جان خوشست اما نمی خواهم که جان گویم تو را خواهــم از جــان خـوش تری یابم که آن گویم تــو را هلالی جغتایی ل لطفا
چه شب است یا رب امشب که ستاره ای بر امد که دگر نه عشق خورشید و نه مهر و ماه دارم مکنید دردمندان گله از شب جدایی که من این صباح روشن ز شب سیاه دارم سعدی لطفا با حرف ع
غافل مشو ای دل که نیازم با توست پوشیده هزار گونه رازم با توست حرمان شبی دراز و جایی خالی زانم که حکایت درازم با توست اوحدی با ج لطفا
جانِ عشّاق سپندِ رخِ خود می‌دانست آتشِ چهره بدین کار برافروخته بود گر چه می‌گفت که زارَت بِکُشم می‌دیدم که نهانش نظری با منِ دلسوخته بود خ لطفا
خالی،که لبت همی بباراید ازو خالیست سیه که شمک میزاید ازو صد تنگ شکر خورد ز پهلوی رخت ترسم که دهان تو به تنگ آید ازو اوحدی بعدی لطفا با " ف "
