ŜǾหΪส

نیستم یعنی کمترمیام آخه کنکوردارم وبه شدت درحال خوندنم

می توان از آب و از نان و از جان خود حتی گذشت
ممکن اما نیست مجنون بود و از لیلا گذشت
عاشقان را جامه ای پوشیدنی جز چشم نیست
یا ز خیر عشق یا میباید از دنیا گذشت

جُرمم این دان که ز جان دوست‌ ترت می‌دارم

“عراقی”

کاش چون پاییز بودم
کاش چون پاییز خاموش وملال انگیز بودم.
برگهای آرزوهایم , یکایک زرد می شد,
آفتاب دیدگانم سرد می شد,
آسمان سینه ام پر درد می شد
ناگهان توفان اندوهی به جانم چنگ می زد
اشک هایم همچو باران دامنم را رنگ می زد.
وه ... چه زیبا بود, اگر پاییز بودم,

بر ما غم زمانه ز هر سو که رو کند

مائیم و روی دل به همه حال سوی دوست

یک موی یار خویش به عالم نمی‌دهم

ما بسته‌ایم رشته جان را به موی دوست

​

​

​

​