چگونه موشکهای "یاخونت" موازنه قدرت را به نفع حزبالله و سوریه تغییر داد فناوری موشک "یاخونت" به گونهای است که اسرائیل به رغم برخورداری از فناوری پیشرفته قادر به اخلال در عملکرد آن نیست و یاخونت 15 کیلومتر قبل از رسیدن به هدف، در ارتفاع 15 متری از سطح دریا حرکت میکند و بدین ترتیب رادارها قادر به رهگیری آن نیستند. به گزارش خبرنگار دفاعی- امنیتی باشگاه خبرنگاران، موشک یاخونت با کد SS-N-26 یک موشک کروز ضدکشتی مافوق صوت هوا به زمین و سطح به سطح تک کلاهکه ساخت روسیه بوده که در نمونههای هوا پایه، دریاپایه و زمین پایه توسعه داده شده است. سایت تخصصی نظامی در اینباره نوشته است که کار بر روی یک موشک فوق پیشرفته ضد کشتی برای کشتیهای کوچک جنگی در اواخر سال 1970 توسط دفتر طراحی Mashinostroyeniye آغاز شد. در نظر بود سیستم جدید نه تنها بر روی کشتیهای جنگی بلکه در زیر دریاییها، واحدهای دفاع ساحلی و جنگندهها نیز استفاده شود. از جمله اقدامات انجام گرفته در این نمونه میتوان تجهیز به سیستم ماورا دید افق (OTH)، انجام تمام خودکار(شلیک و فراموش کن)، استفاده از چندین خط سیر مختلف (پایین- پایین، بالا- پایین و غیره ) و استفاده از فناوری پنهان کاری اشاره کرد. این سیستم در ادامه روند تولید سیستمهای موشکی (SS-N-19 (Shipwrek) , SS-N-9(Sirin و(SS-N-26(Sunburn به عنوان یک نمونه سبکتر در نظر گرفته شده بود. در نهایت این موشک در سال 1993 به معرض دید جهانیان گذاشته شد. "یاخونت" نمونه صادراتی موشک "آنیکس" نمونه صادراتی"آنیکس" (Oniks) با نام "یاخونت" ( (Yakhont شناخته میشود. موشکOniks با طول 8.9 متری با قطر 670 میلی متری دارای وزنی معادل 3000 کیلوگرم به هنگام پرتاب است. موشک دارای 4 باله مثلثی شکل در میانه و 4 باله مثلثی شکل کوچکتر برای کنترل پرواز در انتها است. نیروی محرکه آن توسط یک تقویت کننده اصلی سوخت جامد و یک موتور "رمجت" تأمین میشود. هدایت موشک تا میانه مسیر برعهده سیستم ناوبری داخلی (INS) و در بخش پایانی بر عهده سیستم راداری فعال/غیرفعال تعبیه شده در موشک است. "آنیکس" قابلیت انتخاب یک کشتی از یک گروه را به عنوان هدف دارا است (حتی در شرایط ضد الکترونیک). موشک "یاخونت" دارای سرعت کروز2.6 ماخ درارتفاع پروازی بالا و 2 ماخ در ارتفاع پایین است. کمینه برد آن 50 کیلومتر و بیشینه بردش 300 کیلومتر (بالا- پایین) و 120 کیلومتری (پایین- پایین) است. در فاصله 60-80 کیلومتری هدف، رادار موشک روشن شده و به دنبال هدف میگردد و پس از یافتن هدف بر روی آن قفل راداری میکند. پس از آنکه موشک بر روی هدف قفل کرد، در فاصله حدوداً 25-30 کیلومتری هدف، رادار از حالت فعال به حالت غیر فعال تغییر وضعیت میدهد. برای جلوگیری از شناسایی، علاوه بر استفاده از حالت غیر فعال راداری، موارد خاص دیگری نیز اندیشیده شده است، از جمله استفاده از مواد جاذب امواج راداری در سطح بدنه موشک و نیز کاهش ارتفاع پروازی در فاز پایانی (معمولاً در ارتفاع 5-15 متری از سطح دریا). موشک "یاخونت" دارای یک رادار پیش اخطار است که در صورت قفل راداری بر روی موشک، موشک را در حالت اجرای مانورهای سریع و تند قرار میدهد. کلاهک حمل شده توسط "آنیکس" دارای وزنی معادل 300کیلوگرم و از نوع ضد زره است. نمونه دفاع ساحلی "یاخونت" با نام "بسشن" (SSC-5 (Bastion شناخته میشود. موشک به کار رفته در این سیستم دقیقاً همان موشک دریاپایه بوده که تنها در لانچر پرتاب آن تغییراتی داده شده است. در سال 1991 خبرهایی حاکی از ساخت یک نمونه هواپایه از موشک "آنیکس" با نام آلفا(Alpha) منتشر شد. موشک "آلفا" با برد 300 کیلومتری (پرتاب از ارتفاع بالا) و200 کیلومتری (پرتاب از ارتفاع پایین) توانایی حمل کلاهکی به وزن 200 کیلوگرم را داراست. آزمایش پروازی این موشک در سال 2004 انجام شد و احتمالاً موشک قادر به بارگذاری بر روی جنگندههای MIG-29، جنگنده های خانواده فلانکر و بمب افکنهایی نظیرTU-142 وTU-160 است. نمونه صادراتی این نمونه(آلفا) با نام "یاخونت- ام" Yakhont-M شناخته میشود.