<> * <> * <> خانه مهدویّت تاپ فروم <> * <> * <>

میخواهم ببینمت

جوانی ام به سر آمد ، در فراق گذشت.........
عمرم در انتظار به سر رسید ........
کاسه ی صبرم از داغ هجر لبریز گشت ، دلم از غصه آب شد....
به هر کجا که نظر کردم ، بودی و نبودی ، نشان از تو دیدم و نشانه ات گرفتم. نشان ز تو نیافتم و بهانه ات گرفتم........
از هز کجا که گذشتم ، عطرت بر مشام جان می رسید ، اما دلم بی تاب و جگرم سوخته................
کامم عطشان است و زبانم الکن، دستم بی جان است و قدمهایم لرزان ؛ چرا که بی سر و سامانم.......
شب هجرانت مگر سحری ندارد ؟ ساحل دریای غم دوری ات کجاست؟
آخر تا به کی امروز و فردا می کنی؟
تشنه ی یک لحظه دیدار توام ، بیمار توام ،گرفتار،آری گرفتار توام ، با وجود این همه رسوائیم.........
آسمان دیده ها بارانی است،بحر دل طوفانی است.
خار بر چشمان دل سیلی زند ، همه ام ملامت می کنند ، و من سلامت...
جانم به لب آمد اگرچه نمی بینمت ،اما دلم خوش است که به من نظر داری.......
آری ای دلبر بی نشان! هر شب چهارشنبه مرغ دلم راهی مسجد سهله می شود ، راهی جمکران تو ، چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی؟
یک عمر میهمان به سر خان توام، میزبانی و نمی بینمت ، ای صاحب خانه ....
صحن دلم بوی نو دارد بیا!
بیا که تیغ در چشمم نشسته ، بغض سد نفسم گشته ، روحم سرد شده ؛یعقوب دلم بیمار تو ای یوسف زهراست...
بیا که لحظه ای این دل قرار ندارد ،چرا که یار ندارد.....
بیا که حسرت بوسیدن خاک قدومت مرا می کشد ، این بی قرار را به هر طرف می کشد.....
هر شب گیسویم را پریشان تو می سازم ، به سوی کعبه ی دل رو می کنم ، دلم را بر سر راهت می گذارم ، آری به تو می سپارمش.....
برایت سفره ی دل را می گشایم ؛ دل است و شوق دیدنت، لب است و حسرت بوسیدن خاک پایت، چشم است و آرزوی دیدن خال سیاهت ، گوش است و امید بشنیدن صدای دلنشینت ، دست من است و دامان پر فیضت......
آری ! می خواهم ببینمت!...

 

اندکی صبر سحر نزدیک است
توصیف انتظار
انتظار، یعنی کمی دورتر را هم دیدن و صدای پای آشنایی را شنیدن.


انتظار، یعنی دل به راه بودن نه تنها چشم به راه بودن.


انتظار، یعنی ورق ورق دفترچه خاطرات نوشته شده در روزهای جمعه زندگی است .


انتظار ،یعنی گریه طفل یتیمی است كه از گرسنگی پشت در همسایه مانده است .


انتظار ،یعنی انتظار دولت حسن و حسین را کشیدن ( أین الحسن و أین الحسین؟ ).

انتظار فضیلتی اخلاقی- عرفانی است که روح را تعالی می بخشد و تحول افرین و تربیت کننده انسان است. انتظار فضیلتی است مرکب از فضائل دیگر که تحصیل آن کاری بس دشوار و البته بسیار پر پاداش و پر نتیجه خواهد بود و به همین دلیل در روایات اهلبیت (ع) از این حالت اخلاقی عرفانی با تعابیر ذیل یاد شده است.

پیامبر اکرم (ص) : برترین عبادت٬ انتظار فرج است.

پیامبر اکرم (ص) : برترین کارهای امت من٬ انتظار فرج و گشایش خداوند است.

حضرت علی (ع) : در انتظار فرج و گشایش باشید و از رحمت خدا نا امید نشوید٬ زیرا محبوبترین کارها نزد خداوند انتظار فرج است.



عناصر تشکیل دهنده انتظار

۱) امید

۲) معرفت و اطمینان

۳) نزدیک دیدن

۴) محبوبیت موضوع

۵)امادگی و تلاش عملی و زمینه سازی

۶) صبر و پایداری

۷) عزت طلبی

۸) جدیت و پشتکار

۹) احساس یتیمی

۱۰)اندیشه حسینی

 

ابراهیم بن ادریس
از جمله کسانی است که از تولد حضرت ، اطلاع یافته و از آن خبر داده است . وی فرمود : من پس از رحلت یازدهمین امام نور ، فرزند گرانمایه اش حضرت مهدی (ع) را که گویا جوانی بیست ساله بود ، زیارت کردم وپیشانی و دست مبارک او را بوسه باران ساختم .

ابراهیم بن محمد تبریزی

از کسانی است که حضرت مهدی (ع) را زیارت کرده و بر جنازه پدر حضرت نماز خوانده است. می گوید : روز رحلت امام حسن عسگری (ع) در سامرا وارد دودمان امامت شدم . جنازه آن حضرت را آوردند و ما 39 نفر بودیم که یک کودک به ظاهر ده ساله بیرون آمد. عبای خود را به سر مبارکش کشیده بود . هنگامی که در صحن خانه ظاهر شد ، همه ما پیش از آن که او را بشناسیم ، در مقابل شکوه و هیبت ، عظمت و وقارش بی اختیار بپا خاستیم . در برابر جنازه ایستاد و همگی در پشت سرش صف کشیدیم و به امامت او بر پدر بزرگوارش نماز خواندیم . چون از نماز فارغ شد، به یکی از اطاق های منزل وارد شد که از غیر آن بیرون امده بود.

ابراهیم بن محمد همدانی

از وکلای ناحیه مقدسه و ازخواص صحابه ائمه اطهار (ع) است. در اواخر قرن دوم و اوائل قرن سوم می زیست . در موارد متعددی که نام او نقل شده است ، همه جا وی را مردی موثق خوانده اند. همچنین فرزندان و احفاد وی علی بن ابراهیم ، محمد بن ابراهیم ، محمد به علی بن ابراهیم وقاسم بن محمد بن علی بن ابراهیم ، همه ازخواص اصحاب ائمه (ع) و وکلای ناحیه مقدسه بوده اند . نسبت او به شهر همدان در ایران است ، نه همدان که نام قبیله ای است در یمن و جنوب عربستان .

وی چهل مرتبه به حج مشرف شده است . با امام رضا، امام جواد، امام هادی و امام عسگری (ع) هم عصر بوده و از طرف امام جواد (ع) وکالت داشته و در یکی از نامه های امام جواد (ع) به او آمده است: به دوستانم در همدان نامه نوشتم و در آن نامه به آنان دستور دادم که از تو پیروی کنند و به آن ها تذکر دادم که جز تو من نماینده ای در همدان ندارم.

بدون اینکه از امام عصر (ع) درباره او سوالی بشود ، توقیعی در وثاقت و مورد اطمینان بودن او صادر شده است ، و این بدان جهت بوده است که وی از بزرگان شیعه بوده که در مدح بیشتر آ ن ها از سوی ائمه اطهار (ع) مطالبی صادر شده است.

ابراهیم بن مهزیار اهوازی

کنیه او "ابواسحاق " است. ابن طاووس او را از سفرای معروف حضرت ولی عصر (ع)شمرده و گفته که در این امر ، نزد شیعه اختلافی نیست . مهزیار ، سه پسر داشته ، اولی و مشهور آن ها علی ، دومی ابراهیم و سومی داود است که همگی از فقها و از اصحاب ائمه (ع) بودند . علی که خدمت امام زمان (ع) رسیده ، فرزند ابراهیم بن مهزیار بوده است.

ابر رام

به ابری گویند که در آن رعد و برق وجود نداشته باشد.

ابر سخت

به ابرهایی گویند که در آن رعد و برق و آذرخش و صاعقه باشد . امام باقر (ع) فرمود : ابر سخت ،برای حضرت صاحب (ع) ذخیره شده است . هرگاه ابری چنین بود ، صاحب شما بر آن سوار است . بی شک او سوار بر ابر می شود و با آن به سوی آسمان بالا می رود و آسمان ها و زمین های هفتگانه را می پیماید.امام صادق (ع) فرمود: خداوند ، ذوالقرنین را در انتخاب بین دو ابر سخت و رام مخیر کرد . او ابر رام را برگزید و اگر ابر سخت را برمی گزید اجازه استفاده از آن را نداشت ، زیرا خداوند ،ابر سخت را برای حضرت قائم (ع) ذخیره کرده است