مهندسی صنایع

مهندسی صنایع (به انگلیسی: Industrial Engineering) عنوانی برای بیان رویکردی در علم مدیریت سازمان‌ها و صنایع می‌باشد. نام فارسی این رشته به عنوان معادل درست انگلیسی آن عبارت مهندسی صنعتی است که توسط - فردریک تیلور - بانی علم مدیریت به کار برده شد. در عمل مهندس صنایع سعی بر ان دارد که با بهره‌گیری از علوم مهندسی و مدیریت میزان بهره‌وری سیستم را افزایش دهد.

محتویات

• ۱ تاریخچه
• ۲ آموزش عالی مهندسی صنایع در ایران
• ۳ مواد آموزشی
• ۴ جستارهای وابسته
• ۵ منابع
• ۶ پیوند به بیرون

تاریخچه
در زمان تیلور که تعدادی از موضوعات مدیریتی توسط وی ارائه گردید توسط افراد دیگر برای اینکه اهمیت این موضوعات و نیز جایگاه دست اندرکاران مربوطه از رشته‌های مهندسی کمتر نمود داده نشود و مهندسین برای آنها نیز اهمیت قایل شوند از اصطلاح مهندسی صنایع استفاده شد. موضوعات با نام مهندسی صنایع بخشی از موضوعات علم مدیریت می‌باشد. فردریک تیلور (۱۹۱۵ - ۱۸۵۶) بنیانگذار علم مدیریت را همچنین پدر مهندسی صنایع می‌دانند.

تعاریفی که از مهندسی صنایع ارائه می‌شود مانند اینکه رشته‌ای است که با طراحی، بهبود، و پیاده‌سازی سیستمای یکپارچه از افراد، مواد، اطلاعات، تجهیزات و انرژی مرتبط می‌باشد، بیانی از علم مدیریت می‌باشد.

مهندسی صنایع آن‌گونه که در ایران تدریس می‌شود مبتنی بر بهینه‌سازی، بهینه‌سازی خطی (تحقیق در عملیات) و کارسنجی و زمانسنجی می‌باشد.

آموزش عالی مهندسی صنایع در ایران
دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی شریف به عنوان اولین دانشکده مهندسی صنایع کشور در سال ۱۳۴۷ با پذیرش ۳۹ دانشجوآغاز به کار کرد. در سال ۱۳۵۲ نیز دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران آغاز به کار کرد؛ و در سال ۱۳۵۵ گروه مستقلی تحت عنوان مهندسی صنایع در دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) تشکیل شد و اولین گروه فارغ‌التحصیلان دانشکدهٔ مهندسی صنایع این دانشگاه در سال ۱۳۶۲ وارد جامعهٔ صنعتی کشور گردید. با گذشت زمان، این رشته به عنوان رشته‌ای در دانشگاه‌های مختلف کشور جایگاه خود را پیدا کرده است. اما در حال حاضر این گرایش‌ها از مقطع کارشناسی حذف شده و این رشته به صورت مهندسی صنایع- صنایع ارائه می‌شود.

مواد آموزشی
عناوین برخی از دروس اجباری رشته تحصیلی مهندسی صنایع در دانشگاه‌های ایران (در مقطع تحصیلی کارشناسی)[نیازمند منبع]موارد زیر هستند:

• ریاضی و فیزیک و شیمی
• آزمایشگاه اندازه‌گیری دقیق و کنترل کیفیت
• کارگاه های ریخته گری و ماشینکاری 1 و 2
• روش‌های تولید ۱ و ۲
• استاتیک و مقاومت مصالح
• مبانی برق
• اصول حسابداری
• تئوری احتمال و کاربردهای آن
• آمار مهندسی
• کنترل کیفیت آماری
• تحقیق در عملیات ۱ و ۲
• جبر خطی
• برنامه‌ریزی و کنترل پروژه
• برنامه‌ریزی تولید
• برنامه‌ریزی و کنترل تولید و موجودی‌ها ۱ و ۲
• برنامه ریزی نگهداری و تعمیرات
• ارزیابی کار و زمان
• طرح ریزی واحدهای صنعتی
• شبیه‌سازی
• نظریه صف
• فرایندهای تصادفی
• برنامه ریزی حمل و نقل
• مدیریت سیستم‌های اطلاعاتی
• تحلیل سیستمها
• مدیریت فناوری
• کاربرد کامپیوتر
• اقتصاد خرد و اقتصاد کلان
• اقتصاد مهندسی
• اقتصاد عمومی
• ارگونومی
• اصول مدیریت و سازماندهی
• مدیریت منابع انسانی
• مهندسی ارزش

جستارهای وابسته

• مهندسی روش‌ها
• مدیریت کیفیت
• مدیریت بهره‌وری
• سایت دانلود مهندسی صنایع
• شرکت بهینه گستر صنایع آرمان-خدمات مهندسی صنایع و مشاوره مدیریت

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Industrial engineering»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد

 

رشته مهندسي صنايع


مهندسي صنايع ، شامل كاربرد روشهاي تجزيه و تحليل اصول فيزيكي براي تبديل موادخام و ساير منابع به فرمي كه رضايت و احتياجات آدمي را تامين كند، ميباشد.با پيشرفت علم و تكنولوژي و تعامل اين دو با هم، تخصصها و گرايشهاي مختلف مهندسي بوجود آمدهاند. در اين ارتباط مهندسي صنايع رشته نسبتاً جديد است كه ضمن برخورداري از مفهوم كلي مهندسي، حوزههاي كاري فراتري را در مقايسه با ساير رشتهها مورد توجه قرار ميدهد. نوشته حاضر سعي دارد مطالبي را جهت آشنايي با مهندسي صنايع در قالب سر فصلهاي ذيل ارائه نمايد.

مهندسي صنايع چيست؟

مهندسي صنايع عبارت از كاربرد اصول و تكنيكهايي به منظور بهبود، طراحي و نصب سيستمهايي شامل انسان، مواد، اطلاعات، انرژي و تجهيزات براي فراهم آوردن امكان توليد كالاها و ارائه خدمات بشكل كارا و مطلوب ميباشد.

براي بررسي، ارزيابي و كاربرد اين سيستمها، دانش و مهارتهاي علوم رياضي، علوم فيزيكي و علوم اجتماعي به همراه فنون و تكنيكهاي طراحي مهندسي مورد نياز است. فعاليتهاي مهندسي صنايع همانند پلي است كه ارتباط بين اهداف مديريت و عملكرد عملياتي سازمان را ايجاد مينمايد.

مهندسان صنايع بيشتر درگير افزايش بهرهوري در مديريت منابع انساني، روشها و تكنولوژي هستند و حال آنكه ساير رشتههاي مهندسي بيشتر درگير ماهيت فني فرايندها و فراوردهها ميباشند. در واقع مهندسي صنايع تنها رشته مهندسي است كه عامل انسان يكي از مولفههاي اصلي سيستمهاي مورد مطالعه آن را تشكيل ميدهد. در نتيجه مهندسان صنايع در تيمهاي ميان رشتهاي براي امور برنامهريزي، نصب و كنترل و بهبود فعاليتهاي موسسات به خدمت گرفته ميشوند. اين فعاليتها ممكن است فعاليتهاي توليد، نوآوري در محصولات، ارائه خدمات، حمل و نقل و جريان اطلاعات سازماني را شامل شود. با توجه به مطالب فوق، مهندسان صنايع بستر لازم براي تعامل تخصصهاي مختلف و كار گروهي را به بهترين وجه ايجاد نموده و در نتيجه امور طرح، برنامهريزي، اجرا و نظارت بر عملكرد نظامهاي توليدي خدماتي بشكل منسجمتر انجام ميشود و در نهايت انسجام امور به بهبود مستمر در جهت سهولت كارها، راحتي كاركنان، كاهش هزينهها، ارتقا كيفيت و جلب رضايت مشتريان منجر ميشود.

تاريخچه مهندسي صنايع

اولين جرقههاي پيدايش مهندسي صنايع بعنوان يك تخصص با آغاز انقلاب صنعتي در ابتداي قرن 19 زده شد. انقلاب صنعتي كه با ظهور اختراعات جديد خصوصاً در صنعت نساجي و اختراع ماشينبخار آغاز شد، باعث بكارگيري نيروي انساني بيشتر و افول صنايع كوچك دستي شد. با گسترش كارخانجات، نياز به مديريت و تفكر مديريتي بيش از پيش احساس شد. افراد بسياري در جهت ارتقا كيفيت محصولات تلاش كردند. آدام اسميت، پدر علم اقتصاد پيشنهاد تقسيم كار را داد. وي بيان كرد كه ميتوان با تقسيم كار در كارخانه پيچسازي نتيجه كار را به مقدار زيادي بهبود بخشيد. بهموازات اختراعات و نوآوري در فرايندها، روشهاي حسابداري و هزينهيابي گسترش يافتند. روشهاي تحليل علمي، آزمايشات و اثباتهاي علمي در طراحي و ساخت ابزارآلات و ماشينها بكار گرفته شد و در نتيجه، اثرگذاري اين تحولات در تفكر سازماني مديريت موجب شد مديريت علمي به عنوان يك نگرش و روش حرفهاي مطرح شود. اولين تلاش براي علمي شدن مديريت از آمريكا شروع شد. در سال 1881 فردريك تيلور پدر مديريت علمي، انديشههاي خود را توسعه داد. فرانك گيلبرت و همسرش ليليان در جهت مطالعه كار با بررسي حركات توانستند ابزار جديدي را ابداع كنند. همچنين آنان به مسائل روانشناسي و انگيزههاي انساني توجه نمودند. عملكرد پرداخت پاداش و نتايج قابل قبول آن توسط امرسان ايجاد و توسعه يافت. مجموعه فعاليتهاي تيلور و هم عصرانش براي فرموله كردن اصول اساسي به عنوان روشهاي علمي مديريت متمركز شده بود كه اين فعاليتها بهزودي تحت عنوان مديريت علمي شناخته شد.

كار اين افراد توسط انجمن مهندسين مكانيك آمريكا ارج نهاده شد و عرصه براي فعاليت تيلور و همفكرانش توسط اين انجمن ايجاد شد. در سال 1912 انجمني براي ارتقا و رشد مديريت بنا نهاده شد كه در سال 1915 انجمن تيلور نام گرفت. اين انجمن از سال 1934 با عنوان انجمن مهندسي صنايع فعاليت خود را ادامه داد. در اين دوران مديران علمي داراي تحصيلات مهندسي بودند و بسياري خود را مهندس صنايع قلمداد ميكردند و گروهي نيز در حيطه مديريت به عنوان مشاوران مديريت مطرح بودند. بتدريج مواد درسي و مدرك مهندسي صنايع و برنامههاي مربوطه مورد توجه قرار گرفت و در نهايت دانشكدههاي مهندسي صنايع ايجاد و توسعه يافتند.

اهميت مهندسي صنايع

مرور توانمنديها و خدمات مهندسي صنايع نقش و اهميت مهندسي صنايع را بوضوح بيان ميكند. امروزه حيات اقتصادي سازمانها و موسسات توليدي و خدمات در بازار رقابتي شديد جهاني به استفاده بهينه از منابع در دسترس وابسته است. عموماً منابع در دسترس شامل مواد، منابع انساني، ماشينآلات (شامل تجهيزات، لوازم جانبي، امكانات مورد نياز شامل فضا و انرژي و ...)، منابع اطلاعاتي و منابع مالي طبقهبندي ميشوند. ايجاد و نگهداري منابع ياد شده هزينههايي را براي سازمان بهدنبال دارد. هزينه تمام شده واحد محصول هر موسسه متأثر از نحوه به كارگيري اين منابع است. هر شركت توليدي يا خدماتي كه بتواند هزينههاي خود را به حداقل ممكن برساند و به بياني ديگر توانايي استفاده بهينه از منابع را در تمام اركان سازماني خود ايجاد نمايد يا حاشيه سود بيشتري به دست خواهد آورد و يا قادر خواهد بود كه قيمتهاي فروش خود را با حفظ حاشيه سود قبلي، كاهش دهد. اين بدان معني است كه قدرت رقابتي موسسه مذكور در بازار افزايش مييابد. با توجه به تحولات اقتصاد جهاني قدرت رقابتي شرط اساسي موفقيت در كسب و كار نوين محسوب ميشود. در كنار اين مسائل، توجه به نوآوريها و ارتقا كيفي محصولات و خدمات كه از طريق تلاش براي يافتن طرحهاي بهبود يافته و همچنين تحول در فرآيند كسب و كار نيز بقا و رشد موسسات را در پي خواهد داشت. با توجه به مراتب فوق اگر ضرورتها و نيازمنديهاي رسيدن به امور مذكور را با تكنيكهاي مهندسي صنايع تطبيق دهيم مشاهده ميشود كه مهندسي صنايع ابزار لازم براي حصول اهداف سازماني را بطور فراگير و سيستماتيك فراهم ميآورد و اين نشانگر نقش و اهميت بالاي مهندسي صنايع بعنوان موتور محرك حركت سازمانهاي امروزي است.

اصول فكري و ديدگاهها در مهندسي صنايع

اساس مهندسي در هر گرايشي طراحي مبني بر اندازهگيري، محاسبه و تحليل با استفاده از علوم رياضي و تجربي شكل ميگيرد. در نتيجه حرفه مهندسي كاملاً ديد فني و ماشيني دارد كه موجب محدوديت ديدگاه در ابعاد خاص شده و برخي موضوعات مانند يافتن بهترين روشهاي مديريتي و ارتباطات انساني در ديدگاه محض مهندسي ناديده گرفته ميشود. مهندسي صنايع با در برداشتن نگرش سيستماتيك و فراگير ارتباط تخصصهاي مختلف و نهاد مديريت سازمان را ايجاد نموده و امور برنامهريزي، سازماندهي، هدايت و نظارت بر امور اجرايي با هماهنگي بيشتري دنبال ميگردد. اين نگرش استمرار همان سير تفكر تيلور و هم عصران وي ميباشد كه با تلاش تك تك آنان مجموعه اصول و نگرشهاي مديريت علمي موجوديت يافت. مديريت علمي همان نگرش سنتي مهندسي صنايع است. با پيشرفت مديريت علمي، مهندسي صنايع با تفكري بر مبناي علوم رياضي، فيزيكي، اجتماعي و اقتصادي در عرصه صنعت و خدمات ظهور كرد كه به معني ايجاد يك تفكر فراگير و سيستماتيك بود. نگاه مهندسي صنايع به مسائل از زوايا و ديدگاههاي مختلف همانند توجه به خروجي و محصول سيستم، توجه به مشتري ويا نگرش به بهرهوري سازمان قابل طرح و پيگيري ميباشد كه بر مبناي اصول فكري تقريباً يكساني دنبال ميگردد. اكنون بايد ديد كه اصول فكري مهندسي صنايع بر چه عواملي استوار است. در اين راستا بطور خلاصه اصول فكري مهندسي صنايع ذيلاً ارائه شده است.

1- خلاقيت

فعاليت اصلي هر مهندس صنايع ارائه طرح براي بهبود سيستمهاي جاري و يا ارائه طرح جديد ميباشد كه به همين منظور قوياً نياز به خلاقيت و نوعآوري جهت ارائه طرحهاي نو و بديع ميباشد. در واقع با توجه به گستردگي مسائل، مهندسي صنايع همانند اقيانوسي از فنون و علوم مختلف به عمق نيم متر با برخورداري از زمينه خلاقيت و ابتكار به مهندسين صنايع اين امكان را ميدهد كه در جهت حرفه كاربردي مورد نظر به تعميق دانش خود پرداخته و فرصتي فراهم ميشود تا ايدههاي جديد و خلاق در زمينههاي مربوطه مطرح گردد.

2- تفكر فراگير

نگرش سيستماتيك و فراگير برجستهترين خصوصيت مهندسي صنايع است و اطلاق مهندسي صنايع و سيستمها به اين رشته بي ارتباط با اين نگرش نيست. نگرش فراگير موجب ميشود مسائل از كل به جز و تعامل اجزا با هم مورد بررسي دقيق قرار گرفته و مدل كاملي از سيستمهاي مورد نظر تهيه و مسائل مورد نظر آن به بهترين شكل طرح و بررسي ميگردد.

3- رهبري گروه

هر سيستمي كه طرح ميشود اگر بدرستي اجرا نشود منتج به نتيجه نخواهد شد بلكه حسن اجرا سيستم طراحي شده يك ضرورت مهم تلقي ميشود. لذا آشنايي با كليت سيستم مورد نظر و نقش اجزا در كاركرد صحيح آن اين امكان را فراهم ميآورد كه هدايت و رهبري گروه كاري مجري سيستم با انگيزه بيشتري دنبال گردد و در واقع علاوه بر طراحي سيستم مورد نظر، مهندسي صنايع سيستمهاي پيادهسازي و اجرا را نيز پيريزي نموده و نقش رهبري گروههاي كاري را موثرتر دنبال مينمايد.

4- مديريت زمان

انجام كار بدون توجه به ظرف زماني و تحويل به موقع خروجي مورد نظر سيستم، ارزش زيادي نميتواند داشته باشد. امروزه اهميت زمان و فرصتهاي آن با توجه به عرصه تنگاتنگ رقابت اقتصادي براي همگان واضح و بديهي است. در اين خصوص مهندسي صنايع با درك موضوع تكنيكهايي را بكار ميگيرد كه عامل زمان اجراي اجزاي كاري را در تمامي فرايندها مورد توجه و مديريت قرار ميدهد.

5- ارتباط بهرهوري و بهبود مستمر

اعتقاد به ارتقا بهرهوري و بهبود مستمر يك اصل با ارزش در مهندسي صنايع است. اكتفا به وضعيت فعلي جز در جا زدن نتيجه ديگري نخواهد داشت. لذا مهندسي صنايع با پذيرش اين مطلب كه سطح دانش و مهارتها يك مقوله نسبي همواره سعي در افزايش بهرهوري و بهبود وضعيت كاري نموده و سعي ميشود همواره امور اثر بخشتر و كاراتر شود. نگرش بهبود مستمر اين امكان را ميدهد كه هر روز به فكر ارتقا هر چند به اندازه كوچك باشيم.

6- ذهن كنجكاو و يادگيري

يادگيري فرايندي است كه نميتوان بر آن حد و مرز تعيين كرد. مهندسي صنايع به منظور مطالعه و پيگيري مسائل همواره به اين نكته توجه دارد كه هر مورد را ، منحصر به فرد بررسي نمايد و جهت شناخت آن فرض بر اين است كه از تصورات ذهني دوري نموده و سعي بر تعيين كشف واقعيتهاي حاكم بر اجزا و كل سيستم ميباشد. لذا عدم وجود تعصب خاص به ماهيت فني امور موجب ميشود ذهنيت كنجكاو براي كشف حقايق نهفته در پديدهها تقويت شود و مهندس صنايع با ذهن دژم كمتر ميتواند راهحلهاي ابتكاري و راهگشا براي مسائل مورد نظر ارائه نمايد.

زمينه هاي فعاليت مهندسي صنايع

با پيشرفت و تحول سريع علوم و فنون و پيچيدگيهاي روز افزودن آن، بالطبع نظامهاي توليدي و خدماتي نيز گسترش يافتهاند كه در اين ميان اداره صحيح و مناسب اين گونه واحدها مستلزم بكارگيري تكنيكهاي علمي و پيشرفته جهت پيشبيني مدلسازي، برنامهريزي، تأمين و تدارك، اجرا و نظارت و ارزيابي نتايج حاصله در راستاي وظايف مديريتي است. همانطوري كه ميدانيم فعاليت هر نظام اعم از توليدي يا خدماتي با اتكا بر فناوري خاص آن امكان تداوم و استمرار دارد و صرفنظر از ماهيت فني و صنعتي امر، فناوري داراي چهار جز اصلي يعني شامل 1- تجهيزات، امكانات توليدي و خدماتي 2- مديريت و سازمان 3- نيروي انساني 4- دانش فني است. از آنجا كه رشتههاي مهندسي مرسوم نظير مهندسي مكانيك، برق، ساختمان و ... بيشتر به ابعاد فني صنعت (مورد 1 و 4) توجه دارند. در فرايند كسب و كار رقابتي به تنهايي پاسخگوي مسائل پيچيده خدمات مهندسي و مديريتي مدرن امروزي كه بصورت سيستماتيك تحولات سياسي، اجتماعي، اقتصادي و باورهاي انساني را در چرخه حيات سيستمهاي مورد توجه خود لحاظ نمينمايند نيستند. لذا براي رفع چنين كمبودهايي در قرن حاضر بويژه طي چند دهه اخير، رشته جديدي تحت عنوان مهندسي صنايع با بهرهگيري از علوم رياضي، فيزيكي، اجتماعي، اقتصادي و تكنيكها و فنون مهندسي بوجود آمده است. با توجه به مراتب فوق شايد مناسب بود اين رشته با عنوان مهندسي مديريت معرفي ميشد، چرا كه كاربردهاي آن محدود به صنعت نيست و هر موسسه انتفاعي و غير انتفاعي با جنبه صنعتي يا خدماتي ميتواند از فنون و تكنيكهاي مهندسي صنايع بهرهگيرد. مبحث صرف منابع و حصول حد اكثر نتيجه از منابع مصروفي چيزي نيست كه منحصر به صنعت يا بنگاه خاصي باشد و امروزه با توجه به كمبود ارتقاع سطح بهرهوري امري ضروري و حياتي محسوب ميشود كه نشانگر بستر گسترده براي فعاليتهاي مهندسي صنايع نفتي ميشود . مهندسي صنايع در حرفهها و مشاغلي همچون، بانكداري، خدمات مشاورهاي، صنعت بيمه، شركتهاي هواپيمايي، كشتيراني، بيمارستانها، كارخانجات، كشت و صنعت، خدمات شهري، استاديومهاي ورزشي و يا هر مكان ديگري كه نياز به برنامهريزي، هدايت و مديريت و ارتقا بهرهوري ميباشد كاربرد دارد.

برخي از زمينههاي كاري مشخص مهندسي صنايع در بازار كسب و كار عبارتند از:

برنامه ريزي استراتژيك و عملياتي سازمان

مديريت توليد

مديريت مهندسي

مديريت پروژه

مهندسي لجستيك

سيستمهاي توليدي

مهندسي سيستمهاي كيفيت

مهندسي سيستمهاي اطلاعاتي

مهندسي مالي

مهندسي ارزش

مهندسي سيستمهاي بهرهوري

طراحي فرايندها و ساختارهاي سازماني

منبع : amirengineer.persianblog.com

 

جرثقیل ها از بخش های هیدرولیکی مکانیکی و برقی مختلفی تشکیل شده اند که هر یک از این قطعات در اثر استحلاک و خوردگی دچار فرسودگی، ترک ، نقص فنی می شوند لذا بازرسی جرثقیل ادواری (دوره ای) در بازه ه های زمانی کوتاه و بلند بسته به میزان فعالیت و بهره برداری از جرثقیل باید صورت بپذیرد و گواهی سلامت جرثقیل جهت امنیت کارگران و تجهیزات و مواد صادر شود.

موارد بازرسی جرثقیل ادواری
بازرسی مشخصات فنی جرثقیل
برای بازرسی دقیق و اصولی یک جرثقیل در ابتدا باید شناسنامه ای برای جرثقیل تهیه کرد که در آن خصوصیاتی از قبیل شركت سازنده جرثقيل ، ظرفيت جرثقيل ، مدل جرثقيل ، محل جرثقيل ، محل استقرار ، شكل و ابعاد ريل حركت طولي، شكل و ابعاد ريل حركت عرضي ، نوع اتصالات ارتفاع پل، طول دهانه جرثقيل (Span) ، مشخصات ضربه گيرها ، شماره گزارش و شماره اموال و تاريخ بازرسي جرثقیل قبلی و برای جرثقيل هاي خاص مواردي ديگر نيز در ليست مشخصات فني جرثقيل ذكر مي گردد . مانند طول بازو در جرثقيل هاي بازوئي .

بازرسي ريل هاي حركت طولي جرثقیل
در این قسمت از بازرسی جرثقیل باید اتصالات ريل هاي حركت طولي که از نوع پیچ و مهره و با بوش می باشد را چک کنید ، وضعيت نصب ضربه گيرها، وضعيت توازي ريلها ، شيب ريل ، محدوديت در طول مسير حركت ، اعوجاج ورق ، ناصافي سطح ريل ها ، وضعيت هم راستائي بالها ، اختلاف سطح اتصالات طولي را مورد ارزیابی دقیق قرار دهید و مطابقت آنها را استاندارد های موود چک کنید.

بازرسي ريل هاي حركت عرضی جرثقیل
موارد ذکر شده در بازرسی ريل هاي حركت طولي در این بخش هم صدق می کند.

بازرسی راهرو های ارتباطی
حفاظ های نردبان باید استحکام کافی داشته باشند، رعايت نكات ايمني و ابعاد و اندازه هاي تعيين شده در استاندارد راهروها و صفحات زير پائي در مسيرهاي حركت طولي و حركت عرضي الزامي مي باشد.

بازرسی چرخ های حرکت طولی و عرضی جرثقیل
بازرسی چرخ ها، ترولی، وضعیت بلبرینگ چرخ ها و روان بودن آنها، نداشتن صدای غیر عادی, عدم وجود لقی در محور چرخ، عدم سایش چرخ ها بر روی ریل ، روغن کاری اجزاء و همچنین رعایت استانداردهاي جنس و ابعاد چرخها در بازرسی جرثقیل ادواری مورد بررسی قرار می گیرند.

بازرسی وضعیت عمومی جرثقیل
در این قسمت از بازرسی جرثقیل ادواری باید به وضعیت عمومی جرثقیل از جمله بررسي وضعيت نصب جرثقيل ، وضعيت اتصالات جرثقيل ، رنگ و پوشش ، وضعيت سازه از نظر تحمل بارها و تنش هاي وارده ، اتصالات سازه و نهايتاٌ تناسب جرثقيل با كاربري مورد نياز مي باشد .

بازرسی گیربکس جرثقیل
در این مرحله از بازرسی فنی جرثقیل ، بازرسی گیربکس بالابر اصلی و کمکی انجام میشود. در بعضی از جرثقیل ها دو الكتروموتور و گيربكس و مجموعه بالابر به کار گرفته میشود که وظیفه یک گیربکس جابجايي بارهاي سنگين و يكي جهت جابجايي بارهاي سبك می باشد. خوب برای بازرسی وضعيت صداي گيربكس و عملكرد سيستم ترمز ابتدا توسط ريموت كنترل به سمت بالا وپايين حركت داده مي شود و در جريان حركت وضعيت صداي گيربكس و عملكرد سيستم ترمز مورد بررسي قرار مي گيرد. سپس موارد ديگري از قبيل اتصالات شاسي گيربكس و كنترل سطح روغن و عدم روغن ريزي نيز بررسي مي گردد .

بازرسی گیربکس حرکت طولی و عرضی جرثقیل
معمولا جرثقیل هایی که دارای دو پل می باشند دو عدد گيربكس حركت طولي كه داراي دو الكتروموتور سنگرون دارند که از يك كنتاكتور تغذيه مي کنند. به همین دلیل با هم حرکت می کنند. گيربكس بین دو ضربه گير که در طول سالن قررار دارد که از ميكروسوئيچ ها برای جلوگیری از برخورد جرثقيل با ضربه گيرهاي انتهاي ريل يا به اصطلاح End Stop برای افت سرعت يا ايست كامل جرثقيل استفاده می شود بازرسی این بخش به همراه بازرسی وضعيت صدا ، عملكرد سيستم ترمز اتصالات شاسي ، كنترل سطح روغن و عدم روغن ريزي گيربكس انجام میشود.

بازرسي كالسكه جرثقیل
در جثقیل هایی که داراي كالسكه می باشند باید وضعيت قرار گيري الكتروموتور ، گيربكس بالابر بر روي كالسكه ، وضعيت اتصالات ، دارا بودن حفاظهاي خروج كالسكه از ريل ، وضعيت حفاظها و راهروهاي ارتباطي كالسكه ، و هم ترازي و هم محوري با ريل و مسير حركت مورد بازرسی قرار گیرند.

بازرسي از قلاب (هوك) جرثقیل

بازرسي قلاب از بخش های هم بازرسی جرثقیل ادواری مي باشد که در اين قسمت وضعيت عمومي قلاب ، چرخش حول محور عمودي ، چرخش حول محور افقي ، مشخصات قلاب، وضعيت اتصال پين قاب به قلاب كه با توجه به وزني كه جابجا مي نمايد باید مطابق با استاندارها باشد و شاخص دهانه قلاب اندازه گيري مي شود . در خصوص شاخص دهانه قلاب لازم به ذكر مي باشد كه اين فاصله بر روي قلاب مندرج مي باشد و با اندازه گيري ساليانه اين فاصله ، مشخص خواهد گرديد كه دهانه قلاب باز گرديده است يا خير .

بازرسي زنجير جرثقیل
استاندارد هایی که در بازرسی زنجیر جرثقیل باید مورد استفاده بازرسی فنی جرثقیل قرار گیرند شامل :

ISO 0610 , ISO 1834 , ISO 1835 , ISO 1520 , ISO 4778 , ISO 7592 , ISO 7593

با در نظر گرفتن کاربرد جرثقیل و مطابق با جدول استاندارد تحمل ظرفیت باری ، ابعاد حلقه هاي زنجير اندازه گيري مي شود در این مرحله از تست جرثقیل وضعيت محفظه زنجير ، تناسب طول زنجير با كاربري، روغنكاري زنجير نيز مورد بازرسي قرار مي گيرد.

علاوه بر موارد بالا بازرسی درام ، سیم بکسل، قرقره، كابين، Spreader ، خيز پل ، شناسنامه و مشخصات فني الكتروموتور بالابر اصلي و بسیاری از مواد دیگر توسط کارشناس بازرسی فنی جرثقیل جهت صدور گواهی سلامت جرثقیل اعططا می شود.

 

بازرسی جرثقیل از خدمات صنعتی مهم می باشد . که نیاز به صدور گواهی سلامت جرثقیل برای اجازه کار کردن دارد. جرثقیل ها بارهای سنگین را جابجا می کنند.