شاعرانه ها مشاعره کاربران تاپ فروم

دیدار می‌ نمایی و پرهیز می‌ کنی

بازار خویش و آتش ما تیز می‌ کنی

 

یاد باد آن که خرابات نشین بودم و مست

و آنچه در مسجدم امروز کم است آنجا بود

 

دریغا عهد آسانی که مقدارش ندانستم

ندانی قدر وصل الا که درمانی به هجرانی

 

یاد باد آن که صبوحی زده در مجلس انس

جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود

 

در سر کار تو کردم دل و دین با همه دانش

مرغ زیرک به حقیقت منم امروز و تو دامی

 

این تاج گرانمایه واین تخت مپاید
ای زاهد دیوانه بیندیش که شاید
دیوانه از چنگ تو تاجت برباید
دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید

 

دل اگر خدا شناسي، همه در رخ علي بين
به علي شناختم من، به خدا قسم خدا را

 

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند

 

دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد

پس من چگونه گویم این درد را دوا کن