1. مهمان گرامی، جهت ارسال پست، دانلود و سایر امکانات ویژه کاربران عضو، ثبت نام کنید.
    بستن اطلاعیه

مباحث و مقالات مهم زیر مجموعه تاریخچه هوافضا

شروع موضوع توسط Mr Perfect ‏6/8/15 در انجمن مهندسی هوا فضا

  1. کاربر فوق حرفه ای

    تاریخ عضویت:
    ‏23/6/15
    ارسال ها:
    4,491
    تشکر شده:
    6,069
    امتیاز دستاورد:
    113
    جنسیت:
    مرد
    حرفه:
    Engineering Management
    با سلام خدمت دوستان و همکاران

    این تاپیک جهت دسترسی بهتر شما عزیزان و علاقه مندان از مطالب این مجموعه میباشد و در صورت افزودن مطالب مفید و جذاب این تاپیک به روز رسانی خواهد شد.


    @};-@};-@};-
     
  2. کاربر فوق حرفه ای

    تاریخ عضویت:
    ‏23/6/15
    ارسال ها:
    4,491
    تشکر شده:
    6,069
    امتیاز دستاورد:
    113
    جنسیت:
    مرد
    حرفه:
    Engineering Management
    تاریخچه ی هوایی ایران

    توجه ایران به سازه های فضایی( نه موشک و اینا مثلا طیاره )از اونجایی شروع شد که (موشکو بذار بعد از طیاره بهش می رسیم):

    شركت هــــوانــــوردي هــما كـــه در مجامـــع بين المللي به "ايران اير" معروف است، در ماه فوريه سال 1962 توسط دولت وقت ايران تا‡سيس گرديد. در آن زمان، مجلس با تصويب لايحه اي به هما اجازه داد تا كنترل تمام اموال و دارايي هاي دو شركت هـــــــــوانـــــــــورد ي ايران ايرويز و خدمات هوانوردي ايران را در دست بگيرد. ايران اير بعد از گذشت مدت كوتاهي از كنترل دو شركت ياد شده، موفق شد با تلاش و كوشش فراوان براي خود در ميان ديگر شركت هاي هوانوردي جهان، وجهه اي در خور نام ايران بيابد. با وجودي كه در ابتدا هما يك شركت كوچك قلمداد مي شد، ولي درعين حال نقش بسيار مهمي در شبكه حمل و نقل هوايي بين المللي ايفا مي كرد. بعد از چند سال فعاليت، شمار پرسنل شركت هما به 12 هزار نيروي فني و باتجربه بالغ گرديد. در سال 1970 مديرعامل هما به دليل موفقيت چشمگيرش در اداره و كنترل ايران اير، به رياست سازمان بين المللي شركت هاي هوانوردي موسوم به ياتا )IATA( برگزيده شد. با وجودي كه مالكيت شركت ايران اير كاملاً در اختـيار دولت مي باشد، ولي هما جزو معدود شركت هاي هوانوردي است كه تا سال 1979 همچنان سودآوري خود را حفظ كرده بود.
    ايران اير در دهه 70 ميلادي علاوه بر خدمات پروازي از طريق تا‡سيس هتل هاي زنجيره اي هما، به ارايه خدمات رفاهي فرودگاهي به مسافران پرداخته است. در حال حاضر هتل هاي شركت هما در شهرهاي تهران، شيراز، بندرعباس، رامسر و مـشـهد به مسافران داخلي و خارجي خدمات رفاهي ارايه مي دهند. به علاوه، قرار است يك هتل 42 طبقه ديگر در محل كنوني هتل هما ساخته شود كه به گفته مديران شركت ايران اير، بزرگ ترين هتل خاورميانه خواهد بود.

    پارس اير

    پارس اير اولين شركت هوانوردي ايران است كه در سال 1969 فعاليت رسمي خود را آغاز كرد. اين شركت اولين هاب پروازي خود را در مشهد مقدس تا‡سيس كرد كه از آنجا به شهرهاي طبس و بيرجند پرواز مي نمود. اولين هواپيمايي كه توسط اين شركت به خدمت گرفته شد، يك هواپيماي شش سرنشين از نوع Shrike 500B بود. در سال 1975 ناوگان پارس اير، با 32 هواپيماي مختلف از جمله 4 فروند هواپيماي فوكر، خدمات پروازي خود را به 14 شهر مختلف ايران گسترش داد. پارس اير تا سال 1979 خصوصي بود تا اينكه با پيروزي انقلاب اسلامي، ملي اعلام شد و به ايران اير واگذار گرديد.

    خطوط هوايي ويژه

    شركت خطوط هوايي ويژه با هدف ارايه خدمات ويژه به سازمان هاي دولتي نظير بذرپاشي و سـمپاشــي هــوايــي، بازبـيـنــي و كـنترل خــطـوط برق رساني ولتاژ بالا، مراقبت از جنگل ها، پست هــوايــي و آـتـش نـشانـي هـوايـي ـتا‡سـيس گرديد. سهامداران اين شركت پارس اير و ايرتاكسي با سهم 51 درصد و هور آسمان با سهم 49 درصد بودند.
    به جز شركت خطوط هوايي ويژه، چند شركت كوچك هوايي ديگر نيز در ايران تا‡سيس شدند كه از آن ميان مي توان به ايرتاكسي و اير سرويس اشاره كرد كه به ترتيب در سال هاي 1958 و 1962 تا‡سيس گرديدند. ايرتاكسي ويژه پروازهاي عمومي داخلي چارتر و ايرسرويس براي ارايه خدمات پروازي به شركت ملي نفت ايران تا‡سيس شده بودند

    سازمان هواپيمايي كشوري

    درست بعد از چند سال كه از اختراع هواپيما مي گذشت، جهانيان به اين نتيجه رسيدند كه هوانوردي تنها يك موضوع و پديده داخلي نبوده و بايد با آن به صورت بين المللي برخورد كرد. فرانسه اولين كشوري بود كه با دعوت از 18 كشور اروپايي در سال 1910 اقدام به برگزاري يك كنفرانس ويژه در اين مورد نمود. درخلال اين نشست بسيار مهم و تاريخي، شركت كنندگان چند اصل مهم هوانوردي را پايه گذاري كردند. اين نشست گردهمايي هاي بعدي را به دنبال خود داشت و در نهايت به تا‡سيس سازمان ايكائو )ICAO( منجر گرديد. ايكائو كه مسوِ وليت تدوين و تنظيم استانداردهاي عملياتي و فني هوانوردي را بر عهده دارد، از سال 1947 رسماً فعاليت خود را آغاز كرده است.
    بـــه دنبال آغاز فـعالـيت هاي هــوانــوردي در كشورمان در سال 1946، نياز به تشكيل يك سازمان دولتي براي نظارت بر امور هوانوردي داخلي و خارجي بيش از پيش احساس شد. در نتيجه با فرمان دولت وقت (قـوام السلـطـنـه)، سازمان هـواپيمايي كشوري به عنوان بخشي از وزارت راه و ترابري تا‡سيس گرديد. سازمان هواپيمايي ايران در 19 ژوييه سال 1949 به عضويت رسمي ايكائو درآمد.

    ايران ايرويز

    در دسامبر سال 1944 گروهي از سرمايه داران ايراني متشكل از مديران سابق دولتي و چند تن از بازرگانان و تجار برجسته، شركت هوايي ايران ايرويز را در قالب يك شركت هوايي خصوصي تا‡سيس كردند. بعدها چند تن از همين افراد، اولين سازمان مسافرتي و گردشگري كشورمان را با عنوان ايران تور پايه گذاري نمودند. در صنعت هوانوردي يــك قاعده كلــي وجـود دارد مبـنـي بر ايـنـكـه، شركت هاي كوچك و نوپا براي استفاده از توان تخصصي و فني شركت هاي با تجربه اين صنعت، با آنها قرارداد همكاري امضاء مي كنند. به همين دليل، در سال 1945 ايران ايرويز قبل از خريد هر نوع هـواپيمايي با شركت آمريكايي TWA، كه يك شركت بزرگ هوانوردي داخلي و بين المللي بود و 17 سال سابقه فعاليت در صنعت هوانوردي داشت، موافقتنامه همكاري امضاء نمود. اين موافقتنامه به ايران ايرويز امكان مي داد تا از دانش فني اين شركت باتجربه به نفع صنعت هوانوردي ايران بهره برداري كند. براساس موافقتنامه ياد شده، 10 درصد از سهام ايران ايرويز به TWA واگذار گرديد.

    اولين خلبانان زن ايراني

    خانم آينا اَفشيد، اولين بانوي ايراني است كه در سال 1946 توسط شركت ايران ايرويز براي خلباني هواپيماهاي تجاري به استخدام درآمد. وي در زمره اولين گروه از بانوان ايراني است كه در كلوپ پروازي ايران با مدرك خلبانـــــــــــــي بازرگانــــــــــــي، فارغ التحصيل شد. خانم افشيد اولين پرواز خود را به عنوان كمك خلبان با يك هواپيماي DC-3 شركت ايران ايرويز به انجام رساند. وي بعد از مدت كوتاهي به دلايل نامعلوم اين حرفه را كنار گذاشت. بعد از او خانم ها عفت تجارتچي و صديقه دولتشاهي، دو بانوي ديگر ايراني بودند كه موفق به كسب درجه خلباني و پرواز با هواپيماهاي مسافربري شدند.

    تاريخچه ادوار صنعت هواپيمايي ايران

    بعد از گذشت حدود 80 سال از عمر صنعت هوانوردي ايران، مي توان گفت اين صنعت هشت دوره متفاوت زماني را پشت سر گذاشته است كه عبارتند از:

    )1 دوره ( 1923-1927تا‡سيس نيروي هوايي ارتش)
    )2 دوره ( 1927-1932آغاز به كار خط هوايي يونكرز آلمان در ايران)
    )3 دوره ( 1932-1938دوره غيبت حمل و نقل هوايي تجاري و بازرگاني)
    )4 دوره ( 1938-1946تا‡سيس خط هوايي وزارت پست، تلگراف و تلفن)
    )5 دوره ( 1945-1961تا‡سيس خطوط هوايي ايران ايرويز و پرشين ايرسرويس)


    )6 دوره ( 1961-1962تا‡سيس خط هوايي ايران يونايتد)
    )7 دوره ( 1962-1979تا‡سيس ايران اير و دوره شكوفايي صنعت هوانوردي كشور)
    )8 دوره 1979 تاكنون: (دوره بعد از انقلاب و عصر شركت هاي هوايي چندگانه)


    اولين هواپيماي ساخت ايران

    اولين هواپيماي ساخت ايران كه ستوان دوم خلبان سياوش سياهپوش آن را با موفقيت آزمايش كرد، با نام DeHaviland DH9A در سال 1930 توسط مختصصان داخلي طراحي و ساخته شد. با وجودي كه اين اولين تجربه ساخت هواپيما در داخل به شمار مي رفت، ولي چند سال بعد از آن، ايران صاحب يك كارخانه هواپيماسازي شد كه قادر بود چند مدل مختلف هواپيما را مونتاژ و تعمير كند. در سال 1933 ماشين آلات مورد نياز كارخانه هواپيماسازي شهباز از انگلستان خريداري و در سال 1935 نصب و راه اندازي شدند. اين كارخانه در آن زمان اقدام به توليد يك سري هواپيماهاي جنگنده و آموزشي نظير Tiger Moth، Hawker Audax و Hawker Hind مي كرد. سال 1938 اولين مجموعه از توليدات كارخانه شهباز آماده بهره برداري شد، اما متاسفانه با شروع جنگ جهاني دوم و اشغال ايران توسط نيروهاي متفقين، كارخانه شهباز نيز توسط نيروهاي انگليسي مصادره گرديد.







    در حالیكه چهار سال از نخستین پرواز رایت می گذشت مردم ایران هنور هواپیما را بالن می نامیدند.
    اولین نمایشگاه در پایتخت فرانسه برگزار شد كه از آن به بعد جهان هر سال شاهد شگفتی های سریع در صنعت هوانوردی بود.
    نخستین هواپیما زمانی بر آسمان تهران پرواز كرد كه هیچ فرودگاهی برای نشستن وجود نداشت و لاجرم "كورمینسكی" خلیبان روسی مجبور شد آن را در محوطه شمالی وزارت امور خارجه فعلی و پشت محوطه موسوم به شهربانی (آگاهی سابق تهران) فرود بیاورد،كه در آن روزگار به این محوطه میدان مشق دیویزیون قزاق می گفتند.
    خلبان روسی این هواپیما به دلیل نداشتن عدم موقعیت مناسب سعی نمود در ارتفاع پائین پرواز كند كه كاری شبیه نفریح امروزی انسان های نیمه مرفه شهر تهران كه با هواپیماهای كوچك آموزشی در فرودگاه تفریحی شهر تهران در جاده تهران، ورامین، ری انجام می دهند را داشت ، پس از ساعتی از غرش مهیب صدای پرواز آن هواپیما بر فراز تهران، مردم اطراف میدان توپخانه آن روزگار را احاطه كردند و دسته دسته برای تماشای آن هجوم آوردند بطوریكه نظم تهران را مختل و كار حفاظت برای ماموران مشكل شده بود.
    كم كم نیدان مشق آن روزگار و محوطه ای كه پشت وزارت امورخارجه فعلی قرار داشت، تبدیل به محل نمایش این پرنده آهنبن گشت و مردم از اطراف و شهرها برای دیدن آن به سمت نقطه مركزی تهران سرازیر می شدند.


    تشكیل اولین دفتر هواپیمایی

    تشكلیل یك دفتر برای امور هواپیمایی برای نخستین بار از سوی رضاخان در سال 1301 ابلاغ و اسم هواپیمایی جزء سایر سازمان های ارتش ذكر شد. كل عناصر تشكیل دهنده نخستین دفتر هواپیمایی ایران یك افسر به عنوان رئیس و یكی نویسنده وقایع پروازی با نام سرهنگ میزانی بود كه پس از تشكیل رسمی این دفتر دولت ایران برای نخستین بار یك فروند هواپیمای فلزی ساخت كارخانه یونكرس را در سال 1301 خریداری كرد كه با استخدام یك خلبان و مكانیك ویژه پرواز در پادگان قلعه مرغی از این هواپیما نگهداری می شد.
    در سال 1302 سرتیپ آیرم فرمانده كل تیپ های مازندران و گیلان با پول هایی كه از مردم و اهالی این دو خطه به زور گرفته بودند توناست دو فروند هواپیمایی آلمانی یونكرس را به نام گیلان و مازندران خریداری و به تهران اعزام كند و در همین سال،چهار فروند هواپیمای هاویلاند روسیه خریداری شد.
    به این ترتیب یك تشكیلات منسجم هواپیمایی در دل ارتش شكل گرفت.

    نخستین خلبان ایرانی

    مدتها رضاخان و چند تن از افسران عالی رتبه ارتش در فرودگاه پادگان قاعه مرغی منتظر نخستین خلبان بودند كه در سال 1302 برای كسب مهارت های لازم و دیدن دوره های آموزشی خلبانی عازم فرانسه و روسیه شده بودند را كشیدند تا سرانجام در سال 1305 نخستین هوانورد ایرانی به نام سرهنگ اخمد نخجوان كه با 26 سال سن طی مسافت طولانی از شهرهای ایستر، مكدار، اكسی شهر، حلب، بغداد، در فرودگاه های قلعه مرغی به زمین نشست.
    هواپیماهایی كه یكی پس از دیگری به ناوگان هوایی ایران ملحق می شدند نشانگر پیشرفت سریع صنعت هوانوردی و دست یافتن به رویای ناممكن پرواز برای مردم ایران و حضور در آسمان ها تلقی می شد و كم كم شكلی موجه و جدی و قابل دست یایی به خود گرفت.
    ناگفته نماند كه نخستین آرزو و ایده های پرواز را حكیم ابوالقاسم فردوسی پیش از آن در قصر پرواز كیكاوس شاه توسط چند عقاب تیز پرواز در شاهنامه خود تصویر كرده بود. قصه از این قرار بود كه به فرمان كیكاوس شاه یك تخت دیواره دار هشت ضلعی ساختند كه شاه بتواند در داخل آن بنشیند.
    او كه آرزوی یك پرواز طولانی را بر فراز ابرها و عبور از آسمان ها و شهرها را در سر می پروراند دستورداده بود تا مامورانش چند عقاب برای پرورش خصوصی به دربار او بیاورند. پس از ماه ها و سال ها زحمت پروراندنشان چهار سویی كه در هشت ضلع تخت نصب كرده بودند پاهای چهر عقاب گرسته تربیت شده را بسته و بر نیزه ای در وسط آن بره ای برای خوردن آنان فراهم ساخت، پس عقاب های گرسته برای دستیابی به گوشت بره پر و بال می زدند و با این عمل آنها،تخت پادشاه را از زمین دور می كردند و به سمت آسمانها می بردند و پرواز افسانه ای كیكاووس چنین نقش بست.

    تاریخچه صنعت هواپیمایی ایران

    باگذشت حدود 80 سال از عمر صنعت هوانوردی ایران، این صنعت هشت دوره متفاوت زمانی را پشت سر گذاشته است كه عبارتند از :








    1- دوره 1923-1927 ، تاسیس نیروی هوایی ارتش 2- دوره 1927-1932 ، آغاز به كار خطوط هوایی یونكرز آسمان در ایران 3- دوره 1932-1938 ، غیبت حمل و نقل هوایی تجاری و بازرگانی 4- دوره 1938-1946 ، تاسیس خط هوایی وزارت پست،تلگراف و تلفن 5- دوره 1945-1961 ، تاسیس خطوط هوایی ایران ایرویز و پرشین ایر سرویس 6- دوره 1961-1962 ، تاسیس خط هوایی ایران یونایتد 7- دوره 1962-1979 ، تاسیس ایران ایر و دوره شكوفایی صنعت هوانوردی كشور 8- دوره 1979 تا كنون ، بعد از انقلاب و عصر شركت های هواپیمایی چند گانه
    اهداف

    - توسعه و ترغیب حمل و نقل هوایی ایمن ، مرتب و متقصدانه به نفع مدرم
    - ایجاد یك مركز برای هماهنگی های لازم فی مابین بین شركت های هواپیمایی كه شركت های هواپیمایی به منظور ایجاد هماهنگی های نزدیك فی مابین یكدیگر در 28 اگوست سال 1919 در شهر لاهه هلند انجمن یاتا را تشكیل دادند و در سال 1945 انجمن حمل و نقل یاتا با عضویت 58 شركت هواپیمایی در شهرها وانا ،كویا ، اساسنامه خود را مجدداً اصلاح و تكمیل نمود تا به منزله پارلمان شركت هایی هوایی و نماینده این شركت ها در سازمان های بین المللی باشد . یاتا سازمانی است غیردولتی ، غیر انحصاری ، غیر سیاسی ، دموكراتیك با امكان عضویت دلخواه در آن ، عضویت در یاتا برای تمام شركت های هواپیمایی با اجازة دولت متبوعه كه خود عضو ایكائو باشد و به شرط داشتن پروازهای منظم برنامه ای امكان پذیر می باشد .
    - هماهنگی و مشاركت در امور هواپیمایی با عضویت در سازمان ایكائو در پیشبرد امور هواپیمایی
    - گسترش خدمات هوایی به مناطق محروم در جهت تحقق میثاق ریاست جمهوری با مردم
    - ایجاد تسهیلات رئیس هیئت هماهنگی از سوی شركت های عضو در ارتباط با قوانین و مقررات امور هواپیمایی
    - حفظ و توسعه منابع انسانی متخصص به عنوان ارزشمندترین دارایی شركت
    - تجدید حیات هما از طریق تدوین برنامه جامع تحول با مشاركت متخصصین صنعت حمل و نقل هوایی
    - افزایش سهم بخش حمل و نقل هوایی در اقتصاد ملی از طریق گسترش سرمایه گذاری های زیربنایی
    - حضور گسترده در بازارهای رقابتی
    - دسترسی مردم به خدمات هوایی با به كارگیری فن آوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطی

    و این بود سرنوشت طیاره های ایرانی

    منبع:انجمن فنی مهندسی
     
  3. کاربر فوق حرفه ای

    تاریخ عضویت:
    ‏23/6/15
    ارسال ها:
    4,491
    تشکر شده:
    6,069
    امتیاز دستاورد:
    113
    جنسیت:
    مرد
    حرفه:
    Engineering Management
    آشنايي با انجمن صنايع هوافضاي آلمان (BDLI)
    آشنايي با انجمن صنايع هوافضاي آلمان (BDLI)


    وحيد آقايي ويشكي

    1- مقدمه
    نام مخفف انجمن صنايع هوافضاي آلمان BDLI مي‌باشد و اصل آن به زبان آلماني ( Bundesverband der Deutschen Luft-und Raumfahrtindustrie e.V. ) مي‌باشد. اين انجمن يكي از اعضاي انجمن صنايع هوافضا و دفاع اروپا و همچنين عضو انجمن صنايع آلمان است. اين انجمن شامل چهار گروه زير است كه اعضا و فعاليتهاي انجمن بر اساس آن تفكيك شده‌اند:
    1- سيستم‌هاي هوايي و هوافضايي ( Aviation and Aerospace Systems )،
    2- موتورها ( Engines )،
    3- تجهيزات ( Equipments )،
    4- تکنولوژي‌هاي مواد و قطعات ( Material Technology and Components ).
    اين انجمن با حدود 130 عضو نماينده صنعتي با فناوري بالا است که فروش سالانه آن هم‌اکنون 14 ميليارد يورو است و 700 هزار شغل با کيفيت بالا را ايجاد کرده است؛ بدين ترتيب، اين انجمن نماينده منافع يک شاخه کليدي در اقتصاد آلمان است. در شكل روبرو تغييرات فروش اعضاي اين انجمن در طي سالهاي اخير را مشاهده مي‌نماييد.

    اهميت صنعت هوافضا در آلمان از آنجا ناشي مي‌شود كه نتايج تحقيق و توسعه در صنعت هوافضا، مستقيماً در توسعة ديگر شاخه‌هاي صنعتي مؤثر است به گونه‌اي كه اين صنعت استراتژيک به عامل پيشرفت‌هاي تکنولوژيکي و متحدكنندة شاخه‌هاي صنعتي در قسمت‌هاي استراتژيک و حياتي تبديل شده است و با سودآوري بالا و ايجاد تعداد زيادي شغل در آلمان، در مقايسه با ساير شاخه‌هاي صنعتي در موقعيت بي‌نظيري قرار گرفته است.
    2- وظايف
    اصلي‌ترين وظيفه اين انجمن ايجاد ارتباط با مؤسسات سياسي و مراجع تصميم‌گيري، انجمن‌ها و هيأت‌هاي نمايندگي خارجي در آلمان و همزمان با آن، بيمه کردن ارتباطات داخلي در ميان اعضاي اين انجمن است.
    اين انجمن براي ايجاد قوانين جديد ارتباطاتي با کميته‌هاي هيأت وزيران دارد و در مراجع تصميم‌گيري كشور آلمان كاملاً شناخته‌شده است. از طرف ديگر، براي حمايت مناسب از منافع اين صنعت لازم است كه اين انجمن به ايجاد ارتباط نزديک بين شرکت‌هاي عضو بپردازد؛ به همين دليل، در انجمن صنايع هوافضاي آلمان، وظيفه هماهنگي داخلي و تبيين خط‌مشي و استراتژي اين انجمن بر عهدة قسمت برگزاركننده همايش‌ها و کميته‌هاي كارشناسي اين انجمن قرار گرفته‌است.
    3- همايش‌ها
    همايش‌هاي اين انجمن در چند بخش موضوعي برگزار مي‌شود:
    - صنايع هوايي،
    - فضا،
    - زمينه‌هاي دفاعي،
    - مواد و تجهيزات.
    برگزاركنندگان اين همايش‌ها، شرکت‌هاي عضو انجمن و از ‌گروه‌هاي مرتبط هستند كه با هدف تعيين خط‌مشي صنايع در موضوعات مرتبط، اين همايش‌ها را برگزار مي‌كنند.
    3- نمايشگاه هوايي بين‌المللي Berlin
    انجمن صنايع هوافضاي آلمان مشاركت گسترده‌اي با نمايشگاه هوايي بين‌المللي Berlin دارد. برگزاري اين نمايشگاه يكي از اتفاقات مهم سال صنعت هوافضا در جهان است . فضاي داخلي اين نمايشگاه 49 هزار متر مربع و فضاي خارجي آن 93 هزار متر مربع است
    در نمايشگاه Berlin سال 2002، 1067 ارائه‌دهنده از 41 كشور جهان شركت نمودند. در آن سال تعداد بازديد‌كنندگان از اين نمايشگاه به رقم 215 هزار نفر رسيد و تعداد 340 فروند هواپيما و 60 فروند هليكوپتر به نمايش درآمد. ضمناً در كنار اين نمايشگاه 60 همايش تخصصي برگزار شد كه 4000 شركت‌كننده در اين همايش‌ها شركت نمودند.

    3- کميته‌هاي کارشناسي
    اين انجمن داراي چندين کميتة کارشناسي است و همانطور که گفته شد، وظيفه هماهنگي ميان آنها بر عهده قسمت برگزاركننده همايش‌ها و کميته‌هاي تخصصي اين انجمن است.
    کميته‌هاي تخصصي اين انجمن شامل اين موارد است:
    - کميته امور اقتصادي و قانون ي،
    - کميته تحقيقات و تکنولوژي،
    - کميته پشتيباني محصولات،
    - کميته مديريت کيفيت،
    - کميته نرم‌افزار،
    - کميته آموزش،
    - کميته ارتباطات الکترونيکي و تجارت الکترونيکي،
    - كميته معاملات خارجي،
    - كميته برگزاركننده نمايشگاه‌هاي تجاري خارجي؛
    بطور خلاصه اهداف تشکيل اين کميته‌ها به اين شرح است.
    کميته امور اقتصادي و قانون ي: به علت رشد همزمان بازارهاي فروش و شبکه‌اي شدن کارخانه‌هاي توليدي و شركت‌ها در سطح بين‌المللي، شرکت هاي آلماني به عرصة جنگ و رقابتي شديد با شرکت‌هاي رقيب وارد شده‌اند. در چنين شرايطي، اين شركت‌ها براي بقا نيازمند يک چهارچوب قابل‌اعتماد در حوزه اقتصادي و قانون ي هستند. اين کميته وظيفه مطالعات اقتصادي وقانوني را براي حمايت از شركت‌هاي آلماني بر عهده دارد.
    کميته تحقيقات و تکنولوژي: توانايي صنايع هوافضاي آلمان براي رقابت در سطح جهاني تا حد زيادي به قدرت نوآوري اين صنايع وابسته است؛ از اين رو، برنامه‌هاي تحقيقاتي در اين زمينه بسيار بااهميت هستند. کميته تحقيقات و تکنولوژي و گروه‌هاي مطالعاتي وابسته، برنامه‌هاي تحقيقاتي و مطالب منتشرشده در سطح جهان را بررسي مي‌کنند و در جهت ايجاد نوآوري، صنايع را ياري مي‌كنند.
    کميته پشتيباني محصولات: اين كميته هماهنگ‌کننده و جهت‌دهنده به اعضاي انجمن است و پاسخگوي سؤالات اعضا در مورد پشتيباني و روندهاي سياسي و استراتژي‌هاي موثر در حمايت از صنايع است. اين کميته خواسته‌هاي صنايع هوافضاي آلمان را به آژانس‌هاي دولتي و وزارتخانه‌ها انتقال مي‌دهد و همچنين روابط نزديکي هم با خريداران بزرگ نظامي و اداره پشتيباني و تکنولوژي دفاعي آلمان دارد.
    کميته نرم‌افزار: اهميت نرم‌افزار در کنترل پرواز، تجهيزات زميني يا هواپيما و سيستم‌هاي ناوبري بسيار بالا است. کميته نرم‌افزار در توسعه و استفاده از نرم‌افزارهاي ناوبري به اعضا کمک مي‌کند. اين کميته علايق و نيازمندي‌هاي شرکت‌هاي آلماني را در اين زمينه درسطح ملي و بين‌المللي مطرح مي‌كند.
    كميته‌هاي ديگر نيز به همين صورت، هر کدام در راستاي اهدافشان فعاليت مي‌کنند. كميته آموزش در امر آموزش افراد در زمينه‌هاي خاص و کميته ارتباطات الکترونيکي و تجارت الکترونيکي در زمينه فعاليت‌هاي الکترونيکي با شرکت‌هاي عضو انجمن همکاري مي‌كند. همچنين کميته تجارت خارجي و کميته نمايشگاه‌هاي تجارت خارجي نيز در زمينه فعاليت‌هاي بازرگاني و بازاريابي در اين انجمن فعاليت دارند.
    4- مجموعه کارکنان
    مجموعه کارکنان اين انجمن را به ترتيب زير مي‌توان دسته‌بندي كرد.

    5- اعضا و محصولات
    اين انجمن حدود 130 عضو د‌ارد که ليست اعضا در سايت انجمن قابل مشاهده است. اطلاعات اعضاي انجمن برحسب محصولات و برنامه‌هاي در دست کار طبقه‌بندي شده‌اند. بدين ترتيب مي‌توان به‌راحتي اعضايي را که يک محصول خاص را توليد مي‌کنند و يا در يک برنامه مشخص در صنعت هوافضا مشارکت دارند، يافت و در صورت نياز با آنها ارتباط برقرار كرد.
    طبقه‌بندي محصولات اعضا به اين صورت است:
    - سيستم‌هاي الکتريکي و الکترونيکي،
    - موتور
    - تجهيزات
    - پرتاپ‌کننده‌ها
    - سيستم‌هاي مکانيکي و هيدروليک
    - سازه
    - ساير محصولات

    در قسمت برنامه‌هاي صنعتي نيز برنامه‌ها به ترتيب زير تقسيم‌بندي شده‌اند:
    - هواپيماهاي تجاري،
    - تکنولوژي‌هاي دفاعي،
    - موتور،
    - هليکوپترها،
    - هواپيماهاي نظامي،
    - فضا،
    - ساير برنامه‌ها.
    6- اطلاع‌رساني
    اين انجمن در حوزه اطلاع‌رساني بسيار فعال است. اخبار انجمن به‌طور مرتب منتشر مي‌شود. بروشورهايي با عناوين متعدد از جمله گزارش ساليانه، ليست شركت‌ها و محصولات اعضاي انجمن، آمار صنايع هوافضا در آلمان و عناوين متعدد ديگر منتشر مي‌شود. ضمنا اين انجمن در آمارگيري‌هاي صنعتي به‌طور مستقيم فعاليت دارد.
    انجمن هوافضاي آلمان براي توسعه و ايجاد رقابت تجاري اعضاي اين انجمن، در نمايشگاه‌هاي تجاري هوافضا در آلمان و ساير کشورهاي جهان فعاليت مي‌كند. از جمله آنها کنفرانس و نمايشگاه هوافضاي آلمان است که در شهر برلين برگزار مي‌شود. اين انجمن در نمايشگاه‌هاي کشورهاي ديگر هم فضايي را به نام اين انجمن در اختيار گرفته و اعضاي اين انجمن مي‌توانند با استفاده از آن فضا، در نمايشگاه حضور بيابند.
     
  4. کاربر فوق حرفه ای

    تاریخ عضویت:
    ‏23/6/15
    ارسال ها:
    4,491
    تشکر شده:
    6,069
    امتیاز دستاورد:
    113
    جنسیت:
    مرد
    حرفه:
    Engineering Management
    دکتر فیروز نادری


    مطمئنأ هر ایرانی نام "دکتر فیروز نادری" را شنیده ، شخصی که یکی از بزرگترین اشخاص نام آور مقیم خارج از کشور که در زمینه علوم فضایی و ناسا یک شخص بسیار معروف و شناخته شده برای دنیا میباشد ، مدیریت وی در پروژه مریخ و موفقیت وی در هدایت این پروژه ماه ها جزو مهمترین اخبار شبکه های خبری جهان بود ....شخصی که بالاترین نشان ناسا را دریافت میکند و موثرترین فرد سال ایالات متحده معرفی میشود. شخصی ایرانی که بزرگتر از وی در دنیای علوم نداریم.
    دکتر فیروز نادری در سال 1325 در شهر شیراز به دنیا آمد ، تحصیلات ابتدایی خود را در شیراز و دوره متوسطه را در دبیرستان اندیشه تهران به اتمام رساند سپس در سال 1964 به آمریکا رفت و پس از تحصیلات کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته مهندسی برق ،در سال 1976 تحصیلات دکترای خود را در رشته مهندسی الکترونیک به پایان رساند.

    فیروز نادری پس از اتمام تحصیلات خود در سال 1976 به وطن باز می گردد و فعالیت خود را در مرکز سنجش از دور ايران در تهران آغاز می کند و پس از دو الی سه سال فعاليت در ايران به دليل نبود امکانات مورد نيازش برای بسط تحقيقات و پژوهش هایش کشور را به مقصد آمريکا ترک می کند و در سال 1979، يعنی حدود 29 سال پیش فعاليت خود را در ناسا آغاز می کند.

    او در این مدت مشاغل فنی و مدیریتی متعددی را در زمینه ماهواره های مخابراتی متحرک ، رادارهای سنجش از دور اقیانوسی ، رصد خانه های تحقيقاتی اختر فيزيک و اکتشاف مريخ و ساير اجرام منظومه شمسی بر عهده داشت.

    نادری علاوه بر اينکه مديریت طرح سرمنشاء را برای جستجوی سيارات فراخورشيدی بر عهده داشت ، مديريت آزمونهای علمی پروازهای فضايی را که وظيفه اصلی اش رصد و بررسی بادهای زمين از جو بود را نيز بر عهده داشت.



    اوج موفقیت دکتر نادری در مدیریت پروژه مریخ و هدایت مریخ نوردهای روح و فرصت بود ، پروژه ای که اگر دکتر نادری نبود شاید تا سال ها و حتی ده ها سال آینده نیز ناسا موفق به اتمام آن نمیشد.

    نادری از سال ۱۹۹۶ مدیر برنامه منشاء حیات ناسا بود. وی در سال ۱۹۷۶ به "جی پی ال" پیوست و به عنوان مدیر آزمایشات پروازی علوم فضا و مدیر طرح تفرق سنج ناسا به كار پرداخت. علاوه بر اینها وی در مركز مدیریت ناسا، سرپرستی برنامه فناوری ارتباطات پیشرفته ماهواره‌ای را بر عهده داشت و در "جی پی ال" نیز مدیر برنامه ماهواره‌های متحرك بود.

    در سال 2000 میلادی دانشمندان بزرگ ناسا پس از دو بار ناکامی در هدایت و مدیریت پروژه اکتشافی مریخ ، و تحمل زیان های میلیارد دلاری تصمیم میگیرند که این پروژه نا موفق را متوقف کنند اما راه کار ها و جدیت دکتر نادری باعث میشود که ناسا مدیریت این پروژه را به دکتر نادری واگذار کند و مجدد میلیون ها دلار هزینه کند .دکتر نادری با قبول این سمت باید تمام تحقیقات مربوط به مریخ را هدایت و برنامه ریزی كند.

    دکتر نادری و دیگر دانشمندان ناسا پس از چند سال تلاش و آماده کردن مریخ نوردهای جدید ، تصمیم به عملی کردن پروژه اشان یعنی نشاندن وهدایت مریخ نوردهای روح و فرصت بر روی کره مریخ میکنند.

    این پروژه البته چندان هم راحت نبود چرا که امکان نابودی " ماشین های مریخ نورد روح و فرصت " در حین پرواز به سوی مریخ و همچنین فرود آن وجود داشت (بیاد دارم در این مقطع تمام تلویزیون های خبری دنیا با اضطراب و نگرانی زمان فرود این مریخ نشین را دنبال میکردند چرا که ممکن بود با اشتباهاتی که رخ دهد و یا اتفاقات پیش بینی نشده این مریخ نورد ها با کوه ها برخورد و یا در گودال های بسیار عمیقی که در مریخ هستند فرود آید و یا اتفاقات زیاد دیگر ، که یعنی شکست این پروژه اما با نشستن این مریخ نشین تمام شبکه های خبری سریع این خبر را پوشش دادند ، در عکس زیر هم خوشحالی بزرگترین دانشمندان ناسا را میتوانید در این لحظه ببینید.)



    شخص سمت چپ با پیراهن قرمز ، رئیس کل ناسا میباشد

    نادری در توصیف موفقیت پروژه اش میگوید : دو شبی که ما به وسیله ی روح و فرصت بر روی مریخ فرود آمدیم و نیز زمانی که از آشیانه ی خود خارج شدند، به عنوان یکی از بهترین لحظات زندگی ام برای همیشه در ذهنم باقی است. مریخ نورد روح و فرصت تا کنون تحولی در اکتشافات مریخ به وجود آورده اند. شاید تجربه ی ناسا در ماموریت رهیاب مریخ باعث شد تا عمر روح و فرصت را 90 روز تخمین بزند ولی پس از اتمام 90 روز اخلالی در مریخ نوردها حس نمی شد و ناسا 5 ماه دیگر ماموریت آنها را تمدید کرد و اخیرا نیز بازهم ماموریت آنها 7 ماه تمدید شد.



    دکتر نادری در این پروژه از همکاری 4 دانشمند بزرگ ایرانی دیگر هم سود میبرده که یکی از آنها دکتر بهزاد رئوفی بوده .

    وی پس از موفقیت در مدیریت این پروژه ترفیع درجه میگیرد و هم اکنون معاون آزمایشگاه پیشرانش جت ، مدیر ارشد برنامه های راهبردی "جی پی ال" ناسا و مدیر پژوهش های کل منظونه شمسی میباشد. وی در همین سال ( 2004 ) موفق به دریافت بالاترین نشان ناسا و موثرترین فرد سال آمریکا شناخته میشود.



    دکتر نادری اعتقاد دارد که حيات به کره زمين محدود نمی شود و اعتقاد به حیات در خارج از منظومه شمسی دارد . وی میگوید : من مطمئن هستم که حیات به کره زمین محدود نمیشود و در داخل منظومه شمسی احتمال حیات در مریخ و یکی از اقمار مشتری به نام اروپا زیاد است . وی میگوید : اکتشافات ما نشان میدهد که در زمان حال یا باستان در کره مریخ آب مایع وجود دارد و یا داشته و همین اکتشافات احتمال وجود حیات را زیاد میکند.

    دکتر نادری میگوید : البته در منظومه شمسی حیات بصورت کره زمین نیست بلکه اگر حیاتی باشد بصورت تک سلولی یا چند سلولی خواهد بود.

    مديريت نادری در ماموريت های مريخ در حالی با موفقيت فراوان و غير قابل تصور روبرو بوده است که ناسا و شوروی سابق از 40 سال پيش می خواستند به مريخ بروند. اما بيش از دو سوم ماموريت ها به دليل دشواريهای بسِار زياد آن با شکست مواجه شده بود و در سال 2001 او و تيم تحت مديريتش موفق شدند "مدار گرد " اودیسه را به مدار مريخ بفرستند و مريخ نورد روح را در سطح مريخ فرود بياورند و مريخ نورد دو قلوی آن به نام فرصت هم پنجم بهمن ماه سال 2004 در مريخ بر زمين نشست و حالا زمينی ها می توانند هر دو سال یکبار به مريخ بروند و در سال 2015 نمونه هایی از اين سياره را به زمين بياورند.

    نادری معتقد هست که تا سال 2030 سفر به مریخ امکان پذیر نخواهد بود اما معتقد هست که تا سال 2015 میتواند انسان در ماه زندگی کند.

    بزرگ‌ترین افتخار نادری دریافت بالاترین نشان سازمان فضایی ناسا " مدال خدمت برجسته " و انتخاب وی به عنوان موثرترین فرد سال در ایالات متحده است.



    دکتر فیروز نادری قرار بود که در ایران حضور به هم رساند اما مشکلات کاری وی باعث شد که سفر خود به ایران را به تعویق بیندازد ، متن دکتر فیروز نادری و پوزش وی از تأخیر در ورود به ایران این چنین است :

    پس از 28 سال، با شور و اشتیاقی فراوان در آستانه سفری به کشورم قرار داشتم تا نه تنها با خانواده ام و شهر و کشورم دیدار کنم بلکه بتوانم با جوانان کشورم و سازمانهای علمی پیشرو در تهران و شیراز به گفتگو بنشینم.

    در این مدت واکنشها و لطف مردمی که به نوعی مخاطبان سفر من به شمار می رفتند و به ویژه دانش جویان ، اساتید دانشگاه، و اصحاب رسانه مرا در بر گرفت .

    با وجود این زندگی همواره آنگونه که ما می خواهیم به پیش نمی رود. رخ دادن اتفاقی که در حوزه مسولیتی من قرار داشت ( و در باره یکی از کاوشگرهای عازم سیاره مریخ بود) ، مرا ناچار به حضور مستقیم در لس انجلس و در نتیجه لغو سفرم به ايران کرد.

    من مایلم در این فرصت از جمعی که وقت با ارزششان را صرف برنامه ریزی و هماهنگی این سفر کردند تشکر و قدردانی کنم به ویژه از پرفسور وفایی ار دانشگاه صنعتی شریف، پرفسور مدرس از دانشگاه تهران و پرفسور ریاضی و پرفسور براتی از دانشگاه شیراز. همچنین مایلم سپاسگزاری خود را ازگروهی از روزنامه نگاران علمی بسیار خوب کشور ابراز کنم .

    امیدوارم به زودی همه شما را ملاقات کنم
    همه شما با محبتی که نسبت به من روا داشتید در قلب من جای دارید.

    با بهترین آرزوها
    فیروز نادری
    لس آنجلس
    چهارشنبه ۱۵فوریه



    امیدواریم که ورود دکتر فیروز نادری ، باشکوه و در خور حضور برترین شخص ایرانی در جهان باشد ....

    به امید اینکه روزی تعداد دانشمندان و افتخار آفرینان ایران بیشتر و بیشتر شود .

    در این متن سعی شده بود که مطالب به زبان ساده بیان شود و همچنین جامع و روشن باشد.

    این ایمیل حاصل زحمتی چند ساعته و تجربیات گذشته میباشد ، لذا خواهشمندیم از کپی کردن این متن بدون ذکر نام نویسنده ، ایمیل نویسنده و سایت و گروه جدأ خودداری کنید . ( استفاده از این گزارش با ذکر منابع مشکلی نخواهد داشت )

    نوشته شده توسط : میثم ، شیراز ، 15 و 16 بهمن 1386



    برگرفته از گروه اينترنتي مارشال مدرن
     
  5. کاربر فوق حرفه ای

    تاریخ عضویت:
    ‏23/6/15
    ارسال ها:
    4,491
    تشکر شده:
    6,069
    امتیاز دستاورد:
    113
    جنسیت:
    مرد
    حرفه:
    Engineering Management
    فاجعه در فضا، وضعیت غیر قابل تصور

    فاجعه در فضا، وضعیت غیر قابل تصور

    داستان کشف و فتح فضا به دست انسان سرشار از لحظات تلخ و شیرین بسیاری است. در این راه انسانهای فداکار بی‌شماری جانشان را فدای افزایش دانایی بشریت نموده‌اند. داستان حاضر یکی از نمونه‌های فراوان ناکامیهای فضایی بشر است. عبرتهای فراوانی در هر شکست نهفته است که راه آینده را روشن‌تر می‌کند.

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------

    پنجم آوریل 1975، بایکونور- قزاقستان

    هوا گرم است . گویی همه جا را با غباری خاکستری پوشیده‌اند. اتوبوس در نزدیکی ساختمان مونتاژ و آزمایش ایستاد. واسیلی لازارف به کرونومتر خود نگاه کرد فقط سه ساعت مانده بود. در بلندگو گزارش دادند : ناو در حال سوختگیری است. واسیلی‏ لازارف بازوی مهندس پرواز، الگ ماکارف را احساس کرد. ماکارف خندید و سرش را به طرف رفیق همراهش چرخاند. فرمانده از چشمانش فهمید که او می‌خواهد بگوید راه برگشت نیست. فقط به پیش ! در جواب چشمک زد.

    این بار دومی بود که آنها بعد از ماه‌ها تمرین و آموزش‌های نظری و عملی ‏مختلف و موفقیت در امتحان فضانوردی، با هم به سفر فضایی می‌رفتند. در نخستین مرتبه او و ماکارف سرنشینان سایوز-12 بودند که پس از سفر فاجعهبار سایوز-11 به مدار زمین پرتاب شد.در آن پرواز آنان تقریبا 2 شبانه‌روز در فضا بودند؛ اما این بار قرار است ناو خود را به ایستگاه مداری سالیوت‏-4 متصل کنند و 30 شبانه روز در مدار زمین اقامت نمایند.

    موشک حامل ناو سایوز-18 بر روی سکوی پرتاب آماده بود...

    - آماده شوید.
    بعد فرمان‌های دیگر صادر شدند:فرمان قبل از پرتاب ، فرمان پرتاب و بالاخره خداحافظ زمین.آن ها راه فضا را در پیش دارند...

    موتورها به کار افتادند و فضاپیمای سایوز-18 سوار بر موشک حامل سایوز به طرف آسمان حرکت کرد. در ثانیه 120 موشک های تقویتی و در ثانیه 150 کلاهک آیرودینامیک جدا شدند . نور شدید به پنجره ناو برخورد کرد. درثانیه 180 مرکز هدایت پرواز تایید کرد: پرواز عادی است.

    در ثانیه 261 طبق برنامه طبقه دوم باید جدا شود. در آن لحظه واسیلی لرزش غیر عادی را در ناو احساس کرد و فکر کرد بیش از بار گذشته ناو تکان می‌خورد. مطلب را به زمین گزارش داد. در ثانیه 289 پرواز، همزمان با خاموش شدن موتور طبقه دوم سامانه هدایت موشک فرمان باز کردن بخش انتهایی سومین طبقه را صادر کرد. سه قفل از شش قفل نیمه باز شدند. طی کار سومین طبقه، کلیدهای بعدی درست عمل نکرد بلکه در ثانیه 291 اتصال کاملاً باز شد. ناو حرکت انحرافی پیدا کرد.

    در آن لحظه آفتاب از پنجره راست محو گردید. صدای بلند آژیر خطر بلند شد و چراغ خطر چشمک زن را روشن کرد...

    صدای موتورها خاموش شد. چرخش آغاز گردید ناگهان بی وزنی رسید ؛اما کوتاه بود. آژیر خطر ادامه داشت و مانع کار می‌شد. فرمانده خاموشش کرد. در بایکونور هنوز از این حادثه باخبر نبودند. رادیو همچنان گزارش می‌داد ثانیه 285 ... پرواز عادی است ... ثانیه 290 پرواز عادی است .... ثانیه 300....

    کیهان نوردان احساس ناراحتی کردند. می‌خواستند فریاد بزنند:
    -شما دیوانه شده اید؟ اصلاً عادی نیست.
    واسیلی به یاد جمله‌ای در دوران آموزشی افتاد: اضطراب نشانه عدم اطمینان است.
    همه چیز در کسری از ثانیه روی می‌داد. او فهمید که مشکلی در سامانه موشک حامل به وجود آمده است؛ اما چه خرابی و کجا؟ دستگاه‌های خودکار طوری ساخته شده‌اند که دستورات لازم را در مسیر پرواز می‌دهند. کیهان‌نوردان منطق روشن و خاموش شدن چراغ‌ها و پیگیری جریان‌ها را می‌دانستند؛ اما اتفاقی که افتاده بود از حدود درک آنها خارج بود.
     
  6. کاربر فوق حرفه ای

    تاریخ عضویت:
    ‏23/6/15
    ارسال ها:
    4,491
    تشکر شده:
    6,069
    امتیاز دستاورد:
    113
    جنسیت:
    مرد
    حرفه:
    Engineering Management
    مریخ نشین ققنوس(فونیکس)
    [​IMG]

    [​IMG]

    کاوشگر مریخ نشین فینیکس(فونیکس) باهدف پژوهش در مورد وجود آب و محیط قابل زیست برای میکروارگانیسم ها بر روی سیاره مریخ در تاریخ ۱۳ مرداد ۱۳۸۶ (۴ اوت ۲۰۰۷) به فضا پرتاب شد، و بر طبق برنامه در روز ۵ خرداد ۱۳۸۷ (۲۵ مه ۲۰۰۸) بعد از ۶۷۵ میلیون کیلومتر مسافرتدر منطقه قطب شمال سیاره مریخ در ناحیه وستیتاس بوریلیس فرود آمد و پس از بکار انداختن بازوی روباتیک خود، به نمونه‌برداری و آزمایش‌های علمی پرداخت.

    برنامه کاوشگر فینیکس توسط آزمایشگاه مطالعات ماه و سیارات در دانشگاه آریزونا پیشنهاد شده و مدیریت می‌شد. سازمان ناسا بر انجام عملیات نظارت داشت و کشورهای آلمان، بریتانیا، دانمارک، کانادا و سوئیس در این برنامه مشارکت نمودند. هزینه ماموریت اکتشافی فینیکس بالغ بر ۳۸۶ میلیون دلار بود.

    فونیکس بر خلاف ماموریت های قبلی همچون روح و فرصت به جای حرکت در میان دشت ها یا دره ها ، در جای خود ثابت ماند . در این ماموریت ،فونیکس به عنوان نخستین کاوشگر سطح مریخ با حفاری به عمق چند سانتی متری سنگ ها و یخ های قطب شمال مریخ نفوذ کرد به طور مستقیم آنها را بررسی نمود . این بررسی به دانشمندان کمک خواهد کرد تا تاریخچه آب در این سیاره را بهتر بشناسند ،همچنین دانشمندان امیدوار بودند به کمک این ماموریت به آثاری از حیات میکروبی باقیمانده از گذشته دست پیدا کنند و یا احتمال ذوب شدن یخ ها در دوره های مشخص را بدست بیاورند .



    گرچه ماموریت کاوشگر فینیکس برای ۹۰ روز مریخی (حدود ۹۲ روز زمینی) طراحی شده بود ولی پس از گذشت 5 ماه کارشناسان پایان کار آنرا اعلام کردند. برای فرود فینیکس در روز ۲۵ مه، سه کاوشگر فعلی در مدار مریخ یعنی مدارگرد شناسایی مریخ، مارس اکسپرس و ۲۰۰۱ مارس اودیسه، به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده بودند که ورود فینیکس به اتمسفر مریخ و فرود آن را زیر نظر داشته باشند. اطلاعات ثبت شده از نحوه ورود و فرود فینیکس برای بهبود طراحی کاوشگرهای آینده بکار خواهد رفت.

    فینیکس نخستین نمونه از مجموعه برنامه‌های اکتشافی کوچک ناسا برای کاوش سیاره سرخ است. طرح فینیکس متعلق به دانشگاه آریزونا است، و در اوت ۲۰۰۳ پس از دو سال رقابت بین گروه‌های مختلف و انجام بررسی‌های فنی توسط ناسا به عنوان طرح برتر برگزیده وجایزه 325 میلیون دلاری آن نصیب دانشگاه آریزونا شد.

    بسیاری از سامانه‌ها و ابزارهای بکار رفته در فینیکس در حقیقت برای ماموریت‌های لغو شده و ناموفق پیشین طراحی و ساخته شده بودند.برای مثال سطح نشین این ماموریت نسخه اصلاح شده ماموریت سطح نشین نقشه بردار مریخ 2001 بود که در سال 2000 متوقف شد.تعدادی از ابزارها وتجهیزات علمی فونیکس نیز همانهایی بودند که در ماموریت ناموفق سطح نشین قطبی مریخ پیشین مورد استفاده قرار گرفته بودند.استفاده از چنین ابزارهایی در این کاوشگر هزینه و زمان مورد نیاز برای تکمیل برنامه را بطور قابل ملاحظه‌ای کاهش داد. نام فینیکس به معنای «ققنوس» هم به همین علت برای کاوشگر انتخاب شد: ققنوس پرنده‌ای افسانه‌ای است که از خاکستر خویش دوباره زاده شده است.اینکه ناسا در ماموریت اخیرش به مریخ ترجیه داد به جای مریخ نورد از یک فضاپیمای سطح نشین استفاده کند سه دلیل عمده دارد:

    1-کاهش هزینه ها به دلیل استفاده از تجهیزات به جامانده از ماموریتهای سطح نشین قبلی

    2-ناحیه ای از مریخ که فونیکس روی آن فرود آمده است به اعتقاد محققان نسبتا"یکنواخت است بنابراین قابلیت حرکت از اهمیت زیادی برخوردار نخواهد بود.

    3-وزن تجهیزات مورد نیاز برای ایجاد قابلیت حرکت در فونیکس میتوانست به تجهیزات علمی وآزمایشگاهی بیشتر وبهتر اختصاص یابد.

    پس از تایید نهایی ناسا در تاریخ ۱۲ خرداد ۱۳۸۴ (۲ ژوئن ۲۰۰۵)، برنامه ساخت و آماده‌سازی فینیکس آغاز شد. پیشبرد و توسعه برنامه فینیکس با همکاری سه عامل زیر انجام می‌شود:

    • ریاست برنامه: دانشگاه آریزونا

    • مدیریت پروژه: آزمایشگاه پیشرانه جت (زیرمجموعه ناسا)

    • مدیریت سامانه‌های پرواز فضایی: شرکت سامانه‌های فضایی لاکهید مارتین

    • مشارکت در پروژه: سازمان‌ها و دانشگاه‌هایی از آلمان، بریتانیا، دانمارک، کانادا، و سوئیس

    فینیکس به گونه‌ای طراحی شده بود که هنگام فرود از موتورهای موشکی برای ترمز و کاهش سرعت استفاده کند، و از این لحاظ به کاوشگرهای وایکینگ که در دهه ۱۹۷۰ به مریخ فرستاده شدند شباهت داشت.

    هنگامی که فونیکس به سلامت بر روی مریخ فرود آمد 30 دقیق صبر کرد تا گرد و غبار بوجود آمده در اثر فرود محو شود سپس دو صفحه خورشیدی مدور خود را باز کرد و بعد از آن دیگر ابزار های خود نظیر بازوی روباتیک ،دوربین پانورامیک بسیار پیشرفته،آنالیزور حرارتی گاز،آنالیزور میکروسکوپی، دکل کوچک هواشناسی و دوربین خود را فعال کرد .

    هنگامی که این مریخ نشین صفحات خورشیدی خود را باز کرد 5.5 متر پهنا و 1.5 متر طول داشت ، بازوی روباتیک آن 2.3 متر طول داشته و به مریخ نشین این امکان را می داد تا محیط اطرافش را به راحتی بررسی کند این بازو قادر بود یخ های مریخ را تا چند اینچ حفاری کند و از لایه سطحی یخ ها عبور کرده به یخ ها ی عمیق تر و مدفون شده در زیر سطح سیاره دست یابد و همچینن قادر بود مقداری از خاک سطح مریخ را به عنوان نمونه وارد آزمایشگاه کوچکی کند که در بدنه مریخ نشین طراحی شده بود . در این آزمایشگاه بوسیله حرارت به این نمونه ها می شد به مواردی مثل آب و همچنین کربن ها ی سازنده ی بلوک های حیات دست یافت . دکل کوچک هواشناسی آن به بررسی جو سیاره پرداخته و میزان آب و غبار موجود در اتمسفر محل فرود را مورد بررسی قرار داد.

    این مریخ نشین با سرعت ۲۰ هزار کیلومتر در ساعت وارد جو سیاره شدودمای سپر حرارتی آن به ۱۴۲۵ درجه رسید.سرعت آن در ارتفاع 5/12 کیلومتری به ۱۶۰۰ کیلومتر در ساعت رسید بعد از مدتی چتر آن باز شد سپس در ارتفاع یک کیلومتری سرعت آن به ۲۰۰ کیلومتر در ساعت رسیده وبعد از این زمان بود که ۱۲موتور خلاف جهتی آن سرعت آنرا به ۹ کیلومتر در ساعت رساندند.

    نتایج بدست آمده از این مریخ نشین:

    این سفینه موفق به شناسایی کربنات کلسیم ( از ترکیبات تشکیل دهنده سنگ آهک) و نوعی خاک رس در سطح مریخ شد. اهمیت این دو کشف در این است که این ترکیبات معدنی تنها در حضور آب مایع شکل می گیرند و نشان دهنده وجود آب در سطح مریخ در زمان های گذشته است.

    فینیکس همچنان در زمان کاوش سطح مریخ موفق به ثبت ریزش برف در سیاره شد و ۲۵ هزار عکس را از این سیاره به زمین مخابره کرد.

    درون این مریخ نشین یک دی وی دی نیز قرار داده شده بود که محتویات آن توسط انجمن سیاره ای گرد آوری شده بود.این دیسک حاوی تصوراتی از مریخ بود که در قالب مجموعه ای چند رسانه ای از آثار ادبی وهنری درباره سیاره مریخ تهیه شده بود.در میان آثار ادبی گنجانده شده در این دیسک رمان جنگ دنیاها اثر اچ جی ولز وبرنامه رادیویی ساخته شده بر اساس آن توسط اورسن ولز مریخ به مثابه اقامتگاه حیات اثر پرسیوال لاول همراه با نقشه آبراههای پیشنهادی او گاه شمار مریخ اثر ری برادبری ومریخ سبز اثر کیم رابینسون به چشم می خورد.در این دی وی دی پیامهایی خطاب به مسافران ومهاجران آینده به مریخ از جانب برخی چهره های سرشناس مثل کارل ساگان وسر آرتور سی کلارک فقید نیز گنجانده شده بود.انجمن سیاره ای در پاییز سال 2006 اسامی 250 هزار نفر از ساکنان زمین که می خواستند در نخستین کتابخانه مریخ جلوی صف باشند را از طریق اینترنت جمع آوری کرد ودر این دیسک قرار داد.دی وی دی که باید صدها سال در انتظار نخستین کاشفان بماند از جنس شیشه سیلیسی خاصی ساخته شده که برای تاب آوردن در شرایط محیطی مریخ طراحی شده است.

    کارشناسان ناسا وزش توفان شن را عامل مسدود شدن تابش نور ضغیف خورشید به باتری های خورشیدی فینیکس و از کارافتادگی آن در زمستان سرد و تاریک قطب شمال مریخ اعلام نمودند.




    خبر جدید



    ناسا:
    «ققنوس» منجمد شد؟
    ناسا در گزارش جديدي اعلام كرد هيچ صدايي از مريخ نشين «ققنوس» (فونيكس) به گوش نمي‌رسد.


    دانشمندان ناسا تصور مي‌كنند كه اين ربات محقق در نزديكي قطب شمال مريخ منجمد شده باشد.

    آژانس فضايي آمريكا اعلام كرد: فضاپيماي مريخي اديسه طي سه روز گذشته از كنار محل فرود ققنوس 30 مرتبه عبور كرده و هيچ صدايي از آن نشنيده است.

    دانشمندان اظهار داشتند احتمال اينكه ققنوس بتواند از زمستان مريخي نجات پيدا كند خيلي كم است.

    فضاپيماي «فونيکس» در 13 مرداد 1386 از مرکز فضايي ناسا (فلوريدا) به سمت مريخ پرتاب شد. اين فضاپيما پس از 9 ماه و قطنيم سفر فضايي پنجم خرداد ماه سال گذشته بر روي ب شمال مريخ فرود آمد و پنج ماه عمليات تحقيقاتي انجام داد.

    ناسا ماه آينده بار ديگر براي شنيدن صداي ققنوس تلاش خواهد كرد
     
  7. کاربر فوق حرفه ای

    تاریخ عضویت:
    ‏23/6/15
    ارسال ها:
    4,491
    تشکر شده:
    6,069
    امتیاز دستاورد:
    113
    جنسیت:
    مرد
    حرفه:
    Engineering Management
    انوشه انصاری
    [​IMG]

    انوشه انصاری (زادهٓ ۲۱ شهریور ۱۳۴۵ خورشیدی، برابر با ۱۲ سپتامبر ۱۹۶۶ در مشهد) کاوشگر و رئیس انجمن گردانندگان شرکت فناوری ارتباط از راه دور (TTI) است.

    او متولد شهر مشهد در ایران است و در سال ۱۳۶۳ (۱۹۸۴) به همراه خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کردند. انوشه مدرک کارشناسی خود را در رشتهٓ مهندسی الکترونیک و علوم رایانه (EECS) از دانشگاه جورج میسون و مدرک کارشناسی ارشد خود را درزمینهٓ مهندسی الکترونیک از جورج واشنگتن اخذ کرده‌است. او در حال حاضر مشغول طی کردن دوره‌ای در دانشگاه سوئین‌بورن است تا بتواند دومین مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشتهٓ ستاره‌شناسی دریافت کند.

    او در سال ۲۰۰۰ ازسوی مجلهٓ زن شاغل به‌عنوان کارآفرین برتر شناخته شده‌است. او از بنیان‌گذاران یک شرکت مخابراتی در آمریکا به نام تی.تی.آی (TTI) بوده که اکنون تحت مالکیت سنوز نتورک قرار دارد.


    انصاری اکس-پرایز

    انوشه انصاری به همراه برادر همسرش در سال ۲۰۰۳ (میلادی) جایزهٓ ۱۰میلیون‏دلاریِ سالیانهٓ «انصاری اکس-پرایز» (Ansari X-prize) را بنیان نهاد. هدف از این جایزه تشویق بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری و ورود به بازار سفرهای فضایی است که تا پیش از این در انحصار تعداد انگشت‌شماری از دولت‌ها بوده‏است.





    سفر به فضا


    انوشه همیشه عاشق فضا و فضانوردی و درپی راه یافتن به فضا بوده‌است.

    در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۵ (۸ مه ۲۰۰۶)، سازمان فضایی روسیه به‏طور رسمی اعلام کرد که انوشه انصاری به‌عنوان اولین زن گردشگر فضایی در یکی از پروازهای فضاپیمای سایوز، که برای بهار ۱۳۸۵ برنامه‌ریزی شده‏بود، به مدار زمین سفر خواهد کرد. اما پس از رد صلاحیت دایسوکه انوموتو، داوطلب ژاپنی، به دلایل پزشکی و جا ماندن او از مأموریت سایوز تی‌ام‌ای-۹، قرار شد انوشه انصاری در ۲۳ شهریور ۱۳۸۵ با این گروه همراه شود.

    وی اولین فضانورد ایرانی دنیاست و اولین زن کیهان‏گرد و چهارمین نفری است که هزینهٓ سفر فضایی خود را پرداخت کرده‌است. انصاری ترجیح می‌دهد درمورد خود از عنوان «فضانورد همراه» به‏‏جای واژهٓ «گردشگر فضایی» استفاده کند.

    فضاپیمای سایوز (مأموریت سایوز تی‌ام‌ای-۹) حامل انوشه انصاری، فرمانده روسی میخاییل تیورین، و مهندس پرواز اسپانیایی-آمریکایی‌، مایکل لوپز الگریا در صبح روز دوشنبه ۱۸ سپتامبر سال ۲۰۰۶ از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب شد. دو روز پس از قرار گرفتن در مدار زمین، فضاپیمای سویوز در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۶ با موفقیت به ایستگاه بین‌المللی فضایی ملحق شد و اقامت ۹روزهٓ انوشه انصاری در ایستگاه فضایی آغاز شد[۱][۲].



    سرانجام پس از ۹ روز اقامت و پژوهش در ایستگاه بین‌المللی فضایی، انوشه انصاری در سحرگاه ۷ مهر ۱۳۸۵ مصادف با ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۶ میلادی به همراه پاول وینوگرادف روسی و جفری ویلیامز آمریکایی، دو تن از فضانوردان ساکن ایستگاه، به زمین بازگشت و پس از فرود وی در 90کیلومتری شمال آرکالیک در قزاقستان با استقبال گرم خانواده‌اش، ازجمله همسرش حمید، و مقامات محلی و مسئولان سازمان فضایی روسیه مواجه شد. وی پس از معاینات پزشکی، با بالگرد برای مراسم خوش‌آمدگویی به شهر قُستانای (در قزاقستان) منتقل شد.

    انوشه انصاری در طول ۹ روز اقامت خود در ایستگاه بین‌المللی فضایی مجموعه آزمایش‌های علمی زیر را برای آژانس فضایی اروپا انجام داد[۳]:

    * پژوهش درمورد علل کم‌خونی؛
    * تأثیر تغییرات ماهیچه‌ای بر کمردرد؛
    * تأثیر تشعشعات فضایی برروی فضانوردان ساکن در ایستگاه بین‌المللی فضایی و گونه‌های میکروبی که در آن ایستگاه پرورش داده شده‌اند.



    فعالیت‏های انوشه انصاری پس از سفر به فضا


    انوشه انصاری مؤسسهٓ خیریهٓ «بنیاد اَهورا» (Ahoora Foundation) را همراه برادر همسرش، جمشید انصاری، اداره و حمایت مالی می‌کند.[نیازمند منبع]

    او همچنین به‏همراه امیر و حمید انصاری در حوزهٓ خانه دیجیتال (Digital Home)، شرکت پرودیا سیستمز را با هدف راه‏اندازی یک سیستم پیشرفته برای آمیختن و استفادهٓ سهل‏تر از محصولات و فایل‏ها و تولیدات ابزار خانگی دیجیتال مانند ویدیو و صدا و فیلم تأسیس کرد، که در تگزاس و در هندوستان دفاتر رسمی دارد.


    [​IMG]

    انوشه انصاری
    « نخستین بانوی جهانگرد فضایی
    و نخستین سفیر فضایی»

    انوشه انصاری پس از دو دهه توام با موفقیت در زمینه کارآفرینی دست به تاسیس شرکت Prodea System زد.

    انوشه انصاری که اینک تیتر مهم ترین رسانه های جهان را به عنوان نخستین بانوی فضانورد که به طور خصوصی عازم فضا است به خود اختصاص داده، روز 27 شهریور (18 سپتامبر) برای اقامتی 10 روزه بر عرشه ایستگاه بین المللی فضایی خواهد ایستاد. او یکی از مسافران کپسول سایوز TMA-9 است که از مرکز کیهان نوردی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب خواهد شد. همراهان او در این سفر ، مایکل لوپز آلگریا فضا نورد ناسا (سازمان فضایی آمریکا) و میخاییل تورین ، کیهان نورد روسیه خواهند بود.

    [​IMG]

    خانم انصاری چهارمین گردشگر فضایی خواهد بود که عازم فراسوی مدار زمین خواهد شد و همچنین لقب نخستین فضانورد ایرانی را از آن خود خواهد کرد. او 6 ماه دوره آماده سازی خود برای این سفر را در مرکز آموزشهای کیهان نوردی گاگارین در شهر ستارگانStar City روسیه و همچنین مرکز فضایی جانسون در هیوستون واقع در ایالت تگزاس آمریکا سپری کرده است.

    انوشه انصاری که به نام یکی از طرفداران فعال فناوریهای تغییر دهنده جهان مشهور است ، از دوران کودکی رویای فضانوردی را همواره در سر می پرورانده است.در سال 2004 خانواده انصاری تامین مالی جایزه 10 میلیون دلاری Ansari X-prize را بر عهده گرفتند.این جایزه که به یک سازمان غیر دولتی تعلق می گرفت، به تشویق اختراع یک وسیله نقلیه فضایی جدید دست زد که بتواند از مدار زمین خارج شودو در مدت کمتر از دو هفته دوباره به مدار خارج از کره زمین مسافرت نماید.





    پیش از تاسیس این شرکت خانم انصاری در سمت موسس، رییس هیات مدیره و مدیر عامل شرکت فناوریهای تله کام Telecom Technologies, Inc. فعالیت میکرد. پس از ثبت 3 طرح کلیدی و کسب اعتبار آن در آمریکا و همچنین ارتقا شرکت به موسسه ای با 250 کارمند و رشد مدام و ثابت 100% سالانه از زمان تاسیس، این موسسه با شرکت Sonus Networks Inc که یکی از ارایه دهندگان محصولات زیربنایی انتقال صوت بر مبنای پروتوکل اینترنتی بود، تلفیق شد.

    انوشه انصاری نمونه زنده ای است از آن چه که به رویای امریکایی معروف شده است. او در حالی در دوره نوجوانی به ایالات متحده مهاجرت کرد که نمی توانست به خوبی انگلیسی صحبت کند. انوشه خود را غرق در تحصیلاتش نمود و کارشناسی خود را در رشته الکترونیک و مهندسی کامپیوتر از دانشگاه جرج میسون و سپس کارشناسی ارشد خود را در مهندسی الکترونیک از دانشگاه جرج واشنگتن George Washington University دریافت نمود و در حال حاضر در حال اخذ کارشناسی ارشد در رشته نجوم از دانشگاه سوینبورن Swinburne است.

    انوشه عضوی از Vision Circle وابسته به بنیاد X-prizeو همچنین هیات امناء این بنیاد است. او تا کنون افتخارات فراوانی را کسب نموده که از جمله آنها می توان به نمونه های زیر اشاره کرد:

    جایزه ویژه بنیاد ملی زنان پیشگام در کار ، جایزه کارآفرینی دانشگاه جرج میسون ، جایزه دانش آموخته ممتاز و برگزیده دانشگاه جرج واشنگتن، جایزه سال ناحیه جنوبی کار آفرینی ارنست و یانگ.

    این در حالی است که تحت رهبری وی شرکت فناوریهای تله کام Telecom Technologies, Incدر رده 500 شرکت دارای سریعترین رشد در فهرست مجله Inc. magazine و در فهرست 500 شرکت فناوری دارای سریعترین رشد از سوی مجله Deloitte & Touche قرار گرفت.

    افزون بر دست آوردهای کاری و تجاری ، انوشه فعالانه به دنبال راههایی برای فعال ساختن موسسات اجتماعی برای ایجاد تغییرات پیشرو در جهان است. او عضو هیات مدیره بنیاد Make-a-Wish شمال تگزاس و مرکز دفاع از کودکان کالین کانتی Collin County Children’s Advocacy Center است و همچنین همکاریهایی با چندین مرکز غیر انتفاعی دیگر ، از جمله بنیاد آشوکا Ashoka برای حمایت از فعالیتهای کارآفرینان اجتماعی دارد.
     
  8. کاربر فوق حرفه ای

    تاریخ عضویت:
    ‏23/6/15
    ارسال ها:
    4,491
    تشکر شده:
    6,069
    امتیاز دستاورد:
    113
    جنسیت:
    مرد
    حرفه:
    Engineering Management
    یک رتبه بندی عجیب فضایی
    ایران یازدهمین کشوری است که به باشگاه فضایی وارد شده است دهمین کشور این لیست کدام کشور است؟

    ۱- شوروی
    چهار اکتبر ۱۹۵۷
    ماهواره: اسپاتنیک ۱
    موشک: شماره هفت قدیمی
    محل پرتاب:مرکز فضایی بایکنور

    ۲- آمریکا
    ۳۱ ژانویه ۱۹۵۸
    ماهواره: کاوشگر ۱
    موشک: ژوپیتر-سی
    محل پرتاب: کیپ کاناورال

    ۳- فرانسه
    ۲۶ نوامبر ۱۹۶۵
    ماهواره: استریکس ۱
    موشک: دیامانت
    محل پرتاب: الجزایر

    ۴- ژاپن
    ۱۱ فوریه ۱۹۷۰
    ماهواره: اوهسومی
    موشک: لامبادا ۴S-5
    محل پرتاب: کاگوشیما

    ۵- چین
    ۲۴ آوریل ۱۹۷۰
    ماهواره: چین ۱
    موشک: لانگ مارچ ۱
    محل پرتاب: مغولستان

    ۶- انگلستان
    ۲۸ اکتبر ۱۹۷۱
    ماهواره: X-3
    موشک: بلک ارو
    محل پرتاب: استرالیا

    ۷- اروپا
    ۲۴ دسامبر ۱۹۷۹
    ماهواره: CAT
    موشک: آریانا
    محل پرتاب: گویانای فرانسه

    ۸- هند
    ۱۸ جولای ۱۹۸۰
    ماهواره: روهینی ۱
    موشک: پرتاب کننده ماهواره
    محل پرتاب:جزیره سریهاریکوتا

    ۹- اسرائیل
    ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۸
    ماهواره: افک ۱
    موشک: شاویت
    محل پرتاب: بیابان نگو

    ۱۰- عراق
    ۵ دسامبر ۱۹۸۹
    ماهواره: موشک مرحله سوم
    موشک: موشک مرحله سوم
    محل پرتاب: الانبار


    ۱۱- ایران
    ۴ فوریه ۲۰۰۸
    موشک: کاوش
    محل پرتاب: سمنان

    ---------------------------------------------------------
    عراق دهمین کشوری است که به باشگاه فضایی وارد شده است و حالا ایران یازدهمین کشور است عراق در آستانه جنگ اول خلیج فارس و شروع اختلافاتش با امریکا به این کار مهم دست یافت
     
  9. کاربر فوق حرفه ای

    تاریخ عضویت:
    ‏23/6/15
    ارسال ها:
    4,491
    تشکر شده:
    6,069
    امتیاز دستاورد:
    113
    جنسیت:
    مرد
    حرفه:
    Engineering Management
    سرگذشت لباس فضایی
    مقدمه
    پس از تصادف سفینه باربری پروگرس با مجتمع مداری میر ، بار دیگر نگاه مردم جهان به فعالیتهای فضایی معطوف شد. "پاول وینوگرادف" و "ولادیمیر سالاویف" چند بار به راهپیماییهای فضایی دست زدند که جریان این راهپیماییها از طریق شبکه‌های خبری بین المللی بطور مستقیم و غیر مستقیم به نمایش گذاشته شد. این عملیات بیش از پیش موجب علاقمندی مردم به خبرهای فضایی شد، در عین حال سؤالات زیادی را در مورد خطرهای موجود در راهپیماییها ، وضعیت تغییر ایستگاههای فضایی و بالاخره لباسی که کیهان نوردان را در جریان اینگونه فعالیتها از صدامات فضای آزاد مصون می‌دارد مطرح شده است. آنچه می‌خوانید گزارش گونه‌ای است از سرگذشت و چگونگی لباس فضایی (اورلان) که فضانورد روسی در جریان اینگونه راهپیماییها بر تن دارند.



    سرگذشت لباس فضایی
    تازه کردن چاپ
    مهندسی و فن‌آوری > مهندسی > مهندسی هوا فضا
    علوم طبیعت > فیزیک > نجوم و اختر فیزیک > فیزیک فضا
    علوم طبیعت > فیزیک > تاریخچه فیزیک
    علوم طبیعت > فیزیک > آزمایشات فیزیک
    (cached)
    مقدمه
    پس از تصادف سفینه باربری پروگرس با مجتمع مداری میر ، بار دیگر نگاه مردم جهان به فعالیتهای فضایی معطوف شد. "پاول وینوگرادف" و "ولادیمیر سالاویف" چند بار به راهپیماییهای فضایی دست زدند که جریان این راهپیماییها از طریق شبکه‌های خبری بین المللی بطور مستقیم و غیر مستقیم به نمایش گذاشته شد. این عملیات بیش از پیش موجب علاقمندی مردم به خبرهای فضایی شد، در عین حال سؤالات زیادی را در مورد خطرهای موجود در راهپیماییها ، وضعیت تغییر ایستگاههای فضایی و بالاخره لباسی که کیهان نوردان را در جریان اینگونه فعالیتها از صدامات فضای آزاد مصون می‌دارد مطرح شده است. آنچه می‌خوانید گزارش گونه‌ای است از سرگذشت و چگونگی لباس فضایی (اورلان) که فضانورد روسی در جریان اینگونه راهپیماییها بر تن دارند.



    [​IMG]

    راهپیمایی در فضا ؛ یک ضرورت
    راهپیمایی در فضا و گام نهادن به فضای آزاد که در نخستین سالهای تسخیر فضا توسط "الکسی لئونف" برای اولین بار صورت گرفت، محل بسیاری دیگر از پدیده‌های فضایی آن سالها ، بیش از آنکه جنبه بهروری علمی ، فنی و آینده نگری داشته باشد، یک عمل سیاسی- تبلیغاتی بر روسها بود. در آن زمان هر دو کشور دارای قدرت فضایی می‌خواستند صاحب اولینهای بیشتری باشند. اما امروز نه تنها دانشمندان و کارشناسان فضایی ، بلکه مردم عادی علاقمند به فضانوردی و علوم می‌دانند که راهپیمایی در فضا یکی از ارکان اصلی تحقیقات فضایی است.

    وقوع حوادثی چون تعمیر تلسکوپ هاب ل و یا مجتمع مداری میر و اتصال قطعات و دستگاههای عظیم فضایی در قرن آتی نشانه آن است که باید "راهپیمایی در فضا" را جدی گرفت. فراسوی جو آبی رنگ زمین ، شرایطی وجود دارد که می‌تواند به علل مختلف سبب مرگ انسان شود. در فضا نمی‌توان تنفس کرد. فشاری به بدن انسان وارد نمی‌شود و حتی در نزدیکی سیاره زمین ، که وطن انسانها تلقی می‌شود، درجه حرارت بین آفتاب و سایه ممکن است، بین 150 درجه سانتیگراد بالای صفر تا 185 درجه زیر صفر باشد.
    نخستین راهپیمایی در فضا با "برکوت"
    اولین لباس راهپیمایی فضایی را روسها در سال 64-1963 طراحی و ساختند. این لباس که "برکوت" نام داشت، توسط کارخانه سیستمهای فضایی "زوزدا" برای راهپمایی لئونف ساخته شد. لئونف در حالی که با یک طناب به سفینه وصل بود از آن خارج شد و در فضای آزاد کیهانی گام نهاد. عملیات او فقط 20 دقیقه طول کشید که 12 دقیقه آن در خارج از سفینه بود.
    "یاسترب" جای برکوت را گرفت
    روسها تا سالها بعد در فضا راهپیمایی نکردند، عملیات بعدی با لباسی به نام "یاسترب" باید در سال 1967 انجام می شد. سفینه "سایوز-1" با یک سرنشین به نام "ولادیمیر کمارف" به فضا پرتاب شد. این سفینه دچار اشکال و مجبور به فرود اضطراری به زمین شد. ولی در حین بازگشت، چترهای نجات خوب عمل نکردند و سفینه بر اثر سقوط متلاشی و سرنشین آن هم کشته شد. قرار بود پس از استقرار سایوز -1 در مدار ، دو سفینه در فضا به هم متصل شده سپس دو کیهان نورد در حالی که لباس "یاسترب" پوشیده‌اند از یک ناو خارج و به دیگری منتقل شوند. بعد از این تحویل و تحول ، دو ناو از هم جدا شوند و به زمین باز گردند. این عملیات بعدا در سال 1969 و در جریان پرواز سایوز 4 و 5 با موفقیت انجام شد.
    "اورلان" و "کرچت" برای راهپیمایی در ماه
    همانگونه که می‌دانید در آن سالها ، جدالی خستگی ناپذیر بر سر سفر به ماه بین آمریکاییها و روسها وجود داشت. از جمله تجهیزات مورد نیاز ، ‌یکی هم لباس فضایی برای خروج از سفینه مه نورد و قدم زدن در ماه بود. این مهم به کارخانه زوزدا محول شد. دو نمونه لباس در این سالها بوسیله طراحان و مهندسین کارخانه زوزدا ساخته شد. این لباسها که "اورلان" و "کرچت" نام داشتند می‌توانست در ماه توسط فضانوردان روس مورد استفاده قرار گیرد. روسها به علت مشکلاتی فنی در موشک بالا برنده سفینه مه نورد، بازنده سفر به ماه شدند. اما کارشناسان زوزدا ، کار بر روی لباس راهپیمایی فضایی را رها نکردند، زیرا در ادامه و توسعه طرح ایستگاههای مداری به آن ضرورت داشتند.



    [​IMG]

    "اورلان - دی" ؛ در خدمت فضانوردان سالیوت
    نمونه بعدی لباس فضایی با تغییرات تکامل به نام "اورلان - دی" طراحی شد که در جریان راهپیماییهای فضایی در ایستگاههای مداری سالیوت 6 و 7 بکار رفت. طی سالهای 1977تا 1984 سیزده بار اورلان - دی توسط 7 کیهان نورد برای انجام راهپیماییهای فضایی بکار گرفته شد، که جمعا حدود 80 ساعت در فضای آزاد کیهانی کار کردند.
    "اورلان- دی. ام"؛ گامی به جلو در صنعت فضایی
    کارشناسان کارخانه زوزدا در جریان 7 سال کار کیهان نوردان با اورلان - دی بتدریج دریافتند که این لباس به چه تغییراتی نیاز دارد و بر همین اساس از سال 1985، مدل جدید این لباس را که تمام اورلان- دی.ام بر آن نهاده بودند را به کیهان نوردان عرضه کردند. اولان - دی. ام می‌توانست راحت‌تر و در عین حال مطمئن‌تر باشد. این لباس توانایی بیشتری به کیهان نوردان می‌داد تاز زمان طولانی‌تری در خارج از ایستگاه فضایی بکار بپردازد. تغییراتی در دستکشهای فضایی داده شده که قدرت تحرک و دقت عمل بیشتری را برای دست فضانورد فراهم می‌آورد. اورلان- دی، ام 4 بار توسط 8 فضانورد در جریان ماموریت های خارج از سفینه طی سالهای 1985 تا 1988 بکار گرفته شد که جمعا مدت زمانی در حدود 65 ساعت در بر می گرفت.
    "اورلان - دی. ام. آ" لباس فضانوردان ایستگاه میر
    از سال 1988 مدل جدیدتر این لباس با نام "اورلان - دی. ام. آ" در ایستگاه مداری میر کاربرد یافت. این مدل توانایی هماهنگی با صندلی پرنده را داشت و فضانوردان می‌توانستند بطور مستقل و یا با صندلی پرنده از آن استفاده کننند. 18 تن از فضانوردان روس ، فرانسوی و آمریکایی مستقر در ایستگاه مداری میر تا کنون طی حدود 430 ساعت راهپیمایی در فضا از این لباس استفاده کرده‌اند.



    [​IMG]

    "اولان - ام" ، مدل روز
    از امسال نوع جدیدی از لباس به نام "اورلان - ام" در میر مورد استفاده قرار گرفت. در جریان راهپیماییهای پی در پی "آسالاویف" و "ونیوگرادف" ، کیهان نوردان فعلی مستقر در میر که منجر به تعمیرات اساسی و بی‌سابقه‌ای در این دستگاه مداری شد، اورلان - ام بکار رفت. مدلهای مختلف اولان بطور کلی یک شکل و ظاهرا یک نوع هستند. تفاوت این مدلها چندان زیاد نیست لذا آنچه در مورد چگونگی شکل و کار اورلان - ام در این مقاله می‌آید را می‌توان به بقیه مدلها تا حدود بسیار زیادی تعمیم داد.
    اورلان چگونه لباسی است؟
    اورلان دارای دو بخش اصلی است؛ شلوار و چکمه‌ها ، بالا تنه دارای دریچه‌ای در پشت است که راه ورودی لباس به حساب می‌آید. در جلو آن ابزارهای کنترل (روی سینه) و پشت آن سیستم ایمنی را نصب می‌کنند. فضانورد برای پوشیدن لباس یا بهتر است بگوییم ورود به آن ، چون در واقع فضانورد بجای آنکه لباس را بپوشد، به آن وارد می‌شود، دریچه پشتی را باز می‌کند پاهای خود را وارد شلوار می‌کند و سپس خود را به داخل لباس می‌کشد.

    اورلان در عین حال قابل انعطاف هست، بطوری که فضانورد می‌تواند نرمش کافی برای استفاده از ابزارهایش داشته باشد. لایه بیروین لباس فضایی خود از چند لایه الیاف مصنوعی ساخته شده است که مانند لباس ضد گلوله عمل می‌کنند و مانع می‌شوند که غبارهای فضایی ، یعنی شهابهای ریز ، بدن فضانورد را سوراخ کنند. در داخل لباس ، فشاری مناسب بر بدن فضانوردان وارد می‌شود. اگر چنین فشاری نباشد، مایعان بدن فضانوردان (مثلا خون) جوش می‌آید.

    لباس فضایی از قطعات مختلف ساخته شده که می‌توان هر قطعه را در صورت فرسودگی برداشت و قطعه‌ای نو را به جای آن گذاشت. در داخل کلاه ، جریان اکسیژن از روی صورت فضانورد عبور داده می‌شود که مانع جمع شدن بخار هوا در آنجا می‌گردد. در قسمت جلو کلاه یک نقاب شفاف پلاستیک مجهز به سایبانی قابل تنظیم (برای محافظت چشم فضانورد در مقابل نور خورشید) کار گذاشته شده است. این نقاب محکم طوری ساخته شده است که صورت فضانورد را در مقابل برخورد خرده ریزه‌های خطرناک فضایی محافظت می‌کند. لوله‌ای نیز برای نوشیدن آب ، متصل به مخزن آب کوله پشتی ، در داخل کلاه وجود دارد.



    [​IMG]

    مشخصا لباس فضایی
    لباس فضایی از چندین لایه تشکیل شده که بدن فضانورد را در مقابل خلا و بمباران شهابهای ریز محافظت می‌کند. لایه اول خود هفت لایه است که اولین آنها از الیاف ریز بافت پلاستیکی است که دیر سوراخ و پاره می‌شود. لایه بعدی خود از پنج لایه عایق آلومینیمی ساخته شده است، یکی از لایه‌ها که از جنس الیاف ریز بافت نایلونی است، به یک مخزن اکسیژن متصل است که کار آن ایجاد فشار جوی متناسب در داخل لباس است. درونی‌ترین لایه‌ها مخصوص عبور مایعات خنک کننده و تهویه هستند.

    دستگاه نگهداری ادرار یک لیتر جا دارد. فضانوردان پیش از هر راهپیمایی فضایی رژیم غذایی مخصوصی را رعایت می‌کنند تا در زمان راهپیمایی احتیاج به عمل دفع نداشته باشند. قبل از داخل شدن به اورلان ، فضانورد لباس مخصوص دیگری را می‌پوشد. این لباس یک تکه ، که ظاهری شبیه به لباسی توری دارد. در واقع شبکه پیچیده‌ای است از لوله‌‌های موئین برای گردش مایعات ، اکسیژن و دی اکسید کربن.

    سه حلقه تو در تو که در مفصل شانه کار گذاشته شده‌اند سبب می‌شوند که فضانورد دست خود را به آسانی حرکت دهد. نظیر این حلقه‌ها در محل کمر ، آرنج ، مچ ، باسن ، زانو و مچ پا هم هست تا فضانورد بتواند در خارج از سفینه به آسانی کار کند. مفصلهای شانه طوری ساخته شده است که فضانورد بتواند آزادی عمل برای حرکتهای عمودی و افقی داشته باشد؛ بطور افقی 150 درجه ، مایل تا 170 درجه و عمودی 180 درجه ، فضانورد قادر است آرنج خود را نیز تا 120 درجه تکان دهد.

    سیستم ارتباطی خارج از سفینه ، یک رادیوی دو جانبه برای ارتباط است و همچنین یک دستگاه سنجش ضربان قلب دارد. دو الکترود به سینه و پشت فضانورد برای این منظور متصل شده که اطلاعات لازم را به زمین مخابره می‌کند. سیستم احتیاط و هشدار دستگاههای تولید فشار ، آب و اکسیژن را اندازه می‌گیرد و این اطلاعات را به زمین مخابره می‌کند. مثلا اگر میزان فشار به میزان خطرناکی پایین بیاید یا میزان دی اکسید کربن بالا برود، صدای آژیر بلند می‌شود.

    دستگاههیا نمایش و کنترل که روی سینه لباس فضایی تعبیه شده ، وضع آب ، اکسیژن و سیستمهای برق و ارتباط را با فضانورد نشان می‌دهد. کلیدها و شیرهای مخصوصی وجود دارد که به سرنشینان سفینه‌ها کمک می‌کند تا در صورت لزوم تنظیمهای مناسب را انجام دهند. مثلا فضانورد با یکی از شیرها می‌تواند درجه حرارت داخلی لباس را ، با تنظیم جریان آب ، کم و زیاد کند. با شیر دیگری سرنشینان سفینه می‌توانند سیستم یدکی اکسیژن را در صورت بروز وضع اضطراری فعال کنند.

    روی آستین لباس - در ناحیه مچ ، آینه‌ای وجود دارد که فضانورد توسط این آینه می‌تواند دستگاههای نمایش و کنترل را ببیند، زیرا نمی‌تواند همچون زمین گردن خود را خم کرده و روی سینه را تماشا کند. به همین جهت نوشته‌های این دستگاهها نیز به صورت واراونه (معکوس) نمایش داده می‌شود تا کیهان نورد آنها را به صورت واقعی ببیند. برای کار در ایستگاه بین المللی آلفا ، روسها مدل دیگری از لباس فضایی را ساخته‌اند که فعلا "لباس مشترک روسی - اروپایی قرن 2000" و بطور اختصار "سی. کاوک. د 2000" نامیده می‌شود. این لباس محصول مشترک دانشمندان روسیه و فرانسه است.

    منبع:daneshnameh.roshd.ir
     
  10. کاربر فوق حرفه ای

    تاریخ عضویت:
    ‏23/6/15
    ارسال ها:
    4,491
    تشکر شده:
    6,069
    امتیاز دستاورد:
    113
    جنسیت:
    مرد
    حرفه:
    Engineering Management
    اولین فضانورد زن دنیا
    در ساعت 30 : 12 روز 16 ژوئن 1963، "مرغ نوروزی"، گزارش داد: «افق را میبینم. یک نوار زیبا به رنگ آبی روشن. این زمین است. چه زیباست! همه چیز خوب پیش میرود.». "مرغ نوروزی"، اسم رمز والنتینا ترشکووا، اولین زنی بود که به مدت سه روز در فضا بود و 48 بار دور مدار زمین گشت. این، در آن هنگام، بیش از مجموع زمان پرواز تمام فضانوردان مرکوری آمریکا در مدار زمین بود.

    والنتینا ترشکووا در 6 مارس 1937، در یک خانواده دهقانی در منطقه یاروسلاو اتحاد جماهیر شوروی سابق به دنیا آمد. در سن 18 سالگی، کمی بعد از آغاز کار در یک کارخانه نساجی، به کلوب چتربازان آماتور پیوست. اولین پرش خود را در 22 سالگی انجام داد.


    [​IMG]


    اوایل سال 1961 برنامه فضایی شوروی در نظر داشت زنان را به فضا بفرستد. شرایط دادن تقاضا چنین بود: چترباز باشند، 170 سانتیمتر قد، کمتر از 70 کیلوگرم وزن، و زیر 30 سال. در سال 1962، از میان 400 زن متقاضی، 5 نفر انتخاب شدند، که والنتینای 24 ساله یکی از آنان بود.

    در آن زمان، به علت فضای سیاسی بین المللی، این برنامه سری بود. به همین دلیل، زمانی که ترشکووا میخواست برای طی دوره آموزش برود، به مادرش گفت که به یک اردوگاه آموزشی برای پرش آزاد میرود. مادرش، پس از پرواز، از طریق رادیو مطلع شد که دخترش به فضا رفته است.

    این پرواز قرار بود در اوایل ژوئن انجام شود و بنابراین فقط 15 ماه فرصت برای طی دوره آموزشی وجود داشت. از آن جایی که فرستادن اولین زن به فضا، بیشتر اهداف تبلیغاتی را دنبال میکرد، آموزشهای اولیه زنان همانند مردان نبود و شامل مطالعه تئوری موشک، پرش با چتر، و گذراندن زمان در جت آئروبیک، انجام تستهای ایزولاسیون، تستهای سانتریفوژ و پرواز با جتهای جنگنده بود.

    مسافرت وستوک 6 به گونهای برنامهریزی شده بود که در فضا با وستوک 5،که دو روز قبل پرواز کرده بود، در دو مدار، در فاصله 5 کیلومتری ملاقات کند. تروشکووا قرار بود در وستوک 6، به فضا برود. برای پرواز وستوک 6، روز 16 ژوئن 1963 انتخاب شد.

    تروشکووا پس از تقریباً سه روز مسافرت فضایی، در 19 ژوئن 1963 در فاصله 6000 متری زمین با چتر نجات از وستوک بیرون پرید و در نزدیکی کاراگاندا، قزاقستان، فرود آمد. چند روز پس از فرود، وی بالاترین مدال افتخار شوروی، "مدال لنین" را دریافت کرد.

    در 3 نوامبر 1963 وی با همسفر فضانوردش، آندریان نیکولایف با حضور خروشچف و مقامات بلندپایه دولتی، ازدواج کرد. در آن زمان، شایع شده بود که این ازدواج مقاصد تبلیغاتی داشته است و به دستور خروشچف انجام شده است، گرچه این شایعه هیچ گاه ثابت نشد. حاصل این ازدواج، تولد دختری به نام النا آندریانوونا، در 8 ژوئن 1964 بود. او اولین نفری بود که مادر و پدرش، هر دو، سفری فضایی را انجام داده بودند. این زن و شوهر بعدها جدا شدند. در شایعه دیگری گفته میشد که محققان میخواستند درباره "سکس در فضا" تحقیق کنند.
    یکی از اهداف فرستادن اولین زن به فضا، تحقیق درباره اثرات مسافرت فضایی بر زنان و مردان و مقایسه آنها بود. سفر ترشکووا نشان داد که زنان و مردان در برابر فشار روانی و جسمی فضا، مقاومت یکسانی از خود نشان میدهند.


    پس از پرواز

    والنیتنا پس از این پرواز در سال 1969، به تحصیل در رشته مهندسی فضایی پرداخت. در سال 1977 دکترای مهندسی گرفت. مشاغل سیاسی بعدی وی عبارت بودند از: عضویت در پارلمان شوروی، عضویت در پرزیدیوم پارلمان، عضویت در کمیته مرکزی حزب کمونیست، پرزیدنت کمیته زنان شوروی.

    احتمال داده میشود که والنتینا برای وشخود، میسیونی که شامل پیادهروی در فضا بود، آموزش یافته باشد، اما این پرواز هرگز انجام نشد و در سال 1969 برنامه فضانوردی زنان منحل شد. تازه در سال 1982 بود که زن بعدی به فضا رفت.

    او در سال 1997 از نیروی دریایی و هیئت فضانوردی بازنشسته شد. پس از فروپاشی شوروی، ترشکووا پستهای سیاسی خود را از دست داد، اما پرستیژ او همچنان پابرجا باقی ماند.
    وی تاکنون مدالها و جوایز گوناگونی از کشورهای مختلف دریافت کرده است. یک دهانه آتشفشان در ماه به اسم او نامگذاری شده است و یک مجسمه نیمتنه اش، در مسکو در خیابان قهرمانان فضانورد نصب شده است. او همواره میخواست که زنان شوروی از حقوق برابر با مردان برخوردار باشند. با وجود این، معروف است که اعتقاد داشته که مهمترین کار زن، مادری و مراقبت از فرزندان است.

    او که در سالهای اخیر زندگی آرامی را در مسکو میگذراند، به مناسب هفتادمین سال تولدش به محل اقامت رئیس جمهور روسیه دعوت شده بود. وی در آن جا گفت که مایل است به مارس سفر کند، گرچه سفری بیب ازگشت باشد.