1. مهمان گرامی، جهت ارسال پست، دانلود و سایر امکانات ویژه کاربران عضو، ثبت نام کنید.
    بستن اطلاعیه

زمین گیری های 102 ساله

شروع موضوع توسط نادرنوری ‏16/4/20 در انجمن زیست شناسی

  1. کاربر فعال

    تاریخ عضویت:
    ‏5/12/16
    ارسال ها:
    267
    تشکر شده:
    683
    امتیاز دستاورد:
    93
    جنسیت:
    مرد
    [​IMG]
     
    Anoosh و DaniyaL از این پست تشکر کرده اند.
  2. کاربر مفید ~✿~

    تاریخ عضویت:
    ‏17/2/18
    ارسال ها:
    544
    تشکر شده:
    3,752
    امتیاز دستاورد:
    113
    حرفه:
    استاد همه پرفسورای دنیا
    ولی اصلی ترین بلا که هر سال و هر ماه و هفته و روز تکرار میشه و بدترین نوع بلاست فساد و گناهه و چند صد ساله آدما از حضور امام محرومن
    ۱۱۸۰ ساله حجت خدا روی زمین هستن ولی غایب از نظرها:cry2:
     
    نادرنوری و Anoosh از این پست تشکر کرده اند.
  3. کاربر ویژه ゚・*.✿کاربر فعال✿.*・゚ ~✿~

    تاریخ عضویت:
    ‏18/4/19
    ارسال ها:
    8,749
    تشکر شده:
    27,502
    امتیاز دستاورد:
    118
    جنسیت:
    مرد
    بقول خیام یا شاید هم
    ابوسعید ابوالخیر

    اسرار ازل را نه تو دانی و نه من
    وین حرف معما نه تو خوانی و نه من

    هست از پس پرده گفتگوی من و تو
    چون پرده در افتد نه تو مانی و نه من
    همه هیاهوهای این عالم هیچ است و بقولی : ای هیچ برای هیچ در هیچ مپیچ….
    البته باید تأکید کنم که هیاهوهای عالم هیچ است و هر چه از باطن و ملکوت و حقیقت فاصله بگیرد هیچ تر می شود و گرنه عرفا قائلند که خود عالم جلوات اسمائ و صفات است.
    بقولی ما در عالم مجاز هستیم و مانند صورت هایی که تصور می کنند واقعی هستند و بر پرده نمایش می نشینند و گمان می کنند که هستند و قیل و قال می کنند و نقش آفرینی می کنند و ما هم یا بازیگر هستیم و یا تماشاچی….. و شاید گاهی هر دو…!
    تماشاچی ها هم دو دسته اند برخی هوشیار و آگاه و برخی مات و مبهوت این پرده نمایش. اگر آگاهی و خود آگاهی ما بالا برود، تقریبا می شویم دستیار کارگردان…. کارگردان را درست نمی دانم که کیست… امثال خیام و دهریون و قائلین به جبر …. کارگردان را دهر و روزگار و…. می دانند و عرفا اندیشه ای دیگر دارند.
    این عالم و یا این پرده نمایش را دارای حقیقت و باطن می دانند که البته باطن آن هم باطن دارد و آن نیز باطن دارد و شاید به نظرم الی ما لا نهایه باطن دارد.
    می گویند که ما در عالم ماده و خاکی و ناسوت.. هستیم و یا عالم ملک که باطن آن ملکوت و پس از آن عوالم دیگر با نام هایی همچون جبروت و لاهوت و…. است.
    اینجا عالم ماده و صورت است و پس از آن عالم مثال و پس از آن عوالم دیگر…. فی الجمله مانند نقش پرده که ذات مستقل ندارد و اگر این پرده نباشد و یا بقول شاعر ” گر پرده بیفتد نه تو مانی و نه من” نه ما هست و نه منی است….. بنابراین دنیا و آرزوها و خواست ها و آمال و مشتهیات آن را جدی نگیریم که از پس آن هیچ چیز نیست ، فی الجمله دل به دنیا نبندیم ، دلبستگی باید به صاحب پرده باشد که حقیقت و هست و حق است و گرنه پرده نقش خیالی بیش نیست.
    والسلام و لاحول و لا قوه الا بالله
    چشم دل باز کن که جان بینی
    آنچه نادیدنی است آن بینی
    تا بجایی رساندت که یکی
    از جهان و جهانیان بینی
    … می شنیدیم از همه اعضا
    همه حتی الورید و الشریان
    که یکی هست و هیچ نیست جز او
    وحده و لا اله الا هو

     
    نادرنوری از این پست تشکر کرده است.