1. مهمان گرامی، جهت ارسال پست، دانلود و سایر امکانات ویژه کاربران عضو، ثبت نام کنید.
    بستن اطلاعیه

راهنمای (EPA) برای مدیریت پسماند شهری

شروع موضوع توسط sani03 ‏5/2/21 در انجمن علوم متفرقه

  1. داره خودمونی میشه!

    تاریخ عضویت:
    ‏1/9/20
    ارسال ها:
    59
    تشکر شده:
    24
    امتیاز دستاورد:
    8
    جنسیت:
    زن
    مدیریت صحیح پسماندها برای محافظت از سلامت انسان و محیط زیست و همین طور حفظ منابع طبیعی مهم است. سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده آمریکا یا ای پی ای (EPA) تلاش می کند با رویکردهای غیر نظارتی ، در مدیریت پسماند جامد ، تغییر رفتار ایجاد کند.

    در یکی از برنامه های این سازمان باعنوان ویست وایز ( WasteWise ) از مردم به عنوان دریافت کنندگان خدمات مدیریت پسماند شهری (MSW) هزینه دریافت می شود.
    البته این هزینه براساس مقدار زباله ای است که هرکس دور می ریزد. همین دریافت هزینه ، انگیزه ای برای تولید زباله کمتر و افزایش بازیافت مواد از طریق استفاده مجدد و کمپوست می شود. طبق تحقیقاتی که انجام شده، جوامعی که چنین برنامه هایی دارند، به طور میانگین ۱۴ تا 27 درصد کاهش سالیانه در تولید زباله دارند.

    ویست وایز در سال ۱۹۹۴ راه اندازی شد. این پروژه مشارکت داوطلبانه ای بین سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده و مشاغل ، مؤسسه ها ، سازمان های دولتی و غیرانتفاعی این کشور برای جلوگیری از اتلاف ، ترویج بازیافت و خرید محصولاتی با قابلیت استفاده مجدد است.

    طی سال ۲۰۰۵ ، بیش از ۱۸۰۰ سازمان در برنامه ویست وایز شرکت کردند. علاوه بر این ، برنامه خرید ترجیحی محیط زیستی (Environmentally Preferable Purchasing) این سازمان به سازمان های دیگر کمک می کند محصولاتی را خریداری کنند که اثر منفی کمتری بر سلامت انسان و محیط زیست داشته باشند. تمرکز اصلی در این برنامه ، پیشگیری از آلودگی است و دامنه وسیع زیست محیطی آن ، بیش از صرفا کاهش ضایعات است.

    [​IMG]

    دستورالعمل های ای پی ای ( EPA )
    دستورالعمل های ای پی ای برای مدیریت پسماند جامد ، از منظر نظارتی بر استفاده از روش مدیریت سلسله مراتبی و یکپارچه تأکید دارند که شامل کاهش منبع ، بازیافت ، کمپوست ، احتراق و دفن زباله می شود.
    • کاهش منابع یا پیشگیری از تولید زباله
    کاهش منابع یا همان پیشگیری از تولید زباله ، کاهش میزان یا سمی بودن زباله است که با تغییر در طراحی و ساخت ، خرید یا استفاده از مواد و محصولات مختلف ایجاد می شود. ای پی ای کاهش منابع را بهترین راه برای کاهش تأثیر مواد زائد بر محیط زیست می داند، زیرا به طور کلی از تولید زباله جلوگیری می کند.

    کاهش منابع شامل استفاده از بسته بندی کمتر ، طراحی محصولات با ماندگاری بیشتر و استفاده مجدد از مواد و محصولات است. رایج ترین روش های دستیابی به کاهش منابع عبارت اند از:
    • استفاده از مواد بسته بندی سبک ،
    • خرید کالاهای بادوام ،
    • خرید در اندازه های بزرگتری که از بسته بندی کمتر در واحد حجم استفاده می کنند،
    • استفاده از ظروف قابل بازیافت و محصولاتی که سمی محسوب نمی شوند.
    کاهش منابع به طور کلی دارای مزایای زیست محیطی بسیاری است؛ از جمله صرفه جویی در منابع ، حفظ محیط زیست و جلوگیری از تشکیل گازهای گلخانه ای.
    • سبک کردن وزن زباله ها
    یکی از راه های کاهش منابع زباله و مدیریت پسماند شهری ، سبک سازی وزن است. استفاده از انواع نازک تری از مواد بسته بندی یا کاهش مقدار مصرفی یا استفاده از مواد جایگزین ، از راه های سبک سازی هستند. طبق برآوردها ، میانگین وزن ظروف شیشه ای طی سال های 1992 تا 2002 به طور تقریبی ۵۰درصد کاهش یافته است.

    به همین ترتیب ، قوطی های آلومینیومی در سال ۲۰۰۵ نسبت به سال ۱۹۷۵ حدود ۲۶درصد سبک تر شدند. قوطی های استیل هم سبک تر شدند. امروزه قوطی های استیل حداقل ۴۰درصد سبک تر از قوطی های سال 1970 هستند.

    این مسئله درباره ظروف پلاستیکی هم صدق می کند. وزن بطری های نوشابه 2لیتری از سال 1977 تاکنون حدود ۲۵درصد کاهش یافته و از ۶۸ گرم به ۵۱ گرم رسیده است. در نتیجه هرسال بیش از ۹۰میلیارد گرم در بسته بندی پلاستیکی صرفه جویی می شود. به همین ترتیب بطری های شیر هم طی ۲۰ سال گذشته ، حدود ۳۰درصد کاهش وزن داشته اند.
    • استفاده از ظروفی با قابلیت استفاده مجدد
    تولید و استفاده از ظروفی با قابلیت استفاده مجدد ، روش دیگری برای دستیابی به کاهش منابع زباله است. به عنوان مثال ، بعضی ظروف شیشه ای ، به ویژه بطری ها ، به طور معمول بعد از شست وشو با مواد شوینده قوی ، دوباره استفاده می شوند.

    ظروف پلاستیکی قابل استفاده مجدد ، به طورمعمول از پلی اتیلن با چگالی بالا یا پلی کربنات ساخته می شوند. اگرچه استفاده از همین ظروف هم رو به کاهش است. این امر تا حدی به خاطر این است که جمع آوری، حمل ونقل و تمیزکردن چنین ظروفی ، نیازهای لجستیکی فراوانی می طلبد.

    تولیدکنندگان هم با عرضه محصولاتی با قابلیت استفاده مجدد ، به ویژه برای محصولات غیرغذایی مانند پاک کننده های خانگی ، منابع زباله را کاهش دادند. ظروف شیشه ای قابل تعویض برای استفاده در نوشیدنی ها به خاطر هزینه های جابه جایی و تمیزکردن ، بیشتر با ظروف شیشه ای یا پلاستیکی یک بارمصرف سبک تر جایگزین شدند. با این حال ظروف شیشه ای قابل تعویض هنوز هم در بعضی کشورها رایج هستند.

    ظروف پت برای جلوگیری از مشکلات احتمالی برای آلودگی از طریق جریان زباله های مصرفی پس از مصرف ، از پلیمرزدایی و دوباره پلیمریزه شدند ، اما این فرایند توجیه اقتصادی ندارد.

    [​IMG]
    • بازیافت کردن
    بازیافت ، مواد را از جریان زباله سازی به سوی بازیابی سوق می دهد. برخلاف استفاده مجدد که شامل استفاده از کالای برگشتی به شکل اصلی است، بازیافت شامل فرآوری مجدد مواد و تبدیل به محصولات جدید است.

    بازیافت به طور معمول شامل جمع آوری ، مرتب سازی و پردازش ، ساخت و فروش مواد و محصولات نهایی بازیافتی است. البته برای اینکه بازیافت از نظر اقتصادی توجیه داشته باشد، این محصولات و مواد بازیافتی باید بازار داشته باشند که ای پی ای برای این مسئله هم برنامه دارد.

    این سازمان در برنامه دستورالعمل جامع خرید ( Comprehensive Procurement Guidelines ) خود ، محصولات ساخته شده با مواد بازیافتی را ترویج می دهد. این سازمان محصول هایی را مشخص می کند که می توانند با مواد بازیافت شده ساخته شوند و در عین حال خرید این محصولات را هم توصیه می کند.

    پس از تعیین محصول موردنظر ، نهادهای تهیه کننده ملزم به خرید کالایی با بالاترین سطح محتوای بازیابی شده می شوند. ای پی ای تحت برنامه سی پی جی (CPG) ، بیش از ۶۰ محصول با محتوای بازیافتی را انتخاب کرده و چندین محصول اضافی را هم پیشنهاد داده است.

    همه مواد مورد استفاده در بسته بندی ، شامل شیشه ، فلز ، ترموپلاستیک ، کاغذ و مقوا ، قابل بازیافت هستند. عوامل مختلفی در ارزیابی اقتصادی بازیافت نقش دارند، از جمله هزینه های جمع آوری ، جداسازی ، تمیزکردن یا پردازش مجدد و جابه جایی. البته به بازار و کاربرد برای محصولات بازیافتی و وجود سایر مواد هم نیاز است.

    به عنوان مثال، استفاده از مواد بازیافتی از طریق بازیافت فلز و شیشه در تولید ظروفی که با مواد غذایی تماس مستقیم دارند، بی خطر تلقی می شوند، چون گرمای مورداستفاده برای ذوب و تشکیل مواد برای ازبین بردن میکروارگانیسم ها و آلاینده های آلی پیرولیز کافی است.

    در فرآوری مجدد پلاستیک ها از گرمای کافی برای ازبین بردن میکروارگانیسم ها هم استفاده می شود، اما پیرولیز کردن همه آلاینده های آلی کافی نیست و از پلاستیک های بازیافتی بعد از مصرف برای بسته بندی هایی که با مواد غذایی تماس مستقیم دارند استفاده نمی شود.

    به طور کلی نرخ بازیافت در حال افزایش است. طی سال ۲۰۰۵ در مجموع 30میلیون تن ظروف بسته بندی بازیافت شدند که حدود ۴۰درصد از مقدار تولیدشده را تشکیل می دادند. بازیافت شیشه طی سال های اخیر به خاطر افزایش جمع آوری و تقاضای شیشه بازیافتی رشد کرده است. حدود 90درصد از شیشه خردشده بازیافتی به عنوان ماده اولیه برای ساخت ظروف جدید استفاده می شود.

    بازیافت قوطی آلومینیوم هم افزایش یافته و طی سال ۲۰۰۵ به حدود ۵۲درصد رسید. نرخ بازیافت پلاستیک ، به ویژه بطری های پت و بطری های پلی اتیلن با چگالی بالا ، از دهه 1990 به بعد ، به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
    • تولید کمپوست
    ای پی ای کمپوست را هم نوعی بازیافت می داند. کمپوست عبارت است از تخریب هوازی یا بیولوژیکی کنترل شده مواد آلی مانند مواد غذایی و فضولات. فرایند کمپوست شامل انباشتن مواد آلی و تأمین رطوبت کافی برای تجزیه هوازی توسط میکروارگانیسم هاست. چرخش دوره ای این انباشت ها باعث جلوگیری از هوادهی می شود تا از شرایط بی هوازی جلوگیری کند.

    گیاخاک حاصل که ماده ای شبیه خاک است، به عنوان کود طبیعی استفاده می شود و در نتیجه نیاز به کودهای شیمیایی را کاهش می دهد. مواد آلی به عنوان جزو بزرگی از پسماندها باعث می شوند کمپوست به جایگزین ارزشمندی برای دفع مواد زائد تبدیل شود.
    • احتراق و سوزاندن
    احتراق یا سوزاندن کنترل شده زباله در تأسیسات تعیین شده، جایگزین فزاینده جذابی برای دفع زباله هایی است که قابل بازیافت یا کمپوست کردن نیستند. دستگاه های زباله سوز احتراقی با كاهش ۷۰درصدی تا ۹۰درصدی حجم پسماندها ، می توانند بخاری تولید كنند كه گرما یا برق را تأمین كند.

    در حقیقت پلاستیک ها از مواد خوراکی نفتی به دست می آیند و گرمای بالایی دارند که برای سوزاندن انرژی از پسماند سودمند است. در سال 2004 ایالات متحده ۹۴ تأسیسات احتراق داشت که 89 مورد آن تأسیسات WTE با ظرفیت پردازش حدود ۹۵هزار تن در روز یا حدود ۱۳درصد از کل پسماندها بودند. سه نوع زباله سوز وجود دارد که به آن ها زباله سوز پسماندهای شهری (MWC) هم گفته می شود:
    • زباله سوزهای توده ای
    که همه انواع پسماند را میسوزانند، به جز آن هایی که برای عبور از سیستم تغذیه خیلی بزرگ هستند؛

    • زباله سوزهای سوخت حاصل از زباله
    زباله هایی را می سوزانند که از قبل پردازش شده و مواد غیرقابل احتراق و بازیافت جدا شده اند؛

    • زباله سوزهای مدولار
    که همه زباله ها را بدون پیش پردازش می سوزانند. این دستگاه ها پیش ساخته هستند و هرجا لازم باشد ، به سرعت سرهم می شوند.

    [​IMG]
    • دفن زباله
    محل و چگونگی کار در محل های دفن زباله با قوانین دولتی تعیین می شوند. محل امروزی دفن زباله ها سازه هایی هستند که بادقت طراحی می شوند. در این محل ها زباله ها از محیط اطراف و آب های زیرزمینی جدا می شوند.

    محل دفن زباله اگر به درستی طراحی شده باشد، شیرابه زباله را مدیریت کرده و گازهای متان و سایر مواد را برای استفاده بالقوه به عنوان منبع انرژی جمع آوری می کند. شیرابه پس از عبور از زباله ها ، حاوی مواد محلول ، معلق یا قابل تجمع مواد زائد است.

    ای پی ای مشغول بررسی تغییراتی در طراحی محل دفن زباله است که به عنوان راکتور بیولوژیکی شناخته می شود و می تواند تخریب هوازی یا بی هوازی زباله های شیرابه و آلی را افزایش دهد. ای پی ای برنامه ترویج متان دفن زباله را هم اجرا می کند که برنامه داوطلبانه ای است و استفاده از گاز دفن زباله را به عنوان منبع انرژی تجدیدپذیر ترویج می کند.

    آگاهی روزافزون از مشکلات زیست محیطی ، از جمله افزایش استفاده از مواد بسته بندی مصنوعی همراه با تجزیه بیولوژیکی در محل دفن زباله ، باعث توسعه فناوری پیشرفته دفن زباله ، مقررات زیست محیطی برای دفن زباله و مواد بسته بندی تجزیه پذیر می شود.

    دفن زباله های مدرن به خوبی مهندسی شده تا از آلودگی محیط زیست جلوگیری کنند. سازمان حفاظت محیط زیست ایالات متحده رویکرد احیای محل دفن زباله ایجاد کرده که امکان گسترش ظرفیت دفن زباله شهری موجود و جلوگیری از تملک زمین برای دفن زباله های جدید را فراهم می کند.

    ای پی ای پس از ایجاد تجزیه بیولوژیکی به عنوان مزیت جزئی در محل های دفن زباله ، محل های دفن زباله بیوراکتور را توسعه داده که برای تجزیه سریع تر زباله های آلی با افزودن مایع یا هوا برای سرعت بخشی به فرایندهای میکروبی طراحی شده اند.
     
    آخرین بار توسط مدیر ویرایش شد: ‏5/2/21