Re_kiani

برای رفتنم از خود، به فکر یک چمدانم

رسیده موعد رفتن … صلاح نیست بمانم

به فکر یک چمدانم که پر کنم _همه اش را _

از آنچه خواست دل از من ولی نشد بتوانم

…

نه ذوق پک زدن و حس دود و حس کشیدن

نه شوق زمزمه ی مانده در میان لبانم

که عید میرسد اینجا و فصل خانه تکانی

بگو سکوت دلم را برای که بتکانم؟

اگر چه خسته ای از مردمان شهر ، رفیقم

صبور باش که من خسته از زمین و زمانم

فقط صدا زدن از نت ،فقط فضای مجازی

دلم خوش است به استیکری و واژه ی «جانم»

نوشته بود-چطوری رضا- براش نوشتم

در انتظار بهار و اسیر دست خزانم