پاسخ : معرفی رشته های علوم پزشکی معرفی رشته علوم آزمایشگاهی دیباچه: علوم آزمایشگاهی از جمله رشتههایی است که در بهداشت و کاهش هزینههای درمانی بسیار مؤثر است. زیرا فارغالتحصیل این رشته در مقطع کاردانی با نمونهبرداری مدفوع، ادرار و خون و آمادهسازی نمونه و آزمایشهای مختلف بیوشیمی و هماتولوژی میتواند پزشک را در انتخاب بهترین راه درمان و مقابله با بیماری راهنمایی کند. فارغالتحصیل کارشناسی این رشته نیز میتواند آزمایشهای تخصصی هورمونشناسی یا ایمونولوژی را انجام دهد و مسؤول بخشهای مختلف یک آزمایشگاه تشخیص طبی مانند بخش نمونهبرداری، انگلشناسی و ادرار، هورمونشناسی، ایمونولوژی و... شود و بر نحوه کار و آزمایشهای کاردان علوم آزمایشگاهی نظارت کرده و کار او را تأیید نماید. تواناییهای لازم : رشته علومآزمایشگاهی به ویژه در مقطع کاردانی یک رشته عملی است و جوانانی که علاقهمند به کار عملی هستند و نسبت به بو یا آزمایش با ادرار و مدفوع حساس نیستند، در این رشته موفق میشوند. در ضمن لازم است که دانشجو به دروس شیمی و زیستشناسی علاقهمند باشد. گفتنی است که رشته علومآزمایشگاهی در کشور ما تا مقطع دکترا به صورت ناپیوسته دانشجو میپذیرد. موقعیت شغلی در ایران : رشته علومآزمایشگاهی از جمله رشتههایی است که بازار کار نسبتاً خوبی دارد. زیرا امروزه جامعه ما به امر بهداشت و سلامتی پی برده است و بی شک بدون استفاده از آزمایشگاههای تشخیص طبی حفظ سلامت جامعه و جلوگیری از شیوع بیماریهای عفونی و آلرژیها یا مبارزه با بیماریهای ژنتیکی امکانپذیر نیست. درسهای این رشته در طول تحصیل : دروس پایه: فیزیک عمومی، فیزیک کاربردی، شیمی عمومی، بیوشیمی عمومی، فیزیولوژی، زیستشناسی، آناتومی. دروس تخصصی: مقدمات علوم آزمایشگاهی، شیمی و میکروبیولوژی مواد غذایی، زبان تخصصی، انگل و حشرهشناسی پزشکی، قارچشناسی پزشکی، ویروسشناسی پزشکی، ایمنی و سرمشناسی، باکتریشناسی پزشکی، خونشناسی، بانک خون، بیوشیمی بالینی، بافتشناسی، آسیبشناسی پزشکی، کارآموزی منبع : پارسی داک (سامانه ملی مقالات و تحقیقات دانشگاهی )
پاسخ : معرفی رشته های علوم پزشکی معرفی رشته شنوايي شناسي دیباچه: اگر به یاری تو یک ناشنوا با دنیای آواها و نغمهها آشنا شود، چه احساسی خواهی داشت؟ آیا فکری نمیکنی که این لذت بزرگتر از همه لذتها است؟ لذت این که یک ناشنوا با لبخندی شیرین به تو بگوید که به یاری علم،اندیشه و دستهای پرمحبتت، برای اولین بار نغمه پرندگان را شنیده است؟این لذتی است که بسیاری از شنوایی شناسان با آن آشنا هستند. البته تجویز سمعک مناسب به ناشنوایان و کمشنوایان و ارائه آموزشهای لازم برای چگونگی استفاده از آن، تنها یکی از زمینههای فعالیت متخصص شنواییشناسی است. چرا که رشته شنواییشناسی دارای ابعاد بسیاری است و در نتیجه زمینههای فعالیت آن نیز متعدد میباشد. رشته شنواییشناسی دارای چهار حیطه اصلی است که عبارتند از: 1ـ ارزیابی و تشخیص اختلالات شنوایی و تعادل 2ـ پیشگیری و حفاظت شنوایی، که به بررسی آلودگیهای صوتی کارخانجات و مراکز پر سروصدا میپردازد و تلاش میشود تا خسارتهای ناشی از آلودگی صوتی به حداقل برسد. 3ـ توانبخشی شنوایی، که شامل ساخت و تجویز انواع قالب گوش و تجویز و ارزیابی وسایل کمک شنوایی مانند سمعک میشود. (بر خلاف تصور عامه مردم، سمعک، یک بلندگو نیست که بتوان آن را از داروخانه یا مرکز دیگری خریداری کرد و استفاده نمود بلکه یک شنواییشناس باید با استفاده از اطلاعات علمی خود و با توجه به مقدار شنوایی فرد کم شنوا، سمعک را برای گوش او تنظیم کند.) 4ـ آموزش به افراد کم شنوا و ناشنوا، که در این حیطه شنواییشناس به فرد کم شنوا طرز استفاده از سمعک را آموزش داده و او را با اصوات مختلف آشنا میسازد و به ناشنوا لب خوانی و گفتارخوانی را آموزش میدهد. تواناییهای لازم : دقت، لازمه رشته شنواییشناسی است. چرا که اگر یک شنواییشناس، آزمایشهای مورد نیاز را به دقت انجام ندهد، حتی میتواند باعث یک عمل جراحی بیدلیل شود. همچنین دانشجوی شنواییشناسی باید به علم فیزیک علاقهمند باشد و به علوم تشریح و فیزیولوژی به ویژه در زمینه شنوایی احاطه داشته باشد. موقعیت شغلی در ایران : یک پزشک با معاینه سطحی گوش بیمار، تنها میتواند، سطح پرده گوش را بررسی کند اما ورای پرده را نمیتواند ببیند؛ یعنی برای اطلاع از وضعیت گوش میانی، گوش داخلی، عصب و مراکز شنوایی مرکزی باید از ابزارهای شنواییشناسی و متخصصان این رشته کمک بگیرد. فارغالتحصیلان این رشته میتوانند جذب بیمارستانها و درمانگاههای گوش و حلق و بینی شده یا به طور شخصی همراه با پزشک گوش و حلق و بینی کلینیک شنواییشناسی دایر کنند. اجرای برنامه حفاظت شنوایی در یک کارخانه که سروصدای آن بیش از حد مجاز است، نیاز به همکاری متخصصان شنواییشناس، پزشکان، کارشناسان بهداشت صنعتی و مهندسین اکوستیک دارد. در کل میتوان گفت که بازار کار فارغالتحصیل شنواییشناسی بخصوص در شهرهای کوچک خوب است. درسهای این رشته در طول تحصیل : دروس پایه: فیزیک عمومی ، میکروبیولوژی ، تشریح و فیزیولوژی عمومی، تشریح و فیزیولوژی سرو گردن و گوش و حلق و بینی ، تشریح و فیزیولوژی مغز و اعصاب ، ژنتیک پزشکی ، روانشناسی عمومی ، بافتشناسی و آسیبشناسی عمومی، بهداشت عمومی ، کمکهای اولیه ، بیوشیمی ، فارماکولوژی ، مبانی علم گفتار، روش تحقیق ، آواشناسی ، اصطلاحات پزشکی ، اصول توانبخشی ، اکوستیک. دروس تخصصی: مبانی علم شنوایی ، ارزیابی پایه شنوایی ، آناتومی و فیزیولوژی دستگاه شنوایی و تعادل ، بیماریهای گوش و روشهای درمان آن ، رشد طبیعی گفتار و زبان و اختلالات آن ، ارزیابی تکمیلی شنوایی ، بیماریهای مغز و اعصاب ، سایکو اکوستیک ، ایمیتانس ادیومتری ، رادیولوژی سر و گردن ، شنوایی شناسی تشخیصی، فیزیوپاتولوژی اختلالات شنوایی و تعادل ، اختلالات ارتباطی افراد کمشنوا، تجویز و ارزیابی سمعک و سایر وسایل کمکشنوایی، بیماریهای اطفال ، مبانی آزمونهای الکتروفیزیولوژیک ، روشهای توانبخشی ، تربیت شنوایی ، مدیریت در شنوایی شناسی ، الکترونیک در تجهیزات شنوایی ، روانشناسی مبتلایان به کمشنوایی ، نویز و حفاظت شنوایی، زبان تخصصی، سمینار شنوایی، پروژه، کارآموزی. منبع : پارسی داک (سامانه ملی مقالات و تحقیقات دانشگاهی )
پاسخ : معرفی رشته های علوم پزشکی معرفی رشته دندانپزشکیدیباچه: به روی دیوار مطب یک دندانپزشک، شعاری به این مضمون نصب شده بود "یا نخ دندان یا مردن، کدام را انتخاب میکنید؟" اگر چه باور این سخن مشکل است اما محققین ثابت کردهاند که این شعار گفتهای بیمحتوا نیست و اصلاً جنبه شوخی ندارد. در واقع هرگونه عفونت در ناحیه دهان به ویژه عفونت ناشی از بیماریهای پیرامون دندان و لثه و چرکی که بین فاصله دندان و لثه تجمع میکند، میتواند وارد جریان خون شده و در نهایت سبب سکته قلبی، سکته مغزی یا حتی مرگ شود.آری! امروزه دندانپزشکی فن و مهارت کشیدن دندان یا ساخت دندان مصنوعی با روشهای ابتدایی نیست بلکه دانشی است که سلامت دهان و دندان را به عنوان عضوی مهم در سلامت جسم و روح، زیبایی و ادا کردن کلمات تأمین میکند. همچنین به یاری این علم میتوان بسیای از بیماریها را در مراحل اولیه شناخت و از پیشرفت آن جلوگیری نمود.رشته دندانپزشکی در مقطع دکترای عمومی نحوه رعایت بهداشت، پیشگیری و درمان بیماریهای دهان و دندان را آموزش میدهد. این مقطع دارای دو دوره مجزای 2 و 4 ساله است. که در 2 سال اول دانشجویان واحدهای علومپایه مثل بیوشیمی، آناتومی، بافتشناسی، فیزیولوژی، ژنتیک، میکروبشناسی و ایمنیشناسی را میگذرانند و بعد از 2 سال وارد دوره تخصصی دندانپزشکی شده و دروس اختصاصی خود را در زمینه آسیبشناسی فک و دهان، ارتودنسی، اندودنتیکس، پروتزهای ثابت و اکلوژن، پروتزهای متحرک و فک و صورت، پریودنتولوژی، ترمیمی و مواد دندانی، بیماریهای دهان و دندان، جراحی دهان و فک و صورت، دندانپزشکی کودکان و رادیولوژی دهان و فک و صورت میگذرانند. و در نهایت میتوانند بیماریهای دهان و دندان را تشخیص داده و در حد یک دندانپزشک عمومی نسبت به درمان آنها اقدام کنند. تواناییهای لازم : یک دندانپزشک عمومی با بینش هنری، کارش را آغاز و به پایان میرساند. چرا که او در هنگام تراش دندان، ردیف کردن، ساخت و ترمیم دندان و موارد دیگر باید از خلاقیت هنری خویش بهره برده و دارای نگرش کارشناسانه هنری باشد. همچنین دانشجوی این رشته باید از دستهایی ماهر و توانمند برخوردار باشد چون بسیاری از کارهای دندانپزشکی از تراش دندان گرفته تا بازسازی دندان نیاز به دستهایی هنرمند و توانا دارد تا بتوان به نحو احسن کارهای ظریف دندانپزشکی را انجام داد.در نهایت باید گفت که هرآنچه یک دانشآموز در درس زیستشناسی دوره دبیرستان خود فرا میگیرد، به نحوی به رشته دندانپزشکی ارتباط دارد بخصوص دو بخش فیزیولوژی وآسیبشناسی که دانشجویان در دوسال اول تحصیل با وسعت و عمق بیشتری نسبت به دوره دبیرستان مطالعه میکنند. موقعیت شغلی در ایران : امروزه در کشور ما فرصتهای شغلی برای دندانپزشکان جوان به دو دلیل عمده محدودتر شده است که یکی از این دلایل پیشرفت بهداشت در کشور ما است و دیگر اینکه در چند سال اخیر رشد پزشکان و دندانپزشکان نسبت به نرخ رشد جمعیت افزایش یافته است. البته افزایش تعداد دندانپزشکان جوان بیکار تنها مشکل ایران نیست چون طبق بررسیها و پیشبینیهای جوامع علمی خارج از کشور، در سال 2030 میلادی بهداشت دهان و دندان مردم به اندازهای خوب خواهد بود که دندانپزشکی عمومی به بخشی از پزشکی عمومی باز میگردد و رشته دندانپزشکی تنها جنبه تخصصی پیدا میکند. درسهای این رشته در طول تحصیل : دروس پایه: فیزیک پزشکی، بیوشیمی نظری، بیوشیمی عملی، آناتومی نظری، آناتومی عملی، بافتشناسی انسانی نظری، بافتشناسی انسانی عملی، فیزیولوژی نظری، فیزیولوژی عملی، ژنتیک انسانی، جنینشناسی عمومی، میکروبشناسی نظری، میکروبشناسی عملی، ایمنیشناسی نظری، ایمنیشناسی عملی، آسیبشناسی عمومی، آمار پزشکی و دندانپزشکی و روش تحقیق ، بهداشت عمومی و اکولوژی محیط زیست. دروس تخصصی: کالبدشناسی و مورفولوژی دندان ، پروتز کامل ، مواد دندانی، رادیولوژی دهان، فارماکولوژی، جنین و بافت شناسی فک و دهان ، آسیبشناسی، پروتز ثابت ، پروتز پارسیل، دندانپزشکی ترمیمی ، بیماریهای دهان و تشخیص، پریودنتولوژی، جراحی فک و دهان، اندودنتیکس ، بهداشت دهان و پیشگیری، تغذیه، بیماریهای درونی، ارتودنسی، گوش و حلق و بینی، بیماریهای روانی، دندانپزشکی کودکان، نظام پزشکی و طب قانونی، دندانپزشکی جامعهنگر، بیولوژی دهان، سمینار آسیبشناسی. منبع : پارسی داک (سامانه ملی مقالات و تحقیقات دانشگاهی )
پاسخ : معرفی رشته های علوم پزشکی معرفی رشته دامپزشكي دیباچه: امروزه در دنیا علیرغم پیشرفتهایی که در زمینههای مختلف صورت گرفته است، هنوز هم مسأله غذا از نظر اجتماعی و اقتصادی در درجه اول اهمیت قرار دارد و به عنوان یک مسأله استراتژیک مطرح است. به طوری که موقعیت یک کشور را با سطح و نوع غذای مردم آن کشور محک میزنند. بدون شک در میان مواد غذایی آنچه بسیار اهمیت دارد و جزولاینفک مواد غذایی روزانه است، پروتئین حیوانی است که از طریق دام تهیه میشود.از همینجا میتوان به اهمیت دانش دامپزشکی پی ببرد زیرا دامپزشکی علم شناخت بیماریهای دامی اعم از بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان یا بیماریهای خاص دام، پیشگیری از بیماریها، معالجه بیماریها و همچنین علم تغذیه انسان و دام است. در نشریه سازمان بهداشت جهانی آمده است "هدف نهایی دامپزشکی درمان حیوانات نیست بلکه دقیقاً تأمین مواد غذایی و بهداشت انسان میباشد." چرا که با واکسیناسیون دامها میتوان از مرگ و میر آنها جلوگیری کرد و بر میزان فرآوردههای دامی افزود و در نتیجه مواد پروتئینی لازم را برای جیره غذایی انسانی تأمین نمود. موادی که مقاومت انسانها بخصوص کودکان را در مقابل کلیه بیماریها، افزایش میدهد و نهتنها باعث کاهش قابل ملاحظه هزینههای درمانی میشود، بلکه جامعهای سالم و فعال بوجود خواهد آورد. تواناییهای لازم : یک دامپزشک باید به زیستشناسی علاقهمند بوده، به زبان انگلیسی تسلط داشته و قدرت تجزیه و تحلیل بالایی داشته باشد. چون بیمار او نمیتواند درد خود را بیان کند و دامپزشک باید خود موفق به شناخت بیماری گردد. بدون شک دانشجوی این رشته باید از سلامت جسمانی نیز برخوردار باشد اما قدرت بدنی در همه بخشهای دامپزشکی مطرح نیست. موقعیت شغلی در ایران : فارغالتحصیلان دامپزشکی میتوانند در مراکز مختلفی از جمله سازمان دامپزشکی، مؤسسه تحقیقات و تولید واکسن رازی ، شرکتهای تولید دارو و فرآوردههای دامی، شرکتهای تولید مواد غذایی با فرآوردههای دامی، واحدهای دامپروری دولتی و خصوصی و آزمایشگاههای تشخیص بیماریهای دامی و بیماریهای انسانی فعالیت کنند یا خود بری معالجه حیوانات اهلی کلینیک دامپزشکی تأسیس کنند. گفتنی است که در اکثر کشورها از جمله کشور ما، دامپزشکان در تحقیقات پایه پزشکی نقش مهمی دارند برای مثال دکتر "جی ـ بانگ" عامل تب مالت انسان و سقط جنین دامها را کشف کرد. این توانایی از آنجا نشأت میگیرد که از یک طرف کار بادام محدودیت کار با انسان را ندارد؛ یعنی میشود بر روی تعداد زیادی از حیوانات با وجود احتمال بیماری یا مرگ آزمایش نمود و از سوی دیگر یک دامپزشک دید وسیعتری درباره حیوانات دارد و میتواند به روی حیوانات مختلف تحقیق کند. درسهای این رشته در طول تحصیل : دروس پایه: فیزیک پزشکی، بیوشیمی، فیزیولوژی، ژنتیک حیوانی، جانورشناسی عمومی، آمار حیاتی. دروس اصلی: اصول همهگیرشناسی، اصول تغذیه دام، تغذیه اختصاصی دام، تغذیه اختصاصی طیور، آسیبشناسی عمومی، آسیبشناسی اختصاصی، باکتریشناسی عمومی، باکتریشناسی اختصاصی و بیماریهای باکتریایی، کالبدشناسی پایه، کالبدشناسی مقایسهای، انگلشناسی و بیماریهای انگلی، قارچشناسی و بیماریهای قارچی، ویروسشناسی و بیماریهای ویروسی، ایمنشناسی و سرمشناسی، سمشناسی، فارماکولوژی، ماهیشناسی عمومی، جنینشناسی نظری، اصول انتخاب و تلقیح مصنوعی دام، بهداشت و پرورش دام، بهداشت و پرورش طیور، تکثیر و پرورش ماهی، پرورش و بیماریهای زنبور عسل، اصول اصلاحنژاد دام، اصول هوشبری نظری، اصول کالبدگشایی و نمونهبرداری، اصول معاینه دام. دروس تخصصی: بیماریهای اندامهای حرکتی، بیماریهای متابولیک دام ، بیماریهای درونی دامهای بزرگ ، بیماریهای درونی دامهای کوچک ، بیماریهای تولیدمثل دام، بیماریهای طیور، بیماریهای ماهی، بیماریهای مشترک انسان و دام، رادیولوژی دامپزشکی، جراحی عمومی دامهای بزرگ، جراحی عمومی دامهای کوچک، مسمومیتهای دام، مامایی دامپزشکی، کلینیکال پاتولوژی، بهداشت و صنایع شیر، کنترل کیفی و بهداشتی مواد غذایی، صنایع مواد غذایی با منشاء دامی نظری، زبان تخصصی. دروس بالینی: عملیات درمانگاهی دامهای بزرگ، عملیات درمانگاهی دامهای کوچک، عملیات درمانگاهی مامایی، عملیات درمانگاهی طیور، کارآموزی منبع : پارسی داک (سامانه ملی مقالات و تحقیقات دانشگاهی )
پاسخ : معرفی رشته های علوم پزشکی معرفی رشته داروسازي دیباچه: بسیاری از مردم و از جمله تعداد قابل توجهی از داوطلبان آزمون سراسری شناخت صحیحی از رشته داروسازی ندارند. آنها نمیدانند که شغل فارغالتحصیل داروسازی، دارو فروشی نیست و حتی هدف این رشته نیز فقط تربیت داروساز نمیباشد. چرا که داروسازی تنها یکی از تخصصهای فارغالتحصیل این رشته است. باید دانست که در علم پزشکی برای مداوای یک بیمار، روشهای متعددی از جمله دارو درمانی، جراحی و روان درمانی وجود دارد. که در این میان دارو درمانی به عنوان متداولترین شیوه در تمام دنیا شایع است و رشته داروسازی، رشتهای است که در همین زمینه با بیماران و مردم مرتبط میگردد. همچنین یک داروساز در صورت ناموفق بودن رژیم دارو درمانی باید علل عدم موفقیت را بررسی کند. از همین رو میتوان گفت رشته داروسازی بخشی از علوم پزشکی است که در رابطه با تولید و ساخت دارو، بررسی وضعیت دارو در بدن انسان و موجودات زنده و میزان تأثیر دارو در سلامت جامعه و کم کردن بحرانهای بیماریزا نقش ایفا میکند. به عبارت دیگر رشته داروسازی به شناخت ماده مؤثر، فرموله کردن این ماده (تبدیل ماده مؤثر به فرمی که قابل مصرف برای بیمار باشد مثل قرص، کپسول، شربت یا استفاده از روشهای تزریقی) و بررسی اثرات دارو بر بدن بیمار میپردازد.شاید جالب باشد که بدانید حدود 30 تا 50 درصد علت ناموفق شیوه مداوای یک بیمار، به دارو مربوط میشود؛ یعنی کیفیت دارو، انتخاب نوعدارو و نحوه استفاده از دارو (این که بیمار دارو را با چه مواد غذایی یا داروهای دیگر استفاده کرده است) میتواند اثر دارو را تضعیف کند. و این وظیفه یک داروساز است که علت را تشخیص دهد و در این زمینه پزشک معالج را راهنمایی کند. تواناییهای لازم : داروسازی تلفیقی از علوم پایه و بالینی است و به همین دلیل توانمندی در دروس فیزیک، شیمی و زیستشناسی برای این رشته ضروری است. همچنین دانشجوی این رشته برای ارائه خدمات به بیماران باید بتواند با افراد به درستی ارتباط برقرار کرده و خوب صحبت کند و در ضمن فردی سختکوش و جدی باشد چون دروس این رشته بسیار فراگیر و متنوع بوده و هم جنبه حفظی و هم جنبه تحلیلی دارد و در نتیجه به همت و تلاش قابل توجه نیازمند است. موقعیت شغلی در ایران : حدود 90 درصد فارغالتحصیلان این رشته جذب بازار کار میشوند که از این میان بیش از 80 درصد جذب داروخانهها و مابقی در صنایع داروسازی (صنعت ساخت و کنترل دارو) و کارخانههای آرایشی ـ بهداشتی مشغول به کار میشوند یا در کارهای اجرایی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی فعالیت میکنند. از سوی دیگر در حال حاضر حدود 97 درصد داروهای مورد نیاز کشور (از نظر عددی) در کارخانههای متعدد داروسازی داخل کشور ساخته میشود و بدون شک این کارخانهها به کارشناسان داروسازی نیاز دارند. این در حالی است که اکثر کارخانههای داروسازی کشور دارای واحدی به نام واحد تحقیقات هستند و امکان فعالیتهای تحقیقاتی برای فارغالتحصیلان علاقهمند مهیا است. درسهای این رشته در طول تحصیل : دروس پایه: بیولوژی نظری، فیزیک نظری، ریاضیات پایه و مقدمات آمار، شیمی عمومی، بیوشیمی ، فیزیولوژی ، شیمی آلی ، تشریح، اصول خدمات بهداشتی،آمار حیاتی، شیمی تجزیه، میکروبشناسی نظری و عملی، انگلشناسی و قارچشناسی، ایمونولوژی، کمکهای اولیه، کامپیوتر. دروس تخصصی: گیاهشناسی دارویی، اشکال دارویی، تغذیه و رژیم درمانی، مواد خوراکی نظری، مدیریت در داروسازی، درمانشناسی، اطلاعات دارویی، شیمی دارویی، فارماکولوژی، مفردات پزشکی ، فرآوردههای دارویی بیولوژیکی، فیزیکال فارماسی، روشهای دستگاهی، سمشناسی ، بیوفارماسی، داروسازی صنعتی ، کنترل میکروبی دارویی ، کارآموزی صنعت، زبان تخصصی، مقدمات داروسازی، گیاهشناسی داروسازی، کارآموزی داروخانه. (بیشتر درسهای این رشته همراه با آزمایشگاه ارائه میشود) منبع : پارسی داک (سامانه ملی مقالات و تحقیقات دانشگاهی )
پاسخ : معرفی رشته های علوم پزشکی معرفی رشته تکنولوژی پرتوشناسی (رادیولوژی ) دیباچه:با تولد این تکنولوژی، بشر از پوست و گوشت گذشت و به اعماق شگفتانگیز بدن انسان راه یافت و توانست اجزای بدن را بیشتر در معرض دید و بررسی قراردهد.سخن از دانش رادیولوژی تشخیصی است که در سالهای اخیر بسرعت پیشرفت کرده و امکانات تشخیص پزشکی را به طور غیرقابل تصوری به پیش رانده است. بیشک به کارگیری این دانش، نیاز به تخصص ویژه دارد؛ تخصصی که در رشته تکنولوژی پرتوشناسی آموزش داده میشود. به عبارت دیگر، رشته تکنولوژی پرتوشناسی، نحوه تصویربرداری از اعضای مختلف بدن را برای تشخیص پزشکی آموزش میدهد.دانشجویان این رشته در ابتدا دروس پایه از قبیل فیزیک، آناتومی و فیزیولوژی را مطالعه میکنند و سپس دروس تخصصی تصویربرداری پزشکی را میآموزند و در همین زمینه با دستگاههای تصویربرداری و نحوه کارشان آشنا میشوند و پس از 2 سال میتوانند به عنوان کاردان تصویربرداری، در بخشهای رادیولوژی شروع به کار کنند.گفتنی است که اگر مسؤول تکنولوژی رادیولوژی، آموزش لازم را ندیده باشد علاوه بر اینکه پرتوگیری بیمار را بالا میبرد و به او آسیب میرساند، تصاویر مناسبی نیز از اعضای بدن تهیه نمیکند. در نتیجه، دکتر رادیولوژیست نمیتواند تفسیر مناسبی از تصاویر داشته و از روی آنها تشخیص پزشکی دهد.تفاوت توانمندیهای کاردان و کارشناس این رشته نیز در آن است که در تکنولوژی پرتوشناسی از دستگاههای متفاوتی استفاده میشود و از اعضای مختلف بدن تصویربرداری میگردد. برخی از این تصویربرداریها ساده است؛ مثل تصویربرداری از دست، پا و انگشتان، اما برخی از تصویربرداریها تداخلی است؛ مثل تصویربرداری از سیستم گوارش، عروق و ادرار که اینگونه تصویربرداریها، اختصاصی و نسبتاً دشوار میباشد و نیاز به دانش ویژه دارد. در این میان تصویربرداریهای ساده بر عهده فارغالتحصیلان کاردانی و تصویربرداریهای تخصصی و کار با دستگاههای m.r.i و c.p بر عهده فارغالتحصیلان کارشناسی است. تواناییهای لازم : کار رادیولوژیست، یک کار بیمارستانی است. از همین رو دانشجوی این رشته باید حس کار در بیمارستان و با بیماران را داشته باشد. همچنین باید بتواند درسهایی را که در طول تحصیل به صورت تئوری فرا گرفته، در کار عملی مورد استفاده قرار دهد و در نهایت لازم است که در درسهای زیستشناسی، ریاضی و فیزیک توانمند باشد. تسلط به درسهای ریاضی و فزیک تا جایی مهم است که برخی از استادان رادیولوژی معتقدند که دانشجوی این رشته باید از بین داوطلبان گروه آزمایشی ریاضی و فنی انتخاب گردد. زیرا بدون آگاهی از اصول فیزیک که بر مبنای آن، کار تصویربرداری انجام میگیرد، امکان اشتباه در این کار وجود دارد. موقعیت شغلی در ایران : کار رادیولوژیست در مقطع کاردانی و کارشناسی یک کار اجرایی است. البته کاردان این رشته بیشتر تصویربرداری ساده مثل تصویربرداری از دست، پا و انگشتان را انجام میدهد و کارشناسان این رشته تصویربرداری اختصاصی یا تصویربرداری تداخلی مانند تصویربرداری از دستگاه گوارش یا عروق را بر عهده دارند. در ضمن کار با دستگاههایی مثل توموگرافی و mri در محدوده فعالیت کارشناس این رشته است.در کل فارغالتحصیلان کاردانی این رشته در مؤسسههای تصویرنگاری و بیمارستانها میتوانند به عنوان مسؤول آمادهسازی دستگاههای مختلف رادیوگرافی، انجام عمل رادیولوژی، ظهور و ثبت کلیشههای رادیوگرافی فعالیت کنند. درسهای این رشته در طول تحصیل: دروس پایه: فیزیک عمومی، تشریح، فیزیولوژی انسان، بهداشت عمومی دروس اصلی: کمکهای اولیه و مراقبت از بیمار در بخش پرتوشناسی، تشریح استخوان و مفاصل، اصطلاحات پرتوشناسی و ترمینولوژی پزشکی. دروس تخصصی: فیزیک پرتوها، فیزیک پرتوشناسی تشخصیص، رادیوبیولوژی و حفاظت در برابر پرتوهای یونساز، روشهای پرتوگاری، رادیوگرافی با ماده حاجب، اصول تاریکخانه، اصول نگهداری و تعمیرات مقدماتی دستگاههای پرتوشناسی، ارزیابی تکنیکی فیلمهای پرتونگاری، کارآموزی بیمارستانی منبع : پارسی داک (سامانه ملی مقالات و تحقیقات دانشگاهی )
پاسخ : معرفی رشته های علوم پزشکی تكنولوژي پزشكي هسته اي دیباچه: هدف رشته تکنولوژی پزشکی هستهای تربیت افراد کارآمدی است که بتوانند زیر نظر پزشکان و متخصصان درمراکز تشخیصی و درمانی پزشکی هستهای و نیز مراکز آموزشی مرتبط، بیماران را در مورد چگونگی مصرف صحیح داروهای رادیواکتیو (رادیو داروها) تجویز شده و حفاظت آنان در برابر اشعه یونساز، عملاً یاری نمایند. تربیت این رشته با توجه به توسعه کاربرد رادیوداروها در تشخیص و درمان بیماریها و ضرورت تأمین نیروهای کمکی اهمیت بسیاری دارد. درسهای این رشته در طول تحصیل: دروس پایه: فیزیک عمومی، آناتومی (تشریح انسانی)، فیزیولوژی انسانی و فیزیوپاتولوژی، اخلاق پزشکی، کمکهای اولیه و مراقبت از بیمار، اصطلاحات و کلیات پزشکی، بافتشناسی و آسیبشناسی. دروس اصلی و تخصصی: فیزیک تشعشع و مواد رادیواکتیو، آمار و ریاضی، رادیو بیوشیمی و رادیو فارماکولوژی، رادیو بیولوژی، حفاظت در برابر پرتوها، دوزیمتری پرتوها، اصول کامپیوتر، شناخت دستگاههای پزشکی هستهای، روشهای پزشکی هستهای، اصول تاریکخانه و ارزیابی تصاویر، کارآموزی در عرصه بیمارستانی منبع : پارسی داک (سامانه ملی مقالات و تحقیقات دانشگاهی )
پاسخ : معرفی رشته های علوم پزشکی معرفی رشته پزشکی دیباچه: در حال حاضر، نظام آموزش پزشکی عمومی، شامل 4 دوره علوم پایه، فیزیوپاتولوژی، کارآموزی بالینی و کارورزی بالینی است .دوره علوم پایه دوره علوم پایه پزشکی 5 ترم تحصیلی است که با اتمام آن، دانشجویان مجاز به ورود به دوره بعدی(فیزیوپاتولوژی) هستند و پیش از ورود به دوره بعدی، امتحان جامع علوم پایه پزشکی از تمام دانشجویان به طور سراسری و همزمان، توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در تمام دانشگاههای علوم پزشکی به عمل میآید و قبولشدگان،مجاز به ورود به دوره فیزیوپاتولوژی خواهند بود. این امتحان، در بردارندهی مباحث تدریس شده در دوره علوم پایه است. درسهای این رشته در طول تحصیل دروس علوم پایه: بیوشیمی، بافتشناسی،، تشریح (نظری- عملی)، تشریح (آناتومی) (نظری ـ عملی)، فیزیولوژی(نظری ـ عملی)، ایمونولوژی(نظری)،اپیدمیولوژی، روانشناسی، جنینشناسی، تغذیه، ژنتیک، زبان تخصصی، آسیبشناسی عمومی، انگلشناسی، میکروبشناسی دوره فیزیوپاتولوژی این دوره شامل 31 واحد درسی است که دو ترم تحصیلی طول خواهد کشید. در پایان این دوره معدل دانشجو از دروس فیزیوپاتولوژی، باید دستکم 12 باشد، در غیر این صورت دانشجو باید درسهایی را که در آنها نمره کمتر از 12 آورده است، مجدداً بخواند. حداکثر مدت مجاز،در مراحل اول و دوم (علوم پایه و فیزیوپاتولوژی) 5 سال است. در پایان این دو دوره دانشجویانی که همهی واحدها را با موفقیت بگذرانند، به دورهی کارآموزی بالینی راه مییابند. باید توجه داشت که ملاک قبولی در امتحانات این مرحله، کسب حداقل نمره 12 از 20 است؛ در حالی که در دروس پایه، ملاک کسب نمره 10 از 20 میباشد. دروس فیزیوپاتولوژی : آسیبشناسی اختصاصی، فارماکولوژی، سیمیولوژی، دورههای فیزیوپاتولوژی ارگانها .دوره کارآموزی بالینی دانشجویان پزشکی در این مرحله قادر هستند تا آموختههای خود را از دروس مختلف با یافتههای بالینی از بیماران بستری در بیمارستانها تطبیق داده و با بهرهگیری مناسب از روشهای تشخیص آزمایشگاهی، بیماری را تشخیص دهند و اقدامات مناسب درمانی را برای بیمار انجام دهند. این دوره شامل 97 واحد درسی است که در چهار بخش اصلی ارائه میگردد و عمدتاً مسائل رایج در پزشکی عمومی را شامل میشود که عبارتند از داخلی، جراحی، زنان و کودکان. در سایر بخشها که بخشهای فرعی محسوب میشوند نیز بیماریهای شایع در آنها آموزش داده میشود. با توجه به این مطلب، چهار رشته اصلی جراحی، داخلی، زنان و کودکان زمان بیشتری را به خود اختصاص میدهند. در دوره کارآموزی، دانشجویان باید روش برخورد با بیمار، تهیه شرح حال بیمار و نحوه تشخیص و درمان را فرا بگیرند تا در دوره بعدی - کارورزی- که خود تصمیم گیرنده خواهند بود، بتوانند به کمک بیماران بشتابند و تصمیمات لازم را اتّخاذ نمایند. در دوره کارآموزی نمره قبولی در دروس عملی و نظری 12 است و معدّل کلّ دوره کارآموزی باید بالای 14 باشد و چنانچه کمتر از 14 باشد، باید واحدهای با نمره کمتر از 14 تکرار شود تا معدل کل به 14 برسد. در پایان این دوره، دانشجویان قبل از ورود به دوره کارورزی در امتحانی به نام امتحان جامع کارورزی شرکت مینمایند و پس از قبولی به دوره کارورزی وارد میشوند. چنانچه دانشجویی در امتحان مربوط قبول نگردد، حداکثر 4 مرتبه میتواند در این امتحان شرکت نماید. دروس کارآموزی بالینی : بیماریهای اعصاب، بیماریهای عفونی، کارآموزی داخلی، بیماریهای جراحی، بیماریهای ارتوپدی، بیماریهای عفونی، کارآموزی جراحی، تاریخ و اخلاق پزشکی، بیماریهای کودکان، پزشکی قانونی و مسمومیتها، فارماکولوژی بالینی، کارآموزی چشم، کارآموزی پوست، کارآموزی بهداشت، کارآموزی بخش کودکان، بهداشت، کارآموزی گوش و حلق و بینی، کارآموزی ارتوپدی. بیماریهای زنان و زایمان، کارآموزی رادیولوژی، بیماریهای روانی، کارآموزی روانپزشکی.دوره کارورزی بالینی این دوره آخرین مرحله آموزش پزشکی است و آن را دوره انترنی نیز میگویند. این دوره 64 واحد درسی است و 18 ماه به طول میانجامد. در دوره کارورزی،دانشجویان مسؤولیت معاینهی بیماران و تشخیص و اقدامات درمانی را در بیمارستان بر عهده خواهند داشت و آموختههای خود را در دورههای قبل به طور عملی انجام خواهند داد تا آماده پذیرش شغل پزشکی در جامعه شوند و بتوانند به طور مستقل به درمان بیماران بپردازند. در پایان این دوره و قبل از فراغت از تحصیل، کارورزان باید درس پایاننامه را که 6 واحد درسی است، آغاز کنند. دروس کارورزی بالینی: کارورزی بخش جراحی، کارورزی بخش چشم، کارورزی بخش سوانح و سوختگی، کارورزی بخش ارتوپدی، کارورزی بخش ارولوژی، کارورزی بخش اطفال، کارورزی بخش بهداشت، کارورزی بخش گوش و حلق و بینی، کارورزی بخش داخلی، کارورزی بخش زنان و زایمان، کارورزی بخش اورژانس، کارورزی بخش نفرولوژی، کارورزی بخش پوست، کارورزی بخش روانپزشکی . تواناییهای لازم : تصور بسیاری از داوطلبان ورود به دانشگاه به خصوص داوطلبان علاقهمند به رشته پزشکی این است که دانشگاه مثل یک قیف برعکس است که ورود به آن مشکل و خروج از آن بسیار ساده است. در حالی که به گفته دانشجویان این رشته، یک دانشجوی پزشکی باید آمادگی مطالعه، تحقیق و پژوهش را در حد بسیار گسترده و فراگیر داشته باشد؛ یعنی اگر دانشجو بسیار کوشا و علاقهمند نباشد و تنها برای عنوان "دکتری" وارد این رشته شده باشد، حتی نمیتواند مدرک دکترای عمومی خود را به دست بیاورد. زیرا دوره پزشکی عمومی نسبت به رشتههای دیگر، طولانیتر است و در طی این مدت دانشجو باید درسهای متعدد، متنوع، حجیم و نسبتاً پیچیده و دشواری را مطالعه کند. موقعیت شغلی در ایران : امروزه از گوشه و کنار میشنویم که برای فارغالتحصیلان پزشکی بازار کار مناسبی وجود ندارد. در حالی که هنوز در بسیاری از شهرهای کوچک و مناطق محروم با کمبود پزشک مواجه هستیم. از سوی دیگر فارغالتحصیل پزشکی حتماً نباید در مطب بنشیند و نسخه بنویسد، بلکه در زمینه پزشکی شغلهای مختلفی هست که میتوان انجام داد. برای مثال زمینههای تحقیقی بسیاری در این رشته وجود دارد. امّا متأسفانه تعداد فارغالتحصیلانی که مایلند در این زمینه کار کنند، بسیار انگشتشمار است منبع : پارسی داک (سامانه ملی مقالات و تحقیقات دانشگاهی )
پاسخ : معرفی رشته های علوم پزشکی معرفی رشته تكنسين پروتزهاي دنداني دیباچه: هدف این رشته تربیت متخصصان موردنیاز لابراتوارهای دندانپزشکی مراکز آموزشی، درمانی دولتی و خصوصی است. افرادی که با ساختن عضو مصنوعی برای کار ثابت مانند دندان مصنوعی (دندانپزشک، قالب دندان را تهیه میکند و متخصص پروتزهای دندانی براساس قالب، دندان را میسازد) و عضو مصنوعی برای کار متحرک مانند پلاکهای ارتودنسی در لابراتورهای دندانسازی و کلینیکهای دندانپزشکی حضوری فعال دارند. تواناییهای لازم : تکنسین پروتزهای دندانی کاری حساس ودقیق است و نیاز به دستانی توانمند و ماهر دارد. در این رشته دروس فیزیک، شیمی و زیستشناسی دارای اهمیت است و در نهایت داوطلبان باید توجه داشته باشند که هدف این رشته تربیت تکنسین متخصص و کارآمد است و از همین رو، این رشته تنها در مقطع کاردانی ارائه میشود. موقعیت شغلی در ایران : با توجه به توانمندیهایی که دانشجوی این رشته در طی تحصیل کسب میکند، براحتی میتواند جذب بازار کار شده و شغل مناسبی به دست بیاورد.فارغالتحصیلان این رشته میتوانند هم به صورت مستقل اقدام به تأسیس لابراتور کنند و هم در کلینیکهای دندانپزشکی فعالیت نمایند زیرا هر دندانپزشک عمومی یا ارتودنتسیت بری ساخت دندان مصنوعی یا قالبهای ارتودنسی باید با یک تکنسین پروتزهای دندانی فعالیت کند.درسهای این رشته در طول تحصیل : بیوشیمی نظری، آناتومی دندان نظری و عملی، آسیبشناسی، میکروبشناسی نظری و عملی، بافتشناسی نظری و عملی، آناتومی عمومی نظری و عملی، بهداشت خانواده، فیزیک، پروتز کامل نظری و عملی، پروتز پارسیل، ارتودنسی نظری و عملی، استاتیک نظری و عملی، اوکلوژن نظری و عملی، لابراتوار اختصاصی، پروتزهای اطفال و ارتودنسی نظری و عملی، مواد دندان نظری و عملی. منبع : پارسی داک (سامانه ملی مقالات و تحقیقات دانشگاهی )
پاسخ : معرفی رشته های علوم پزشکی معرفی رشته پرستاری دیباچه: همیشه در میدان است. سربازی است که در سختترین شرایط نیز مشکلات را میپذیرد و به بیماران و دردمندان رسیدگی میکند و اجازه میدهد تا همه بیماران صعبالعلاج، بیماران عفونی و واگیردار، بیمارانی که شعلههای آتش چهرهشان را متلاشی کرده است و کسی طاقت دیدن آنها را ندارد، در وسعت دستهای آسمانیاش، آرامش یابند. این، حرفه او است. حرفهای که پرستار با قلبی سفید و قدمهایی سبز در آن گام برمیدارد.البته امروره با گذشت زمان و پیشرفت علم و تکنولوژی، حرفه پرستاری یک رشته علمی است و متخصص این رشته باید علوم بسیاری را فرا بگیرد و کاربرد آنها را در ارتباط با مریض بیاموزد. از سوی دیگر باید توجه داشت که وظیفه یک پرستار تنها مراقبت از بیمار در بیمارستان نیست بلکه یک پرستار با مراقبت از افراد در تمام مراحل زندگی آنها از پیشگیری از بیماریها گرفته تا مراقبت در هنگام بیماری و توانبخشی پس از بیماریها سر و کار دارد. زیرا بسیاری از بیماریها ریشه در عادتهای غلط و شیوه نادرست زندگی دارد. برای مثال زمینه بسیاری از سکتههای قلبی از مدتها قبل فراهم میشود و دلیل آن نیز نوع غذای فرد، وزن او و مقدار فعالیت بدنیش میباشد. حال این پرستار است که با آموزشهای لازم در مورد نوع غذا،نحوه و مقدار فعالیت بدنی و نحوه جلوگیری از فشار خون و افزایش چربی سعی میکند تا از بیماری پیشگیری کند یا افراد را با علایم و اختلالات بیماری آشنا سازد تا بیمار به موقع و پیش از پیشرفت بیماری به دکتر مراجعه کند.در کل میتوان گفت که پرستار یک عضو مهم در تیم مراقبت بهداشتی است و نقشهای گستردهای از جمله نقش مراقبتی، حمایتی، درمانی، هماهنگی، مشورتی، مدیریتی و تحقیقاتی دارد. به این معنا که پرستار وظیفه مراقبت و حمایت از بیمار، هماهنگی بین بیمار و پزشک ، بیمار و خانواده بیمار (انتقال دهنده خواستها و نیازهای بیمار یا مددجو)، مسؤولیت مدیریت بخش (اولویتبندی برای رسیدگی به بیماران و تصمیمگیری به موقع در مورد بیماران اورژانسی)، آموزش به بیمار در جهت تطابق با مشکلات و ناراحتیهای پیشآمده، تحقیق درباره روشهای مراقبتی که اعمال کرده است و تحقیق بر روی نحوه کاهش تعداد روزهای بستری یک بیمار را برعهده دارد. تواناییهای لازم : دانشجوی پرستاری باید عاشق انسان و انسانیت باشد تا بتواند در شرایط سخت و بحرانی حتی زمانی که خسته است یا آمادگی جسمی و روحی لازم را ندارد، به دیگران کمک کند. همچنین باید فردی منظم و دقیق باشد و بداند که نظم و سختگیری اساس کار رشته پرستاری است و از لحاظ درسی نیز لازم است که به زیستشناسی، شیمی و زبان انگلیسی مسلط باشد چون برای روزآمد بودن و اطلاع از آخرین دستاوردهای دانش پرستاری، باید از مجلات و منابع علمی به زبان انگلیسی استفاده کند.در ضمن دانشجوی پرستاری باید از سلامت کامل جسمانی برخوردار باشد تا به یاری دید قوی بتواند کارهای ظریف و دقیق پرستاری را به خوبی انجام دهد و با شنوایی خوب، صدای قلب را حتی اگر ضعیف باشد، بشنود. حتی داشتن قدی متناسب و عدم لکنت زبان یا لرزش دست در این رشته ضروری است. چون همین مشکلات به ظاهر کوچک، در کارایی یک پرستار بسیار مؤثر است.در کل باید گفت که پرستاری علم و هنر است برای همین یک پرستار باید علاوه بر دانش لازم، از آمادگی روحی و روانی، صبر و حوصله، روابط عمومی خوب و قدرت تجزیه و تحلیل بالا برخوردار باشد. به عبارت دیگر یک پرستار نمیتواند تنها با تکیه بر دروس دانشگاهی، در کار خود موفق شود بلکه باید از دانش خود در شرایط مختلف و متفاوت به درستی استفاده کند و این نیاز به قدرت تجزیه و تحلیل خوب، سرعت عمل و آمادگی روحی و روانی دارد. موقعیت شغلی در ایران : در کشور ما با این که پرستاران جایگاه واقعی خود را نیافتهاند و در چند سال اخیر نیز با تعداد قابل توجهی فارغالتحصیل رشته پرستاری از دانشگاه آزاد و دانشگاههای علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی روبرو هستیم اما هنوز مراکز بهداشتی ـ درمانی به پرستارانی متخصص، مجرب و توانمند نیازمندند و در واقع بازار کار برای فارغالتحصیل خوب این رشته وجود دارد.چون پرستاران علاوه بر کار در بیمارستانها و مراکز بهداشتی ـ درمانی میتوانند در صنعت برای مراقبت از سلامت و بهداشت کارکنان صنایع مختلف، در سازمان تربیت بدنی و مراکز ورزشی به عنوان یکی از اعضای اصلی تیم مراقبت پزشکی و در آموزش و پرورش فعالیت نمایند.حتی یک پرستار میتواند به طور مستقل فعالیت کند؛ یعنی با تأسیس مرکز بهداشت خصوصی به ارزیابی وضعیت سلامت افراد جامعه بپردازد یا مهدکودک دایر نماید. درسهای این رشته در طول تحصیل : دروس پایه: تشریح، فیزیولوژی، ایمونولوژی، بیوشیمی، میکروبشناسی، انگلشناسی، آمار حیاتی مقدماتی. دروس اصلی: تغذیه و تغذیه درمانی، اصول اپیدمیولوژی و مبارزه با بیماریها، روانشناسی اجتماعی، داروشناسی، زبان تخصصی، اصول و روش آموزش به بیمار. دروس تخصصی: اصول و فنون کاربرد احکام اسلامی در پرستاری، بررسی وضعیت سلامت، پرستاری بهداشت جامعه، پرستاری بهداشت مادران و نوزادان و مراقبتهای دوران بارداری و زایمان ، بیماریهای داخلی، عفونی و پرستاریهای مربوط ، پرستاری ویژه، پرستاری در فوریتها، کودکان و پرستاری مربوط 1 (کودک سالم)، کودکان و پرستاری مربوط 2 (کودک بیمار)، بهداشت روانی، بیماریها و پرستاریهای مربوط ، اصول مدیریت خدمات پرستاری، تاریخ و تحولات و اخلاق پرستاری، کارآموزی . منبع : پارسی داک (سامانه ملی مقالات و تحقیقات دانشگاهی )