1. مهمان گرامی، جهت ارسال پست، دانلود و سایر امکانات ویژه کاربران عضو، ثبت نام کنید.
    بستن اطلاعیه

معرفی شاهان اساطیری ایران

شروع موضوع توسط Anoosh ‏6/3/21 در انجمن سایر رشته ها

  1. کاربر ویژه ゚・*.✿کاربر فعال✿.*・゚ ~✿~

    تاریخ عضویت:
    ‏18/4/19
    ارسال ها:
    8,394
    تشکر شده:
    26,274
    امتیاز دستاورد:
    118
    جنسیت:
    مرد
    معرفی شاهان اساطیری ایران
    کیومرث


    در بین روایاتی که در ایران باستان پیرامون افسانه ی آفرینش،
    نخستین بشر و اولین شاه نقل شده،روایت های مربوط به
    کیومرث از اهمیت بسیاری برخوردار است.

    در اوستا چندین بار از کیومرث یاد شده و از او به عنوان اولین
    پادشاه در جهان و نیز نخستین بشر نام رفته است،چنانکه آخرین
    فرد بشر و موعدپیروزگر مزدائی را سوشیانت دانسته اند:

    "فروهر های مردان پاک را می ستائیم.فروهر های زنان پاک را
    می ستائیم.همه ی فروهرهای نیک توانای مقدس پاکان را
    می ستائیم،از فروهر کیومرث تا سوشیانت پیروزگر."

    و در بند بعدی درباره ی کیومرث چنین آمده است:

    "فروهر کیومرث پاک را می ستائیم.نخستین کسی که به گفتار و
    آموزش اهورا مزدا گوش فرا داد. از او خانواده ی ممالک آریا(ایران)
    و نژاد آریا بوجود آمد.

    روایات حمزه ی اصفهانی،مسعودی و بیرونی بر پایه ی همان
    آگاهی هائیست که در منابع پهلوی وجود دارد.داستان مشیه و
    مشیانه(پسر و دختر دوقلوی کیومرث) و گاواوکدت(نخستین گاوی
    که آفریده شد.)با اختلاف املا و تلفظ طبق همان روایات قدیم ضبط
    شده است.

    بنابر روایات ابن بلخی،مدت پادشاهی کیومرث چهل
    سال و طول عمرش هزار سال بوده است.طبری درباره ی کیومرث
    داستانی دراز آورده و علت این طول و تفضیل آنست که در مورد کار
    کیومرث اختلاف نظر فراوان وجود دارد.صاحب مجمع التواریخ والقصص
    چنین آورده است:

    "اول مردی که به زمین ظاهر شد،پارسیان اورا گل شاه گویند،زیرا که
    پادشاهی اوالا بر گل نبود.پس پسری و دختری از او ماند،ایشان را
    مشی و مشیانه می گفتند و از ایشان در 50 سال هیجده فرزند
    آمد.
    چون بمردند،جهان 94 سال بی پادشاه ماند،تا او شهنج (هوشنگ)،
    و تا این وقت از عمر کیومرث دویست و نود و چهار سال و هشت
    ماه گذشته بود."

    و نویسنده ی کتاب مزبور با این گفته می خواهد نشان دهد که
    کیومرث همان آدم نخستین بوده است. ابن اثیردرکتاب حبیب السیر
    چنین می گوید:

    "پیشدادیان با کیومرث ده نفر بودند و به مدت پادشاهی ایشان به
    قول حمزه ی اصفهانی 2470 سال و به روایت بهرام شاه ابن مردان
    شاه 2734 سال و به روایت حمدالله مستوفی 2450 سال بوده
    است و نخستین کسی که از نوع انسان که متصدی ایالت جهانیان
    گشت،کیومرث است. و کیومرث به لغت سریانی حی ناطق گفته
    می شود.و در نسب کیومرث میان صاحبان اخبار اختلاف بسیار است

    چه بعضی را عقیده بر آن است که او بزرگترین اولاد صلبی آدم بوده
    و جمعی گفته اند که قینان بن انوش بن آدم را کیومرث می گفته اند

    و عقاید زرتشتیان بر آن است که کیومرث عبارت از آدم ابوالبشر و
    لقبش گل شاه بود،زیرا که در زمان سلطنت او در فضای جهان غیر از
    آب و خاک چیزی نبوده است،و عده ای را عقیده بر آن است که
    امیم بن لاودبن ارم بن سام بن نوح،کیومرث است.و در کتاب روضه
    الصفا آمده است که:به گفته ی درست،کیومرث پسر سام بن نوح
    است.
    در شاهنامه چنین آمده است:

    نخستین خدیوی که کشور گشود
    سر پادشاهان کیومرث بود

    "کیومرث زین ولجام و سواری را اختراع کرد و پشم رشتن و بافتن
    و جامه و گلیم بافتن را پدید آورد،و مدت سلطنتش به روایتی 30
    سال و به روایتی چهل سال و مدت زندگیش هزار سال بود. اکثر
    اوقات شاهیش به جنگ با دیوان گذشت و مردی خداپرست وبی آزار
    بود
     
    mj12 از این پست تشکر کرده است.
  2. کاربر ویژه ゚・*.✿کاربر فعال✿.*・゚ ~✿~

    تاریخ عضویت:
    ‏18/4/19
    ارسال ها:
    8,394
    تشکر شده:
    26,274
    امتیاز دستاورد:
    118
    جنسیت:
    مرد
    هوشنگ

    بر طبق روایات شاهنامه،هوشنگ دومین شاه ایران زمین است.ولی
    با مطالعه ی یشت هامیتوان از هوشنگ وکارهای اوشناخت بهتری
    بدست آورد.بنابر یک روایت،هوشنگ پسر کیومرث و به روایتی دیگر ،
    فرزند سیامک پسر بزرگ کیومرث است که در جنگ با دیوان کشته
    شد.بنابر نوشته ی یشت پنجم،هوشنگ بر بلندی کوه هرا برای ایزد
    بانو اردویسور آناهیتا قربانی کرده از خدا چنین می خواهد:

    "کامیابی بمن ده ای نیک،ای تواناترین اردویسور ناهید،که من برهمه ی
    ممالک بزرگترین شهریار گردم".

    در بند بیست و یکم یشت پنجم،هوشنگ با لقب پرذات معرفی شده
    است،لقبی که اغلب با اسمش همراه است.به قول کریستن سن،
    نام اصلی و نخستین اسم هوشنگ،پرذات بوده و هوشنگ بعدها به
    عنوان نامی ثانوی بر او اطلاق شده است. در یشت پنجم ، هوشنگ
    نخستین کسیست که از او یاد می شود و نام جمشید پس از وی
    می آید.در یشت ها ی 5 ،9 ،15 ،17 و 19 از هوشنگ به عنوان شاه
    سخن می رود،در ریگ ودا هوشنگ یکی از قهرمانان و پهلوانانیست
    که پس از جایی هندیها و ایرانیها پدید می آیند.

    هوشنگ به اتفاق پدر بزرگ خود کیومرث به خونخواهی سیامک بر
    دیوان حمله می برد و قاتل پدر را از پای در می آورد و هم اوست
    که می گوید:

    که بر هفت کشور منم پادشا

    بهر جای پیروز و فرمانروا

    هوشنگ پدید آورنده ی آهن است و جنگ افزار و کارافزار در زمان او

    ساخته شد.اوست که بر هدایت آب و استفاده از آن و کاریز کنی

    آگاهی یافت و با رواج آن،موجد پیشرفت هائی در کشاورزی گردید.

    مهمتر ازهمه آنکه پیدایش آتش در ایران باستان بدو منسوب است.

    همچنین اهلی کردن بسیاری از جانوران،بکارگماشتگان آنها،استفاده

    از پوست جانوران خوش پوست و درست کردن چرم بدست او انجام

    پذیرفت.

    ابوریحان بیرونی از آنگه که در منابع پهلوی آمده سخن نگفته است.

    ابن بلخی و حمزه ی اصفهانی در مورد نسب هوشنگ با بیرونی

    موافقند.مرکز فرمانروایی هوشنگ شهر استخر بوده و مردم وی و

    برادرش ویکرت را پیامبر می دانسته اند.

    صاحب مجمع التواریخ درباره ی هوشنگ چنین آورده است:

    "اول نام پیشداد بر هوشنگ افتاد،از برای آنکه نخست او دادگری بین

    مردم نمود و او شهنج نیز خوانندش،اوشهنج بن سیامک بن کیومرث

    و بروایتی گویند پسر مهلائیل بود و نبیره ی آدم.پادشاهی هوشنگ

    چهل سال و کارهایش کندن کاریزها وباب کردن خانه سازی وشهر ـ

    سازی و آوردن علم نجوم است.بنای دامغان و استخربوی منسوب

    است."

    طبری مدت سلطنت وی را پانصد سال آورده است،ولی اکثر مورخان

    سلطنت او را چهل سال و عمرش را پانصد سال می دانند.مغان ویرا

    بت پرست دانسته اند.
     
    mj12 از این پست تشکر کرده است.