1. مهمان گرامی، جهت ارسال پست، دانلود و سایر امکانات ویژه کاربران عضو، ثبت نام کنید.
    بستن اطلاعیه

▪▫همیشه شوهر (فئودور داستایووسکی) _ همخوانی ۲

شروع موضوع توسط نفحات ‏29/6/20 در انجمن معرفی شخصیتها، زندگینامه و کتاب

  1. کاربر حرفه ای

    تاریخ عضویت:
    ‏12/5/19
    ارسال ها:
    1,539
    تشکر شده:
    13,402
    امتیاز دستاورد:
    121
    جنسیت:
    زن

    وقت بخیر دوستای خوب
    بنظر میاد روند پیوستن همراه ، ناگهانی نیست ، تدریجیه

    انتخاب اینبار بدون نظر سنجی بود و من کاملا از محتوای کتاب بیخبرم.
    باشد که محظوظ شویم


    همیشه شوهر از فئودور داستایوسکی

    [​IMG]


    ولچانینف ؛ مجرد، ثروتمند، کمی عیاش و البته مبادی آداب و در بیشتر مواقع بسیار آشفته. همه‌چیزش به هم ریخته و او را دچار بیماری مالیخولیا کرده و این روزها به طرز غریبی خاطراتی از گذشته را به یاد می‌آورد که موجب شرمساری‌اش شده و از خود بیزارش می‌کند. در همین حال یکی از رفقایش پس از نه سال با وضعی نابسامان به دیدنش می‌آید و ماجراهای تازه‌ای آغاز می‌شود.


    برای دانلود بزنید روی جلد کتاب


    فکر میکنم ۷ روز کافی باشه . روز ۱۵ تیر بنویسیم دربارش :)

    @Milaad @HossEiN و سایر دوستان @};-
     
    آخرین ویرایش: ‏29/6/20
    سین.دخت، کوکی♥❄، мσσηღ و 3 نفر دیگر از این ارسال تشکر کرده اند.
  2. ساربان سرگردان مدیر بازنشسته☕ ~✿~

    تاریخ عضویت:
    ‏8/5/20
    ارسال ها:
    3,434
    تشکر شده:
    26,597
    امتیاز دستاورد:
    134
    چقدر احساسات عجیب و غریب ولی واقعی ..
    موضوع این کتاب با فرهنگ(ضد فرهنگ) کنونی این مملکت کاملا مطابقت داره و شاید خیلی ها همین حال و روزی رو پیدا کنن که شخصیتاهای اصلی داشتن ، شایدم نه!
    واقعا دلیل علاقه ی پاولوویچ به ولچانینف چی بود؟!

    پ ن : بعد از خوندن قسمتی از کتاب خواستم دیگه نخونم ، از فضای تاربک و تلخی که برای خواننده تو ذهنش ایجاد میشد خوشم نمیومد از بس که خودمون تو خوشی هستیم!دی
     
    نفحات، کوکی♥❄ و мσσηღ از این ارسال تشکر کرده اند.
  3. کاربر حرفه ای

    تاریخ عضویت:
    ‏12/5/19
    ارسال ها:
    1,539
    تشکر شده:
    13,402
    امتیاز دستاورد:
    121
    جنسیت:
    زن
    چرا درباره ی این یکی ننوشتم ...

    بدبختی اینه که در عصر ما یکسری رنج های عاطفی بعنوان اتفاق لاجرم و حتمی، دیگه پذیرفته شده. بگذریم

    باید بگم علیرغم قلم سخت و دیر هضمش ، این نویسنده انسان ظریف بینی بوده
    یکی از اثرات تنفر ، کششی هست که انسان نسبت به فرد مورد نفرتش پیدا میکنه .
    تنفر هم زاییده ی حس حقارته
    هم زاینده ی حس حقارت

    پاولوویچ نیاز داشت که فاصله ای که بین خودش و ولچانینف میدید ، با شناختن اون پر کنه .
    تکریم میوه ی فائق اومدن بر حس تنفر از رقیب هست . و با نزدیک شدن بهش و شناختنش ایجاد میشه

    اما شخصیت ولچانینف هم جذاب بود هم روی مخم

    واقعا دوست دارم بازم ازین نویسنده بخونم
     
    آخرین ویرایش: ‏26/7/20
    Milaad از این پست تشکر کرده است.