برای همه ما «یه نفر» هست که با بقیه فرق می‌کنه. یه نفر که نوتیف پیامش رو صفحه‌ی گوشیمون برامون لبخند میاره. یه نفر که صداش خون میشه میره تو رگامون. یه نفر که وقتی می خنده، دلت براش غنج می ره . یه نفر که وقتی از عالم و آدمم ناراحت باشی باهاش که حرف می‌زنی آروم میشی. یه نفر که حرفاتو، درد دلاتو ،حستو می‌فهمه. متاسفانه همون یه نفر ، وقتی از یه چیزی عصبی باشی، تنها کسیِ که مورد حملات تو قرار میگیره و به همین راحتی دل کسی که دوسش داری رو میشکونی. : (
ارزو کن ان اتفاق قشنگ بیفتد ، رویا ببارد ، دختران برقصند ، قند باشد ، بوسه باشد ، خدا بخندد به خاطر ما ما که کاری نکرده ایم .
و تو می‌توانستی به چشمانم نگاه کنی و گلویم را با چاقویی تیز ببُری و من می‌توانستم در آخرین نفس از تو به‌خاطر خونی شدن دست‌هایت معذرت بخواهم..
