1. مهمان گرامی، جهت ارسال پست، دانلود و سایر امکانات ویژه کاربران عضو، ثبت نام کنید.
    بستن اطلاعیه

مرگ آگاهی..!

شروع موضوع توسط SiavashBaran ‏3/3/22 در انجمن زمزمه های آشنا

  1. مدیر تالار شعر و ادب عضو کادر مدیریت ❂مدیر انجمن❂

    تاریخ عضویت:
    ‏19/10/20
    ارسال ها:
    2,173
    تشکر شده:
    8,944
    امتیاز دستاورد:
    126
    جنسیت:
    مرد
    نفس های انسان گام هایی است که به سوی مرگ برمی دارد.
    حضرت علی (ع) سخنانی از این دست که مالامال از مرگ آگاهی باشد بسیار دارند.

    مرگ آگاهی کیفیت حضور مردان خدا را در دنیا بیان می دارد.
    تا آنجا که هر که مقرب تر است مرگ آگاه تر است.
    و بر این قیاس باید چنین گفت که حضور علی علیه السلام در عالم، عین مر گ آگاهی است.
    مرگ آگاهی یعنی که انسان همواره نسبت به این معنا که مرگی محتوم را پیش رو دارد آگاه باشد و با این آگاهی زیست کند و هرگز از آن غفلت نیابد.

    مردمان این روزگار سخت از مرگ می ترسند و بنابراین شنیدن این سخنان برایشان دشوار است.
    اما حقیقت آن است که زندگ انسان با مرگ در آمیخته است و بقایش با فنا. پیش از ما میلیاردها نفر بر روی این کره ی خاکی زیسته اند و پس از ما نیز.

    مولا علی علیه السلام می فرماید:
    « والله ابن ابی طالب با مرگ انسی آن چنان دارد که طفلی به پستان مادرش.»
    این انس که مولای ما از آن سخن میگوید چیزی فراتر از مرگ آگاهی است؛ طلب مرگ است.
    طلب مرگ نه همچون پایانی بر زندگی. مرگ پایان زندگی نیست.

    مرگ آغاز حیاتی دیگر است؛
    حیاتی که دیگر با فنا و مرگ در آمیخته نیست.
    حیاتی بی مرگ و مطلق.
    زندگی این عالم در میان دو عدم معنا می گیرد؛ عالم پس از مرگ همان عالم پیش از تولد است و انسان در بین این دو عدم فرصت زیستن دارد.
    زندگی دنیا با مرگ در آمیخته است؛ روشنایی هایش با تاریکی، شادی هایش با رنج، خنده هایش با گریه، پیروزی هایش با شکست، زیبایی هایش با زشتی، جوانی اش با پیری و بالاخره وجودش با عدم.
    حقیقت این عالم فنا است و انسان را نه برای فنا، که برای بقا آفریده اند.

    « خلقتم للبقا لا للفناء واسمعو دعوه الموت آذانکم قبل ان یدعی بکم»؛
    دعوت مرگ را به گوش گیرید، پیش از آنکه مرگ شما را فرا خواند.

    و همه ی این سخنان از سر مرگ آگاهی است و راستش، لذت زندگی مرگ آگاهانه را جز اولیای خدا کس نمی داند؛
    این لذتی نیست که به هر کس عطا کنند. تنگ نظری است اگر به مقتضای تفکر رایج به این سخن پشت کنیم
    و بگوییم :
    « تا کجا از مرگ می گویید؟ کمی هم در وصف زندگی بسرایید! دل بستن در دنیا دل بستن در فناست و مرگ بر ما سایه افکنده است

    این علی است که چنین می فرماید.
    همان که راه های آسمان را بهتر از راه های زمین میشناسد.
    سخنان او سروده هایی شاد و مفرح در وصف زندگی است. آن زندگی که با زهر فنا و مرگ در نیامیخته است.
    منتهی غفلت زدگان بیشتر می پسندند که با غفلت از مرگ، به سراب شادی های آمیخته با غصه دل خوش کنند. بگذار چنین باشد.
    اما اگر اولیای خدا در جستجوی فنای فی الله هستند، بقای حقیقی را طلب کرده اند.
    بودنی را که از دسترس مرگ و فنا و رنج و غصه و شکست دور باشد.

    به سخن علی علیه السلام گوش بسپاریم:
    «دلهاتان را از دنیا بیرون کنید، پیش از آنکه بدن های شما را از آن بیرون ببرند. »

    به قلم
    شهید سید مرتضی آوینی
    سایت جامع فرهنگی مذهبی شهید آوینی | Aviny.com

    [​IMG]
     
    Anoosh، erteash، NILAY و 2 نفر دیگر از این ارسال تشکر کرده اند.
  2. کاربر حرفه ای

    تاریخ عضویت:
    ‏12/11/14
    ارسال ها:
    1,497
    تشکر شده:
    3,568
    امتیاز دستاورد:
    113
    جنسیت:
    زن
    تفسیر حیات معقول درگرو تفسیر صحیح مرگ است. مرگ آگاهی که تفسیر «انا لله و انا الیه راجعون» است، با تصعید یافتگی، کنترل اخلاقی، افزایش کیفیت زندگی دنیوی و تراکم اخلاقی آثاری چون: کوتاهی آرزوها، ساده زیستی و عمل گرائی همراه با پرهیزگاری در دنیا، انبساط و آرامش روحی نسبت به مرگ، در همین دنیا و برخورداری از زندگی و حیات دنیوی متعالی نسبت به دیگران را در حیات معنادار و معقول به دنبال دارد.

    علامه جعفری
     
    Anoosh، erteash و SiavashBaran از این ارسال تشکر کرده اند.
  3. مدیر تالار شعر و ادب عضو کادر مدیریت ❂مدیر انجمن❂

    تاریخ عضویت:
    ‏19/10/20
    ارسال ها:
    2,173
    تشکر شده:
    8,944
    امتیاز دستاورد:
    126
    جنسیت:
    مرد
    [​IMG]
     
    Anoosh، M @ H @ K و erteash از این ارسال تشکر کرده اند.