امام صادق علیه السلام : إنَّ اللَّهَ أجَلُّ وأَعظَمُ مِن أن يَترُكَ الأَرضَ بِغَيرِ إمامٍ عادِلٍ . خداوند، جليلتر و بزرگتر از آن است كه زمين را بدون امامى عادل رها كند.
مَن كانَ يُؤمِنُ بِاللّهِ وَاليَومِ الآخِرِ فَلا يُرَوِّعَنَّ مُسلِما . هر كس به خدا و روز واپسين ايمان دارد ، هرگز نبايد مسلمانى را به وحشت بيندازد . پیامبر اکرم(ص)
امام حسن مجتبی(ع) فرمود: ابْنَ آدْم! عَفِّ عَنِ مَحارِمِ اللّهِ تَکنْ عابِداً، وَ ارْضِ بِما قَسَّمَ اللّهُ سُبْحانَهُ لَک تَکنْ غَنِیاً، وَ أحْسِنْ جَوارَ مَنْ جاوَرَک تَکنْ مُسْلِماً، وَ صاحِبِ النّاسَ بِمِثْلِ ما تُحبُّ أنْ یصاحِبُوک بِهِ تَکنْ عَدْلاً.1 ای فرزند آدم! نسبت به محرمات الهی، عفیف و پاک دامن باش تا عابد و بنده خدا باشی. راضی باش بر آنچه خداوند سبحان برایت تقسیم و مقدّر نموده است، تا همیشه غنی و بی نیاز باشی. نسبت به همسایگان، دوستان و هم نشینان خود نیکی و احسان نما تا مسلمان محسوب شوی. با افراد [مختلف] آنچنان برخورد کن که انتظار داری دیگران همان گونه با تو برخورد کنند.
امام موسی كاظم (علیه السلام) : ☘ بهترین چیزی که به وسیله آن بنده به خداوند تقرب میجوید، بعد از شناختن او، نماز و نیکی به پدر و مادر و ترک حسد و خودبینی و به خود بالیدن است. [تحفالعقول، ص ۴۱۲]
رسول اکرم(ﷺ) فرمودند : ✍ دوستی علی(علیه السلام) عبادت است .خدا ايمان بنده اى را نمی پذيرد مگر بوسيله دوستی علی(علیه السلام) و دورى از دشمنان او. [ارشادالقلوب ، ج۲ ، ص۲]
امام صادق(سلام الله علیه) : ✍ مَنْ رَوَی عَلَی مُؤْمِنٍ رِوَایَةً یُرِیدُ بِهَا شَیْنَهُ وَ هَدْمَ مُرُوءَتِهِ لِیَسْقُطَ مِنْ أَعْیُنِ النَّاسِ أَخْرَجَهُ اللَّهُ مِنْ وَلَایَتِهِ إِلَی وَلَایَةِ الشَّیْطَانِ. هر که بر ضرر مؤمن چیزی بگوید و قصدش افشای عیب و ریختن آبروی او باشد که از چشم مردم بیفتد ، خداوند او را از ولایت خود به سوی ولایت شی*طان میراند. [المحاسن ، ج ۱، ص۱۰۳]
✍ امام باقر (علیه السلام) : افزايش نعمت از جانب خداوند قطع نمیشود ، مگر بعد از اينكه شكر از جانب بندگان قطع گردد. [بحار الأنوار ج ۶۸ ص ۵۴]
امیر المومنین (علیه السلام) : ✍ هر گاه چیزی از دنیا از دستت رفت غمگــین مشــو و هرگاه به کســی احســـــان کـردی #مــنت مگــــذار. [غـــررالحکـم ، باب الحـزن]
امام سجاد (علیه السَّلام) فرمودند : ثَلاثٌ مُنْجِیاتٌ لِلْمُؤْمِن : {کَفُّ لِسانِهِ عَنِ النّاسِ وَاغتِیابهِمْ، وَإشْغالُهُ نَفْسَهُ بِما یَنْفَعُهُ لاِّخِرَتِهِ وَدُنْیاهُ، وَطُولُ الْبُکأ عَلی خَطیئَتِهِ} سه چیز موجبِ نجات انسان مؤمن خواهد بود :نگهداری زبانش از حرفزدن دربارهی مردم و غیبت آنان، مشغول شدنش به خویشتن با کارهایی که برای آخرت و دنیایش مفید باشد،بسیار گریستن بر خطاها و اشتباهاتش.