تاثیر خوب ورزش در درمان فرسودگی مفاصل در مبتلایان به آرتروز

تاثیر خوب ورزش در درمان فرسودگی مفاصل در مبتلایان به آرتروز





دستورالعمل‌های جدید درمانی توصیه می‌کند که برای افراد مبتلا به آرتروز مفصلی، ورزش مفید است و باید یک "درمان اصلی" باشد.

"ورزش ممکن است در ابتدا دردناک باشد، اما می تواند درد را کاهش داده و به افراد مبتلا به آرتروز کمک کند تا انعطاف پذیر، سالم و لاغر بمانند."

برای تشخیص آرتروز مفصلی، نیازی به اسکن نیست و مسکن‌های قوی هم توصیه نمی‌شود.

ساییدگی و فرسودگی مفصل
آرتروز بسیار شایع است. و میلیون ها نفر بالای ۴۵ در جهان به آن مبتلا هستند.

این می‌تواند زمانی اتفاق بیفتد که مفاصل با افزایش سن صدمه و آسیب می‌بینند.

برخی افراد علائم خفیفی دارند، اما برای شماری دیگر درد، سفتی و تورم و التهاب می‌تواند شدید باشد، که چنین علائمی می‌تواند ورزش کردن را دشوار کند.

اما براساس دستورالعمل‌های جدید دانششمندان ، فعالیت بدنی باید درمان اصلی باشد، نه مسکن.

موسسه خیریه "آرتریت اکشن" گفته امیدوار است که این دستورالعمل‌ها به افراد مبتلا به آرتروز اطمینان دهد که ورزش می‌تواند مداخله خوبی در این مورد باشد.

"بسیاری به اشتباه معتقدند ورزش می‌تواند به مفاصل آسیب برساند، به همین دلیل این دستورالعمل جدید بسیار مهم است و امیدواریم بیماران را توانمند کند و به آن‌ها اعتماد به نفس بیشتری بدهد تا تغییراتی را در سبک زندگی خود ایجاد کنند که واقعا به بهبود درد و کیفیت زندگی‌شان کمک می‌کند."

'



چه چیزی کمک می‌کند؟

ورزش عضلات را می‌سازد و می‌تواند به افراد در حفظ وزن سالم کمک کند که این برای مدیریت آرتروز مهم است.

توصیه شده در صورت وجود درد، استفاده از کرم یا ژل ضد التهاب یا مصرف ایبوپروفن یا نوع مشابه داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی را در نظر بگیرید، اما نه یک داروی اوپیوئیدی (افیونی).

سازمان‌های خیریه آرتریت نگران هستند که تعداد زیادی از بیماران به جای دریافت نوع مناسبی کمک، شامل ورزش درمانی یا تعویض به موقع لگن یا زانو، از داروهای مسکن استفاده کنند.

جایگزین کردن مفصل ممکن است گزینه مناسبی برای برخی باشد و بیمارستان‌ها نباید افرادی را که می‌توانند از این قبیل جراحی سود ببرند به دلیل اضافه وزن نپذیرند. چاقی مانعی برای جراحی نیست، اما کاهش وزن با پیروی از یک رژیم غذایی سالم و ورزش باعث کاهش فشار بر روی مفاصل می‌شود.

تریسی لوفتیس از موسسه خیریه "در مقابل آرتروز" گفته: "تحقیق خود ما در مورد حمایت ارائه شده به افراد مبتلا به آرتروز نشان داد که بسیاری از افراد به طور منظم شرایط خود را توسط متخصصان مراقبت‌های بهداشتی بررسی نمی‌کنند و حتی تعداد کمی از آن‌ها امکان دسترسی به پشتیبانی برای فعالیت‌های فیزیکی را داشتند."

به گفته او "نبود جایگزین به معنای آن است که در بسیاری از موارد، افراد به مسکن‌هایی وابسته می‌شوند که به آن‌ها کمک نمی‌کند تا زندگی عاری از درد داشته باشند."

"تقویت عضلانی و تمرینات هوازی می‌تواند نه تنها بر مدیریت این بیماری تاثیر بگذارد، بلکه کیفیت زندگی بهتری را هم برای افراد فراهم کند."

"شروع این سفر می‌تواند در ابتدا برای برخی از افراد ناراحت کننده باشد و باید از آن‌ها حمایت شود و اطلاعات کافی در اختیارشان قرار گیرد تا به آن‌ها کمک کند در مدت زمان طولانی وضعیت خود را مدیریت کنند. ما تصمیم گرفته‌ایم که برخی از مسکن‌ها مانند پاراستامول و برخی داروهای اوپیوئیدی (افیونی) را برای آرتروز توصیه نکنیم."

به گفته دکتر کریسپ "این به این دلیل است که شواهد جدید نشان داده‌اند که فواید کمی در مصرف آن‌ها وجود دارد یا اصلا فایده ندارند. در مورد داروهای افیونی قوی شواهدی وجود دارد که می‌توانند در طولانی مدت باعث آسیب شوند از جمله احتمال اعتیاد."

گفته شده که این دستورالعمل‌های جدید، انواع دیگر آرتروز مانند آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) را شامل نمی‌شود.