شهریارا تو به شمشیر قلم در همه آفاق به خدا ملک دلی نیست که تسخیر نکردی استاد شهریار خانوم ممنون برا همراهی خوابمه من برو لالا فلن شب خوش
من امشب سرخوش از دیدارم و مستم به هر پیمانه از رنج جهان رستم نمی دانم کی ام یا کجا هستم بگیر ای مهربان دستم
منم که شهرهٔ شهرم به عشق ورزیدن منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم که در طریقت ما کافریست رنجیدن.