!! اطلاعات جامع آمپول ها !!

​

ويتامين K1(فیتونادیون)

دسته دارويي:

ويتامين محلول در چربي

فارماكوكينتيك:

ويتامين K1 جهت جذب از دستگاه گوارش نيازمند وجود صفرا است. شروع اثر آن پس از يك يا دو ساعت اتفاق مي افتد و مستقل از دوز است. ويتامين K1 عمدتاً در کبد تجمع مي يابد، اما براي مدت زمان کمي در بدن ذخيره مي گردد. اين ويتامين به سختي از جفت عبور مي کند و به ميزان متغيري در شير توزيع مي شود.

ويتامين K1 در بدن به سرعت به متابوليت هاي قطبي تر تبديل شده و به فرم کونژوگه سولفات و گلوکورونيد در صفرا و ادرار ترشح مي شود.

مكانيسم اثر:

ويتامين K، تشكيل پروترومبين فعال در كبد ( فاکتور II)، پروكانورتين( فاكتور VII)، فاكتور كريسمس ( فاكتور IX) و فاكتور استورات ( فاكتور X) را كه براي انعقاد طبيعي خون لازم هستند، تسريع مي كند.

ويتامين K1 فرم صناعي محلول در چربي ويتامين K است. کمبود ويتامين K منجر به هيپوپروترومبينمي مي گردد که در اين حالت زمان لخته شدن خون طولاني و خونريزي هاي خودبخودي اتفاق مي افتد.

موارد مصرف:

ويتامين K1 در پيشگيري و درمان خونريزي ناشي از کمبود ويتامين K1 مانند بيماري هموراژيک نوزادان، سندرم هاي سوء جذب، کوليت اولسراتيو، برداشت بخشي از روده، يرقان انسدادي و بيماري کبدي استفاده مي گردد. ويتامين K1 داروي انتخابي و تنها فرم ويتامين K است که براي درمان هايپوپروترومبينمي ناشي از ضد انعقادهاي خوراکي به کار مي رود. همچنين در درمان هايپوترومبينمي ثانويه ناشي از برخي سولفاناميدها، آنتي بيوتيک هاي وسيع الطيف خوراکي، کينيدين، کينين و ساليسيلاتها نيز استفاده مي شود.

مقدار و نحوه تجويز:
در صورت مصرف بيش از حد ضد انعقاد:

بالغين: 5/2 تا 10 ميلي گرم و يا تا 25 ميلي گرم به صورت تزريقي يا خوراکي، گاهي تا 40 يا 50 ميلي گرم ( در صورت نياز6 تا 8 ساعت بعد دوز تزريقي و يا 12 تا 24 ساعت بعد دوز خوراکي تکرار گردد. )

بيماري هموراژيک نوزادان:

درمان: يك ميلي گرم تزريق عضلاني ( در صورت نياز تکرار شود. )

پيشگيري: 5/0 تا 1 ميلي گرم تک دوز تزريق عضلاني و يا ابتدا 2 ميلي گرم خوراکي 4 تا 7 روز بعد مجدداً 2 ميلي گرم
ساير موارد هايپوپروترومبينمي:

بالغين: 2 تا 25 ميلي گرم تزريق عضلاني

کودکان: 5 تا 10 ميلي گرم تزريق عضلاني

نوزادان: 1ميلي گرم تزريق عضلاني

( ويتامين K1 شركت داروسازي اسوه فقط به صورت عضلاني تجويز شود.)

موارد منع مصرف:

اين دارو در سه ماهه سوم بارداري به علت احتمال ايجاد لوکمي يا ساير سرطانها منع مصرف دارد.

موارد احتياط:

فرم هاي ويتامين K1 در پايه لسيتين و نمک صفراوي، نبايد در اختلالات شديد عملکرد کبدي و نوزادان نارس با وزن کمتر از 5/2 كيلوگرم تجويز شود زيرا احتمال جايگزيني بيلي روبين توسط نمک صفراوي وجود دارد.

مصرف در بارداري و شيردهي:

اين دارو در سه ماهه اول و دوم بارداري گروه C و در سه ماهه سوم گروه X است.

با وجود ترشح ويتامين K1 در شير، مصرف آن در دوران شيردهي مجاز مي باشد.

عوارض جانبي:

تزريق عضلاني ويتامين K1 واکنشهاي متعددي ايجاد مي کند که مشابه واکنشهاي حساسيتي يا شوك آنافيلاکسي است. مانند: برافروختگي چهره، تعريق، احساس درد و فشردگي در قفسه سينه، ديس پنه، سيانوز و کلاپس قلبي– عروقي. درد، التهاب و فلبيت در محل تزريق نيز شايع است. واکنشهاي پوستي موضعي مثل آتروفي يا نکروز به دنبال تزريق داخل عضلاني گزارش شده است.

تداخلات دارويي:

ويتامين K1 از طريق آنتاگونيزه کردن اثر ضدانعقادهاي خوراکي باعث کاهش تاثير و پاسخ درماني به آنها مي شود. کلستيرامين، کلستيپول، اورلي استات و روغن معدني جذب آن را مختل مي کنند.

دوزهاي بالاي ويتامين A ( تداخل در جذب) و ويتامين E (از طريق مهار آنزيم هاي کربوکسيلاز وابسته به ويتامين K ) باعث کاهش اثرات اين ويتامين مي شوند.



بسته بندي:

آمپول هاي mL 5/0 / mg 1 ويا mL / mg 10، جعبه 10 عددي

 

​

هیوسین n - بوتیل بروماید

دسته دارویی:

آنتی موسکارینیک

ویژگی ها و اثرات:

هیوسین یک آلکالوئید گیاهی است که با مهار غیر انتخابی و رقابتی گيرنده موسکارینی، مانع بروز اثرات استیل کولین بر گيرنده هاي مذکور می شود. این دارو نسبت به آتروپین ترشح بزاق را بیشتر سرکوب کرده و بویژه در دوزهای پایین باعث کاهش ضربان قلب می گردد. ملح بوتیل بروماید هیوسین برخلاف فرم ساده آن به علت قطبی بودن فاقد عوارض مرکزی همچون آرامبخشی است.

فارماکوکینتیک:

هیوسین n- بوتیل برومید یک ملح 4 ظرفیتی هیوسین است که به علت قطبی بودن به میزان ناچیزی از سد خونی-مغزی عبور میکند و جذب آن از دستگاه گوارش ناقص است. تقریبا به طور کامل توسط کبد متابولیزه می شود و تنها مقادیر اندکی از دوز خوراکی آن در ادرار ترشح می شود.

موارد مصرف:

از این دارو در بیماری مسافرت (motion sicknes) و انواع دیگر تهوع و استفراغ همچون تهوع پس از اعمال جراحی استفاده مي شود. همچنين به عنوان ماده کمک بیهوشی برای کاهش بزاق و پيشگيري از ترشحات بیش از حد مجاری تنفسی به كار مي رود. در اسپاسم های گوارشی و ادراری-تناسلی و دیسمنوره به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد و در کولیک صفراوی و کلیوی به عنوان داروی کمکی به همراه ضد دردهای اوپیوئیدی مصرف می شود. در بی اختیاری ادرار، این دارو همچون سایر آنتی موسکارینیک ها به علت ريسك بالاي بروز عوارض جانبی کمتر به کار می رود.

مقدار و نحوه تجویز:

به عنوان آنتي كولينرژيك، آنتي اسپاسموديك گوارشي و نيز آنتي ديس منوره:

20-10 ميلي گرم 3 يا 4 بار در روزبه صورت عضلاني، وريدي و يا زير جلدي. تعديل دوز بر اساس نياز و تحمل بيمار صورت گيرد.

موارد منع مصرف:

گلوکوم زاویه بسته، بزرگی پروستات، تنگی پیلور، ایلئوس پاراليتیک، بیماریهای انسدادی گوارشی و ادراری، میاستنی گراو، پورفیری

موارد احتیاط:



این دارو باید در تب، اسهال، گلوکوم زاویه باز و نیز در کودکان، سالمندان و مبتلایان به نارسایی شدید کبدی که به عوارض دارو حساسترند، با احتیاط تجویز شود.

در کولیت اولسراتیو استفاده از آن می تواند منجر به ایلئوس و مگاکولون شود.

بارداری و شیردهی:

در بارداری جزو داروهای گروه C بوده و مصرف آن در شیردهی، با دستور پزشك معالج مجاز مي باشد.

عوارض جانبی:

عوارض جانبی معمولا وابسته به دوز بوده و با قطع مصرف دارو برطرف می شوند. این عوارض شامل خشکی دهان همراه با سختی در بلع و صحبت، تشنگی، کاهش ترشحات برونش، برافروختگی و خشکی پوست، یبوست، هیپر ترمی و برادی کاردی است.


تداخلات دارویی:

داروهایی همچون آمانتادین، فنوتیازین ها، ضد افسردگی های سه حلقه ای، و برخی آنتی هیستامین ها اثرات آنتی موسکارینی هیوسین را تشدید می کنند. برعکس، داروهای تقلید کننده پاراسمپاتیک اثرات آن را خنثی می کنند. به علت کاهش حرکات دستگاه گوارش، ممکن است در جذب داروهای دیگر اشکال ایجاد کند.
بسته بندي:

آمپول هاي 1ml / 0mg2، جعبه 10 عددي

 

​

متوکلوپرامید

دسته دارويي:

ضدتهوع و پروکینتیک

ویژگیها و اثرات:

متوکلوپرامید به دلیل اثرات پروکینتیک و ضد تهوع مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو محرک قسمت های فوقانی دستگاه گوارش است بدون اینکه بر ترشح معده، صفرا و پانکراس موثر باشد. متوکلوپرامید باعث افزایش سرعت تخلیه معده می شود. توان استراحت اسفنکتر مری – معدی را افزایش می دهد و باعث شل شدن اسفنکتر پیلور می گردد. این دارو دارای اثرات تحریک پاراسمپاتیک همراه با مهار گیرنده های دوپامینی (موجود در مرکز تهوع CTZ ) است، ضمن این که ممکن است مهار کننده گیرنده های سروتونینی (HT3) نیز باشد. در ضمن قسمت اعظم اثرات پروکینتیک آن را به تحریک گيرنده های (5- HT4)نسبت می دهند.

فارماكوكينتيك:

متوکلوپرامید به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود. شروع اثر آن در مصرف وریدی 1 تا 3 دقیقه، در مصرف عضلانی 10 تا 15 دقیقه و در مصرف خوراکی 30 تا 60 دقیقه می باشد. فراهمی زیستی آن در مصرف خوراکی، تقریباٌ 80 درصد است و حجم توزیع آن در بدن بالاست.

85 درصد آن از طریق ادرار دفع می گردد. نیمه عمر آن در افراد با عملکرد کلیوي طبيعي 5 تا 6 ساعت است. میزان اتصال آن به پروتئین های پلاسما کم است.

موارد مصرف:

در فلج معدی که ناشی از دیابت و معمولا همراه با تهوع، بی اشتهایی، ناراحتی شکم و نفخ است، استفاده می شود. به صورت خوراکی، معمولا در برگشت محتویات معده به مری (GERD) استفاده می شود، در حالی که به صورت تزریقي در پیشگیری و درمان تهوع و استفراغ پس از جراحی و شیمی درمانی مصرف می شود. از متوکلوپرامید همچنین در انتوباسیون روده و بعنوان تحریک کننده ترشح شیر در مادران شیرده نیز استفاده می شود.
مقدار و نحوه تجويز:
در جلوگیری و کاهش تهوع و استفراغ ناشی از سیس پلاتین و سایر داروهای شیمی درمانی:

بالغین: mg/kg 2 ، از راه وریدی هر 2 ساعت تا 5 دوز (30 دقیقه قبل از تجویز سیس پلاتین، دوز اول تزریق می شود).
تسهیل انتوباسیون روده باریک و مطالعات رادیولوژیک:

بالغین: mg 10 از راه وریدی به صورت دوز واحد در طول یک یا دودقیقه تزریق می شود.

کودکان سنین 6 تا 14 سال: mg 5-5/2 از راه وریدی تزریق می شود.

کودکان کمتر از 6 سال: mg/kg 1/0 ، از راه خوراكي يا وریدی هر 8 ساعت مصرف می گردد.

حداکثر دوزمصرفي روزانه این دارو در کودکان mg/kg 5/0 می باشد.

موارد منع مصرف:

مواردی که تحریک دستگاه گوارش می تواند خطرناک باشد از جمله وجود خونریزی گوارشی، انسداد مکانیکی و پرفوراسیون، فئوکروموسیتوما (بدلیل ایجاد بحران فشار خون)، حساسیت به متوکلوپرامید، افراد مبتلا به صرع و يا افرادی که از داروهای ایجاد کننده عوارض اکستراپیرامیدال استفاده می نمایند.

موارد احتياط:

در افسردگی، دیس کینزی دیررس، پرفشاری خون، سرطان پستان حساس به پرولاکتین مصرف اين دارو با احتیاط صورت گيرد.

بارداری و شیردهی:

در دوران بارداري در گروه B قرار دارد. این دارو در شیر ترشح می گردد و با غلظتی حدود 2 برابر پلاسمای مادر در شیر تجمع می یابد. به نظر در دوزهای کمتر از mg 45 در روز، برای نوزاد بی ضرر باشد.
عوارض جانبی:

بی قراری، خواب آلودگی، بی حالی، عوارض اکستراپیرامیدال، آکاتزی، گیجی، اضطراب، دیستونی،بی خوابی، سردرد، منگی، تشنج، توهم

تداخلات دارويي:

مصرف همزمان آن با فنوتیازین ها و برخی داروهای ضد جنون قدیمی، باعث تشدید عوارض اکستراپیرامیدال می گردد. ريسك بروز سمیت در مصرف همزمان متوکلوپرامید ولیتیم افزایش می یابد. این دارو جذب دیگوکسین را کاهش می دهد و جذب سیکلوسپورین، آسپرین یا استامینوفن را افزایش می دهد.

بسته بندي:

آمپول هاي ml2 / mg 10 ، جعبه 10 عددي

 

​

نوروتري ويت®

مقادیر
اجزاي تشكيل دهنده هر آمپول
100 mg
Vitamin B1
100 mg
Vitamin B6
1000 mcg
Vitamin B12


دسته دارويي: B- complex ، ویتامین محلول در آب

فارماكوكينتيك: پس از تزریق عضلانی جذب سریع و تقریبا به طور کامل با مکانیزم انتشار و انتقال فعال خواهد بود. این محصول دفع کلیوی داشته و بین 50 تا 98% درصد از آن را میتوان در ادرار شناسایی کرد. تجمع ویتامین های گروه B در برخی اندام ها مانند طحال، کلیه و کبد بیشتر از دیگر اندام هاست.

مكانيسم اثر: ویتامین B1 (تیامین) به عنوان یک کوفاکتور درجریان متابولیسم کربوهیدارت ها و اسیدهای آمینه نقش اساسی دارد. این ویتامین در ساختار آنزیم ها باعث انتقال دو گروه کربن به مولکول پیش ماده به طور مثال پیروات میشود. ویتامین B6 ( پیریدوکسین/آمین) در جریان متابولیسم اسیدهای امینه، ساخت ناقل های عصبی، هیستامین و هموگلوبین نقش دارد. این ویتامین به عنوان یک کوفاکتور در ساختار آنزیم ها حضور دارد. ویتامین B12 (کوبالامین) در عملکرد سیستم عصبی و نورن ها نقش حیاتی دارد. ساخت DNA و هموگلوبین از دیگر فرایندهایی است که این ویتامین در آنها نقش اساسی دارد.

موارد مصرف:
کمبود ویتامین های گروه B
آنمی
دردها و گزگزهایی با منشا عصبی
تهوع و استفراغ های مزمن با منشا کمبود ویتامین

مقدار و نحوه مصرف :
میزان مصرف به نظر پزشک وابسته است. حداکثر یک عدد در روز به شکل تزریق عضلانی

موارد احتياط در مصرف : ويتامين ب1، در محلولهاي قليايي يا خنثي ناپايدار است. بنابراين تجويز آن همراه با كربنات ها، سيترات ها، باربيتورات ها يا يونهاي مس توصيه نمي شودT بعلاوه پايداري آن در محلولهاي وريدي كه شامل سديم بي سولفيت (بعنوان آنتي اكسيدان) باشد، ضعيف است.
ويتامين ب12 به صورت تزريقي با وارفارين سديم براي تزريق ناسازگار است. ویتامین ب 12 تنها به صورت تزریق داخل عضلانی و یا مصرف خوراکی قابل استفاده است. از تزری وریدی آن اجتناب شود.

مصرف در دوران بارداري: گروه B ، مصرف اين فرآورده دارويي در دوران بارداري و شيردهي بايد تحت نظر پزشك متخصص انجام شود.

عوارض جانبي:
ويتامين ب1: سرفه، اشكال در بلع، كهير، خارش، تورم صورت، لبها و پلك، تنگی نفس
ويتامين ب6: اختلال در حرکات هماهنگ بدن، بي حسي دستها وپاها
ويتامين ب12: بثورات يا خارش پوستي، تنگی نفس ( در دوزهای بالای 1000 میکروگرم )

بسته بندي و شرایط نگه داری : آمپول های 3 ميلي ليتري در بسته بندي 10 عددي، در دماي 2 تا 8 درجه سانتي گراد (در يخچال) و دور از نور نگهداري شود.

 

​

ميگرستاپ® (سوماتریپتان)

دسته دارويي: ضد ميگرن (آگونيست اختصاصي گيرنده 5-HT1)ويژگي ها و اثرات:
آگونيست اختصاصي گيرنده 5-HT1 (نوع D) مي‌باشد و منجر به انقباض شريان‌هاي جمجمه‌اي و پايان يافتن سردردهاي ميگرني مي‌شود. تحريك گيرنده‌هاي 5-HT1 پيش سيناپسي اعصاب سه‌قلو (trigeminal) آزادسازي نوروپپتيدهاي حسي گشادكننده عروقي (مانند ماده P، CGRP و نوروكينين A) را مهار مي‌كند. مكانيسم دومي كه براي تريپتان‌ها در نظر گرفته مي‌شود، جلوگيري از اتساع عروقي و كشش پايانه‌هاي درد است.

فارماكوكينتيك:
زمان رسيدن به حداكثر غلظت پلاسمايي بعد از تجويز زيرجلدي و خوراكي به ترتيب 17/0 و 5/1 ساعت است. فراهمي زيستي نيز در تجويز زيرجلدي و خوراكي به ترتيب 96% و 14% است. ميزان اتصال به پروتئين، 21%-14% و نيمه عمر آن 2 ساعت است. از آنجايي كه حذف دارو كبدي است، فراهمي زيستي آن در بيماران كبدي افزايش مي‌يابد. حداكثر دوز توصيه شده در اين حالت 50 ميلي‌گرم است.

موارد مصرف:
- درمان حملات حاد میگرنی با یا بدون اورا (خوراکی یا تزریقی)
- درمان حملات حاد کلاستر (فقط تزریقی)
مقدار و نحوه تجويز:
دوز پيشنهادي در حملات حاد تا 100 ميلي‌گرم همراه با مايعات است. در صورت بازگشت سردرد، بعد از 2 ساعت مي‌توان يك دوز منفرد را تجويز كرد. حداكثر دوز خوراكي مصرفي 200 ميلي‌گرم در روز است. در صورت بازگشت سردرد بعد از تجويز فرم تزريقي مي‌توان از فرم خوراكي به فواصل 2 ساعت حداكثر تا 100 ميلي‌گرم در روز استفاده نمود. حداكثر دوز مصرفي در فرآورده تزريقي 6 ميلي‌گرم در روز است.

موارد منع مصرف:
حساسيت به دارو يا هركدام از اجزاي فرمولاسيون، نارسايي شديد كبدي، فشار خون كنترل نشده، مصرف همزمان با مهاركننده‌هاي MAO، مصرف همزمان يا 24 ساعت بعد از استفاده از فرآورده‌هاي حاوي ارگوتامين، بيماريهاي عروقي مغزي و محيطي، بيماريهاي ايسكميك قلب.

موارد احتياط:
حداكثر دوز پيشنهادي در نارسايي كبدي 50 ميلي‌گرم در روز است. ايمني دارو در كودكان و افراد بالاتر از 65 سال ثابت نشده است. در بيماران با نارسايي كليوي با احتياط مصرف شود. ممكن است باعث افزايش فشار خون و واكنش‌هاي آنافيلاكتيك شود.

بارداري و شيردهي:
در دوران بارداری در گروه C قرار دارد و تجویز دارو تنها با نظر پزشک امکان پذیر است. این دارو در شیر ترشح می شود، بنابراین مصرف آن در شیردهی مجاز نیست.

عوارض جانبي:
گرگرفتگی، خواب آلودگی و سرگیجه، پارستزی، تهوع، استفراغ، اسهال، بالا رفتن آنزیم های کبدی، واکنشهای حساسیتی به صورت خارش، راش پوستی، تنگی نفس.

تداخلات دارويي:
مصرف همزمان اين دارو با آلكالوئيدهاي ارگوت منجر به افزايش اثرات وازواسپاستيك اين داروها شده و بهتر است حداقل به فاصله 24 ساعت از يكديگر استفاده شوند. مصرف همزمان سوماتريپتان با مهاركننده‌هاي MAO و يا تا 14 روز بعد از قطع مصرف مهاركننده‌هاي MAO، منع مصرف دارد.

بسته بندي:
قرص هاي 50 میلی گرمی، جعبه 4 عددی
آمپولهاي ml 5/0mg/6 ، جعبه 1 عددي همراه سرنگ

 

​

کتورکس® (كتورولاك)

دسته دارويي:
ضد التهاب غير استروئيدي - ضد درد غير مخدر
ويژگي ها و اثرات:

كتورولاك به گروه داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي (NSAID) تعلق دارد و ساختار شيميايي آن مشابه دو داروي ايندومتاسين و تولمتين مي باشد. اين گروه دارويي با مهار آنزيم سيكلواكسيژناز موجب كاهش تبديل آراشيدونيك اسيد به پروستاگلاندين ها و ترومبوكسان ها مي شود. كاهش توليد پروستاگلاندين ها و در نتيجه كاهش فعاليت آنها مي تواند توجيه اثرات درماني و عوارض جانبي اين گروه دارويي باشد. كاهش فعاليت پروستاگلاندين ها، مسدود شدن ايمپالس هاي درد را به همراه دارد كه باعث خاصيت ضد دردي اين گروه دارويي مي شود، البته مهار توليد يا فعاليت ديگر موادي كه باعث تحريك گيرنده هاي مكانيكي يا شيميايي درد مي شوند هم ممكن است به اثر ضد دردي آنها كمك نمايد. كتورولاك خاصيت ضد التهابي و ضد تب نيز دارد، اين امر عاملي براي پنهان شدن علائم عفونت و پيشرفت آن مي شود. همچنين اين دارو باعث مهار برگشت پذير تجمع پلاكت ها شده و 24 تا 48 ساعت پس از قطع مصرف آن فعاليت پلاكت ها ادامه مي يابد.

فارماکوکینتیک:

جذب دارو پس از تزريق عضلاني به طور كامل و با سرعت بالا انجام مي شود. ميزان اتصال دارو به پروتئين هاي پلاسما بسيار بالا (بيش از 99%) مي باشد. متابوليسم آن عمدتاً كبدي است و كمتر از 50% دوز دارو در بدن متابوليزه شده و به فرم گلوكورونيده تغيير شكل مي يابد. هيچ يك از متابوليت ها فعاليت ضد دردي قابل توجهي ندارند. نيمه عمر دارو در جوانان سالم حدود 3/5 ساعت (در سالمندان سالم نيمه عمر بيشتر مي شود) و در بيماران با اختلالات كليوي (كراتينين سرم ml 100/mg 9/1 تا 5) حدود 3/10 تا 8/10 ساعت است. حذف دارو از بدن 91% كليوي و تقريباً 6% صفراوي مي باشد. شروع اثر وابسته به دوز بوده و معمولاً بين 30 دقيقه تا 1 ساعت مي باشد.

موارد مصرف:

كنترل دردهاي نسبتاً شديد حاد (به صورت كوتاه مدت) اغلب براي تسكين دردهاي پس از عمل جراحي استفاده مي شود (نبايد بيش از 5 روز مصرف شود).

مقدار و نحوه تجويز:

بيماران 16 تا 64 ساله با وزن حداقل 50 كيلوگرم با عملكرد كليوي سالم:
- تزريق عضلاني: 60 ميلي گرم تك دوز در روز يا 30 ميلي گرم هر شش ساعت، تا حداكثر 120 ميلي گرم در روز
- تزريق وريدي: 30 ميلي گرم تك دوز در روز يا 30 ميلي گرم هر شش ساعت، تا حداكثر 120 ميلي گرم در روز

بیماران با اختلالات عملكرد كليوي و يا با وزن كمتر از50 كيلوگرم:
- تزريق عضلاني: 30 ميلي گرم تك دوز در روز يا 15 ميلي گرم هر شش ساعت، تا حداكثر 60 ميلي گرم در روز
- تزريق وريدي: 15 ميلي گرم تك دوز در روز يا 15 ميلي گرم هر شش ساعت، تا حداكثر 60 ميلي گرم در روز از تزريق داخل نخاعي يا اپيدورال خودداري شود.
موارد منع مصرف:

- احتمال يا قطعيت در خونريزي عروق مغزي
- هموفيلي يا ديگر نقايص خوني از جمله نقص در عملكرد پلاكت ها و سيستم انعقادي (كتورولاك باعث مهار تجمع پلاكتي مي شود و ممكن است خونريزي گوارشي يا هموراژي در پي داشته باشد).
- خونريزي گوارشي فعال و يا سابقه ابتلا به آن
- پرفوراسيون گوارشي
- زخم معده، كوليت اولسراتيو يا ديگر بيماري هاي اولسراتيو گوارشي فعال و يا سابقه ابتلا به آنها
- پولیپ های بینی همراه با برونكواسپاسم ناشي از مصرف آسپرین، آنژيوادم، شوك آنافيلاكسي يا ديگر واكنش هاي حساسيتي ناشي از مصرف آسپرين و ديگر NSAIDها (و يا سابقه ابتلا به آن)
- اختلالات شديد كليوي (كتورولاك باعث افزايش ريسك اختلالات كليوي مي شود).

موارد احتیاط:

- واكنش هاي آلرژيك ناشي از NSAIDها
- آسم شديد
- كلستاز
- هپاتيت
- عوامل ايجاد كننده سميت گوارشي (مصرف الكل، بيماري هاي التهابي روده و مصرف دخانيات)
- شرايطي كه منجر به احتباس مايعات در بدن مي شوند و يا در نتيجه احتباس مايعات وخيم تر مي گردند (بيماري هاي احتقاني قلب، ادم، ديابت مليتوس، هايپرتانسيون، نارسايي احتقاني قلب، اختلالات عملكرد كبدي، هايپو ولوميا و سپسيس)
- اختلالات عملكرد كليوي (خفيف تا متوسط)
- لوپوس اريتماتوز سيستميك (كه باعث افزايش ريسك اختلالات كليوي مي شود).

بارداری و شيردهي:

اين دارو از نظر مصرف در دوران بارداري در گروه C قرار مي گيرد. كتورولاك به ميزان كم در شير ترشح مي شود و به دليل ايجاد عوارض جانبي در نوزادان، در دوران شيردهي منع مصرف دارد.

عوارض جانبی:

عوارض شايع:
ادم (صورت، انگشتان، انتهاي پا و قوزك پا) هايپرتانسيون، پورپورا، راش پوستي، ورم مخاط دهان و لثه (Stomatitis)

تداخلات دارویی:

الكل، كورتيكواستروئيدها، گلوكوكورتيكوئيدها، كورتيكوتروپين، ضد انعقادها (كوماريني يا مشتقات Indanedione)، هپارين، ترومبوليتيك ها (آلتپلاز، آنيسترپلاز، استرپتوكيناز، اوروكيناز)، داروهاي ضد فشار خون و يا مدرّها، آسپرين يا ديگر ساليسيلات ها و يا NSAID ها (همزمان بيش از چند روز مصرف نشود.)، سفامندول، سفوپرازون، سفوتتان، والپروئيك اسيد، ليتيوم، متوتركسات، پروبنسيد

بسته بندی:

آمپول هاي 30 ميلي گرم در يك ميلي ليتر، بسته هاي 10 عددي
طريقه نگهداري:

در دماي كمتر از 30 درجه سانتي گراد، دور از نور نگهداري شود.

 

​

ويتامين B12

دسته دارويي:

ويتامين محلول در آب

فارماكوكينتيك:

جذب ويتامين B12 بستگي به حضور فاکتور داخلي و يون کلسيم دارد. به طور کلي، جذب ويتامين B12 خوراکي در موارد سوء جذب و آنمي بدخيم به اندازه کافي انجام نمي گيرد مگر اينکه فاکتور داخلي همراه آن مصرف گردد. پس از يك ساعت به حداکثر غلظت پلاسمايي مي رسد. سيانوکوبالامين از محل تزريق عضلاني و زير پوستي به سرعت جذب مي شود و نيمه عمر آن در خون 6 روز بوده اما نيمه عمر آن در کبد 400 روز است. پس از جذب به طور عمده در کبد ذخيره مي شود و به آرامي در اختيار ساير بافت ها قرار مي گيرد. 48 ساعت پس از تزريق عضلاني، 50 تا 98 درصد از دوز مصرفي در ادراريافت مي شود. پس از مصرف وريدي دفع سريعتر مي شود.

هيدروکسوکوبالامين کاملاً شبيه سيانوکوبالامين است اما به مقدار بيشتري به پروتئين هاي پلاسما متصل مي گردد و نيمه عمر طولاني تري دارد.

مكانيسم اثر:

ويتامين B12 براي رشد و تقسيم سلولي، توليد گلبول هاي قرمز، سنتز نوکلئوپروتئين ها و ميلين ضروري است. نقش فيزيولوژيک آن در ارتباط با متيلاسيون است که براي سنتز پروتئين ها و اسيدهاي نوکلئيک ضروري است.

سيانوکوبالامين با شرکت در چرخه آنزيمي فوليک اسيد در تشکيل تيمديلات نقش دارد. هيدروکسوکوبالامين( ويتامين B12 فعال ) نقشي همانند سيانوکوبالامين دارد.

موارد مصرف:

کمبود ويتامين B12 به دليل سندرم سوء جذب و آنمي بدخيم، آسيب دستگاه گوارش بدليل جراحي يا عدم فعاليت، عفونت با کرم نواري ماهي، بدخيمي پانکراس و روده، انتروپاتي ناشي از گلوتن، رشد بيش از حد باکتري ها در روده کوچک و گاستروکتومي کلي يا جزئي ديده مي شود و معمولاً اين کمبود همراه با کمبود اسيد فوليک است.

همچنين در موارد حاملگي، تيروتوکسيکوز، آنمي هموليتيک، خونريزي، بدخيمي ها و بيماري هاي کبدي و کليوي نياز بدن به ويتامين B12 افزايش مي يابد.

مقدار و نحوه تجويز:

در کمبود ويتامين B12 ناشي از هر علتي بجز سوء جذب ناشي از آنمي بدخيم و ساير بيماري هاي گوارشي:


بالغين:

دوز روزانه: 30 تا 100 ميکروگرم، تزريق عضلاني ( بسته به شدت کمبود به مدت 5 تا 10 روز )

دوز نگهدارنده: 100 تا 200 ميكروگرم ماهيانه، تزريق عضلاني


كودكان:

دوز روزانه: 1 تا 30 ميكروگرم، تزريق عضلاني ( بسته به شدت كمبود به مدت 5 تا 10 روز )

دوز نگهدارنده: 60 ميكروگرم ماهيانه، تزريق عضلاني


آنمي بدخيم يا سوء جذب ويتامين B12 :

بالغين: در شروع، روزانه 100 تا 1000 ميکروگرم به مدت دو هفته، تزريق عضلاني، سپس 100 تا 1000 ميکروگرم ماهيانه، تزريق عضلاني تمام طول عمر ( درصورتي که عوارض عصبي وجود داشته باشد، به دنبال درمان اوليه بايد قبل از شروع رژيم ماهيانه، 100 تا 1000 ميکروگرم هر دو هفته يک بار تجويز شود.)

موارد منع مصرف:

در موارد حساسيت به کبالت، ويتامينB12 و يا هر يک از اجزاء فرمولاسيون مصرف اين ويتامين مجاز نمي باشد.

موارد احتياط:

کمبود ويتامين B12 بيش از سه ماه ممکن است عوارض پايدار در نخاع ايجاد کند. افرادي که مبتلا به بيماري لبر ( :Leber آتروفي ارثي عصب بينايي ) هستند، ممکن است به سرعت دچار مشكلات عصب بينايي شوند.

مصرف در بارداري و شيردهي:

فرم تزريقي ويتامين B12 در دوران بارداري در گروه C است.

ويتامين B12 در شير ترشح مي شود. غلظت آن در شير تقريباً برابر با غلظت خوني مادر

مي باشد. مقدار ويتامين B12 توصيه شده در دوران شيردهي روزانه 6/2 ميکروگرم مي باشد.

عوارض جانبي:

عوارض جانبي زير در زمان مصرف تزريقي ويتامين B12 ديده مي شود:

شوک آنافيلاکسي و ادم ريوي

در اوايل درمان نارسايي احتقاني قلب، آتروفي شديد و سريع عصب بينايي هم ممكن است ديده شود.

تداخلات دارويي:

کلشي سين و مقادير زياد الکل ممکن است باعث سوء جذب ويتامين B12 شوند.

در بيماراني كه آنمي بدخيم دارند، داروي كلرامفنيكل اثرات خوني ويتامين B12را كاهش مي دهد.

همچنين ساليسيلات ها اثرات بيولوژيك و درماني ويتامين B12 را كاهش مي دهند.

بسته بندي:

آمپول ml / mcg 100، جعبه 10 و 100 عددي

آمپول ml / mcg 300، جعبه 100 عددي

 

​

ويتامين D3

دسته دارويي:

ويتامين محلول در چربي

فارماكوكينتيك:

ويتامين D3 به آساني از دستگاه گوارش جذب مي شود. جذب آن وابسته به وجود املاح صفراوي بوده و در بيماري هاي كبدي، صفراوي و اسهال چرب كاهش مي يابد. اين ويتامين به طور كلي در كبد ذخيره مي شود. دفع آن عمدتاً صفراوي و مقدار ناچيزي از آن هم در ادرار يافت مي شود.

مكانيسم اثر:

ويتامين D3 يك ويتامين محلول در چربي است كه از منابع طبيعي مثل روغن كبد ماهي يا از تبديل پروويتامين هاي موجود در مواد غذايي نظير ارگوسترول و 7 – دهيدروكلسترول بدست مي آيد. يك واحد بين المللي ( IU ) از ويتامين D3 برابر با 025/0 ميكروگرم ويتامين D3 مي باشد. ويتامين D3 طي مراحلي در كبد و كليه هيدروكسيله و فعال مي گردد. اين ويتامين همراه با هورمون پاراتيروئيد و كلسي تونين، هموستاز كلسيم را بر عهده دارند. متابوليت هاي ويتامين D3، جذب كلسيم و فسفر را از دستگاه گوارش افزايش مي دهند، سرعت جذب و رسوب مواد معدني را در استخوان افزايش داده و منجر به بازجذب متفاوت از توبول هاي كليوي مي شوند. همچنين در هموستاز منيزيم نيز دخالت دارند.

كمبود ويتامين D3 مي تواند باعث كاهش شنوايي، ريكتز (Rickets: نرمي استخوان ) در كودكان و استئومالاسي در بزرگسالان گردد. درصورتيكه تغييرات دائمي در استخوان ايجاد نشده باشد ويتامين D3، علائم ريكتز تغذيه اي يا استئومالاسي را برطرف مي كند.

موارد مصرف:

اين ويتامين به عنوان مكمل غذايي استفاده مي شود. در موارد كمبود ويتامين D3 و پيشگيري از كمبود آن قابل مصرف است. همچنين در موارد تتاني هايپوكلسميك و هايپوپاراتيروئيد نيز استفاده مي گردد. از ديگر موارد مصرف آن هايپوفسفاتمي است.

مقدار و نحوه تجويز:

ريکتز: 400 تا 1000 واحد روزانه خوراکي

ريکتز مقاوم به ويتامين D3: 12000 تا 50000 واحد روزانه به همراه 4 گرم لاکتات کلسيم شش بار در روز
هايپوفسفاتمي فاميليال:

بالغين: 10000 تا 60000 واحد روزانه خوراکي به همراه ترکيبات حاوي فسفات
هايپوپاراتيروئيدي:

بالغين: 25 هزار تا 200 هزار واحد، همراه کلسيم

کودکان: 50 هزار تا 200 هزار واحد خوراکي، همراه کلسيم

موارد منع مصرف:

اين دارو در موارد هايپركلسمي، وجود شواهد مبني بر سميت ويتامين D3، سندرم سوء جذب، حساسيت غير طبيعي به اثرات ويتامين D3 و نارسايي كليوي منع مصرف دارد.

موارد احتياط:

در بيماري هاي عروق كرونر، نارسايي كليوي و آترواسكلروز خصوصاً در افراد كهنسال با احتياط مصرف شود.

مصرف در بارداري و شيردهي:

ويتامين D در شير مادر ترشح مي گردد. مصرف آن در شيردهي مشکلي ايجاد نمي كند اما نوزاد بايد از نظر هايپركلسمي و علايم سميت ويتامين D3، پايش شود.

هايپركلسمي در دوران بارداري ممكن است باعث ايجاد هايپوپاراتيروئيدي در نوزاد و بيماري هاي مادرزادي گردد.

از آنجا که خطر ابتلا به هايپوپاراتيروئيد درمان نشده براي جنين بيشتر از خطر هايپركلسمي ناشي از درمان با ويتامين است، اين ويتامين در حاملگي در گروه C قرار دارد و اگر در مقادير زيادتر از ميزان توصيه شده مصرف گردد، در گروه Dقرار مي گيرد.

عوارض جانبي:

گيجي، سردرد، خواب آلودگي، تهوع، استفراغ، خشكي دهان، يبوست، درد عضلاني و استخواني و طعم فلزي ممكن است در اوايل درمان ديده شود. پر ادراري، پر خوري ، بي اشتهايي، تحريك پذيري، كاهش وزن، شب ادراري، اسيدوز ملايم، ازوتمي برگشت پذير، نفروكلسينوز، افزايش آنزيم هاي كبدي و كلسيفيكاسيون نابجا نيز ممكن است در ادامه درمان و در درمان طولاني مدت ديده شود.

تداخلات دارويي:

ويتامين D3 ممكن است باعث افزايش اثر يا عوارض داروهايي نظير آنتي اسيدهاي حاوي منيزيم، گليكوزيدهاي قلبي و وراپاميل گردد. كلستيرامين، فني توئين و باربيتورات ها اثر ويتامين D3را كاهش مي دهند در حاليكه ديورتيك هاي تيازيدي اثر ويتامين D3 را افزايش مي دهند.

بسته بندي:

آمپول IU/ml300000 ، جعبه 10 عددي

 

​

ويتامين A

دسته دارویی:
ويتامين محلول در چربي

فارماكوكينتيك:
ويتامين A به راحتي از دستگاه گوارش جذب مي شود اما جذب آن ممكن است در موارد سوء جذب چربي ها، كاهش مصرف پروتئين و اختلال عملكرد كبد يا پانكراس كاهش يابد. مقداري از ويتامين A موجود در بدن در كبد ذخيره مي شود كه اين ذخيره براي 2 سال نياز بدن كافي است.


متابوليت هاي ويتامين A از طريق ادرار و به طور عمده مدفوع دفع مي شود. اين ويتامين از سد جفتي به مقدار بسيار كم عبور مي كند اما در شير ترشح مي شود.

مكانيسم اثر:
ويتامين A يك ويتامين محلول در چربي است كه براي رشد، تكامل و نگهداري بافت اپي تليال و نيز جهت بينايي بخصوص در نور كم ضروري است. كمبود ويتامين A زماني رخ مي دهد كه جذب خوراكي آن ناكافي باشد و معمولاٌ در كودكان شايع تر از بزرگسالان است. كمبود طولاني مدت آن مي تواند به اگزوفتالمي يا خشكي چشم منجر شود. از اولين علايم اين عارضه شب كوري مي باشد كه در صورت پيشرفته تر شدن بيماري، باعث ايجاد زخم هاي چشمي و كوري دايم مي شود. از ديگر علايم كمبود آن ايجاد تغييرات در پوست و غشاهاي مخاطي مي باشد.

موارد مصرف :
كمبود ويتامين A ناشي از سوء جذب، سيروز صفراوي، يرقان كلستاتيك، گاستركتومي و فيبروز كيستيك، پيشگيري از كمبود ويتامين A در افراد مستعد، اگزوفتالمي و رتينيت پيگمنتوسا

مقدار و نحوه تجويز: در موارد كمبود:
بزرگسالان و كودكان بالاتر از 8 سال: 100000واحد براي 3 روز، بعد 50000 واحد در روز براي 2 هفته.
درمان نگهدارنده:
بالغين: 10000 تا 20000 واحد در روز به صورت خوراكي براي 2 ماه و يا 100000واحد در روز براي 3 روز و 50000 واحد در روز براي 2 هفته به صورت تزريقي.
كودكان 1 تا 8 سال: 5000 تا 10000 واحد در روز به صورت خوراكي براي 2 ماه و يا 17500 تا 35000 واحد در روز براي 10 روز به صورت تزريقي.
نوزادان: 7500 تا 15000 واحد در روز براي 10 روز به صورت تزريقي.

موارد منع مصرف:
هايپروتيامينوز A ، حساسيت به ويتامين A، تجويز وريدي، مصرف خوراكي در سندرم سوء جذب.

موارد احتياط:
اختلال عملكرد كليوي.

مصرف در بارداري و شيردهي:
در بارداري گروه C است. ميزان نياز مادر شير ده 6000 واحد است . شير مادر به اندازه كافي نياز نوزاد را به اين ويتامين تامين مي كند. تجويز اين دارو دردوران شيردهي تنها با نظر پزشك مجاز است.

عوارض جانبي:
عوارض فقط در مورد مسموميت با ويتامين A رخ مي دهند.
عوارض حاد: افزايش فشار داخل جمجمه، اختلالات شديد پوستي (در مصرف بيش از IU/kg 25000)
عوارض مزمن: هايپرويتامينوز A، تهوع، بي اشتهايي، تغييرات پوستي، آنمي، درد استخوان و مفاصل
شوك آنافيلاكسي و مرگ در صورت تزريق وريدي.

تداخلات دارويي :
نئومايسين، كلستيرامين و پارافين مايع باعث كاهش جذب و ضد بارداري هاي خوراكي باعث افزايش جذب ويتامين A مي شوند.

بسته بندي :
آمپول هاي IU/ml 50000 ، جعبه 10 عددي

 

​

ويتامين ب كمپلكس

دسته دارویی:
ويتامين محلول درآب

فارماكوكينتيك:
اين ويتامين ها به راحتي از دستگاه گوارش جذب مي شوند و مقدار اضافي آنها به سرعت از بدن دفع مي گردد.

مكانيسم اثر:
اين شكل دارويي مقادير بالايي از ويتامين هاي گروه B را به صورت تك دوز برآورده مي كند و اثرات اجزاي تشكيل دهنده اين شكل دارويي به صورت مجزا مورد بررسي قرار گرفته اند.

موارد مصرف :
اين دارو براي كمبود ويتامين هاي خانواده B مصرف مي شود. همچنين در شرايط استرس، درمان همراه با آنتي بيوتيك ها و ديورتيك ها، در موارد قبل و بعد از جراحي ها، نارسايي كبدي، بيماري هاي مزمن، سوختگي ها، عفونتهاي شديد و ناراحتي هاي گوارشي كه منجر به اختلال در جذب ويتامين هاي محلول در آب مي شود، نيز مورد استفاده قرار مي گيرد.


مقدار و نحوه تجويز:


بالغين: 1 تا 3 قرص يا 5 تا 15 ميلي ليتر شربت يا 2 ميلي ليتر از راه عضلاني يا وريدي تجويز
مي شود.
كودكان: جهت پيشگيري 5 تا 10 ميلي ليتر از شربت و به منظور درمان يك تا سه قرص در روز مصرف مي شود.
شيرخواران: روزانه 5 ميلي ليتر از شربت مصرف شود.


موارد منع مصرف:


حساسيت به هر يك از اجزاي موجود در فرمولاسيون فرآورده.

موارد احتياط:
از اين شكل دارويي نبايد در درمان آنمي بدخيم يا ديگر آنمي هاي اوليه يا ثانويه استفاده شود.

مصرف در بارداري و شيردهي:
در دوران بارداري درگروه A قرار دارد و در شيردهي نيز مشكلي ايجاد نمي كند.

عوارض جانبي:
عوارض جانبي براي اين دارو گزارش نشده است و در دوزهاي معمول قابل تحمل است.

تداخلات دارويي :
تداخلات دارويي هر يك از اجزا در توضيح مربوط به خودشان شرح داده شده است.

بسته بندي :
آمپول 2 ميلي ليتري، جعبه 10 و 100 عددي