در این روزهای سخت که قطعا هر کدام با روشی شخصی سعی میکنیم تحمل کنیم و صبور باشیم ، حواس‌مان به صمیمیت هایمان باشد . گاهی آغوشی ، همراهی با بغضی ، نگاه عمیقی و حضوری کوتاه اما پررنگ ، می تواند روانی را از فروپاشی نجات دهد .
کاش می شد حال خوب را، لبخند زیبا را، بعضی دوست داشتن ها را، خشک کرد ! لای کتاب گذاشت، و نگهشان داشت ...
. آرزو دارم ناخواسته به دست آوری آن چيزهايی را که خواسته هایت هستند… آن گونه که با خود بياندیشی : آيا کسی برايم آرزويی کرده است … ؟! هی پاک می کنم… هی می نويسم… املايم بد نيست ! از تکرار اسمت لذت می برم… .
