رقابت؟ با چه کسی؟ به چه مقصدی؟ در این دنیا هیچکس رقیبی بهتر از دیروز خودش ندارد، و هیچ مقصدی دلنشین‌تر از آرامش نیست ....
زندگی هرچقدر هم که بد بنظر برسه، همیشه کاری هست که بشه انجام داد و توش خوشحال بود. گاهی لازمه یه آرزوهایی رو خاک کنی تا بجاش جوانه ی آرامش در وجودت سبز بشه..
اگر شما در اسراییل بدنیا می آمدید به احتمال زیاد یهودی میشدید، اگر در عربستان بدنیا می امدید قطعا مسلمان میشدید، اگر در اروپا بدنیا می امدید احتمال زیاد مسیحی و اگر در ژاپن بدنیا می امدید شینتو میشدید، دین پدیده ایست که جغرافیا برای شما تعیین میکند؛ پس تعصب برای چیست؟ آنچه مهم است اخلاق و انسانیت است که به جغرافیای زمان ومکان محدود نیست، آدم هایی که روح بزرگی دارند، شعور بیشتری دارند و قلب مهربانتری ...
گاهی به خودت یادآوری کن،که وقت گذاشتن برای خودت، اسمش خودخواهی نیست.بلکه مراقبت از خودته... اگه خودت، هوای خودت رو نداشته باشی و از خودت مراقبت نکنی، هیچکس این کارو برات نمی‌کنه...
کم نباشید! کمرنگ نشید... خراب نکنید گرمیِ رابطه را! خیلی چیزها اگر خراب شود، سرد شود، دیگر درست نمی‌شود... هیچ چیز مثل قبل نمی‌شود! آدمها شاید فراموشتان نکنند، دلتنگ شما شوند و به هر بهانه‌ای، خاطرات با شما بودن را توی قلب و ذهنشان مرور کنند، ولی عادت می‌کنند به نبودن شما... عادت هم خطرناک‌ترین عنصر رفتاریِ آدمهاست...قدر رابطه‌تان را حالا بدانید...نه اینکه بروید دورهای‌تان را بزنید و بعد پیش خودتان بگویید:« هیچکس فلانی نمی‌شد!» بمانید و هوای دل همدیگر را داشته باشید... ولی اگر رفتید، هوس برگشت به سرتان نزند... همان جایی که رفتید بمانید !
زندگی باهم ساختنه .... با هم ساختن نه اينكه يكی تلاش كنه بسازه بعد كه همه چی آماده و مهیا شد، بيای و پر از توقع هم باشی!!!!!
می‌دونی قشنگترین احساس چه وقتیه؟ وقتی برمی‌گردی یواشکی به عشقت نگاه کنی می‌بینی که اونم داشته بهت نگاه می‌کرده…
اگه بچه ازتون پرسید:نقاشیم قشنگه؟ بهش بگید: خودت دوستش داری؟ اگه تو میگی قشنگه پس حتما قشنگه بهش یادآوری کنید که خودش مهمترین شخصیه که باید از کارش خوشش بیاد با این روش بچه می آموزه که در زندگی، خودش باید از رفتار و زندگیش لذت ببرد، نه اینکه مدام دنبال تائید شدن توسط دیگران باشد ....
