گویند فرهاد ! بیستون را به عشق شیرین کَند اما شیرین آن همه راه را از ارمنستان تا فرمانروایی خسرو یک تنه با اسب تاخت تا « خسرو » را ببیند گویا در قاموس عشق بیشۀ خسرو بیش از تیشۀ فرهاد مؤثر افتاد
تشخیص - تفکیک تشخیص همیشه هست و جایز . اما تفکیک ، می بایست یک بار اتفاق بیفتد . اگر مدام در حال تفکیک باشی همانند آشپزی خواهی بود که یک عمر در حال تفکیک سنگ دانه از حبوبات ، که حاصل کار ، تکرار مکررات و فقط یک آش ، و همه چیز در آن مخلوط است و دوباره نیاز به تفکیک . و تو در این تفکیک ، آنقدر بیهوده دور خود خواهی چرخید تا عمرت به سر آید . حذف اعتقادات موروثی و الغایی بیهوده و کذایی و جایگزینی اندیشه های متفکرانه و پاسخگو و خلق باورهایی نو و پویا همان یک بار تفکیک است که می بایست یک بار برای همیشه اتفاق بیفتد . اینکه بنشینی و سالها از عمرت را صرف تفکیک اعتقادات الغایی بکنی که اصالت و هویت آن دچار شک و تردید شده و تو هنوز آنها را باورهای خود میدانی ، آب در هاونی می کوبی که نه آبش متعلق به توست و نه هاون آن . تا وقتی آن آب و هاون را کنار نگذاری و خود آیینۀ تمام نمای خود نباشی ، به قول زنده یاد اخوان : تو ! ای ترسای پیر پیرهن چرکین ، نه از رومی نه از زنگی سنگ تیپا خوردۀ رنجور و نغمۀ ناجوری و شاید دشنام پست آفرینش ....... چهارشنبه 31 اردیبهشت 99