وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَكُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ إِذا أَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِرُونَ [20] از نشانههاى او اين است كه شما را از خاك آفريد، سپس به ناگاه انسانهايى شديد و [در روى زمين] منتشر گشتید آیه ۲۰ - سوره روم الرّسول (صلی الله علیه و آله)- أبی عبد اللّه بن یزید قال حدّثنی عن یزیدبنسلام انه سأل رسول الله (صلی الله علیه و آله) فقال فَأَخْبِرْنِی عَنْ آدَمَ لِمَ سُمِّیَ آدَمَ قَالَ لِأَنَّهُ خُلِقَ مِنْ طِینِ الْأَرْضِ وَ أَدِیمِهَا قَالَ فَآدَمُ (علیه السلام) خُلِقَ مِنْ طِینٍ کُلِّهِ أَوْ طِینٍ وَاحِدٍ قَالَ بَلْ مِنَ الطِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ خُلِقَ مِنْ طِینٍ وَاحِدٍ لَمَا عَرَفَ النَّاسُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً وَ کَانُوا عَلَی صُورَهًٍْ وَاحِدَهًٍْ قَالَ فَلَهُمْ فِی الدُّنْیَا مَثَلٌ قَالَ التُّرَابُ فِیهِ أَبْیَضُ وَ فِیهِ أَخْضَرُ وَ فِیهِ أَشْقَرُ وَ فِیهِ أَغْبَرُ وَ فِیهِ أَحْمَرُ وَ فِیهِ أَزْرَقُ وَ فِیهِ عَذْبٌ وَ فِیهِ مِلْحٌ وَ فِیهِ خَشِنٌ وَ فِیهِ لَیِّنٌ وَ فِیهِ أَصْهَبُ فَلِذَلِکَ صَارَ النَّاسُ فِیهِمْ لَیِّنٌ وَ فِیهِمْ خَشِنٌ وَ فِیهِمْ أَبْیَضُ وَ فِیهِمْ أَصْفَرُ وَ أَحْمَرُ وَ أَصْهَبُ وَ أَسْوَدُ عَلَی أَلْوَانِ التُّرَاب. پیامبر (صلی الله علیه و آله)- در روایت ابن سلام آمده است که از پیامبر (صلی الله علیه و آله) سؤال کرد: «چرا آدم (علیه السلام)، آدم نامیده شده است»؟ فرمود: «چرا که او از خاک زمین و پوستهی آن آفریده شده است». گفت: «پس آیا آدم (علیه السلام) از تمام گِل زمین آفریده شده یا از یک نوع گِل»؟ فرمود: «بله از تمام گل زمین و اگر از گل خاصّی خلق میشد مردم یکدیگر را نمیشناختند و تنها به یک صورت بودند». گفت: «آیا آنان در دنیا شبیه و مانندی دارند»؟ فرمود: «خاک، سفید، سبز، زرد، غبارآلود، قرمز و آبی است و برخی خاکها شیرین و برخی شور هستند، برخی خشن و برخی نرم و برخی سرخگون هستند. به همین دلیل مردم نیز در میانشان نرم خو و خشن دیده میشود و مانند رنگهای خاک، به رنگهای سفید، زرد، قرمز، گل گون و سیاه هستند». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۴۵۰ علل الشرایع، ج۲، ص۲۷۱/ نورالثقلین
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر ستایش مخصوص خداوندى است که پروردگار جهانیان است. بخشنده و بخشایشگر است. (خداوندى که) صاحب روز جزا است. (پروردگارا) تنها تو را مى پرستیم و تنها از تو یارى مى جوییم. ما را به راه راست هدایت فرما! راه کسانى که آنان را مشمول نعمت خود ساختى، نه راه کسانى که بر آنان غضب کردى و نه گمراهان