جار زد ولی شناختمش چون صداقت ، حرف اول روابطمه!و خود این فرد نشون داد لیاقت ارتباط و روابط دوستانه نداره . :/ اینکه که دوست تو به عنوان دوستت بهت رازی رو بگه نباید جار بزنی بعد هم با این حرف که اگه رازش مهم بود که خودش راز دار بود .. ! البته اگر فرد غیر قابل اعتماد و بی ثبات یا کسی که باید در دوستی باهاش محتاط بود ؛ میتونی جار بزنی و توقع حذف شدن پی در پی از زندگی هر فرد رو باید داشته باشیم! این ویژگی سمی رو نباید عادی نشون داد بنظرم..
سلام عزیز، مرسی‌که توجه کردی کاملا درسته، آدمی‌که حد و مرز داره، هم به بقیه احترام میذاره هم احترام خودشو نگه‌میداره، خیلی دوس داشتم راجب این موضوع اینجا _تو این تاپیک_ زیاد گفتگو کنیم، چون حرفای قشنگی زدی که دوس دارم منم نظرمو راجبش بگم ولی یه چیزی مانع از تمرکزم میشه! واسه همین نمیتونم درست‌حسابی به کلمه‌ها و جمله‌های تو ذهنم مدیریت کنم! پس زیاد کشش نمیدم و میرم سر اصل موضوع؛ این یعنی چی؟ میشه دقیق‌تر توضیح بدی؟ بیشتر شبیه طعنه و کنایه‌ست تا نظر.. اگ مشکلی بوجود اومده میتونیم حلش کنیم، من‌که به خصوصیت دسترسی ندارم پس تو بیا خصوصی من تا با حرف‌زدن حلش کنیم
سلام :) خواهش میکنم! اتفاقا از تبادل نظر و نظرات متفاوت بدم نمیاد طرز افکار متفاوت ! که میتونه غلطیه نظرمن رو هم ثابت کنه ماهور!! انتقاد نه کنایه در برابر یه انتقاد در مورد این متن بزرگ نماییه کنایه ببینیش. :) کنایه به شخص خاصی نیست، و اینکه ویژگی همگانیه که در صورتی این حد و مرز درسته که به بی ثباتی ختم نشه. گفتگو بازه ، اما چه مشکلی ؟ اونم بخاطر انتقاد..
