1. مهمان گرامی، جهت ارسال پست، دانلود و سایر امکانات ویژه کاربران عضو، ثبت نام کنید.
    بستن اطلاعیه

◄ اطلاعات بيماري ها ►

شروع موضوع توسط Am!R~Mr ‏3/11/11 در انجمن اطلاعات بیماری

  1. خارش زمستاني (اگزماي خشك )
    توضيح كلي

    خارش زمستاني عبارت است از پوست بسيار خشك كه ترك مي خورد؛ شكاف بر مي دارد
    و ملتهب مي شود. اين اختلال در زمستان شايع است . مسري نيست . مي تواند در
    پوست هر جاي بدن ظاهر شود ولي در اندام هاي تحتاني شايع تر است .

    علايم شايع

    ضايعاتي با مشحصات زير:

    پلاك هايي (لكه هايي با برآمدگي صاف ) گرد به 5-2 سانتيمتر هستند. پلاك ها
    گاهي مثل صفحات صافي روي يكديگر انباشته مي شوند. آنها معمولاً لبه هاي
    بسيار واضحي دارند.

    پلاك ها باعث خارش و سوزش مي گردند.

    قرمزي در ترك ها و شكاف هايي كه سطح پلاك را قطع مي كنند، بارزتر است .

    پلاك ها معمولاً نم پس نمي دهند و پوسته پوسته نمي شوند.

    علل

    ناكافي بودن چربي روي سطح پوست كه اجازه مي دهد آب از طريق پوست تبخير شود.
    سلول هاي پوست چنان كوچك مي شوند كه جزاير سلولي شروع به جداشدن مي كنند و
    باعث ايجاد ترك و شكاف مي گردند. چربي پوست با سالخوردگي ، حمام كردن بيش
    از حد و ماليدن بيش از حد پوست كاهش مي يابد.

    عوامل افزايش دهنده خطر

    محيط داراي رطوبت كم به ويژه در منازلي كه در زمستان با پنكه هاي هواي داغ گرم مي شوند.

    پيشگيري

    از دست رفتن آب از طريق پوست را كاهش دهيد:

    تعداد و طول مدت حمام كردن يا دوش گرفتن را كاهش دهيد؛ از آب سرد استفاده كنيد.

    درمصرف صابون صرفه جويي كنيد.

    پوست را به جاي ماليدن با نوازش خشك كنيد.

    قبل از ملتهب شدن پوست نواحي خشك ، از نرم كننده هاي پوست (لاك ـ هايدرين ، اوسرين و غيره ) براي پوست خشك استفاده كنيد.

    در اتاق هاي حاوي هواي بسيار خشك از مرطوب كننده هاي اولتراسونيك استفاده كنيد. مرطوب كننده را هر روز تميز كنيد.

    عواقب مورد انتظار

    معمولاً با درمان علاج پذير است . عود بيماري شايع است مگر اينكه شرايط محيطي كنترل گردد.

    عوارض احتمالي

    عفونت باكتريايي ثانويه در ناحيه مبتلا

    درمان



    اصول كلي

    معمولاً آزمون هاي تشخيصي لازم نيستند.

    مهم ترين جنبه درمان ، هيدراتاسيون (مرطوب كردن ) و نرم كردن پوست است .

    از نرم كننده ها استفاده كنيد. هر روز از كرم دست ، 8-4 بار بر روي دست ها و
    2 بار در تنه و اندام ها استفاده كنيد. درصورت امكان بلافاصله پس از حمام
    كردن و درحالي كه پوست مرطوب است آن را به كار بريد تا رطوبت اضافي قبل از
    تبخير شدن به دام افتد.

    از مصرف صابون هاي پاك كننده خودداري كنيد و در دوش گرفتن و حمام كردن ، از
    آب داغ استفاده نكنيد. وجود روغن در آب حمام مي تواند كمك كننده باشد.

    مرطوب كننده اتاق خواب يا مرطوب كننده مركزي منزل ، كمك كننده است .

    داروها

    براي ناراحتي خفيف مي توانيد از نرم كننده هاي پوستي بدون نياز به نسخه مثل
    روغن معدني ، كرم سرد، لاك هايدرين يا اوسرين استفاده كنيد.

    براي ناراحتي شديد ممكن است كرم هاي كورتيزوني موضعي توصيه شوند.

    فعاليت

    محدوديتي وجود ندارد. از مواجهه طولاني مدت با محيط خشك خودداري كنيد.

    رژيم غذايي

    رژيم غذاي خاصي ندارد.

    در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد

    اگر خود يا عضوي از خانواده تان داراي پوست بسيار خشك باشيد و مراقبت از خود، علايم راظرف يك هفته تسكين ندهد.

    اگر پوست خشك ، ملتهب شود.
     
  2. خارش زمستاني (اگزماي خشك )
    توضيح كلي

    خارش زمستاني عبارت است از پوست بسيار خشك كه ترك مي خورد؛ شكاف بر مي دارد
    و ملتهب مي شود. اين اختلال در زمستان شايع است . مسري نيست . مي تواند در
    پوست هر جاي بدن ظاهر شود ولي در اندام هاي تحتاني شايع تر است .

    علايم شايع

    ضايعاتي با مشحصات زير:

    پلاك هايي (لكه هايي با برآمدگي صاف ) گرد به 5-2 سانتيمتر هستند. پلاك ها
    گاهي مثل صفحات صافي روي يكديگر انباشته مي شوند. آنها معمولاً لبه هاي
    بسيار واضحي دارند.

    پلاك ها باعث خارش و سوزش مي گردند.

    قرمزي در ترك ها و شكاف هايي كه سطح پلاك را قطع مي كنند، بارزتر است .

    پلاك ها معمولاً نم پس نمي دهند و پوسته پوسته نمي شوند.

    علل

    ناكافي بودن چربي روي سطح پوست كه اجازه مي دهد آب از طريق پوست تبخير شود.
    سلول هاي پوست چنان كوچك مي شوند كه جزاير سلولي شروع به جداشدن مي كنند و
    باعث ايجاد ترك و شكاف مي گردند. چربي پوست با سالخوردگي ، حمام كردن بيش
    از حد و ماليدن بيش از حد پوست كاهش مي يابد.

    عوامل افزايش دهنده خطر

    محيط داراي رطوبت كم به ويژه در منازلي كه در زمستان با پنكه هاي هواي داغ گرم مي شوند.

    پيشگيري

    از دست رفتن آب از طريق پوست را كاهش دهيد:

    تعداد و طول مدت حمام كردن يا دوش گرفتن را كاهش دهيد؛ از آب سرد استفاده كنيد.

    درمصرف صابون صرفه جويي كنيد.

    پوست را به جاي ماليدن با نوازش خشك كنيد.

    قبل از ملتهب شدن پوست نواحي خشك ، از نرم كننده هاي پوست (لاك ـ هايدرين ، اوسرين و غيره ) براي پوست خشك استفاده كنيد.

    در اتاق هاي حاوي هواي بسيار خشك از مرطوب كننده هاي اولتراسونيك استفاده كنيد. مرطوب كننده را هر روز تميز كنيد.

    عواقب مورد انتظار

    معمولاً با درمان علاج پذير است . عود بيماري شايع است مگر اينكه شرايط محيطي كنترل گردد.

    عوارض احتمالي

    عفونت باكتريايي ثانويه در ناحيه مبتلا

    درمان



    اصول كلي

    معمولاً آزمون هاي تشخيصي لازم نيستند.

    مهم ترين جنبه درمان ، هيدراتاسيون (مرطوب كردن ) و نرم كردن پوست است .

    از نرم كننده ها استفاده كنيد. هر روز از كرم دست ، 8-4 بار بر روي دست ها و
    2 بار در تنه و اندام ها استفاده كنيد. درصورت امكان بلافاصله پس از حمام
    كردن و درحالي كه پوست مرطوب است آن را به كار بريد تا رطوبت اضافي قبل از
    تبخير شدن به دام افتد.

    از مصرف صابون هاي پاك كننده خودداري كنيد و در دوش گرفتن و حمام كردن ، از
    آب داغ استفاده نكنيد. وجود روغن در آب حمام مي تواند كمك كننده باشد.

    مرطوب كننده اتاق خواب يا مرطوب كننده مركزي منزل ، كمك كننده است .

    داروها

    براي ناراحتي خفيف مي توانيد از نرم كننده هاي پوستي بدون نياز به نسخه مثل
    روغن معدني ، كرم سرد، لاك هايدرين يا اوسرين استفاده كنيد.

    براي ناراحتي شديد ممكن است كرم هاي كورتيزوني موضعي توصيه شوند.

    فعاليت

    محدوديتي وجود ندارد. از مواجهه طولاني مدت با محيط خشك خودداري كنيد.

    رژيم غذايي

    رژيم غذاي خاصي ندارد.

    در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد

    اگر خود يا عضوي از خانواده تان داراي پوست بسيار خشك باشيد و مراقبت از خود، علايم راظرف يك هفته تسكين ندهد.

    اگر پوست خشك ، ملتهب شود.
     
  3. تومور طناب نخاعي
    توضيح كلي

    تومور طناب نخاعي عبارت است از رشدي غيرطبيعي كه طناب نخاعي با ريشه هاي
    عصبي آن را تحت فشار قرار مي دهد. اين رشد ممكن است خوش خيم يا بدخيم باشد
    ولي يك تومور غيربدخيم در صورتي كه به طور مناسبي درمان نشود، ممكن است به
    اندازه يك تومور بدخيم ، ناتوان كننده باشد

    علايم شايع

    ضعف پيشرونده كرختي و تحليل عضلاتي كه عصب آنها از ناحيه آسيب ديده طناب نخاعي منشأ مي گيرد.

    مشكل شدن ادرار كردن و حركات روده ، بي اختياري

    درد مزمن پشت

    علل

    تومورهايي كه از خود طناب نخاعي منشأ مي گيرند (تومورهاي اوليه ) به ويژه
    در كودكان و افراد مسن ، نادر هستند و علت آنها ناشناخته است .

    تومور طناب نخاعي معمولاً ناشي از سرطاني است كه از بخشي ديگر از بدن ، مثل
    ريه ، پستان ، لوله گوارش ، پروستات ، كليه ، تيروييد يا دستگاه لنفاوي
    گسترش يافته است .

    عوامل افزايش دهنده خطر

    سرطان در هر قسمتي از بدن كه در بالا ذكر شد.

    پيشگيري

    از آنجا كه تومورهاي طناب نخاعي بيشتر از گسترش سرطان ناشي مي شوند، مراقب علايم اوليه سرطان در ساير اعضا باشيد.

    سيگار نكشيد.

    براي كاهش احتمال سرطان دستگاه گوارش يك رژيم غذايي پرفيبر ميل كنيد.

    مراقبت بزرگي غده تيروييد باشيد.

    در مورد مردان بالاي 45 سال ، همراه با معاينه فيزيكي سالانه ، معاينه پروستات را نيز درخواست كنيد.

    در مورد زنان ، معاينه پستان توسط خود شخص را انجام دهيد.

    عواقب مورد انتظار

    موفقيت درمان وابسته به نوع ، اندازه و محل رشد تومور است .

    جراحي براي برداشتن استخوان اطراف طناب مي تواند فشار وارد بر اعصاب نخاعي و
    مسيرهاي عصبي را برطرف كند. اين عمل معمولاً درد و ساير علائم را سريعاً
    تسكين مي دهد ولي ممكن است به كاركردهاي حركتي آسيب بزند. فيزيوتراپي و
    نوتواني ممكن است كاركرد از دست رفته را برگرداند.

    عوارض احتمالي

    فلج كامل ناشي از انسداد عروق خوني تغذيه كننده سلول هاي طناب نخاعي .

    درمان



    اصول كلي

    آزمون هاي تشخيصي مي توانند شامل بررسي هاي آزمايشگاهي خون و مايع نخاعي ،
    راديوگرافي ستون فقرات ، بيوپسي (برداشتن مقدار كمي از بافت يا مايع براي
    بررسي آزمايشگاهي كه به تشخيص كمك كند)، ام .آر.آي يا سي تي اسكن ، اسكن
    راديونوكلئيد استخوان و ميلوگرام (يك راديوگرافي ويژه از مجراي نخاع و طناب
    نخاعي كه مستلزم سوراخ كردن نخاع و تزريق يك ماده حاجب قابل مشاهده در
    فيلم هاي راديوگرافي است ) باشند.

    درمان به نتايج همه بررسي هاي تشخيصي بستگي دارد و ممكن است شامل جراحي
    براي برداشت تومورها و استخوان اطراف كه طناب نخاعي را تحت فشار قرار مي
    دهند، پرتودرماني و شيمي درماني باشد.

    داروها

    مسكن ها

    داروهاي كورتيزوني براي كاهش تورم اطراف تومور و فشار وارد بر طناب نخاعي

    داروهاي ضد سرطان در صورت بدخيم بودن تومور

    فعاليت

    سطح فعاليت به وضعيت فيزيكي شما بستگي دارد. در حدي كه انرژي و توانايي حركتي شما اجازه مي دهد، فعال باشيد.

    رژيم غذايي

    از يك رژيم غذايي طبيعي و كاملاً متعادل استفاده كنيد. ويتامين و مكمل هاي
    معدني تنها در صورتي لازم هستند كه شواهد كمبود آنها را داشته باشيد يا
    نتوانيد به طور طبيعي بخوريد.

    در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد

    اگر شما يا اعضاي خانواده تان هر يك از علايم تومور طناب نخاعي را داشته باشيد.
     
  4. ترومبوفلبيت

    توضيح كلي

    ترومبوفلبيت عبارت است از التهاب و وجود لخته هاي خون در يك وريد سطحي
    (معمولاً اندام هاي تحتاني ) كه به طور اوليه ناشي از عفونت يا آسيب است .
    اين نوع التهاب برخلاف ترومبوز وريدي عمقي به ندرت باعث رهاشدن لخته و
    جريان يافتن آن در گردش خون مي گردد. تمامي سنين را مبتلا مي كند ولي در
    بزرگسالان و زنان شايع تر است .

    علايم شايع

    تصلب وريدهاي سطحي (مثل يك طناب مي شود).

    قرمزي ، حساسيت به لمس و درد در ناحيه مبتلا

    تب (گاهي اوقات )

    علل

    افزايش فيبرين و لخته شدن گلبول هاي قرمز در يك وريد در اثر:

    آسيب به غشاي پوشاننده وريد در اثر ضربه ، تزريق يا تزريق داخل وريدي

    گسترش يك سرطان خوني بدخيم

    جمع شدن خون به دنبال جراحي يا استراحت طولاني در بستر

    عوامل افزايش دهنده خطر

    بيماري همراه با اقامت طولاني در بستر

    سيگار كشيدن

    استفاده از قرص هاي ضد بارداري . تركيب قرص هاي ضد بارداري و سيگار كشيدن ، به ميزان زيادي خطر را افزايش مي دهد.

    چاقي

    وريدهاي واريسي

    جراحي ، آسيب ، سوختگي ، عفونت بارداري

    سوءمصرف داروهاي داخل وريدي

    اختلالات عروق خوني

    پيشگيري

    در صورت استفاده از قرص هاي ضد بارداري ، سيگار نكشيد.

    در صورتي كه به هر دليل مجبور به استراحت طولاني مدت در بستر هستيد، تا
    حدامكان پاها را حركت دهيد تا از تجمع خون در وريدها جلوگيري كنيد.

    در صورت امكان از هيچ گونه داروهاي داخل وريدي استفاده نكنيد.

    عواقب مورد انتظار

    معمولاً در عرض 2 هفته قابل علاج است .

    عوارض احتمالي

    ممكن است منجر به ترومبوز وريدي عمقي (لخته در وريدهاي عمقي ) گردد.

    اگر عفونتي وجود داشته باشد و درمان نشود، مي تواند منجر به مسموميت خون شود.

    درمان



    اصول كلي

    تشخيص با تظاهرات فيزيكي تورم و قرمزي وريد آسيب ديده صورت مي پذيرد.

    درمان معمولاً شامل استراحت و بالابردن اندام و گاهي بسته به موارد، استفاده از دارو است .

    پوشيدن جوراب هاي كشي يا استفاده از بانداژكشي ممكن است توصيه شود تا جريان
    خون در وريدها تسريع يابد و باعث تسكين نارحتي و كمك به پيشگيري از تشكيل
    لخته شود. از بند جوراب و جوراب كشباف استفاده نكنيد.

    براي تسكين درد از پوشش هاي مرطوب استفاده نكنيد.

    سيگار را ترك كنيد و مصرف قرص هاي ضد بارداري را كنار بگذاريد. در صورت
    ادامه هر دو، حمله بعدي لخته هاي وريدي ممكن است يك لخته خطرناك وريد عمقي
    باشد.

    داروها

    داروهاي ضد التهاب غيراستروييدي از جمله آسپيرين براي كاهش التهاب و درد

    آنتي بيوتيك ها در صورت شك به عفونت باكتريايي

    در صورت وجود خارش ، پمادهاي موضعي براي تسكين آن

    فعاليت

    استراحت در بستر به همراه بالا بردن اندام آسيب ديده ممكن است به مدت 2-1
    روز كمك كننده باشد. در بيشتر اوقات ، پاها، مچ پاها و ساق ها را حركت
    دهيد. وقتي التهاب شروع به فروكش كردن كند، به آهستگي فعاليت طبيعي را از
    سر بگيريد در بيشتر مواقع استراحت كنيد. به مدت طولاني ننشينيد و نايستيد و
    پاها را روي هم نگذاريد.

    رژيم غذايي

    رژيم غذايي خاصي ندارد.

    در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد

    اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم ترومبوفلبيت سطحي را داشته باشيد.

    اگر در طول درمان موارد زير رخ دهند: ـ تب 9/38 درجه سانتيگراد يا بالاتر ـ
    درد غيرقابل تحمل ـ سرفه خوني ـ تنگي نفس ـ درد قفسه سينه ـ تورم ساق يا
    پا

    اگر دچار علايم جديد و غير قابل توجيه شده ايد. داروهاي مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبي ايجاد كنند.
     
  5. خراشيدگي يا زخم قرنيه
    توضيح كلي

    خراشيدگي يا زخم قرنيه عبارت است از وجود يك زخم باز در لايه هاي بافت نازك
    و شفاف قرنيه . اين زخم علاوه بر قرنيه ، تأثيراتي روي ملتحمه (پوشش روي
    ناحيه سفيدي چشم )، مردمك (قسمت رنگي چشم )، و مايع داخل فضاي جلويي چشم مي
    گذارد.

    علايم شايع

    درد چشم كه معمولاً شديد است .

    حساسيت به نور زياد

    انقباضات ناگهاني و شديد در پلك چشم

    اشك ريزش

    تاري ديد

    قرمزي در ناحيه سفيدي چشم

    ترشح از چشم

    علل

    استفاده از لنزهاي تماسي به مدت طولاني يا لنزهاي تماسي كه درست در جاي خود قرار نمي گيرد.

    آسيب به قرينه ، يا پريدن يك جسم خارجي مثل تكه كوچكي از فلز، شن ، يا شيشه
    به درون قرينه . امكان دارد يك عفونت باكتريايي ، معمولاً در اثر
    پنوموكوكك ، استرپتوكك ، يا استافيلوكك ، به دنبال اين آسيب به وجود آيد.

    عفونت با ويروس هرپس سيمپلكس كه در دهان باعث تب خال مي شود.

    عفونت پلك ها و ملتحمه

    بسته نشدن كامل پلك ها تمام عفونت هاي فوق مسري هستند و از فرد به فرد يا
    از يك قسمت از بدن به قسمت ديگر انتقال مي يابند، كه اين امر خصوصاً در
    مورد انتقال عفونت در تب خال در اثر تماس انگشت با چشم مصداق دارد.

    عوامل افزايش دهنده خطر

    عفونت اخير يا آسيب به چشم

    سيگار كشيدن يا قرار گرفتن در معرض ساير تحريك كننده هاي چشم در محيط

    لنزهاي تماسي (خصوصاً نوع نرم آنها)

    پركاري تيروييد

    پيشگيري

    دستان خود را مرتب بشوييد.

    از وارد آمدن آسيب به قرنيه خود جلوگيري كنيد. به هنگام تراشكاري و كار با فلز و چوب از عينك هاي مخصوص محافظت از چشم استفاده كنيد.

    اگر تب خال داريد، دست به چشمان خود نزنيد.

    در استفاده از لنزهاي تماسي كمال دقت را به كار گيريد.

    عواقب مورد انتظار

    زخم قرنيه يك مشكل جدي چشم به حساب مي آيد. اين مشكل معمولاً در عرض 3-2 هفته با درمان خوب مي شود.

    اگر بافت جوشگاهي كه از التيام زخم قرنيه به جاي مانده است باعث بروز مشكل
    در بينايي شود، با انجام پيوند قرنيه (تعويض قرنيه با يك قرنيه سالم ) ممكن
    است بتوان بينايي را تقريباً به حالت اول برگرداند.

    عوارض احتمالي

    در صورت غفلت از زخم قرنيه ، تخريب بافتي مي تواند در قرنيه نفوذ كرده و به
    اين ترتيب باعث ورود عفونت به داخل كره چشم شود. در اين صورت ممكن است
    بينايي به طور دايم از دست برود.

    درمان



    اصول كلي

    آزمايشات تشخيصي عبارتند از: معاينه چشم ، گاهي انجام آزموش سنجش دقت بينايي ، و كشت خرده هاي تراشيده شد از سطح قرنيه

    درمان عبارت است از در آوردن هرگونه جسم خارجي از قرنيه ، قطره يا پماد چشمي ، گذاشتن كمپرس محكم و پوشش روي چشم

    مي توان از كمپرس آب خنك تا زماني كه احساسي خوبي به دست مي دهند استفاده كرد.

    داروها

    قطره ها يا پمادهاي آنتي بيوتيكي يا آنتي بيوتيك هاي خوراكي براي عفونت باكتريايي

    دارو براي عفونت هاي ويروسي و قارچي

    براي درد خفيف مي توان از استامينوفن استفاده كرد.

    فعاليت

    پس از درمان ، فعاليت طبيعي خود را زودتر از زمان ممكن مجدداً آغاز كنيد.

    رژيم غذايي

    رژيم خاصي توصيه نمي شود.

    در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد

    اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم زخم قرنيه را داريد.

    اگر يكي از موارد زير به هنگام درمان رخ دهد:

    ـ تب بالاي 3/38 درجه سانتيگراد

    ـ دردي كه با استامينوفن خوب نمي شود.

    ـ تغيير بينايي

    - اگر دچار علايم جديد و بدون توجيه . داروهاي مورد استفاده در درمان ممكن عوارض جانبي به همراه داشته باشند.
     
  6. تنگي هيپرتروفيك زير آئورت


    توضيح كلي

    تنگي هيپرتروفيك زير آئورت با علت ناشناخته عبارت است از يك بيماري مزمن
    قلب كه در آن عضله قلب بزرگ شده و مانع پمپاژ مناسب خون توسط قلب مي شود.
    برون ده قلب بسته به اين كه تنگي باعث انسداد مجراي خروجي شود يا خير ممكن
    است كم ، طبيعي يا زياد باشد. اگر برون ده قلب طبيعي باشد، اين بيماري ممكن
    است تا سال ها پنهان باقي بماند.

    علايم شايع

    درد قفسه سينه (آنژين صدري )

    نامنظم بودن ضرباهنگ قلب

    غش كردن

    تنگي نفس

    ورم پا و مچ پا

    گشادشدن سياهرگ هاي گردن

    نارسايي قلبي

    صداي غيرطبيعي در قلب

    علل

    ضخيم شدگي بطن چپ قلب با علت ناشناخته . اين امر موجب انسداد جريان خون مي
    شود، و قلب ممكن است ناتوان از پمپاژ خون به حد كافي به هنگام فعاليت بدني
    باشد. در بعضي از موارد، اين بيماري به صورت توارث غالب به ارث مي رسد.

    عوامل افزايش دهنده خطر

    سابقه خانوادگي اين بيماري

    پيشگيري

    اگر سابقه خانوادگي اين بيماري را داريد، پيش از تشكيل خانواده براي مشاوره ژنتيكي مراجعه كنيد.

    عواقب مورد انتظار

    علايم را مي توان با دارو يا جراحي تحت كنترل در آورد، اما ممكن است نياز به تغيير در شيوه زندگي وجود داشته باشد.

    عوارض احتمالي

    نامنظمي ضربان قلب

    عفونت باكتريايي دريچه قلب

    مرگ ناگهاني

    درمان



    اصول كلي

    بررسي هاي تشخيصي ممكن است شامل موارد زير باشند: كاتتريزاسيون قلب براي
    اندازه گيري جريان خون و فشار محفظه هاي مختلف قلب ؛ عكس برداري از قلب با
    اشعه ايكس ؛ نوار قلب ؛ و اكوكارديوگرافي (بررسي قلب با امواج فراصوت به
    كمك وسيله اي كه روي سينه گذشته مي شود).

    اهداف درمان عبارتند از شل كردن بطن و تخفيف انسداد مسير خروجي پمپاژ قلب . درمان معمولاً اول بار با دارو صورت مي پذيرد.

    بايد تحت نظارت دقيق پزشكي قرار گرفت .

    مشاوره رواني براي كمك به سازگاري با اثرات عاطفي بيماري مزمن

    جراحي براي كم كردن انسداد، در صورتي كه دارو نتواند مؤثر واقع شود.

    استفاده از دستگاه شوك قلبي براي درمان نامنظمي هاي ضربان قلب كه جان بيمار را در معرض خطر قرار داده اند و بهبود برون ده قلب

    هميشه يك دست بند يا گردن آويز كه نشاندهنده بيماري شما باشد به همراه داشته باشيد.

    افراد خانواده ، دوستان نزديك و آشنايان محل كار بايد احياي قلبي ـ ريوي را
    فرا گيرند تا در صورت بروز ايست قلبي بتوانند به شما كمك نمايند.

    داروها

    داروهاي مسدودكننده بتا آدرنرژيك (معمولاً پروپرانولول ) يا داروهاي
    مسدودكننده كانال كلسيمي براي پيشگيري از نامنظمي هاي ضربان قلب تجويز
    خواهند شد.

    براي درد آنژيني از نيتروگليسيرين استفاده نكنيد. اين دارو باعث گشادشدن سرخرگ ها مي شود كه زيانبار است .

    فعاليت

    پزشك راهنمايي لازم در مورد مقدار مجاز و ايده آل فعاليت بدني را به شما
    ارايه خواهد داد. توانايي شما در افزايش فعاليت به پاسخ شما به درمان بستگي
    خواهد داشت . هيچگاه به ديد يك فرد معلول به خود نگاه نكنيد.

    بايد از فعاليت هاي بدني و ورزش شديد خودداري شود، زيرا خطر مرگ ناگهاني زياد است .

    رژيم غذايي

    معمولاً رژيم خاصي توصيه نمي شود. اگر مايع درون بدن شما تجمع يافته باشد
    (يك علامت احتمالي از نارسايي احتقاني قلب )، ممكن است توصيه به مصرف رژيم
    كم نمك شود.

    در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد

    اگر شما دچار علايم تنگي هيپرتروفيك زير آئورت با علت ناشناخته هستيد، يا علايم به هنگام درمان بدتر شده اند.

    اگر دچار علايم جديد و غير قابل توجيه شده ايد. داروهاي مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبي به همراه داشته باشند.

     
  7. آترواسکلروز

    !شرح بیماری
    آترواسکلروز (تصلب‌ شرایین) عبارت‌ است‌ از یک‌ گونه‌ بسیار شایع‌ از تصلب‌ شرایین‌ که‌ طی‌ آن‌ رسوباتی‌ به‌ نام‌ پلاک‌ در دیواره‌ رگهایی‌ که‌ خون‌ حاوی‌ اکسیژن‌ و سایر مواد مغذی‌ را از قلب‌ به‌ سایر بخشهای‌ بدن‌ می‌برند، تشکیل‌ می‌شوند. آترواسکلروز می‌تواند باعث‌ آسیب‌ کلیوی‌، کاهش‌ خونرسانی‌ به‌ مغز و اندامها، و بیماری‌ رگهای‌ قلبی‌ شود. آترواسکلروز یکی‌ از علل‌ عمده‌ سکته‌ مغزی‌ و قلبی‌ است‌. شروع‌ آن‌ می‌تواند در سی‌ و چند سالگی‌ باشد. شیوع‌ آن‌ تا سن‌ 45 سالگی‌ در مردان‌ بیشتر است‌. اما پس‌ از یائسگی‌، شیوع‌ آن‌ در زنان‌ افزایش‌ می‌یابد.
    علایم‌ شایع‌
    تا زمانی‌ که‌ آترواسکلروز به‌ مراحل‌ پیشرفته‌ نرسیده‌ باشد، اغلب‌ بدون‌ علامت‌ است‌. بروز علایم‌ بستگی‌ به‌ این‌ دارد که‌ خونرسانی‌ کدام‌ قسمت‌ بدن‌ کم‌ شده‌، و شدت‌ و گسترش‌ بیماری‌ در چه‌ حد است‌.
    گرفتگی‌ عضله‌، وقتی‌ که‌ رگهای‌ پا درگیر شده‌ باشد.
    آنژین‌ صدری‌ یا حمله‌ قلبی‌، وقتی‌ رگهای‌ قلبی‌ درگیر شده‌ باشند.
    سکته‌ مغزی‌، یا کاهش‌ ناگهانی‌ و موقت‌ خونرسانی‌ به‌ مغز اما بدون‌ بروز سکته‌، در صورتی‌ که‌ رگهایی‌ که‌ به‌ گردن‌ و سپس‌ مغز می‌روند، درگیر شده‌ باشند.
    علل‌
    تکه‌های‌ بافت‌ چربی‌دار، که‌ حاوی‌ لیپوپروتئین‌ کم‌چگال‌ (همان‌ کلسترول‌ بد) هستند و به‌ دیواره‌ سرخرگ‌ آسیب می‌رسانند، اغلب‌ در محل‌ اتصال‌ و انشعاب‌ سرخرگها رسوب‌ می‌کنند. تشکیل‌ این‌ رسوبات‌ شاید حتی‌ در اوایل‌ جوانی‌ آغاز شود. بافت‌ پوشاننده‌ دیواره‌ داخلی‌ سرخرگ‌ در این‌ نقاط‌ اتصال‌ و انشعاب‌، مواد چربی‌ موجود در خون‌ را به‌ دام‌ می‌افکند. با تجمع‌ مواد چربی‌، انعطاف‌پذیری‌ سرخرگ‌ کم‌ و فضای‌ داخلی‌ آن‌ تنگ‌تر می‌شود. در نتیجه‌ جریان‌ خون‌ مشکل‌ پیدا می‌کند. از طرفی‌ این‌ رسوبات‌ ممکن‌ است‌ شکاف‌ بردارند یا پاره‌ شوند و روی‌ آنها لخته‌ خونی‌ تشکیل‌ شود که‌ در نتیجه‌، رگ‌ مسدود می‌شود.

    فشار خون‌ بالا ، کلسترول‌ بالا (بالا بودن‌ غلظت‌ لیپوپروتئین‌ کم‌ چگال‌ (کلسترول‌ بد) و پایین‌ بودن‌ غلظت‌ لیپوپروتئین‌ پرچگال‌ (کلسترول‌ خوب‌) ، سن‌ بالای‌ 60 سال‌ ، جنس‌ مذکر ، استرس‌ ، دیابت شیرین‌ (مرض‌ قند) ، چاقی و کم‌تحرکی‌ ، سیگارکشیدن‌ ، تغذیه‌ نامناسب‌ (خوردن‌ چربی‌ و کلسترول‌ به‌ مقدار زیاد) و سابقه‌ خانوادگی‌ آترواسکلروز از عوامل تشدید کننده بیماری هستند.
    پیشگیری‌
    ترک‌ سیگار
    توصیه‌هایی‌ که‌ در قسمت‌ رژیم‌ غذایی‌ آمده‌ است‌ را رعایت‌ کنید. کودکان‌ و نوجوانانی‌ که‌ والدین‌ آنها دچار آترواسکلروز هستند نیز از رژیم‌ کم‌ چربی‌ سود خواهند برد.
    بطور منظم‌ ورزش‌ کنید.
    حتی‌المقدور استرس‌ را کاهش‌ دهید و به‌ سطح‌ قابل‌ کنترل‌ برسانید.
    اگر دیابت‌ یا فشارخون‌ بالا دارید، برنامه‌ درمانی‌ مربوطه‌ را به‌ دقت‌ رعایت‌ کنید.
    درمان‌
    آزمایشات‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ موارد زیر باشد: نوار قلب‌، تست‌ ورزش‌، آزمایش‌ خون‌ از نظر کلسترول‌ کلی‌، خوب‌ و بد، قندخون‌، و نیز عکسبرداری‌ از قفسه‌ سینه‌ و عروق.‌
    برای‌ بعضی‌ از بیماران‌ که‌ خطر در مورد آنها زیاد است‌، جراحی‌ انجام‌ می‌شود: باز کردن‌ رگ‌ با بادکنکهای‌ مخصوص‌ در مورد رگهای‌ تنگ‌ شده‌؛ و سایر روشهای‌ جراحی‌ مانند تعویض‌ رگ‌ بیمار با سیاهرگ‌ یا رگهای‌ مصنوعی‌.

    به‌ دلیل‌ اینکه‌ کار از کار گذشته‌ و آسیب‌ قبلاً وارد شده‌ است‌، هیچ‌ داروی‌ رضایت‌بخشی‌ برای‌ درمان‌ آترواسکلروز وجود ندارد.
    در تحقیقاتی مشخص‌ شده‌ است‌ که‌ پایین‌ آوردن‌ سطح‌ کلسترول‌ در کسانی‌ که‌ کلسترول‌ خونشان‌ بالا است‌، می‌تواند طول‌ عمر را افزایش‌ دهد. اگر شما علایم‌ یک‌ اختلال‌ ناشی‌ از آترواسکلروز را دارید، و رژیم‌ غذایی‌ و ورزش‌ در کاهش‌ کلسترول‌ مؤثر واقع‌ نشده‌ باشند، شاید برای‌ شما داروهای‌ ضدچربی‌ تجویز شود.
    برای‌ درمان‌ مشکلات‌ همراه‌ آترواسکلروز (مثلاً فشار خون‌ بالا، یا بی‌نظمی‌های‌ ضربان‌ قلب‌) ممکن‌ است‌ تجویز داروهای‌ دیگر ضروری‌ باشد.
    در برخی‌ دیگر از تحقیقات‌ مشخص‌ شده‌ است‌ که‌ آسپرین‌ و ویتامین‌ E‌ ممکن‌ است‌ خطر سکته‌ قلبی‌ را کاهش‌ دهند.
    چند نکته در رابطه با بیماری تصلب‌ شرایین
    این‌ بیماری‌ در حال‌ حاضر علاج‌ناپذیر است‌. اما به‌ تازگی‌ گزارشات‌ زیادی‌ رسیده‌ مبنی‌ بر این‌ که‌ درمان‌ مجدانه‌ عوامل‌ خطر این‌ بیماری‌ می‌تواند تا حدی‌ انسداد را کاهش‌ دهد. بدون‌ درمان‌، عوارضی‌ پدید خواهند آمد که‌ نهایتاً به‌ مرگ‌ منتهی‌ خواهند شد.

    سکته‌ قلبی، سکته‌ مغزی‌، آنژین‌ صدری‌، بیماریهای‌ کلیه، نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌ و مرگ‌ ناگهانی‌ از عوارض‌ احتمالی‌ این بیماری هستند.
    میزان‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بستگی‌ به‌ وضعیت‌ عمومی‌ سلامت‌ و وجود بیماری‌های‌ دیگر دارد.
    رژیم‌ غذایی‌ باید کم‌ چرب‌، کم‌ نمک‌ و پرفیبر باشد. مصرف‌ غلات‌، میوه‌ها و سبزیجات‌ تازه‌ را افزایش‌ دهید.
     
  8. توضيح كلي

    ترومبوز وريد عمقي عبارت است از بيماري كه طي آن يك لخته خون كه در يك وريد
    تشكيل مي شود و ممكن است باعث انسداد نسبي يا كامل جريان خون شود يا رها
    شده و به ريه برود. اين حالت متفاوت از لخته هاي موجود در وريدهاي سطحي است
    كه در آن به ندرت لخته ها رها مي شوند. معمولاً ساق يا پايين شكم را درگير
    مي كند ولي گاهي ساير وريدهاي بدن را مبتلا مي كند. در افراد بالاي 60 سال
    شايع تر است .

    علايم شايع

    گاهي بدون علامت

    تورم و درد در ناحيه اي كه توسط وريد تخليه مي شود (معمولاً مچ پا، ساق يا
    ران ). تورم در اندام تحتاني هر چيزي در زير لخته را شامل مي شود و به
    انگشتان پا گسترش مي يابد.

    حساسيت به لمس و قرمزي نواحي آسيب ديده

    ناراحتي يا درد در راه رفتن . ناراحتي با استراحت بهبود نمي يابد.

    درد هنگام بلندكردن اندام تحتاني و خم كردن پا (گاهي اوقات )

    تب (گاهي اوقات )

    افزايش ضربان قلب (گاهي اوقات )

    علل

    تجمع خون در وريد كه مكانيسم هاي لخته كننده خون را بر مي انگيزد. تجمع
    ممكن است پس از استراحت طولاني در بستر به دنبال جراحي يا در اثر بيماري
    ناتوان كننده مثل حمله قلبي ، سكته مغزي يا شكستگي استخوان رخ دهد.

    عوامل افزايش دهنده خطر

    افراد بالاي 60 سال

    چاقي

    استفاده از استروژن موجود در قرص هاي ضد بارداري خوراكي يا براي جايگزيني
    پس از يائسگي . اين امر به ويژه در صورت استفاده از استروژن همراه با سيگار
    كشيدن خطرناك است .

    جراحي ، سانحه

    بارداري

    سرطان

    اختلالاتي چون نارسايي قلبي ، سكته مغزي و پلي سيتمي (افزايش غلظت خون )

    پيشگيري

    در طول بيماري ها از استراحت طولاني در بستر خودداري كنيد. پس از هرگونه
    اقدام جراحي يا در طي هرگونه بيماري زمين گيركننده هرچه زودتر حركت دادن
    اندام هاي تحتاني را شروع كنيد.

    در مسافرت هاي طولاني يا اتومبيل يا هواپيما، حداقل هر 2-1 ساعت ، پاهاي خود را حركت دهيد.

    به ويژه در صورت مصرف استروژن ، سيگار را ترك كنيد.

    عواقب مورد انتظار

    اگر بتوان از آمبولي ريوي اجتناب كرد، معمولاً با درمان ضد انعقاد قابل علاج مي گردد.

    عوارض احتمالي

    آمبولي ريه كه طي آن لخته رها مي شود و به ريه مي رود. جريان خون ريه مسدود
    شده ، باعث مرگ بافت ريه آسيب ديده مي گردد. تعداد قابل ملاحظه اي از
    بيماران دچار آمبولي ريه ، به خاطر بيماري مي ميرند.

    درمان



    اصول كلي

    آزمون هاي تشخيصي مي توانند شامل ونوگرافي (راديوگرافي وريدها)، سونوگرافي و
    پلتيسموگرافي (ميزان خوني را كه از اندام عبور مي كند، اندازه مي گيرد)
    باشند.

    اگر لخته ها كوچك ، محدود به ساق بوده و بيمار توانايي حركت داشته باشد، درماني لازم نيست . لخته ها غالباً خود به خود رها مي شوند.

    براي اكثر بيماران بستري شدن به خاطر تزريق ضد انعقادها و مشاهده عوارض لازم است .

    در بيماران خاص ، اقدام جراحي براي كار گذاشتن يك دستگاه غربال («چتر») در
    وريد اجوف تحتاني (وريد اصلي كه به ريه ها وارد مي شود) براي به دام
    انداختن لخته ها قبل از رسيدن به ريه ها

    داروها

    ضد انعقاد داخل وريدي براي پيشگيري از گسترش لخته ها

    ممكن است داروهاي حل كننده لخته تجويز شوند كه به طور فعال ، لخته ها را حل مي كنند.

    براي به حداقل رساندن خطر آمبولي ريه ، آزمون هاي خوني براي پايش غلظت ضد
    انعقاد، اجباري است . ضد انعقادهاي خوراكي ممكن است به مدت 6 ماه يا بيشتر
    لازم باشند.

    فعاليت

    استراحت در بستر تا رفع تمام علايم التهاب . در هنگام استراحت ، حركت دادن
    عضلات پا، خم كردن مچ پا و تكان دادن انگشتان پا را تبديل به عادت خود
    كنيد.

    از جوراب هاي كشي مناسب يا بانداژهاي كشي استفاده كنيد ولي از بند جوراب يا جوراب كشباف بلند استفاده نكنيد.

    در هنگام نشستن به مدت طولاني پاها را بالاتر از باسن قرار دهيد.

    پاها را از بستر بلند كنيد.

    رژيم غذايي

    رژيم غذايي خاصي ندارد. در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد

    در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد

    اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم ترومبوز وريد عمقي را داشته باشيد.

    اگر موارد زير در طول درمان رخ دهند: ـ خونريزي غيرمنتظره از هر مكان ـ درد
    قفسه سينه ـ سرفه خوني ـ تنگي نفس ـ تداوم يا افزايش تورم و درد علي رغم
    درمان

    اگر دچار علايم جديد و غير قابل توجيه شده ايد. داروهاي مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبي توليد كنند.
     
  9. توضيح كلي

    ترومبوز وريد عمقي عبارت است از بيماري كه طي آن يك لخته خون كه در يك وريد
    تشكيل مي شود و ممكن است باعث انسداد نسبي يا كامل جريان خون شود يا رها
    شده و به ريه برود. اين حالت متفاوت از لخته هاي موجود در وريدهاي سطحي است
    كه در آن به ندرت لخته ها رها مي شوند. معمولاً ساق يا پايين شكم را درگير
    مي كند ولي گاهي ساير وريدهاي بدن را مبتلا مي كند. در افراد بالاي 60 سال
    شايع تر است .

    علايم شايع

    گاهي بدون علامت

    تورم و درد در ناحيه اي كه توسط وريد تخليه مي شود (معمولاً مچ پا، ساق يا
    ران ). تورم در اندام تحتاني هر چيزي در زير لخته را شامل مي شود و به
    انگشتان پا گسترش مي يابد.

    حساسيت به لمس و قرمزي نواحي آسيب ديده

    ناراحتي يا درد در راه رفتن . ناراحتي با استراحت بهبود نمي يابد.

    درد هنگام بلندكردن اندام تحتاني و خم كردن پا (گاهي اوقات )

    تب (گاهي اوقات )

    افزايش ضربان قلب (گاهي اوقات )

    علل

    تجمع خون در وريد كه مكانيسم هاي لخته كننده خون را بر مي انگيزد. تجمع
    ممكن است پس از استراحت طولاني در بستر به دنبال جراحي يا در اثر بيماري
    ناتوان كننده مثل حمله قلبي ، سكته مغزي يا شكستگي استخوان رخ دهد.

    عوامل افزايش دهنده خطر

    افراد بالاي 60 سال

    چاقي

    استفاده از استروژن موجود در قرص هاي ضد بارداري خوراكي يا براي جايگزيني
    پس از يائسگي . اين امر به ويژه در صورت استفاده از استروژن همراه با سيگار
    كشيدن خطرناك است .

    جراحي ، سانحه

    بارداري

    سرطان

    اختلالاتي چون نارسايي قلبي ، سكته مغزي و پلي سيتمي (افزايش غلظت خون )

    پيشگيري

    در طول بيماري ها از استراحت طولاني در بستر خودداري كنيد. پس از هرگونه
    اقدام جراحي يا در طي هرگونه بيماري زمين گيركننده هرچه زودتر حركت دادن
    اندام هاي تحتاني را شروع كنيد.

    در مسافرت هاي طولاني يا اتومبيل يا هواپيما، حداقل هر 2-1 ساعت ، پاهاي خود را حركت دهيد.

    به ويژه در صورت مصرف استروژن ، سيگار را ترك كنيد.

    عواقب مورد انتظار

    اگر بتوان از آمبولي ريوي اجتناب كرد، معمولاً با درمان ضد انعقاد قابل علاج مي گردد.

    عوارض احتمالي

    آمبولي ريه كه طي آن لخته رها مي شود و به ريه مي رود. جريان خون ريه مسدود
    شده ، باعث مرگ بافت ريه آسيب ديده مي گردد. تعداد قابل ملاحظه اي از
    بيماران دچار آمبولي ريه ، به خاطر بيماري مي ميرند.

    درمان



    اصول كلي

    آزمون هاي تشخيصي مي توانند شامل ونوگرافي (راديوگرافي وريدها)، سونوگرافي و
    پلتيسموگرافي (ميزان خوني را كه از اندام عبور مي كند، اندازه مي گيرد)
    باشند.

    اگر لخته ها كوچك ، محدود به ساق بوده و بيمار توانايي حركت داشته باشد، درماني لازم نيست . لخته ها غالباً خود به خود رها مي شوند.

    براي اكثر بيماران بستري شدن به خاطر تزريق ضد انعقادها و مشاهده عوارض لازم است .

    در بيماران خاص ، اقدام جراحي براي كار گذاشتن يك دستگاه غربال («چتر») در
    وريد اجوف تحتاني (وريد اصلي كه به ريه ها وارد مي شود) براي به دام
    انداختن لخته ها قبل از رسيدن به ريه ها

    داروها

    ضد انعقاد داخل وريدي براي پيشگيري از گسترش لخته ها

    ممكن است داروهاي حل كننده لخته تجويز شوند كه به طور فعال ، لخته ها را حل مي كنند.

    براي به حداقل رساندن خطر آمبولي ريه ، آزمون هاي خوني براي پايش غلظت ضد
    انعقاد، اجباري است . ضد انعقادهاي خوراكي ممكن است به مدت 6 ماه يا بيشتر
    لازم باشند.

    فعاليت

    استراحت در بستر تا رفع تمام علايم التهاب . در هنگام استراحت ، حركت دادن
    عضلات پا، خم كردن مچ پا و تكان دادن انگشتان پا را تبديل به عادت خود
    كنيد.

    از جوراب هاي كشي مناسب يا بانداژهاي كشي استفاده كنيد ولي از بند جوراب يا جوراب كشباف بلند استفاده نكنيد.

    در هنگام نشستن به مدت طولاني پاها را بالاتر از باسن قرار دهيد.

    پاها را از بستر بلند كنيد.

    رژيم غذايي

    رژيم غذايي خاصي ندارد. در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد

    در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد

    اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم ترومبوز وريد عمقي را داشته باشيد.

    اگر موارد زير در طول درمان رخ دهند: ـ خونريزي غيرمنتظره از هر مكان ـ درد
    قفسه سينه ـ سرفه خوني ـ تنگي نفس ـ تداوم يا افزايش تورم و درد علي رغم
    درمان

    اگر دچار علايم جديد و غير قابل توجيه شده ايد. داروهاي مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبي توليد كنند.
     
  10. سيفليس توضيح كلي


    سيفليس عبارت است از يك بيماري آميزشي مسري كه باعث تخريب گسترده بافتي مي
    گردد. سيفليس با عنوان «مقلد بزرگ » شناخته شده است زيرا علايم آن شبيه
    بسياري از بيماري هاي ديگر است . دستگاه تناسلي ، پوست و دستگاه عصبي مركزي
    را درگير مي كند. سيفليس دو نوع دارد: نوزادان (2-0 هفته ) به دنيا آمده
    از مادران مبتلا به سيفليس (نوع مادرزادي ) و نوعي كه افراد، از تمام سنين و
    هر دو جنس را مبتلا مي كند كه از طريق تماس جنسي آن را كسب مي كنند (نوع
    مسري ).

    علايم شايع

    مرحله اول (مسري ؛ 6-3 روز پس از تماس ظاهر مي شود):

    يك زخم قرمز و بدون درد (شانكر) بر روي دستگاه تناسلي ، دهان يا مقعد. اين
    زخم معمولاً در مردان آلت تناسلي و در زنان مهبل يا گردن رحم را درگير مي
    كند. مرحله دوم (مسري ؛ 6 هفته يا بيش از 6 هفته پس از ظهور شانكر آغاز مي
    گردد):

    بزرگي غدد لنفاوي در گردن ، زير بغل يا كشاله ران

    سردرد

    بثور بر روي پوست و غشاهاي مخاطي آلت تناسلي ، مهبل يا دهان . بثور برآمدگي هاي كوچك ، قرمز و پوسته دهنده دارد.

    تب (گاهي اوقات ) مرحله سوم (غيرمسري ؛ ممكن است سالها پس از مراحل اول و دوم ظاهر شود):

    زوال ذهني

    ناتواني جنسي

    عدم تعادل

    عدم احساس يا تيركشيدن درد در اندام هاي تحتاني

    بيماري قلبي

    علل

    ميكروب عامل عفونت در هر دو نوع ، تروپونما پاليدوم است .

    نوع مادرزادي از طريق جريان خون به جنين منتقل مي گردد.

    نوع مسري با تماس جنسي نزديك با فرد مبتلا به سيفليس در مراحل اول و دوم منتقل مي شود.

    عوامل افزايش دهنده خطر

    شركاي جنسي متعدد

    فعاليت جنسي بين مردان همجنس باز

    پيشگيري

    در اوايل بارداري ، آزمون سرمي خون از لحاظ سيفليس را انجام دهيد.

    از بي بندوباري جنسي اجتناب كنيد.

    از تماس جنسي با هر فرد مشكوك به ابتلا، خودداري كنيد.

    عواقب مورد انتظار

    با درمان معمولاً در عرض 3 ماه قابل علاج است . در 10% بيماران ، علي رغم
    درمان ، سيفليس در عرض يك سال عود مي كند. در اين صورت درمان مجدد الزامي
    است .

    عوارض احتمالي

    بدون درمان ، تخريب گسترده نسج و مرگ رخ مي دهد.

    درمان



    اصول كلي

    آزمون هاي تشخيصي مي توانند شامل بررسي هاي آزمايشگاهي مثل آزمون سرمي خون
    جهت سيفليس ، بررسي ميكروسكوپي ترشح حاصل از شانكرو بررسي مايع نخاعي
    باشند. بعد از درمان ، آزمونها تكرار مي گردند.

    تمام افراد درگير بايد درمان دريافت نمايند.

    پس از درمان هر ماه به مدت 6 ماه بررسي هاي آزمايشگاهي را براي كنترل عود، تكرار كنيد.

    داروها

    در صورت نداشتن آلرژي ، پني سيلين تزريقي و اگر نتوان از پني سيلين استفاده
    كرد، ساير آنتي بيوتيك ها مي توانند اثر بخشي يكساني داشته باشند.

    در صورت لزوم داروهاي موضعي جهت علايم پوستي

    فعاليت

    تا وقتي معالجه شويد از مقاربت جنسي بپرهيزيد. سپس در طي مقاربت جنسي از كاندوم هاي لاستيكي استفاده كنيد.

    رژيم غذايي

    رژيم غذايي خاصي ندارد.

    در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد

    اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم سيفليس را داشته باشيد.

    اگر در حين يا پس از درمان ، موارد زير رخ دهند: ـ تب ـ بثور پوستي ، گلودرد يا تورم مفاصل مثل مچ پا يا زانو

    اگر دچار علايم جديد و غير قابل توجيه شده ايد. داروهاي مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبي ايجاد كنند.

    اگر يك بار دچار سيفليس شده ايد و در سال گذشته چكاب (معاينه كامل ) پزشكي نكرده ايد.

    اگر با فرد مبتلا به سيفليس تماس جنسي داشته ايد.