اگه ازم بپرسن قشنگترین واژهای که یاد گرفتی چیه؟ میگم پذیرش. پذیرفتن شرایط با تمام سختی هاش، پذیرفتن آدما با تمام نقصهاشون، پذیرفتن اینکه مشکلات هست ولی باید ادامه داد، پذیرفتن اینکه گاهی اشتباه میکنم، پذیرفتن اینکه من کامل نیستم، پذیرفتن تموم فقدان ها، پذیرش تمام از دست دادن ها، شکست خوردن ها، رها شدن ها داشتن پذیرش یعنی پایان دادن تمام دعواها و اختلافها. پایان حال بد و جنگ اعصاب؛ و شروع آرامش.
خيلی وقت ها ديگران می توانند خوب و صميمی زندگی کنند اگر ما حرف اضافه نزنيم. سه سال از زندگي زوج جوان ميگذرد عمه ميگويد: چطور قابلمه هايت اينقدر زود خش برداشته؟! شوهر بعدا زنش را توبيخ می کند که چرا مادرت برایت جهيزيه جنس خوب نخريده ؟! يکی به شوهر می گويد: چطور اينهمه مدت با اخلاق تند همسرت ساخته ای؟! شوهر پس از شنيدن اين سوال زنش را تحمل نمی کند و کارش با او به دعوا و مرافعه می کشد. به زن می گويندچقدر شوهرت شب ها دير به خانه می آيد؟! زن پاپيچ شوهر می شود و شکاکانه می پرسد اين وقت شب کجا بودي؟! و اين شکاکيت کاذب همچون پتکی اعصاب و روان خانواده را له می کند. بياييد اينقدر از هم سوال نپرسيم , حرف اضافه نزنيم , توصيه های شخصی نکنيم نپرسيم همسرت کو؟ چرا تنها آمده ايی؟ اين مانتو را چند سال قبل خريدی؟ شوهرت چقدر حقوق می گيرد؟ دستپخت همسرت خوب است يا نه؟ پدر زنت چند ميليون جهيزيه داد؟ خانه تان چند متر است؟ حرف اضافه , زندگی ديگران را خراب می کند. پس حواسمان را جمع کنيم که کم ، درست و به موقع حرف بزنيم واقعا خیلی چیزها به ما مربوط نیست.
اگر در راه خدا رنج را تحمل نکنید مجبور خواهید شد در راه شیطان، رنج را تحمل کنید از وصیت نامه شهید پورمرادی
مادربزرگم همیشه میگفت روزهایی که مغمومی یا دلتنگ، دلت میخواهد کسی را صدا بزنی و او جوابت را بدهد «جانم»... میگفت همین جانم گفتن او، حالت را جوری خوب میکند که انگار نه مغموم بودهای و نه دلتنگ... مادربزرگم میگفت همیشه مراقب کسانی که جانم گفتنشان حالت را خوب میکنند باش...
میگه؛ بدترین حالتیکه ممکنه برا یه آدم پیش بیاد اینه که همزمان هم احساسی باشه هم منطقی.. یعنی قلبش داره مچاله میشهها! ولی مجبوره منطقی تصمیم بگیره.. بعدش باید روزها، ماهها و حتی سالها بشینه به قلبش توضیح بده که اگه اونکارو نمیکردم بیشتر مچاله میشدی.. اما مگه قلب حالیشه؟ وقتی دیگه صُلحی نباشه بین عقل و قلبت، انگار لای منگنهای! چون نه مغزت قلب داره و نه قلبت، مغز...
زیاد که از خود گذشتگی کنی شاید اون دنیا بری بهشت (اگه بهشتی باشه) ولی تو این دنیا میبرنت تیمارستان ....؟