دلنوشته های علی_قاضی_نظام+ زندگینامه

مینویسم برای تو از دست رفته
که هرکجای جهانی، بازگرد...
مینویسم که بخوانی و بدانی،
جهانم خالی از هر موجودیست،
زمانی که تورا ندارم...
مینویسم به جبران تمام روزها و شب هایی که داشتمت
ولی حواسم پرت روزمرگی هایم بود
مینویسم دوستت دارم برای توی از دست رفته،
که بخوانی و بازگردی
جهانِ کوچک من،
کجای جهانى که هرچه جستجو میکنم،
چشمانم تورا نمیبینند...
میگویم بازگرد و پژواک صدایم جهان را پر کرده است،
ولی اثری از تو نیست...
من تو را در همه ى عالم میجویم و در انتها باز هم به هیچ میرسم
مینویسم که به گوشَ ت برسد
مینویسم که شايد کسی برایت بخواندَش
مینویسم خوبم که به رسم گذشته دلت شورم را نزند...
ولی تو بدان که سرگردان و دلگیرم
دلگیر از تمام روز ها و شب هایی که میگذرند
و نبودنت را طولانی تر میکنند
میگویم دلتنگم ولی تو بخوان ،
نبودنت مرا شکسته است...
من میگویم خسته ام ولی تو بخوان،
دلم آغوش میخواهد،
به امنيتِ تنِ تو...
جهانِ کوچکِ من؛
بازمیگردانمت به آغوشی که وطن توست،
و میبوسمت به جبران تمام لحظاتی که نبودى...
جای جای این کره ی خاکی را ،
برای تو که جهان کوچک منی زیر پا میگذارم
و دنیا را به تماشا می‌نشانم که گاهی میشود
يك جهانِ دوست داشتنى به کوچکى "تــو" داشت

#علی_قاضی_نظام​

 

ترس ت را زمين بگذار و
دستانت را در دستانم!
غرور را كنار بگذار و
شانه هايت را كنارِ شانه هايم!
حيفِ تقويم است،
يك پاييز ديگر را هم ورق بخورد و
هيچ تاريخى را به اسم خودمان ثبت نكرده باشيم!
باور كن
هوايش جان ميدهد براى دلبرى
براى دل بردن از يار
براى نفس كشيدن
براى قرارهاى از پيش تعيين نشده
اين روزها
به ما
به يك،حالِ خوبِ مشترك نياز دارد...
بيا!؛
مثلاً وقتى باد درز پنجره را پيدا كرده و
با منحوس ترين صداى دنيا توى گوشم ميپيچد،زنگ بزن
صداى تو پر كند تنهايى ام را!
فكرش را بكن؛
سالها بعد
و پاييز هايى كه برگ برگ پُر ميشود از دوست داشتنمان...
باور كن حتى پاييز هم پشتش به زمستان گرم است !
همه چيز جور است
برگ هايى كه قرار است صداى قدم هايمان را
به رخ كوچه بكشند
نم باران و هواى بلاتكليف
ابرهاى مردد
و تو
و تو
و تو...
و من كه از دلتنگى پاييز ميترسم!

#علی_قاضی_نظام​

 

راستش را بخواهى
آمدم!؛
هر شب
نه يك بار
نه دو بار
به تعدادِ تمام شب هاى بعد از نبودنت،
آمدم
و هر بار اين شك به جانم مى افتاد؛
نيستى يا خودت را به نبودن زده اى!؟
اما اينبار صبح كه چشم باز كردى،
پشتِ دربِ خيالَت را بخوان...
برايت تا بينهايت نوشته ام؛
جانم،
آمدم،
به اندازه ى تمامِ دقايقى كه داشتَمَت...
نبودى اما!

#علی_قاضی_نظام​

 

من و اين شعر تكرارى
شروع شب به بيدارى...؛
تو و عطرى كه جا مونده
تمامِ شب خود آزارى

#علی_قاضی_نظام​

 

بيا حالِ منو خوب كن
بيا جونم ،نگو ديره
دلم پيشِ توئه،فكرم،
تمامِ روز درگيره...
من و اين شعر ِ تكرارى
شروع شب به بيدارى...؛
تو و عطرى كه جا مونده
تمامِ شب خود آزارى
تمومش كن نميتونم
كسى جات و نميگيره
نگا كن مرد مغرورت
از اين دلتنگى ميميره
مداوا كن منِ بد رو
منى كه با تو بد كردم
همه راه و تو جنگيدى
رسيدى ،رات و سد كردم
بيا حال من و خوب كن
بيا جونم نگو ديره
منم اون التماسى كه
از اين بيچارگى سيره
من و اين شعر ِ تكرارى
شروع شب به بيدارى...؛
تو و عطرى كه جا مونده
تمامِ شب خود آزارى

#علی_قاضی_نظام​

 

گرفتارم جانم!
گرفتارىِ من با تمامِ آدمهاى روى زمين فرق دارد
گرفتار چشمانى هستم كه خودت،
از حال خوشش بى خبرى...
گرفتارىِ من دوست داشتنى است...

#علی_قاضی_نظام​

 

مردها،دردهايشان را دود ميكنند
گوششان را پر ميكنند از موسيقي
كفِ خيابانها را متر ميكنند
گوشه ترين قسمتِ كافه ها را انتخاب ميكنند
سيگارشان بهمن ميشود
همه چيزرا در خودشان حل ميكنند
زنها اما....
موهايشان را...همه ي زورشان به موهايشان ميرسد...

#علی_قاضی_نظام​